Του Πάνου Ζήση
Μπορεί ο κύριος Μητσοτάκης να επιχειρεί κάθιδρος να απαξιώσει την πλήρη αποδόμησή του από δύο πρώην πρωθυπουργούς και προέδρους της ΝΔ παριστάνοντας τον δουλευταρά πρωθυπουργό που… προχωράει μπροστά διαγράφοντας χαμερπείς βουλευτές, ωστόσο η πραγματικότητα τον ξεπερνάει.
Όσο κι αν δε θέλει να το παραδεχτεί, επί της ουσίας είναι πλέον ένας πρωθυπουργός σε αποδρομή.
Η κοινή εμφάνιση Καραμανλή-Σαμαρά αυτό το μήνυμα έστειλε.
Σε διαφορετικούς τόνους ο καθένας του διαμήνυσαν ότι χώρα και παράταξη οδηγούνται στα βράχια και ούτε καν σκέφτεσαι να γυρίσεις λίγο το τιμόνι μπας και τα αποφύγουμε.
Μην αυταπατάστε και μην τσιμπάτε με όσα γράφουν και διαρρέουν οι μητσοτακικοί παπαγάλοι περί… πολεμικής συμμαχίας Καραμανλή-Σαμαρά κατά του Μητσοτάκη.
Καθώς είναι αδύνατον για ευνόητους λόγους καραμανλισμός και σαμαρισμός να συνυπάρξουν.
Απλώς εμφανίστηκαν μαζί ώστε να είναι πιο ηχηρό το SOS.
Εκπροσωπώντας εντούτοις ο καθένας -ήταν εμφανέστατο- τη «σχολή» σκέψης του.
Κατά την άποψή μας ο Καραμανλής ήταν ο συνετός και ο συνεπής της βραδιάς.
Επέμεινε στα όσα λέει από την αρχή των διαφωνιών του με τον μητσοτακισμό, φανερώνοντας εμμέσως και τους λόγους που αποφάσισε να μην ξαναείναι υποψήφιος με αυτή τη ΝΔ.
Πεντακάθαρος!
Ο Σαμαράς από την άλλη -ας μας επιτραπεί ο χαρακτηρισμός- ήταν η απατημένη γκόμενα της βραδιάς.
Ενώ τα έκανε μπάχαλο το ’93 με αποτέλεσμα να παλινορθωθεί ο «τελειωμένος» Ανδρέας, ενώ μόνο πατριωτική δεν ήταν η διακυβέρνησή του, ενώ στήριξε με νύχια και με δόντια τον Μητσοτάκη για να γίνει κυρίαρχος, αίφνης κραυγάζοντας και ουρλιάζοντας τον εμφάνισε ως τον χειρότερο πρωθυπουργό της μεταπολίτευσης (είχε ασκήσει πάλι έντονη κριτική, όχι όμως σαν την προχθεσινή).
Εντελώς αναξιόπιστος και αριβίστας!
Γιατί;
Το αποκάλυψε σήμερα ο εκδότης της «δημοκρατίας» Ιωάννης Φιλιππάκης σε άρθρο-παρέμβαση για τα παραταξιακά τεκταινόμενα: «Θα σας απαντήσουμε εμείς γιατί παρέμεινε και τώρα «επαναστάτησε»! Γιατί απώλεσε κάθε ελπίδα να γίνει Πρόεδρος Δημοκρατίας ή Ευρωπαίος επίτροπος ή έστω επίτροπος του Ιερού Ναού της Υπαπαντής στην Καλαμάτα. Γιατί περίμενε να βυθιστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης στις ευρωεκλογές για να υιοθετήσει ιδέες και αρχές που απεύχετο μετά βδελυγμίας».
Αυτά για την εκδήλωση και τα παραλειπόμενα.
Η ουσία όμως είναι ότι η χώρα δεν έχει άλλο χρόνο για διαπιστώσεις.
Πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε από τα λόγια στις πράξεις για να δημιουργηθούν οι συνθήκες που θα της επιτρέψουν να αναπνεύσει.
Και με βάση τα δεδομένα μόνο η ΝΔ δύναται να τις δημιουργήσει.
Αν περιμένουμε να ανασυγκροτηθεί η κεντροαριστερά, ο Μητσοτάκης θα το βουλιάξει το καράβι.
Επειδή λοιπόν η σωφροσύνη και η συνέπεια υπερτερούν της αναξιοπιστίας και του αριβισμού, η λύση πρέπει να δοθεί από τον Καραμανλή με τον Σαμαρά να συναίνει σε ό, τι προτείνει παραμερίζοντας τις… αέναες προσωπικές φιλοδοξίες του (ευκαιρία να του δοθεί συγχωροχάρτι).
