Του Απόστολου Διαμαντή
Βλέποντας τον πανικοβλημένο Παύλο Τσίμα στον Σκάι να ισχυρίζεται στη Σία Κοσιώνη πως ο Σούνακ έχασε τις εκλογές επειδή έκανε λέει στροφή δεξιά, σκέφτηκα αμέσως πως, έτσι όπως πάνε οι δημοσιογράφοι που στηρίζουν τον Κυριάκο, όπου βλέπουν μπροστά τους, εις το εξής, εκλογικά αποτελέσματα ανά την υφήλιο, από Αγγλία μέχρι Νότιο Αφρική, θα καταλήγουν πάντα στο ίδιο ασφαλές συμπέρασμα: πως όταν κάνεις στροφή δεξιά χάνεις και κερδίζεις μόνον όταν στρέφεσαι προς το κέντρο!
Φαίνεται πως η εκδήλωση στο Πολεμικό Μουσείο έπεσε κάπως βαριά στο στομάχι του Κυριάκου και σπεύδουν τώρα οι φίλοι του να τον συνεφέρουν. Μόνο που το επιχείρημα Τσίμα είναι τόσο κουτοπόνηρο, που δεν πείθει ούτε καν τον ίδιο τον Κυριάκο. Οι φίλοι του δημοσιογράφοι βλέπουν αντικατοπτρισμούς της ερήμου και περνάνε την ξεραΐλα για όαση.
Διότι, ο Σούνακ δεν έχασε τις εκλογές πανηγυρικά επειδή έκανε στροφή προς τα δεξιά, έχασε διότι ο ακραίος νεοφιλελευθερισμός των Τόρις διέλυσε πλήρως το κράτος πρόνοιας στην Αγγλία και πέταξε στη φτώχια τους Άγγλους, χωρίς δουλειά, χωρίς λεφτά και χωρίς νοσοκομεία και σχολεία. Καλή ώρα όπως η κυβέρνηση Μητσοτάκη δηλαδή, η οποία είναι τόσο πρωτοφανώς ακραία νεοφιλελεύθερη, ανάλγητη, αντιλαϊκή και υποταγμένη στους ολιγάρχες, που εισήγαγε μέχρι και 6ημερη εργασία, όταν όλος ο υπόλοιπος δυτικός κόσμος βαδίζει προς την τετραήμερη! Μάλιστα το CBS έκανε ειδική εκπομπή κοροϊδεύοντας την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αλλά και τους Έλληνες φυσικά, που τα δέχονται όλα αυτά αδιαμαρτύρητα.
Ο ισχυρισμός Σαμαρά πως ο νεοφιλελεύθερος Μητσοτάκης στρέφεται προς το κέντρο, δεν είναι απολύτως ακριβής. Θέλει συμπλήρωση. Ο Μητσοτάκης πάει προς το νεοφιλελεύθερο, αντιλαϊκό κέντρο είναι η σωστή παρατήρηση. Η στροφή λοιπόν προς τα δεξιά που εννοεί ο Σαμαράς, συνιστά στροφή προς τη λαϊκή πολιτική παράδοση της δεξιάς, που δεν ήταν ποτέ νεοφιλελεύθερη.
Να πούμε λοιπόν στον Τσίμα, που εκλαμβάνεται από πολλούς και ως πολιτικός αναλυτής, πως ο Σούνακ είναι ο Κυριάκος αυτοπροσώπως. Γι΄ αυτό και κατέληξε εκεί που κατέληξε και γι΄ αυτό και ο Κυριάκος θα καταλήξει σύντομα στο περιθώριο, όπως και ο Σούνακ. Ως ακροκεντρώος, νεοφιλελεύθερος, τον οποίο ο λαός δεν θα θέλει ούτε να τον ακούει σε λίγο.
Δεν θέλει επίσης να ακούει και τον άλλο συνεργάτη του Κυριάκου, τον Στουρνάρα, ο οποίος τόλμησε να πει πως ο ΕΝΦΙΑ είναι δίκαιος φόρος επειδή «η παραοικονομία διοχετεύεται στην αγορά ακινήτων»! Και τι είναι ο Στουρνάρας να φορολογεί αδιακρίτως εισοδήματος και επαγγέλματος; Ο μπέης της Μάνης; Ο Μέγας Βεζύρης; Μόνον οι Οθωμανοί αξιωματούχοι φορολογούσαν όχι ατομικά, αλλά με βάση την επικράτεια.
Επειδή φαίνεται πως ο Στουρνάρας μάλλον ξέχασε και τα βασικά της οικονομικής θεωρίας να του υπενθυμίσουμε πως ο φόρος, στις αστικές κοινωνίες δικαίου, είναι αυστηρά ατομικός και προσδιορίζεται με βάση το εισόδημα του καθενός. Όπου έχει εισαχθεί φόρος περιουσίας μόνιμος, έχει ταυτόχρονα παραβιαστεί ο βασικός κανόνας φορολογικού δικαίου: δεν έχω καμία υποχρέωση να πληρώνω τον φόρο άλλου ατόμου που φοροδιαφεύγει. Το κράτος οφείλει να βρει ποιος φοροδιαφεύγει και δεν έχει δικαίωμα να δημεύει περιουσίες ελεύθερων ανθρώπων.
Ο ΕΝΦΙΑ, τον οποίο εισήγαγε ο Βενιζέλος για να πληρωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και τα δάνεια που πήραν οι πολιτικοί της μεταπολίτευσης, είναι κανονικό οθωμανικό χαράτσι, είναι δήμευση περιουσίας επιβληθέν εκ των άνω, χωρίς καμία έγκριση από τον λαό. Διότι οι δικοί μας πολιτικοί δεν ανήκουν στον δημοκρατικό χώρο. Νομίζουν πως διοικούν υπηκόους και πως μπορούν να νομοθετούν ό,τι θέλουν.
Θα μου πείτε, εφόσον εκλέγονται και εφόσον ο λαός δεν αντιδρά, τι να κάνουν κι αυτοί; Παριστάνουν τους μπέηδες της Μάνης. Που φορολογούν όποιον θέλουν, τον βάζουν να δουλεύει όσο θέλουν, τον απολύουν όποτε θέλουν και δίνουν τα λεφτά που παίρνουν από την Ευρώπη όπου θέλουν. Δηλαδή στους φίλους τους.
Λοιπόν, όταν με το καλό θα αποφασίσει ο Κυριάκος να πάρει το 28% και να οδεύσει προς τις κάλπες, τότε θα διαπιστώσει και ο Τσίμας πως Σούνακ και Κυριάκος έμοιαζαν σαν δυο σταγόνες νερό, αλλά δεν το είχε προσέξει.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι αυτόματα κεντρώος πολιτικά, καθώς δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο παρά για το επιχειρηματικό κέρδος χωρίς ηθική και όρους. Η αριστερά θέλει σοσιαλισμό και κρατικό έλεγχο και η δεξιά καπιταλισμό με όρους.