MENU

ΡΟΗ

Αδιαφορία και αναισθησία απέναντι σε έναν ήρωα

Ο Παναγιώτης Παύλος, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο στη Νορβηγία, μίλησε με τον Στηβ Λάλας και γράφει στη «δημοκρατία»: «...αναρωτιέμαι γιατί το ελληνικό κράτος δεν τίμησε ποτέ ουσιαστικά αυτόν τον...

Από τον Τσάφο στον Κυρανάκη, μια… αποτυχία δρόμος

Το Μέγαρο Μαξίμου υποτίμησε το μέτωπο με τους ταξιτζήδες και τώρα -επιεικώς- τρέχει και δεν φτάνει. Αγνοήθηκε η ιστορική εμπειρία, που λέει ότι όποια κυβέρνηση τους έφερε απέναντί της, βγήκε χαμένη. Αλλά δεν...

Το παρασκήνιο της αποχώρησης Μασκ από τον Λευκό Οίκο

Η αντίστροφη μέτρηση της αποχώρησης του Ίλον Μασκ από την κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ είχε αρχίσει από την πρώτη κιόλας στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του λόγω των πολλών έντονων αντιδράσεων από...

Η ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη κάνει τη «δουλειά» της ελληνικής

Οι πολίτες εδώ και καιρό δείχνουν με ποικίλους τρόπους τη δυσπιστία τους ως προς την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία της ελληνικής Δικαιοσύνης. Έχουν κάθε λόγο να το κάνουν αυτό, διότι είναι πλέον φως φανάρι ότι...

«Φάτε» τον πριν χάσουμε και το Αιγαίο!

Μαύρη μέρα για τον ελληνισμό και δη στην επέτειο της άλωσης της Πόλης. Πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά, Έλληνας πρωθυπουργός διασύρεται με τέτοιον τρόπο....

Η ύπουλη κυριαρχία: Δουλεία με «αξιοπρέπεια»

Σας γράφω σήμερα από τη Λευκωσία. Την προηγούμενη εβδομάδα σας έγραφα από την Κομοτηνή, από τη Θράκη. Έχει νόημα να πιάνεις τον σφυγμό του Ελληνισμού από τη μία άκρη του έως την άλλη. Είναι πολύ γοητευτικό και...

Ο Μητσοτάκης θα φύγει νύχτα μόνο αν ξηλώσουν αίφνης την Ούρσουλα…

Τα μάθατε τα νέα τα καλά; Ο Πάμπλο Εσκομπάρ ιδρύει ΟΚΑΝΑ και ΚΕΘΕΑ. Πολιτικό ον ο μεγαλοβαρώνος ναρκωτικών γαρ, σκέφτηκε το εξής διαβολικά έξυπνο: Χοντροκονομάω που χοντροκονομάω εμπορευόμενος το...

Και του χρόνου στην Πόλη!

Κάθε 29η Μαΐου είναι μια υπενθύμιση του δυσπρόσιτου ύψους στο οποίο έφτασε ο Ελληνισμός. Η υπερχιλιετής ιστορία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας γράφτηκε στα ελληνικά και έκλεισε μ’ έναν επικό τρόπο, αντάξιο του...

Παραίτηση με χοντρά καρφιά στην κυβέρνηση

Για τα μέλη των ανεξάρτητων Αρχών είναι μια δύσκολη εποχή. Τα προβλήματα επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη είναι τα περισσότερα από την ίδρυσή τους. Πρόεδροι Αρχών υποχρεώνονται σε παραιτήσεις ή δέχονται επιθέσεις όλο και...

Πιο ακριβή η Αθήνα από το Λονδίνο!

Πιο εύκολα ζει ο μέσος πολίτης στο Λονδίνο παρά στην Αθήνα… Τα επικοινωνιακά τρικ της κυβέρνησης περί ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και αύξησης του διαθέσιμου εισοδήματος καταρρίπτονται συνεχώς από...

Φάγανε, φάγανε, φάγανε…

Τόχουμε πει πολλές φορές. Ο παλιός Ελληνικός κινηματογράφος ζει και βασιλεύει (άντε, ‘’προεδρεύει’’ μη μας πουν και βασιλοχουντικούς), επειδή ακριβώς παρουσίαζε και σχολίαζε, με τον τρόπο του, την καθημερινότητα και...

Η Ελλάδα στην Ευρώπη των τύπων, όχι της ουσίας

Η συμφωνία ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ, που υπεγράφη σαν σήμερα το 1979 στο Ζάππειο, από την κυβέρνηση του αείμνηστου Κώστα Καραμανλή, φαίνεται πως έμεινε στα... χαρτιά. Η Ελλάδα έγινε μεν μέλος της ΕΟΚ, που...

