Του Κώστα Πρώιμου
Είχαμε γράψει ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο άρθρο-κόντρα στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα περί της έλευσης του Κασσελάκη.
Η ουσία του εν λόγω άρθρου καυτηρίαζε την εκδοχή του νέου μεσσία της κεντροαριστεράς. «Από τον Κασσελάκη όμως ποιος θα μας σώσει;». Αυτός ήταν ο τολμηρός για εκείνη τη χρονική στιγμή τίτλος του. Κακά τα ψέματα, το παλληκαράκι με τις τοποθετήσεις και τις πράξεις του ομοιάζει με ξενιστή που εισήλθε στην αριστερή ιδεολογία προκειμένου να την παραλύσει και εν τέλει να την εξοντώσει. Κάποιος που μέχρι «χθες» παραθέριζε με τους Δαυίδ της Coca Cola στις Σπέτσες δεν κολλάει ξάφνου να παρουσιαστεί ως εν δυνάμει εθνοσωτήρας που θα σκορπίσει με την πυγμή και την ισχυρή πολιτική προσωπικότητά του στους πέντε ανέμους τα κακά του νεομητσοτακισμού. Είναι σαν να δείτε να πιλοτάρει την πρώτη επανδρωμένη διαστημική αποστολή στον Άρη με αξιώσεις κάποιος που πάσχει από κλειστοφοβία.
Ήταν όμως η τέλεια έλευση για τον Στέφανο μιας και η κοινωνία είχε παραδεχθεί την απόλυτη ήττα της. Παραπαίουσα από τα σκληρά και απανωτά χτυπήματα ενός αδυσώπητου συστήματος χειραγώγησης που προάγει τον αναρχοκαπιταλισμό θα μπορούσε εύκολα να πιστέψει ότι διατηρεί ελπίδες στο πρόσωπο κάθε φυτευτού τυχάρπαστου στον ορίζοντα.
Ας μην ξεχνάμε ότι πρώην πωλητές νανογιλέκων κατέχουν νευραλγικά κυβερνητικά πόστα και επηρεάζουν τις ζωές μας (καταστροφικά) χωρίς να υπόκεινται μέχρι στιγμής σε ουσιαστικές συνέπειες.
Οι υπερατλαντικοί μας σύμμαχοι (κατά το δοκούν) στην προσπάθειά τους να δώσουν παράταση ζωής στον πιο καλό μαθητή τους, τον κύριο Μητσοτάκη, ανακάτεψαν την τράπουλα ξεβρακώνοντας το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ διότι τίποτα στην παρούσα κρίσιμη για την περαιτέρω παγκόσμια επιβίωσή τους φάση δε θα έπρεπε να ανατρέψει τον ανηλεή για τους λαούς σχεδιασμό τους.
Ο Κυριάκος κρίθηκε ως ο «κατάλληλος άνθρωπος» βάσει του ψυχογραφήματός του για να «μικρύνει την Ελλάδα» ποικιλοτρόπως χωρίς να ανοίξει μύτη. Ας μην παραβλέπουμε πως αν η παρούσα κυβέρνηση είχε διαπράξει το ένα δέκατο από τα αίσχη της πριν δέκα χρόνια θα είχε πέσει μέσα στη νύχτα χίλιες φορές!
Κατά την εκτίμησή μας, ο μεσσίας θα αποδειχτεί άλλος!
Μάλλον δεν είναι ούτε ο ουρανοκατέβατος Δούκας όπως ήδη παιανίζει μέρος του εγχώριου επικοινωνιακού συστήματος μήτε ο Κασσελάκης. Και για να μην «το κουράζουμε», αυτός είναι ο Αλέξης Τσίπρας. Ο πρώην πρωθυπουργός αποτελεί μια πετυχημένη και δοκιμασμένη συνταγή του παγκόσμιου κατεστημένου, ενώ συγκριτικά με τους λοιπούς γαμβρούς της εξουσίας στον χώρο της κεντροαριστεράς φαντάζει σαν τον… Φιντέλ Κάστρο.
