Η κυβέρνηση εγκαταλείπει Μπελέρη και Β. Ήπειρο!

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Σε λίγο ο Φρέντι Μπελέρης, ο νόμιμα εκλεγμένος Δήμαρχος Χειμάρρας, κλείνει έναν χρόνο στις αλβανικές φυλακές. Η κωμικοτραγική σε βάρος του σκευωρία πίστευα ανοήτως και εγώ πως μπορεί να κατέπιπτε στο δικαστήριο. Δεν το πίστευα γιατί έχω οποιαδήποτε εμπιστοσύνη στην αλβανική δικαιοσύνη, αλλά γιατί θα υποχρεώναμε τον Ράμα να διατάξει τους υποτακτικούς του.

Η αλβανική δικαιοσύνη είναι εγκληματική οργάνωση. Τα δύο τρίτα του Ανωτάτου Δικαστηρίου και ο Γενικός Εισαγγελέας, σαν να λέμε το αντίστοιχο του δικού μας Αρείου Πάγου, στην αξιολόγησή τους από την Ε.Ε. βρέθηκαν με πλαστά πτυχία! Το ίδιο ισχύει για πολλούς δικαστές και εισαγγελείς, που φωνάζουν τους διαδίκους ή τους δικηγόρους τους στα γραφεία τους και τους ρωτάνε «πόσα δίνεις;».

Αυτή η εγκληματική οργάνωση είναι υποταγμένη στην υψηλότερη εγκληματική οργάνωση, που είναι η κυβέρνηση του Ράμα. Πίστευα πως, κατόπιν σκληρών μέτρων πίεσης, ο Ράμα θα έβρισκε διέξοδο μέσα από μια αθωωτική απόφαση, δίνοντας εντολή στους εγκαθέτους του.

Προς στιγμήν το είχα πιστέψει και όταν κρίθηκε έκπτωτος ο Γκόρος έδωσα και συγχαρητήρια στην κυβέρνηση, θεωρώντας πως ήταν αποτέλεσμα κάποιου σχεδίου. Τρίχες. Χαλαρώσαμε όλοι και ο Ράμα μας τη φόρεσε κανονικότατα, καταδικάζοντας τον Μπελέρη, δρομολογώντας τη νομιμοφανή έκπτωσή του, ενώ όρισε Δήμαρχο ένα άλλο όργανό του από την παράταξη Γκόρου.

Στόχος οι περιουσίες των Ελλήνων, η άλωση του κάστρου του ελληνικού εθνισμού, διότι η Χειμάρρα, η πατρίδα του Αρχηγού Σπυρομήλιου, είναι για τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό αυτό που είναι τα Σφακιά για την Κρήτη ή η Μάνη για την Πελοπόννησο.

Για το ΥΠΕΞ, Γεραπετρίτη και Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, όπως και για τον σκερτσόζο Σκέρτσο στο Μαξίμου και κάτι άλλους, η υπόθεση Μπελέρη είναι μια δυσάρεστη, ανεπιθύμητη αγγαρεία.

Αν είχε δηλώσει ΛΟΑΤΚΙ και πως εξ αυτού η δίωξή του, ο Σκέρτσος θα είχε ζητήσει επιστράτευση της 8ης Μεραρχίας και τα Rafale με χαμηλή διέλευση να σπάσουν τα τζάμια του Ράμα και από τις δονήσεις των γαλλικών κινητήρων να του χυθεί η κολομβιανή ζάχαρη από το καθρεφτάκι στο πάτωμα.

Φευ, ο Μπελέρης είναι ενοχλητικά Έλληνας, straight, δεν έχει αποκλίσεις, που να τον κατηγοριοποιούν στα παραδείσια πουλιά. Η «συμπεριληπτικότητα» δεν συμπεριλαμβάνει την Ελληνική Εθνική Μειονότητα και τον ηγέτη της, που παραμένει αλύγιστος στα μπουντρούμια του Ράμα.

Η Παπαδοπούλου, σύμφωνα με τις πληροφορίες μου, λέει πως «δεν μπορούμε να διακινδυνεύσουμε τις ελληνοαλβανικές σχέσεις για τον Μπελέρη». Είναι κατά οποιωνδήποτε μέτρων πίεσης που σχετίζονται με την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας ή την ένταξη και συμμετοχή της στο ΝΑΤΟ.

Το να είμαστε εύκολος και πειθήνιος εταίρος βλάπτει το Έθνος. Θυμίζω πως είχαμε υπογράψει συμφωνία για καθορισμό ΑΟΖ, η αλβανική κυβέρνηση έβαλε το Συνταγματικό Δικαστήριο, άλλο ανέκδοτο, να την ακυρώσει. Προωθούν απτόητοι τα σχέδια λεηλασίας των ελληνικών περιουσιών και μνημείων, ενώ δίνουν στρατιωτικές διευκολύνσεις στον Τούρκο.

Κανείς δεν έχει λογοδοτήσει από την άλλη εγκληματική οργάνωση, την REENA, τις ειδικές δυνάμεις τις Αλβανικής Αστυνομίας, το πρωί αστυνομικοί το βράδυ μπράβοι, φύλακες φυτειών, αποθηκών ναρκωτικών και κωλόμπαρων, για τη δολοφονία του Κατσίφα.