Η σύγχρονη Άλωση

«Το δε την πόλιν σοὶ δούναι, ουτ’ εμόν εστίν ουτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη· κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών»...

Κατάπιε τη γλώσσα του ο Μάκης Βορίδης

Την περασμένη εβδομάδα, όταν έγιναν οι πρώτες αποκαλύψεις για τις σχεδιαζόμενες επιστροφές μεταναστών από τη Γερμανία στη χώρα μας, χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν τέσσερις ημέρες για να αντιδράσει το υπουργείο...

Ευτυχώς που υπάρχει και η ΑΕΚ

Υπάρχει μια παροιμία που λέει: «Δώσε θάρρος στον χωριάτη να σ’ ανέβει στο κρεβάτι»...

Το ποίημα της προεδρικής μπούφλας

Πέφτουν σφαλιάρες σαν το χαλάζι δεξιά, ζερβά, Βορρά και Νότο.Τον πρόεδρό μας δεν τον πειράζει Με εκλογές κερδίζει το Λόττο...

Οι πρόσθετες ήττες Μητσοτάκη στην Ε.Ε.

Η έμμεση συμμετοχή της Τουρκίας σε αμυντικές και βιομηχανικές δομές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω του Κανονισμού SAFE, αποτελεί τη μεγαλύτερη ήττα της Ελλάδας από την εποχή της πλήρους ένταξής της, στην τότε...

Το ΠΑΣΟΚ «λερώνει» τη Ν.Δ.

Το σκάΝ.Δ.αλο των αγροτικών επιδοτήσεων και το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών έχουν ένα κοινό: η μελέτη τους δείχνει ότι τίποτε δεν άλλαξε στη χώρα την τελευταία εξαετία. Αντιθέτως! Οι υπαρκτές παθογένειες...

Η Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και το Σήμερα

Βρισκόμαστε στις τελευταίες στιγμές της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 1453. Η μεγάλη και λαμπρή αυτή Αυτοκρατορία έχει συρρικνωθεί στην Κωνσταντινούπολη πόλη - κράτος και έχει περιορισθεί σε λίγες περιοχές της...

Τι φέρνει το «λουκέτο» στο Attica TV

Με ταχύ ρυθμό προχωρούν οι ανακατατάξεις στο μιντιακό τοπίο, σε μια συγκυρία κατά την οποία εντείνεται παράλληλα και η πολιτική ρευστότητα. Hδη ολοένα και περισσότεροι εκτιμούν βάσιμα ότι το φθινόπωρο θα...

Ο διασυρμός της Ευρώπης

Το θεαματικό, ταπεινωτικό χαστούκι που έδωσε η Μπριζίτ Μακρόν στον σύζυγό της και πρόεδρο της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν «άστραψε» σε όλα τα σημεία του ορίζοντα. Το σχετικό βίντεο προβλήθηκε αναρίθμητες φορές...

Επισκίαση του εθνομηδενισμού… διά του casus belli

Είναι ευρέως γνωστό ότι στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας το δούλεμα των ψηφοφόρων πέφτει σύννεφο. Οι πολιτικοί μας έχουν αναγάγει σε εθνικό σπορ την εξαπάτηση του λαού με ψεύτικες εξαγγελίες που εξανεμίζονται...

Οικονομική απλότητα

Όταν ο Ρόναλντ Ρέιγκαν δήλωνε «η κυβέρνηση δεν είναι η λύση στο πρόβλημα... Η κυβέρνηση ΕΙΝΑΙ το πρόβλημα», δεν εξέφραζε μονάχα μια ιδεολογική τοποθέτηση, αλλά μια διαχρονική διαπίστωση για τη φύση της...

Η άρση νομιμότητας είναι το πρόβλημα

Οι παλαιότεροι μεγαλώσαμε μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον όπου κυριαρχούσε το μότο «να μπει το παιδί στο ∆ημόσιο, να εξασφαλιστεί». Φράση που με απωθούσε, καθώς πάντοτε στ' αυτιά μου φάνταζε ότι στόχος ζωής είναι...

H δολοφονία του Τύπου

Πριν μερικές εβδομάδες ανταποκρίθηκα με χαρά στην πρόσκληση του Διευθυντή και των μαθητών της Α’ και της Β’ Τάξεων του Καποδιστριακού Γενικού Λυκείου Αίγινας να μιλήσω για τα θέματα της ενημερώσεως με έμφαση στις...

