Οι δύο κρίσιμες μεταβλητές της 9ης Ιουνίου

Οι δείκτες συμμετοχής διάθεσης στις ευρωεκλογές αποτελούν ένα κρίσιμο μέγεθος, με δεδομένο ότι η συσπείρωση των κομμάτων διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα

Του Ανδρέα Καψαμπέλη

Είκοσι πέντε ημέρες απομένουν έως τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, αλλά -ακόμη και τώρα, που έκλεισε για τα καλά η εορταστική περίοδος- το προεκλογικό κλίμα εξακολουθεί να καταγράφεται εντελώς υποτονικό…

Από την άποψη αυτή, η πολιτική και η δημοσιογραφική πιάτσα περιμένουν, με όποιο ενδιαφέρον, το μεταπασχαλινό κύμα των δημοσκοπήσεων, η διενέργεια των οποίων ξεκίνησε ήδη και η δημοσίευσή τους αναμένεται πριν από τα τέλη της εβδομάδας.

Για τη νεότερη στάθμιση των διαθέσεων του εκλογικού σώματος, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η προσοχή στρέφεται καταρχάς σε δύο παράγοντες. Ο ένας έχει να κάνει με το ζήτημα της αποχής και ο άλλος με την ηλικιακή διαστρωμάτωση όσων διατίθενται να ψηφίσουν.

Οι δείκτες συμμετοχής διάθεσης στις ευρωεκλογές αποτελούν, όσο κυλούν οι ημέρες, ένα ολοένα περισσότερο κρίσιμο μέγεθος, με δεδομένο ότι η συσπείρωση των κομμάτων διατηρείται σε χαμηλά επίπεδα. Οι ερευνητές προσπαθούν να μετρήσουν ήδη εάν, μπαίνοντας προς την τελική ευθεία, αυτό θα αλλάξει σημαντικά ή θα συνεχίσει να κυριαρχεί η «αδιαφορία».

Η διακύμανση της αποχής μπορεί να προκαλέσει βέβαια ποικίλες έως και απρόβλεπτες παρενέργειες, ανάλογα -όπως σημειώνουν οι αναλυτές- και από το πού θα προέρχεται. Θα είναι οριζόντια -θα επηρεάζει αναλογικά, δηλαδή, όλους τους χώρους-, θα πλήττει κυρίως τα δύο πρώτα κόμματα ή περισσότερο το ένα εξ αυτών;

Παράλληλα, στο μικροσκόπιο του νέου δημοσκοπικού κύματος εκτός από τα ποσοστά μπαίνουν και οι μετακινήσεις από κόμμα σε κόμμα. Αυτό αποτελεί στην πραγματικότητα και τη μεγαλύτερη αγωνία για τη Ν.Δ., η ηγεσία της οποίας έδωσε ρέστα (αλλά όχι με ιδιαίτερη επιτυχία) το προηγούμενο διάστημα για να τις ανακόψει ή, τουλάχιστον, να τις περιορίσει κυρίως προς τα δεξιά της.

Η άλλη μεγάλη πηγή ανησυχίας για το κυβερνών κόμμα, όπως καταγράφεται ολοένα πιο έντονα, είναι οι ψηφοφόροι των νεότερων ηλικιών και κυρίως κάτω των 35 ετών. Θα πάνε να ψηφίσουν ή όχι; Στις περσινές διπλές εκλογές, αυτή η κατηγορία του εκλογικού σώματος είχε κάνει και τη σοβαρότερη ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας γυρίσει την πλάτη λόγω της μεγάλης απογοήτευσης που βίωναν και της διάψευσης των προσδοκιών τους.

Στον χρόνο που μεσολάβησε, όμως, φαίνεται ότι έχουν «κινηθεί» αρκετά πράγματα, και από την ακρίβεια μέχρι το θέμα των ιδιωτικών ΑΕΙ αλλά και τους χειρισμούς σε τραγωδίες όπως των Τεμπών έχει σχηματιστεί μια πρώτη ύλη που δείχνει να ενισχύει μια «αντισυστημική» έκφραση της νεανικής δυσφορίας εν όψει της 9ης Ιουνίου.

Επίσης, ως ερώτημα καταγράφονται για τους 17άρηδες τα νέα, αυστηρότερα ποινολόγια στα σχολεία, ενώ με ενδιαφέρον αναμένεται εάν, μέσω της επιστολικής ψήφου, θα εκφραστούν αυτή τη φορά εποχιακοί εργαζόμενοι, που άλλοτε ήθελαν αλλά δεν μπορούσαν να πάνε στις κάλπες…