Προ παντός ενημέρωση

Tου Χρήστου Μπολώση

Δημοσιογράφος είναι αυτός που, εκ των υστέρων, ξέρει τα πάντα εκ των προτέρων

Καρλ Κράους, Αυστριακός συγγραφέας  (1874-1936)

Υποθέτω ότι πολλοί λίγοι θα βρεθούν να υποστηρίξουν ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα, βρίσκεται σήμερα σε ζηλευτά επίπεδα.

Εκεί που κάποτε ασκούσαν το λειτούργημα ένας Γ.Α. Βλάχος (ο περίφημος ΓΑΒ), ένας Δημ. Λαμπράκης, ένας Γεράσιμος Λύχνος, ένας Πάνος Κόκκας, ένας Αθανάσιος Παράσχος, ένας Άδωνις Κύρου και τόσοι άλλοι, σήμερα βλέπουμε –πάντα βέβαια υπάρχουν οι εξαιρέσεις, που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα– κακέκτυπα των παραπάνω κολοσσών, που δυστυχώς πιστεύουν ότι είναι οι παραπάνω, τα οποία κακέκτυπα, συχνά-πυκνά φιλονικούν μεταξύ τους «on camera» (και για όσους δεν καταλαβαίνουν τον όρο, σημαίνει «μπροστά στα μάτια μας»), και, θεωρώντας τους εαυτούς τους εξουσία, απαξιώνουν εντελώς τους θεσμούς, χρησιμοποιούν αθέμιτα μέσα για τη δόλια την «αποκλειστικότητα» (κρυφές κάμερες κ.λπ.), οδηγώντας πολλές φορές τα θύματά τους στην αυτοκτονία ή στην τρέλα (έχουμε αρκετά παραδείγματα).

Από την κατηγορία αυτή των δημοσιογράφων (ή «δημοσιογράφων»), δεν θα πρέπει να περιμένει κανείς αντικειμενικότητα και αυτό που λέμε «δημοσιογραφική δεοντολογία».

Έτσι διαβάζουμε στρεβλωμένες, κατά πως μας συμφέρει, ειδήσεις, ανακριβείς δηλώσεις, ασεβή κείμενα με την ανόητη δικαιολογία ότι τα πάντα υπόκεινται σε κριτική (τα πάντα, πλην βεβαίως των δημοσιογράφων ή «δημοσιογράφων»).

Έτσι η περίφημη ώρα των «Ειδήσεων των οκτώ», δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας ποταμός τιποτολογίας, ασχετοσύνης, κοινοτοπίας και προ παντός προπαγάνδας. Είναι δε απελπιστική η έλλειψη πρωτοτυπίας, έτσι ώστε να μπορεί ο κάθε άσχετος (πόσο άραγε πιο άσχετος απ’ αυτούς) να φτιάξει ένα δελτίο ειδήσεων, αφού, για παράδειγμα, τα Χριστούγεννα και το Πάσχα μας βομβαρδίζουν με το πασίγνωστο κλισέ «Απλησίαστο κι φέτος το χριστουγεννιάτικο (ή πασχαλινό ή αποκριάτικο κατά περίπτωση και γενικώς τα πάντα όλα) τραπέζι. Πετάει το αρνάκι, πύραυλος η γαλοπούλα, αστροναύτης η λαγάνα». «30% πιο πάνω οι τιμές από πέρσι» ή «Σάπια κρέατα στην αγορά» (εδώ, εμφανίζεται κατά παράδοση ο Πρόεδρος των κρεοπωλών της Βαρβακείου αγοράς και δίνει εξηγήσεις).

