Του Χρήστου Μπολώση
Το 2024, όπως είναι γνωστό είναι η χαρά των φιλάθλων. Πρώτα ην το Euro, που είναι ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα μεταξύ Εθνικών Ομάδων της γηραιάς Ηπείρου μας και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ακολουθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες από 26 Ιουλίου έως τις 11 Αυγούστου, στο Παρίσι, αλλά και σε 16 πόλεις στη μητροπολιτική Γαλλία και στη γαλλική αποικία της Ταϊτής. Την αθλητική αυτή πανδαισία κλείνουν οι Παραολυμπιακοί Αγώνες, που διεξάγονται επίσης στο Παρίσι από 28 Αυγούστου μέχρι 8 Σεπτεμβρίου.
Επειδή εκείνο το διάστημα δεν θα είμαστε σ’ επαφή, λόγω διακοπών (εμείς οι κάποιας ηλικίας, σταματάμε τις διακοπές για να κάνουμε… διακοπές!), αξίζει τον κόπο να αναφέρουμε μια ιστορία από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, που διεξήχθησαν στο Βερολίνο. Σ’ αυτό θα μας βοηθήσει κυρίως η γνωστή μας ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια, καθώς και άλλες πηγές.
Αναφερόμαστε στο γνωστό «επεισόδιο» μεταξύ Τζέσε Όουενς και Αδόλφου Χίτλερ. Μέχρι τώρα τα διάφορα φερέφωνα, μας είχαν πιπιλίσει το μυαλό, ότι μόλις ο Όουενς ανέβηκε στο βάθρο των νικητών για να παραλάβει το χρυσό μετάλλιο για την πρωτιά του στον δρόμο των 100 μέτρων, ο Χίτλερ αποχώρησε… μουτρωμένος, διότι είχε νικήσει ένας μαύρος…
Μετά από 88 (!) χρόνια, αποκαλύπτεται ότι τα πράγματα δεν ήταν ακριβώς έτσι.
Και πρώτα πρώτα να δούμε ποιός ήταν ο Όουενς (12 Σεπτεμβρίου 1913 – 31 Μαρτίου 1980).
Ο Τζέιμς Κλίβελαντ Όουενς γεννήθηκε στο Όουκβιλ της Αλαμπάμα και ήταν το έβδομο από έντεκα παιδιά των Χένρι και Έμμα Αλεξάντερ Όουενς. Αναγνωρίστηκε σε εθνικό επίπεδο το 1933 στους Εθνικούς Αγώνες Στίβου Λυκείων των ΗΠΑ, που διεξαγόταν στο Σικάγο, όπου ισοφάρισε το παγκόσμιο ρεκόρ των 100 γιαρδών (91 μέτρα) και πήδηξε 24 πόδια και ½ της ίντσας (7,56 μέτρα) στο άλμα εις μήκος. Αργότερα, ο Όουενς μπήκε στο Πανεπιστήμιο Οχάιο Στέιτ με αθλητική υποτροφία. Στις 25 Μαΐου 1935, στο Ανν Άρμπορ του Μίσιγκαν κατέρριψε 3 παγκόσμια ρεκόρ και ισοφάρισε ένα τέταρτο.
Συμμετείχε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο, όπου και κέρδισε 4 χρυσά μετάλλια στα 100 και 200 μέτρα, στο άλμα εις μήκος και ως μέλος της ομάδας Σκυταλοδρομίας 4×100. Θεωρείται ένας από τους διασημότερους και σπουδαιότερους αθλητές όλων των εποχών, προκαλώντας έκπληξη και θαυμασμό, αλλά και την οργή των φυλετιστών του Γ’ Ράιχ, κυρίως του Χίτλερ.
Αυτά ξέραμε μέχρι τώρα, διότι αυτά μας έλεγαν. Σάμπως είμαστε και μπροστά;
Όμως ο ίδιος, ο Τζέσε Όουενς δήλωσε: «Ο Χίτλερ έπρεπε να έρθει και να φύγει απ’ το στάδιο πολύ συγκεκριμένες ώρες. Χρειάστηκε να αποχωρήσει πριν την απονομή των μεταλλίων για τα 100 μέτρα, αλλά πριν φύγει έτυχε να περάσω δίπλα απ’ τις θέσεις του επιτελείου του. Με χαιρέτησε από μακριά και τον χαιρέτησα κι εγώ».
