Το ερώτημα -που προκαλεί πια σύγχυση σε ολοένα περισσότερους- είναι με ποια στρατηγική θα κινηθούν το επόμενο δίμηνο η κυβέρνηση και ο επικεφαλής της απευθυνόμενος προς το εκλογικό σώμα
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Κάτι δεν πάει καλά εκεί στο Μαξίμου, όπου θα μπορούσαν -υπό το κράτος της ταραχής που προκαλούν πλέον οι δημοσκοπήσεις- να σιγοτραγουδούν και το «μπλέξαν οι γραμμές μας»…
«Οι εθνικές εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας» δήλωσε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι ο ίδιος όμως που, μόλις δύο εικοσιτετράωρα νωρίτερα, απειλούσε από το βήμα του «γαλάζιου» συνεδρίου με «αποσταθεροποίηση» εάν στις επερχόμενες ευρωεκλογές η Ν.Δ. υποστεί καθίζηση. Δεν συμβιβάζονται μεταξύ τους και τόσο αυτά…
Εκείνο που μεσολάβησε ήταν ασφαλώς το άρθρο Κασσελάκη, με το οποίο επαναλαμβάνει το αίτημα για προσφυγή στις κάλπες, αλλά σε τελική ανάλυση ανέκαθεν «δουλειά» της αντιπολίτευσης είναι να ζητάει εκλογές. Έστω κι αν δεν έχει καταφανώς καμία ελπίδα να τις κερδίσει, όπως εν προκειμένω. Υπάρχει η ανάγκη της συσπείρωσης και της αυτοσυντήρησης.
Το ερώτημα -που προκαλεί πια σύγχυση σε ολοένα περισσότερους- είναι με ποια στρατηγική θα κινηθούν το επόμενο δίμηνο η κυβέρνηση και ο επικεφαλής της απευθυνόμενος προς το εκλογικό σώμα…
Κάθε ημέρα που περνάει φαίνεται όλο και πιο καθαρά ότι υπάρχει εάν όχι δυσκολία οπωσδήποτε σοβαρή αμηχανία και ταλάντευση για το κεντρικό διακύβευμα που θέτει η Ν.Δ. για την επικείμενη αναμέτρηση. Τα διλήμματα που προβάλλει έως τώρα αλληλοσυγκρούονται…
Ο κ. Μητσοτάκης και οι επιτελείς του θα πρέπει να πουν επιτέλους στο ακροατήριό τους αν στις 9 Ιουνίου κρίνεται ή όχι η κυβερνητική σταθερότητα. Δεν μπορεί Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή να υπάρχει τέτοια απειλή και Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο να μην υπάρχει…
Με βάση την πιο πρόσφατη διαβεβαίωσή του, τη χθεσινή (γιατί αύριο μπορεί να πει κάτι άλλο), για εξάντληση της τετραετίας, ο κ. Μητσοτάκης είναι σαν να λέει ότι δεν τον ανησυχεί το ενδεχόμενο να εισπράξει μια μεγάλη αποδοκιμασία στις ευρωκάλπες. Κι αφού είναι σίγουρος ότι θα βαδίσει έως το τέλος, οι ψηφοφόροι έχουν όλο το περιθώριο να στείλουν τα «μηνύματά» τους προς την κυβέρνηση χωρίς να διακυβεύεται η παραμονή της στην εξουσία.
Αν έχουν έτσι όμως τα πράγματα, προς τι η κινδυνολογία και οι απειλές προς την εκλογική βάση της Ν.Δ. -από τα ίδια στόματα- μόλις τις προηγούμενες ημέρες; Κι αφού θεωρεί και ο κ. Μητσοτάκης ότι θα είναι «μεγάλη η διαφορά» από το δεύτερο κόμμα, γιατί δεν καταφέρνει να κρύψει το άγχος του επισείοντας ακόμη και τον ντεμοντέ πια μπαμπούλα του… 2015;
Αν από την άλλη πλευρά προσγειωθεί στην πραγματικότητα και αναγνωρίσει την επαπειλούμενη τιμωρία και κατάρρευση, τότε όλος ο «αέρας» της αυτοπεποίθησης κινδυνεύει να χαθεί. Και είτε ζητάει κατόπιν είτε όχι εκλογές ο Κασσελάκης, τα πράγματα θα έχουν πάρει τον δρόμο τους…
Λαός που δεν γνωρίζει την ιστορία του δις καταδικασμένος να την ζει ξανά και ξανά και ξανά.
Ο λαός της χώρας έχει πλήρη αντίληψη τι ακριβώς έχει παιχτεί εις βάρος του με το θέμα Ουκρανία.
Υπάρχει πλήρη εικόνα τι εξοπλισμό δώσαμε ως χώρα, με ποιες προϋποθέσεις.
Υπάρχει έστω και αμυδρά ποσό η ποσά που έχει χρεωθεί η χώρα μας για το θέμα Ουκρανία.
Υπάρχει πλάνο εάν ποτέ υπάρξει τρόπος αποπληρωμής η καλύτερα διαγραφής πιθανότητες.
Ζούμε στο σκοτάδι, στην άγνοια, στην ενημέρωση ότι η Ουκρανία κερδίζει τον πόλεμο, στην φοβία ότι η Ρωσία είναι εχθρός της Ευρώπης και επομένως και της χώρας μας.
Όταν όλα αυτά έρθουν στο φως της ενημέρωσης βεβαίως ο πέλεκας βαρύς.
Τον λαό τον σέρνεται μέσα από τα ΜΜΕ όπου θέλετε, όπως θέλετε με κάθε μορφής παραποίηση της πραγματικότητας.
Αναμνήσεις, από Φεβρουάριο 2022 σε Απρίλιο 2024 που παίζει το θέμα Ουκρανία οι έχοντες τα ηνία της ενημέρωσης στην χώρα μας φέρουν ευθύνες?
Θα αποδώσουν λογαριασμό που, πως, απορρέουν συνέπειες?
Χάσαμε το χαμόγελο από τα χείλη μας, χάσαμε την ανθρωπιά μας, καταντήσαμε φαντάσματα στους δρόμους, απομόνωση, κατάθλιψη, φόβος, εξαθλίωση.
Τι ζητάτε τώρα από το λαό, να πιστέψει που?, να εμπιστευτεί πως? , να αισθανθεί ασφαλής ποιο τρόπο?
Τα συμφέροντα που οδήγησαν την χώρα και αυτό τον υπέροχο λαό σε αυτή την εικόνα, ας σηκώσουν το βάρος της ευθύνης.
Για ποια πολιτική μιλάτε σήμερα, για ποιες προσωπικότητες γίνεται αναφορά έτοιμες να σηκώσουν το
λειτούργημα της πολιτικής με δικές τους θυσίες?
Ολόκληρη η ΕΕ αναζητά νέα πολιτική πορεία, αλλά στη χώρα μας ο ίδιος χορός η ίδια τακτική.
Για μια ακόμη φορά τις πολιτικές αλλαγές θα μας τις επιβάλλουν οι εξελίξεις των ισχυρών, όπως αναδύονται στη σφαίρα των γεωπολιτικών αλλαγών.
Η χώρα μας ανήμπορη, αδύναμη, με χρέη , αλλά ουδεμία ανάπτυξη από που το θαύμα?
Έχουν πάρει το δρόμο τους οι εξελίξεις, η διαφορά, μέσα στη χώρα, λιβανίζουμε και προσευχόμαστε χωρίς ουδεμία πιθανότητα διαφυγής.