Ωστόσο υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά στα πολιτικά δρώμενα των ημερών μας. Το παιχνίδι έχει ανοίξει επικίνδυνα παγκοσμίως, ήδη σήμερα έχει αρχίσει η μάζωξη των τρελών στο ΝΑΤΟ και δη στο αρχηγείο των ΗΠΑ. Το πολιτικό σενάριο που τελικά θα επιλέξουν οι άρχοντες του πλανήτη για τη χώρα μας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ιστορικά κρίσιμες αποφάσεις που θα ληφθούν εντός δύο ημερών αλλά και από το ποσοστό επιτυχίας της όποιας εφαρμογής αυτών.
Πολλά από όσα τραγικά πρόκειται να συμβούν μέχρι τον προσεχή Σεπτέμβριο θα κρίνουν σύμφωνα με υπερατλαντικούς φίλους μας αναλυτές τον χρόνο παραμονής του συστήματος Μητσοτάκη στην εξουσία.
ΥΓ. Τι θα σημάνει αν τελικά ευοδωθούν τα αρχικώς εκτιμώμενα σενάρια που θα φέρουν στην εξουσία ξανά έναν Τσίπρα από τα παλιά με καινούργια φορεσιά;
‘ομοιάζει με ξενιστή’;;;
φράκαρε χθες το κέντρο επειδή έκανε live ένας tik toker. Γράφτε εσείς για μεσσίες και τα ρέστα…
Επικρατεί τόσο μεγάλη ανησυχία η και απειλή η πιθανότητα να φέρουν στην εξουσία ξανά έναν Τσίπρα από τα παλιά με καινούργια φορεσιά.
Μήπως το ερώτημά σας θα έπρεπε να στρέφεται που απευθύνονται οι ευθύνες, που τόσο παρατεταμένο καιρό ζούμε χωρίς ανάδειξη εξαίρετων προσώπων ικανών να αναλάβουν καθήκοντα ηγεσίας και εξουσίας της χώρας?
Η πικρία στο πρόσωπο του Τσίπρα είναι περισσότερο εύλογο να ζητηθεί όπως εκφραστεί από τον λαό.
Η άλλη άποψη να αναμετρηθεί με πρόσωπα που θα κερδίσει ο καλύτερος.
Η χώρα μας παραμένει βαθιά δεμένη σε άρμα από άποψης πολιτικής που τα εσωτερικά της τα κατευθύνουν και τα υποδεικνύουν εξωτερικές επιδράσεις.
Μεγάλη θα είναι η ανακούφιση εάν ζήσουμε εκείνη την ημέρα που όλο αυτό θα ανατρέπεται παταγωδώς.
Και όπως όλα δείχνουν ούτε από πρόσωπα υποφέρουμε-ούτε από φιλοδοξίες προσωπικότητες- υποφέρουμε βεβαίως από την κάθαρση και την εκρίζωση αυτών των παράκεντρων που αποφασίζουν για την τύχη μας. Η μεγάλη αποχή των πολιτών έδωσε το στίγμα πως έχει βρωμίσει βαθιά μέχρι το μεδούλι το όλο πολιτικό σύστημα, άσχετα εάν θέλετε να το προσπερνάτε με απόλυτη σιγή.
Αλλά ζούμε και σε αυτή την αιχμή του χρόνου που πολλά αλλάζουν, από διαμόρφωση επιρροή γεωπολιτικών αλλαγών, τόσο στον οικονομικό τομέα βασικός παράγοντας – όσο και στην στρατηγική η οποία διαμορφώνει νέο πολιτικό πρόσωπο στην υπέροχη και δεδομένη Δυτική Ευρώπη.
Αντέξαμε στο χρόνο. Στα τελευταία αυτής της μεγάλης συμφοράς και αντέχουμε και υπομονή έχουμε και εμπλουτίζουμε την κρίση , παρακολουθώντας την επικαιρότητα και την φίμωση του τύπου αντιλαμβανόμαστε να μην μαθαίνουμε αλήθειες και την παραπληροφόρηση με ειδήσεις που ουδεμία
έχουν σχέση με την πραγματικότητα κατανοούμε και τα σχετικά παιχνίδια αναμέτρησης δυνάμεων γίνονται έντονα ορατά σε κάθε περίπτωση.
Ευτυχώς δεν χάνεται η ελπίδα.