Στο βιβλίο του Τζέρεμι Σαπ, για τους Ολυμπιακούς του ’36, υπάρχει η εξής δήλωση του Όουενς: «Δεν με σνόμπαρε ο Χίτλερ, αλλά ο Φράνκλιν Ρούσβελτ. Ο Πρόεδρος δεν μου έστειλε ούτε ένα τηλεγράφημα…». Πώς είπατε;
Ο Robert Lee Vann (27 Αυγούστου 1879 – 24 Οκτωβρίου 1940), ήταν αφροαμερικανός (άρα μαύρος) εκδότης και εκδότης εφημερίδων. Έγραψε ο Robert Lee Vann: «Αυτός ο αθλητικός αγώνας μεταξύ των κορυφαίων εθνών της χώρας, είναι το θέαμα των θεαμάτων! Είναι το καλύτερο θέαμα του είδους του που έχω δει ποτέ. Την Κυριακή, είδα 110.000 ανθρώπους να επευφημούν δύο νέγρους αθλητές, επειδή ήταν υπέρτατοι στον τομέα τους. Τη Δευτέρα, είδα ένα άλλο τεράστιο πλήθος περίπου 100.000 ανθρώπων να «τρελαίνονται κυριολεκτικά» καθώς είδαν τον Τζέσι Όουενς, να τρέχει με την αβίαστη ταχύτητα μιας αντιλόπης, να κυριαρχεί πλήρως στο γήπεδο και να κερδίσει «γιορτάζοντας» τα 100 μέτρα, με τον Ραλφ Μέτκαλφ του πανεπιστημίου Marquette να τερματίζει δεύτερος. Και μετά… το θαύμα των θαυμάτων… Είδα τον Αδόλφο Χίτλερ, να χαιρετά αυτό το παλικάρι. Κοίταζα με μια καρδιά που χτύπαγε περήφανα καθώς το παλικάρι που στέφθηκε βασιλιάς στα 100 μέτρα έπαιρνε ένα χειροκρότημα όπως δεν έχω ξανακούσει. Είδα τον Τζέσι Όουενς να χαιρετίζεται από τον Μεγάλο Καγκελάριο αυτής της χώρας, καθώς ένας λαμπρός ήλιος ξεφύλλιζε μέσα από τα σύννεφα. Είδα ένα τεράστιο πλήθος περίπου 85.000 ή 90.000 χιλ. ατόμων να τον επευφημούν στον απόηχο. Και ήταν κυρίως Γερμανοί! Μην κάνετε κανένα λάθος. Οι Γερμανοί είναι πολύ ωραίοι. Έχουν πνεύμα αθλητισμού και ένα ευ αγωνίζεσθαι που υπερισχύει του χρωματικού φραγμού. Αυτή την εβδομάδα, καθώς οι Νέγροι αθλητές ανέβαζαν την Αστερόεσσα των Ηνωμένων Πολιτειών ψηλότερα από τις τρεις σημαίες παρατήρησα το πνεύμα, όχι μόνο του γερμανικού λαού, αλλά και εκείνων που αγωνίζονται από άλλες χώρες. Και ανακάλυψα ότι στον κόσμο του αθλητισμού, όπου η προσωπική τελειότητα είναι η ράβδος της μέτρησης των επιτευγμάτων, το χρώμα δεν μετράει».
Αυτά έγραψε ο Robert Lee Vann, ο οποίος, θυμίζω, ότι ήταν αφροαμερικανός, δηλαδή μαύρος, δηλαδή όπως ο Όουενς.
Και ενώ αυτά συνέβησαν με τον Χίτλερ, να δούμε τι συνέβη με τους Αμερικανούς.
Είδαμε ήδη το παράπονο του Όουενς ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ Φραγκλίνος Ρούζβελτ δεν του έστειλε ούτε συγχαρητήριο τηλεγράφημα. Άρα ποιός ήταν ο ρατσιστής;
Ο Τζέσε επιλέχτηκε στην ολυμπιακή ομάδα των ΗΠΑ και, παρά τις αρχικές σκέψεις να μην ταξιδέψουν οι μαύροι αθλητές στη Γερμανία, δήθεν για να μην αντιμετωπίσουν ρατσισμό, αποφασίστηκε να αγωνιστούν.
Στις αθλητικές αποστολές οι νέγροι αθλητές έπρεπε να παραγγείλουν φαγητό στα δωμάτιά τους, διαφορετικά θα μπορούσαν να φάνε σε εστιατόριο μόνο για μαύρους. Ακόμη, στους Ολυμπιακούς του Βερολίνου οι μαύροι έμεναν ξεχωριστά από τους λευκούς. Λέγεται ότι έμεναν σε σκηνές!…
Οι Αφροαμερικανοί αθλητές, δεν προσκλήθηκαν στην εκδήλωση του Λευκού Οίκου. Σε αυτή πήγαν μόνο λευκοί αθλητές.