Εθνική αυτοχειρία: Τουρισμός στην Τουρκία

Ανοίγει ο καιρός, ανοίγει και η όρεξη πολλών εξ ημών για «αποδράσεις», για επισκέψεις σε τόπους γνωστούς τε και αγνώστους. Ένας από τους προορισμούς που διαφημίζεται ιδιαίτατα σε ελληνόφωνα ΜΜΕ (σε τηλεοπτικά...

Κυβέρνηση Μαμωνά

Περπατώντας χθες βράδυ στους κήπους του Ζαππείου -το Ολύμπιον Μέγαρον δηλαδή- είδα για μια ακόμα φορά τα κατορθώματα της κυβέρνησης: ένα Ζάππειο καραγιαπί και υπαίθριο πάρκινγκ ταυτόχρονα. Σιδεριές ολούθε που...

Η κυβέρνηση και οι δημοσκοπήσεις

Όλοι παρατηρούν μια αυξημένη κινητικότητα του κ. Μητσοτάκη και των μέσων παραπληροφόρησης και καθοδήγησης. Πρωθυπουργός και μέσα δημιουργούν προκείμενες για την αλλαγή της πολιτικής ατζέντας, κάτι που...

Η εξαγωγή της «woke» μεταδημοκρατίας

Στις αρχές του 2021 ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν ανακοίνωσε μια πολιτική απόφαση με διεθνή αντίκτυπο: οι αμερικανικές πρεσβείες και τα προξενεία ανά τον κόσμο έλαβαν την άδεια να υψώνουν τη...

Οι αγράμματοι χωρικοί επαναστατούσαν, οι «γραμματισμένοι αστοί» τηρούν σιγήν ιχθύος…

Το 1848 οι χωρικοί στη Σκάλα Κεφαλλονιάς εξεγέρθηκαν κατά των Βρετανών λόγω της ληστρικής φορολογίας. Ένας φόρος στις ελιές, ένας στο καλύβι, ένας ακόμη στους φούρνους, ένας τέταρτος στη χρήση του δρόμου, οι...

MENU

MENU

Η ψήφος για την Ευρώπη και η δυναμική της

Της Κατέ Καζάντη

Η πανθομολογούμενη αδιαφορία των λαών των κρατών-μελών για τις ευρωεκλογές, με τον ταυτόχρονο αρνητισμό με τον οποίον αντιμετωπίζεται η καθαυτό ύπαρξη της Ενωμένης Ευρώπης ως πολιτικού οργανισμού, καταδεικνύει τη νοσηρότητα της «ευρωπαϊκής κανονικότητας». Εκείνης, δηλαδή, της κατάστασης στην οποία όλο σχεδόν το πολιτικό φάσμα διατείνεται πως είναι η ιδανική και στην οποία κάθε κόμμα που διεκδικεί εξουσία υπόσχεται να φέρει την Ελλάδα ταχύτερα.

Εντός αυτής της «κανονικότητας», τα χαρακτηριστικά της οποίας σπανιότατα αναφέρονται στον δημόσιο λόγο, ο Ευρωπαίος άνθρωπος, όλων των χωρών της Ε.Ε., αισθάνεται ξένος. Πέρα και μακριά από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, αυτοτοποθετείται εκτός. Για τους λαούς οι παρεμβάσεις στις αποφάσεις των λεγόμενων διευθυντηρίων είναι από εκείνα που δεν πρόκειται να συμβούν. Η πεποίθηση πως βρίσκονται αντιμέτωποι με μια de facto αντιδημοκρατική λειτουργία καταργεί κάθε αντι-δράση, ακόμα και τη συμμετοχή στις εκλογές.

Πώς, όμως, δύναται ένας πολιτικός οργανισμός να θεωρείται δημοκρατικός όταν θεσμοποιεί κάθε νεοφιλελεύθερο δόγμα, όταν ως «ελευθερία» εννοεί μοναχά εκείνην που πριμοδοτεί την κίνηση των κεφαλαίων κι όταν λειτουργεί, αντί για αλληλέγγυα, παρεμβατικά και τιμωρητικά;

Για τους διαβόητους ευρωπαϊκούς «θεσμούς», τους εξόχως ευεπίφορους στα κελεύσματα των διάφορων λόμπι και στα συμφέροντά τους, η ιδέα της αλληλεγγύης είναι αυτή που οδηγεί στην αναδιανομή του πλούτου, αναδιανομή η οποία μεσοπρόθεσμα λειτουργεί σε βάρος των ισχυρών. Γι’ αυτό την αποφεύγουν χαρακτηριστικά.