Οι πιο ευφάνταστοι δε ρεπορτερίσκοι και ρεποτρτερίτσες, δημιουργούν και σκηνικό βγάζοντας και κάποιον «αγανακτισμένο πολίτη» του οποίου συνήθως η κοιλιά δεν χωράει στη μικρή, έτσι κι αλλοιώς, οθόνη, ο οποίος δηλώνει με στόμφο «όχι μόνο για αρνί (γαλοπούλα, λαγάνα, ταραμοσαλάτα και γενικώς τα πάντα όλα), δεν έχουμε (προσέξτε τον πληθυντικό) λεφτά, αλλά θα τη βγάλουμε με φακές», και μόλις κλείσει η κάμερα και αφού εισέπραξε το κατά τον Άντι Γουόρχολ μερίδιο της διασημότητας, ρωτά τη συνάδελφο του Λάρι Κινγκ, «πότε θα το παίξει;», υπερήφανος ότι έκανε το καθήκον του έναντι της κακούργας κοινωνίας, που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους κατεβάζει στα τάρταρα και τα έχουμε πει αυτά!

Όλα αυτά βέβαια ασχέτως αν ανήμερα της γιορτής σε κάθε αυλή ψήνονται 1-2 οβελίες (γαλοπούλες, γαλατόπιτες και γενικώς τα πάντα όλα).

Άλλο φοβερό ρεπορτάζ, που ξεχειλίζει πρωτοτυπία, είναι αυτό του Αυγούστου, που μιλάει για την έρημη Αθήνα συνοδευόμενο με εικόνες της Πανεπιστημίου και της Σταδίου. «Άδεια η Αθήνα και γεμάτες οι παραλίες και τα νησιά», κραυγάζει η ρεπόρτερ συνάδελφος της Όπρα (τι φταίει αυτή η άμοιρη; Έτσι της είπαν να κάνει, έτσι κάνει). Το τοιούτον ρεπορτάζ συνοδεύεται και από βίντεο το οποίο πάντα εστιάζει σε διάφορα πράγματα και σημεία κυρίως γυναικείων σωμάτων, που βέβαια τα περισσότερα είναι ακατάλληλα ακόμα και δι΄ ενηλίκους… Βέβαια δεν έχει σημασία, ότι η προηγούμενη ακριβώς είδηση, αναφερόταν στην κρίση που μαστίζει τον οικογενειακό προϋπολογισμό κ.λπ. κ.λπ.

Αλλά το σπουδαιότερο (και το πιο φαιδρό, ίσως όμως και πιο επικίνδυνο), είναι η πολυπραγμοσύνη των αφεντάδων της ενημέρωσης (ή «ενημέρωσης»). Είναι οι σχετικώς προσφάτως ενσκήψαντες αναλυτές

Αυτοί πια δεν είναι κοινοί άνθρωποι. Είναι πάνσοφοι, παντογνώστες και τα πάντα πληρούντες. Τι θέλετε; Για αεροπορικά δυστυχήματα; Ποιοι εμπειρογνώμονες και πράσινα άλογα. Αυτοί. Για πυρκαγιές; Ποιός Αρχηγός της Πυροσβεστικής και τρίχες. Τι ξέρει αυτός. Αυτοί. Για στρατιωτικές επιχειρήσεις; Ποιος Αρχηγός ΓΕΕΘΑ και σαχλαμάρες. Αυτοί.

Αναλύουν τα πάντα. Τον καιρό, τους σεισμούς, τις πλημμύρες, τους πολέμους, τους μη πολέμους, την ακρίβεια, τη φθήνια (αυτό ανάγεται στη σφαίρα της φαντασίας), την εγκληματικότητα, τη βία και παν ό,τι πετάει και ό,τι κολυμπάει, αλλά και ό,τι περπατάει.

Κάποιος από τους ειδήμονες αυτούς, κραύγαζε κάποτε, με αφορμή την έλλειψη μέσων διασώσεως και εγκαλούσε την Ηγεσία του Στρατού αλλά και όλη την Κυβέρνηση, γιατί δεν διασκευάζονται 3-4 Ελικόπτερα Απάτσι σε μεταφοράς ασθενών για να λυθεί το πρόβλημα!!! Εγώ θα πρότεινα να διασκευασθούν και τα άρματα μάχης έτσι ώστε να τους «κοτσάρουμε» και υδροφόρες για να μπορούν να συμμετέχουν στη δασοπυρόσβεση αξιοποιώντας έτσι την αναρριχητική ικανότητά τους.

Ο Θεός να μας φυλάει.

Γελάστε λίγο μωρέ