Τα επιτεύγματα των μαύρων αθλητών, ουσιαστικά, αναγνωρίστηκαν το 2016 όταν ο Μπάρακ Ομπάμα διοργάνωσε εκδήλωση προς τιμή τους.
Σιγά σιγά λοιπόν τα ψέματα καταρρίπτονται και ας στενοχωριούνται μερικοί. Τι να γίνει. Φίλοι μεν οι δικαιωματάκηδες, φιλτάτη δε η αλήθεια.
Υστερόγραφο: Κάποτε λέγαμε εμείς οι… φασίστες: Πατρίς, Θρησκεία Οικογένεια. Α ναι, το είπε και ο κ. Αυτιάς… Οι νεοταξίτες τα σβήνουν ένα ένα. Η Πατρίδα βρίσκεται σε περίοδο εκπτώσεων (χαρίζουμε ονόματα, συζητάμε «συνεργασίες» κ.λπ.). Την Θρησκεία την θυμόμαστε μόνο προεκλογικά, ότε και φέρομεν πατριαρχικούς μεγαλοσταύρους. Την Οικογένεια; Διαβάστε παρακάτω:
ΝΤΡΟΠΗ: Τό υπουργείο (ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ της) Οικογένειας προειδοποιεί! – «Η μητρότητα βλάπτει ΣΟΒΑΡΑ (!) τήν ….καριέρα των γυναικών»!!!!!!
3 Απριλίου 2024 Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης
Σε μια χώρα που πεθαίνει δημογραφικά, η Γ.Γ. του υπουργείου Οικογένειας, Ζέφη Δημαδάμα, αποτρέπει τις γυναίκες απ’ το να κάνουν παιδιά!
Ένα από τα χαρακτηριστικά «ταλέντα» του πρωθυπουργού στην έως τώρα κυβερνητική πορεία του είναι το εξής: να τοποθετεί τα πιο ακατάλληλα άτομα στις πιο υπεύθυνες θέσεις
Φυσικά εκείνοι που είναι ακατάλληλοι για το καλό της πατρίδας, είναι καταλληλότατοι για την καταστροφική ατζέντα του πρωθυπουργού.
Στον καιρό μας, νούμερο ένα εθνικό πρόβλημα, αποτελεί χωρίς αμφιβολία το δημογραφικό.
Στην προεκλογική περίοδο του περασμένου Ιουνίου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μια προσπάθεια να περιορίσει την πολιτική «αιμορραγία» εξ δεξιών, ανακοίνωσε τη δημιουργία του «υπουργείου Οικογένειας».
Σε σχετικό μας άρθρο τότε, είχαμε προβλέψει ότι ο πραγματικός σκοπός αυτού του υπουργείου ήταν – όχι να στηρίξει τον θεσμό της οικογένειας – αλλά να τον σαμποτάρει, να τον αποδομήσει και εν τέλει να τον διαλύσει.
Είχαμε γράψει από τότε (και δυστυχώς επιβεβαιωθήκαμε απόλυτα) ότι το υπουργείο Οικογένειας δεν θα πρόσφερε καμμία λύση στο δημογραφικό, αλλά θα αποτελούσε το πολιτικό «δόλωμα» για να αλλάξουν όλες οι επίσημες θέσεις του κράτους για το τι εστί οικογένεια. Και πως βασική επιδίωξη της κυβέρνησης ήταν να θεσπιστεί η εναλλακτική «οικογένεια» με ΛΟΑΤΚΙ προσανατολισμούς και παράλληλα η παραδοσιακή πυρηνική οικογένεια να εξισωθεί με τις αφύσικες συνάψεις σχέσεων.
Περί τα τέλη του Ιουλίου του 2023, ως Γ.Γ. Ισότητας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο νεοσύστατο υπουργείο Οικογένειας, τοποθετήθηκε η Ζέφη Δημαδάμα, που κυριολεκτικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης την «έκλεψε» από το ΠΑΣΟΚ.
Και αυτό διότι πρώτα ανακοινώθηκε ο διορισμός της στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ως Γ.Γ. του υπουργείου Οικογένειας, και κατόπιν τη διέγραψε από μέλος της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής η Χαριλάου Τρικούπη!
«Εμπόδιο» η μητρότητα
Το γιατί η κ. Δημαδάμα είναι ένας εντελώς ακατάλληλος άνθρωπος σε μια τόσο υπεύθυνη θέση, μας το έδειξε με μια ανάρτησή της, δημοσιεύοντας μια έρευνα που υποστήριζε, ότι «η μητρότητα βλάπτει σοβαρά την καριέρα των γυναικών».