Η σημερινή Ευρώπη μόνο επιφανειακά διαφέρει από εκείνη, την ανάλγητη, των πολιτικών Σόιμπλε: το πρόταγμα των εξοπλιστικών, αντί των κοινωνικών προγραμμάτων, οι διαρκείς υποχωρήσεις του ρόλου του κράτους και η εκχώρηση στους ιδιώτες κρίσιμων τομέων, άλλοτε κοινής ωφελείας, σήμερα πεδίων κερδοσκοπίας, ή η νέα πολεμική ρητορική συναποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά του μόνου αποδεκτού αφηγήματος.

Έτσι, περιορισμένο στα στεγανά ενός, μόνο κατ’ όνομα, «ορθολογισμού» και αρνούμενο να στοχαστεί πέρα από τα επιβαλλόμενα των οικονομικών συμφερόντων, το ευρωπαϊκό πνεύμα κινδυνεύει να καταντήσει το «ναυάγιο του ρασιοναλισμού». Εκείνο που διέβλεπε ο Εντμουν Χούσερλ («Η κρίση του Ευρωπαίου ανθρώπου και η φιλοσοφία», 1935) για την εποχή του έχει ήδη επιστρέψει, πιθανότατα ως ακόμα μία τραγωδία.

«Ο μέγιστος κίνδυνος για την Ευρώπη είναι η κόπωση» έλεγε ο Γερμανός στοχαστής. Τούτη η κόπωση, δημιούργημα μιας παραλυτικής κατάστασης, στην οποία εξέπεσε η πνευματικότητα, γέννησε τον Χίτλερ και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτός ο διαβόητος «πραγματισμός», που καταργεί κάθε οραματικό σχέδιο αλλαγής, οδηγώντας ταυτόχρονα στην απόγνωση τα πληβειακά στρώματα, αποτελεί ταυτοτικό στοιχείο και της παροντικής κατάστασης: η αύξηση της φτώχειας και η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων αντιμετωπίζονται ως κανονικότητα, οργανικό κομμάτι του συστήματος.

Η σημερινή, επικίνδυνη κόπωση, μέσα στην οποία η Ευρώπη αδυνατεί να αναγεννηθεί εκ πνεύματος πολιτικής, δημιουργώντας πολιτικό και πολιτισμικό αντιπαράδειγμα, μακριά από τον ατλαντισμό, είναι πιθανόν να δημιουργήσει νέα ολοκαυτώματα. Διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος η επανάπτωση στη βαρβαρότητα να μην παραμείνει μοναχά ένα δυστοπικό σενάριο.

Το υποκείμενο που αλλάζει την ιστορία, ο λαός της Ευρώπης δηλαδή, παραμένει η ζύμη του μετασχηματισμού. Αλλά οφείλει, πρώτα και κύρια, να συμμετέχει, σε πείσμα εκείνων που υποθάλπουν την αποστράτευση. Και διά της ψήφου του να παρεμβαίνει στη διαμόρφωση των περιβόητων διευθυντηρίων των Βρυξελλών και στις επιλογές τους. Τις οποίες επιλογές αλλάζοντάς τες, θ’ αλλάξει εντέλει και τη ζωή του.

Στις αστικές δημοκρατίες, όπως η ευρωπαϊκή, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής, η ψήφος παραμένει ο ισχυρότερος δρόμος και τρόπος αντίστασης.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Τελευταία άρθρα

Από τον Τσάφο στον Κυρανάκη, μια… αποτυχία δρόμος

Το Μέγαρο Μαξίμου υποτίμησε το μέτωπο με τους ταξιτζήδες και τώρα -επιεικώς- τρέχει και δεν φτάνει. Αγνοήθηκε η ιστορική...

Η ευρωπαϊκή Δικαιοσύνη κάνει τη «δουλειά» της ελληνικής

Οι πολίτες εδώ και καιρό δείχνουν με ποικίλους τρόπους τη δυσπιστία τους ως προς την ακεραιότητα και την ανεξαρτησία...

«Φάτε» τον πριν χάσουμε και το Αιγαίο!

Μαύρη μέρα για τον ελληνισμό και δη στην επέτειο της άλωσης της Πόλης. Πρώτη φορά στα μεταπολιτευτικά χρονικά, Έλληνας...

Η ύπουλη κυριαρχία: Δουλεία με «αξιοπρέπεια»

Σας γράφω σήμερα από τη Λευκωσία. Την προηγούμενη εβδομάδα σας έγραφα από την Κομοτηνή, από τη Θράκη. Έχει νόημα να πιάνεις...