Η Παπαδοπούλου και ο Γεραπετρίτης φρικιούν στην ιδέα να πιάσουμε τον -κατά τους αντιπάλους του στη Βουλή- ναρκέμπορο των Τιράνων από τους δίδυμους αδένες του και να τους σφίξουμε μέχρι να γονατίσει και να τραγουδήσει το «ντότα πρες» ανάποδα.

Αντί να βάλουμε όλα τα τομάρια του black list ως Personae non gratae, να τους βγάλουμε εντάλματα, να ελέγξουμε και να μπλοκάρουμε περιουσίες, εταιρίες και λογαριασμούς τους στην Ελλάδα, να αφαιρέσουμε την ιθαγένεια από όσους έχουν ελληνικό διαβατήριο, όπως κάναμε στον Γκόρο, να κόψουμε κάθε χρηματοδότηση της Αλβανίας, να κάνουμε όσους άπλωσαν τα βρωμόχερά τους στον Μπελέρη και τα άλλα αδέρφια μας να ξεράσουν το γάλα της μάνας τους, αν δεν τον αφήσουν ελεύθερο να αναλάβει τα καθήκοντά του στον Δήμο, αντί για αυτά, τσάι και συμπάθεια, ενδοτισμός.

Η Παπαδοπούλου και ο Γεραπετρίτης και τα άλλα παιδιά λένε πως «δεν θα γίνουμε Αλβανοί», ο Μητσοτάκης συμφωνεί. Αυτός χρεώνεται το Βατερλό της ήπιας προσέγγισης. Η Παπαδοπούλου έχει την εύνοια του Πρωθυπουργού, μου λένε, διότι θεωρείται εκείνη που πέτυχε να γίνει η ομιλία του στο Κογκρέσο. Ιστορική στιγμή, όντως, έδειξε πως αναβαθμίζεται το κύρος του και το κύρος της χώρας. Μόνο μηδενιστές και σκατόψυχοι δεν ένιωσαν περήφανοι.

Όμως τι κύρος είναι αυτό, που δεν μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε για να προωθήσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα, να εξηγήσουμε, να απαιτήσουμε τη συνδρομή της μεγάλης συμμάχου για να απελευθερωθεί ο Φρέντι; Εκτός εάν το κύρος αυτό ο Μητσοτάκης το θέλει για προσωπική χρήση, για να φτιάξει υπάκουο προφίλ, ώστε αργότερα να διεκδικήσει υψηλόβαθμο αξίωμα στην Ε.Ε. ή στο ΝΑΤΟ. Ίσως γι’ αυτό και η πρεμούρα να περάσει τον νόμο για τα ομόφυλα ζευγάρια, κόντρα στη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών. Άλλο ένα εύσημο στα μάτια των ξένων.

Μετά την ψόφια διαχείριση του ζητήματος Μπελέρη, ο Ράμα αισθάνεται νικητής, το ηθικό της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας είναι στα Τάρταρα. Τα όργανα του αλβανικού σωβινισμού τούς χλευάζουν και τους απειλούν, «είδατε τι έπαθε ο Μπελέρης; Πού είναι η Ελλάδα; Όποιος κουνηθεί, θα έχει την τύχη του».

Μεγάλο το πλήγμα στο κύρος της χώρας και στο πρόσωπο του ΠΘ. Το δεύτερο θα ήταν δικός του λογαριασμός, αν δεν επηρέαζε και το πρώτο. Πλήττεται το Έθνος και όχι το πρόσωπο.

Κάποιος είχε την ιδέα, έστω και με ψηφοθηρικά κίνητρα, να προτείνουν στον Μπελέρη να κατεβεί υποψήφιος με τη Ν.Δ. για την Ευρωβουλή. Έτσι θα ικανοποιείτο και το πλειοψηφικά δεξιό ακροατήριο της Ν.Δ., το οποίο η παρέα του Μαξίμου το αντιμετωπίζει περίπου ως αναγκαίο κακό (!), μουσαφιραίους στο ίδιο το σπίτι τους.

Τελικά κόπηκε και η υποψηφιότητα Μπελέρη. Μη, λέει, γίνει… διμερές το ζήτημα από ευρωπαϊκό! Μιλάμε για εργόχειρο, ε. Μα είναι και διμερές, ο Μπελέρης είναι και Έλληνας πολίτης. Γιατί θα έπαυε να είναι και ευρωπαϊκό το ξέρουν μόνον αυτές οι μετενσαρκώσεις του Ταλλεϋράνδου με επιρροή Ιμίων Σημίτη. Οι ταπεινοί «υπερπατριώτες» δεν τα πιάνουμε αυτά της βαθιάς σολομωνικής της διπλωματίας.

Το αληθές είναι πως ο Ράμα θα είχε εφιάλτες με τον Μπελέρη στην Ευρωβουλή. Πήγε να εξοντώσει έναν ενοχλητικό Δήμαρχο, για να αρπάξει τη γη της Χειμάρρας, και θα βρισκόταν με έναν μικρό Μαντέλα να τον ξεφτιλίζει από Ευρωβουλή.

Κάποιοι επέλεξαν πάλι την όπισθεν, στον κουβά και η υποψηφιότητα Μπελέρη. Αυτός που το χρεώνεται είναι αυτός που διορίζει και παύει τους υπουργούς του, αυτός που προσλαμβάνει και απολύει τους συνεργάτες του, σύμφωνα με το Σύνταγμα.

Αυτά και άλλα δίνουν στους δεξιούς ψηφοφόρους το παράγγελμα «τους ζυγούς λύσατε». Κοντός ψαλμός…

*Δικηγόρος