Και φυσικά αυτή η τραγική τοποθέτηση της κας Δημαδάμα δεν ήρθε ουρανοκατέβατη. Οι ιδέες που εκφράζει συνεχώς στην έως τώρα καριέρα της, παντρεύουν ένα κασταστροφικό μείγμα νεοφιλελευθερισμού και νεοφεμινισμού που ταυτίζεται πλήρως με τη woke ατζέντα και την αποδόμηση των παραδοσιακών αξιών της οικογένειας. Επομένως ο διορισμός της στη θέση της Γ.Γ. στο υπουργείο Οικογένειας, κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι.
Αφού η κυβέρνηση Μητσοτάκη σύλησε τη μητρότητα από νομικής πλευράς με το νομοσχέδιο «ισότητας στον γάμο», η κα Δημαδάμα συνεχίζει την αποδόμηση της και από εργασιακής πλευράς.
Ακολουθούν την ακριβώς αντίθετη πορεία από εκείνη που θα έφερνε λύσεις για την υπογεννητικότητα. Αντί να λένε ότι η υπερεργασία βλάπτει τη μητρότητα, υποστηρίζουν το ακριβώς ανάποδο.
Απλά την εργασιακή εκμετάλλευση τη «στολίζουν» με τη λέξη καριέρα.
Ουσιαστικά – δηλαδή – καταγγέλλουν τη μητρότητα γιατί τους στέκεται εμπόδιο στις εργασιακές γαλέρες που προωθούν.
Η διαστροφή που διακατέχει το μετανεωτερικό κράτος, παρουσιάζει τη μητρότητα σαν ένα ανεπιθύμητο εμπόδιο, ένα κοινωνικό «βάρος» που καθυστερεί την ατμομηχανή της «ανάπτυξης».
Η μητρότητα στην καλύτερη περίπτωση αντιμετωπίζεται σαν κοινωνικό «asset» που πρέπει να στριμωχτεί κάπου ανάμεσα στα γρανάζια της βιομηχανοποιημένης ζωής.
Και η ανατροφή του παιδιού θα πρέπει όλο και περισσότερο να παραδίδεται στις «παραμάνες» του κράτους (δηλαδή σε βρεφονηπιακούς σταθμούς και ολοήμερα σχολεία μιας διεφθαρμένης παιδείας, σε προγράμματα «νταντάδων» και ασφαλώς στον μεγάλο «δάσκαλο» της τηλεόρασης και των media), σε έναν νέου τύπου γενιτσαρισμό που ετοιμάζει τις γενιές της Νέας Εποχής.
Αδιαφορώντας για τις εκατοντάδες χιλιάδες παιδάκια που δολοφονούνται κάθε χρόνο με τις εκτρώσεις, η κα Δημαδάμα δίνει «σήμα» για ακόμα περισσότερες αμβλώσεις, ακόμα περισσότερες ανθρωποθυσίες στον βωμό της καριέρας, ακόμη περισσότερη υπογεννητικότητα και «παρτακισμό» στην κοινωνία.
Η διαφήμιση της καριέρας είναι το κλασσικό αφήγημα των εταιρειών για να απομυζούν τις γυναίκες στην παραγωγική ηλικία τους και να τις οδηγούν στην ατεκνία ή τη «λύση» της κρυοσυντήρησης ωαρίων.
Γενική Γραμματέας καταστροφής της οικογένειας
Να αναφέρουμε ενδεικτικά μερικές θέσεις που έχει πάρει κατά καιρούς η κα Δημαδάμα, για να γίνει αντιληπτό γιατί «φυτεύτηκε» ωσάν νεοταξικό άνθος στο υπουργείο Οικογένειας.
Θυμόμαστε ότι η Κατερίνα Λάσπα (ως Γενική Γραμματέας Εθελοντισμού του ΠΑΣΟΚ) είχε το θάρρος να χαρακτηρίσει αθλιότητα το διάβασμα παραμυθιών από Drag Queens σε παιδιά νηπιαγωγείου και δημοτικού στη Θεσσαλονίκη, γράφοντας σε ανάρτηση της: «ο καθένας ας κάνει ό,τι θέλει στον εαυτό του. Κανένας όμως, δεν έχει το δικαίωμα με πλάγιο τρόπο να επιβάλει τέτοια πρότυπα σε παιδάκια».