Και η λύση μπορεί να είναι μόνο μία: Αλλαγή ηγεσίας με φρέσκο και άφθαρτο πρόσωπο που θα σταθεροποιήσει τη χώρα και κατόπιν θα την οδηγήσει σε εκλογές ώστε να ανακτηθεί η χαμένη λαϊκή νομιμοποίηση.
Οψόμεθα…
Σωστά.
Αν θυμάμαι καλά, το 1993 έγιναν εκλογές και ο λαός εξέλεξε ξανά το ΠΑΣΟΚ, προφανώς γιατί οι πολίτες είχαν καλομάθει την πρώτη οκταετία του ΠΑΣΟΚ, ενώ αντίθετα, η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη είχε επιβάλει οικονομικούς περιορισμούς. Ο κ. Σαμαράς επέσπευσε τις εκλογές κατά ένα εξάμηνο. Αλλά και αν δεν είχε αποχωρήσει από την Ν.Δ. και γίνονταν οι εκλογές στην ώρα τους, πάλι το ΠΑΣΟΚ θα ψηφιζόταν ως κυβέρνηση.
Ο Σαμαράς στα τόσα χρόνια πορείας, ένα καλό έκανε στον τόπο.
Έριξε τον “εφιάλτη της δημοκρατίας”.
Βέβαια δεν τόλμησε να κάνει το ίδιο με τον εφιάλτη jr γιατί τα ελατήρια του μάλλον δεν είναι και τόσο αγνά.
Κι αν τώρα κάνει τον θαρραλέο, μάλλον θυμίζει τον μύθο με τον σκορπιό και τον βάτραχο, αν και στο φαντασιακό του μπορεί να έχει τον μετανοημενο άσωτο υιό που θα καρπωθεί τον μόσχο τον σιτευτο.
Τα μαχαίρια θα βγουν, μια νέα Καζέρτα είναι στα σκαριά, και αφού παραδοθεί μια νέα ηγεσία στον πάντα ευκολόπιστο και πάντα προδομένο λαό, θα συνεχίσουμε υπό κάποιον νέο Σκόμπι τον “δίκαιο” πόλεμο των Αμερικανών.
Κρίμα, τα έφεραν έτσι η μοίρα και τα χρόνια να μην υπάρχει ένας ποιητής, να καταγράψει πως “στα σκοτεινά πηγαίνουμε στα σκοτεινά προχωρούμε…”
Πολύ νερό στο κρασί για μια παράταξη που έδωσε ότι είχε να δώσει.
Ούτε οι δύο τους μαζί πείθουν σε αυτό που ζητά στο σήμερα η λαϊκή μάζα.
Τα σκαριά καθυστερούν για κάποιους λόγους.
Δεν τους βγαίνουν οι υπολογισμοί.
Δεν τους κάθεται η τράπουλα.
Δεν υπάρχουν δεδομένα που να πείθουν για το επόμενο βήμα.
Ασφαλώς πολλά παίζονται πίσω από τα φώτα της προβολής.
Έφθασαν όμως και σε σημείο πολύ σημαντικής συρρίκνωσης από αριθμούς.
Και όσο ο χρόνος προχωρά τόσο τα ευτράπελα θα πληθαίνουν.
Από την άλλη όψη η γηραιά Ευρώπη αναζητά σανίδα σωτηρίας,
όχι υποσχέσεις συμμαχίες, φιλίες, εταίρους.
Αναζητά οικονομικούς πόρους πως θα πορευτεί στο αύριο.
Τι πήρε ο Μακρόν από το Κινέζο?
Και όσο βαθαίνει ο χρόνος έχουμε να ζήσουμε ταραχές που
μάλλον θα παρέχουν πόνο, αλλά θα αρέσουν από άποψη, πως τα
μαγείρεψαν με τέτοιο τρόπο.
Ας ξεχασουμε ποιος ειναι ο Σαμαρας και ποιος ο Καραμανλης…ας ξεχασουμε τα ονοματα (Κουλη συμπεριλαμβανομενου)…
Ας κρατησουμε τις πολιτικες και μονο…
Ας κρατησουμε ενα 20% που υπαρχει δεξια της σημερινης ΝΔ και πιθανον ενα 10% που ειναι εγκλωβισμενο στην ΝΔ για λογους αρχης…
Θεωρει καποιος οτι εαν υπηρχε ενας δεξιος σοβαρος, νεος, ο οποιος θα υιοθετουσε αυτα που ειπε ο Σαμαρας και ο Καραμανλης προχθες, δεν θα επαιρνε την κυβερνηση ; και θα εστελνε τον Κουλη και τα Σημιτικα απομειναρια στα αζητητα ;
Η σωτήρια για την ΝΔ λύση πιστεύω πως είναι Σαμαράς Πρωθυπουργός, Καραμανλής Πρόεδρος Δημοκρατίας η <> θα το δείξει.