Ένα από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που «άφρισε» με τα σχόλια της Λάσπα, ήταν η Ζέφη Δημαδάμα, η οποία ζήτησε την άμεση διαγραφή της και την κατηγόρησε για ρατσιστικές διατυπώσεις τρανσφοβικές απόψεις και ρητορική μίσους Επτά μήνες μετά, «σαγηνεύτηκε» από το συγκοινωνούν δοχείο της μετανεωτερικής Ν.Δ. και «τα βρόντηξε» από το ΠΑΣΟΚ, χωρίς καν να τους ενημερώσει για τη μεταγραφή της.
Σε ό,τι αφορά το χυδαίο νομοσχέδιο για τον «γάμο» και τις υιοθεσίες ομοφυλοφίλων, η κ. Δημαδάμα ήταν μία από τις πιο ένθερμες υποστηρίκτριές του.
Τήν νομική κατάργηση της μητρότητας (και της πατρότητας) και την παράδοση των παιδιών σε αφύσικες κηδεμονίες, τα χαρακτήρισε ως «ένα πολύ μεγάλο βήμα για τα ανθρώπινα δικαιώματα» που ήταν «σχεδόν αυτονόητο».
Δεν δίστασε μάλιστα να κάνει και μαθήματα «χριστιανισμού» για να στηρίξει το βλάσφημο νομοσχέδιο, υποστηρίζοντας ότι «ο χριστιανισμός μιλά πρωτίστως για αγάπη, ισότητα και σεβασμό».
Με μια newage, αποστειρωμένη και γενικόλογη φανφάρα, ισοπέδωσε όλες τις αλήθειες του Ευαγγελίου, όπως έκανε και ο συνάδελφός της, Παύλος Μαρινάκης.
Φυσικά η «φεμινιστική« συνείδηση της κας Δημαδάμα, δεν στάθηκε αρκετά ισχυρή ώστε να προφέρει έστω και μια κουβέντα για την προδιαγεγραμμένη νομιμοποίηση της παρένθετης μητρότητας, δηλαδή του δουλεμπορίου μητέρων. Ίσα ίσα που για το διαταραγμένο σκεπτικό των ομοϊδεατών της κας Δημαδάμα, η παρένθετη μάνα φαντάζει το ιδανικό πρότυπο εργασιακού σκλάβου, αφού συνδυάζει την κατά παραγγελίαν μητρότητα ΚΑΙ την «καριέρα», δύο σε ένα, άρα το ένα δεν θα στέκεται εμπόδιο στο… άλλο.
Όσον αφορά το ζήτημα του δημογραφικού, η κ. Δημαδάμα αντί να αναγνωρίζει την απουσία του κράτους απ’ το πλευρό των νέων που σκέφτονται να γίνουν γονείς, δεν παύει να κάνει λόγο για ζήτημα που έχει «έμφυλη διάσταση», μετατρέποντας έναν εθνικό/συλλογικό κίνδυνο σε ζήτημα που επαφίεται ΜΟΝΟ στη γυναίκα και στο πώς αυτή θα γίνει μάνα με τη μικρότερη δυνατή συμμετοχή στην ανατροφή του παιδιού της.
Αποδίδουν έμφυλη διάσταση στο δημογραφικό ακριβώς για να μην λυθεί, και ταυτόχρονα στηρίζουν «άφυλες» οικογένειες.
Λένε ότι στηρίζουν τη μητρότητα και ταυτόχρονα ευνοούν τα συμφέροντα των εταιρειών και των αφύσικων κηδεμόνων.
Λένε ότι νοιάζονται για το δημογραφικό και ταυτόχρονα υποστηρίζουν ότι η καρριέρα είναι ασυμβίβαστη με την τεκνογονία και πόσο μάλλον την πολυτεκνία.
Πουλάνε δήθεν φεμινισμό και ταυτόχρονα κάνουν τις γυναίκες να μισούν τη φύση τους. Αυτά που πραγματικά βλάπτουν ΚΑΙ τη μητρότητα ΚΑΙ την καριέρα, είναι οι μισθοί πείνας που συντηρεί το κόμμα της κας Δημαδάμα.
Είναι η ανύπαρκτη οικογενειακή πολιτική, η ανύπαρκτη πρόνοια για τη δωρεάν γέννα, η ανύπαρκτη στήριξη στο μεγάλωμα του μωρού ΕΝΤΟΣ του σπιτιού του, τα ενοίκια που έχουν πάρει φωτιά, το σούπερ μάρκετ που έχει γίνει εφιάλτης, το βρεφικό γάλα που έχει γίνει «χρυσό».
Το να περιμένεις από μυαλά σαν της κας Δημαδάμα να φέρουν λύση στο δημογραφικό, είναι σαν να έχει πάρει φωτιά το σπίτι σου και να περιμένεις να σβήσει με κηροζίνη…
Καταλάβατε;
Εγώ να ευχηθώ:
