Του Ιωάννη Γ. Κουλούρη*
Θεωρώ υποχρέωσή μου να εκφράσω, ως ανεξάρτητος και ακομμάτιστος πολίτης, τα συμπεράσματά μου από τη συζήτηση στη Βουλή, την οποία παρακολούθησα σχεδόν ολόκληρη από τη μετάδοσή της εκ μέρους του καναλιού της Βουλής.
Κατ’ αρχήν ήταν βέβαιο ότι η πρόταση δυσπιστίας θα απορριπτόταν σίγουρα εκ μέρους της κυβερνήσεως, η οποία διέθετε μία συμπαγή πλειοψηφία στη Βουλή, και η κατάθεσή της εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ ήταν εντελώς άστοχη, γιατί κανένα αποτέλεσμα δεν θα είχε. Ανέμενα όμως ότι η συζήτηση στη Βουλή θα έδινε αφορμή για να ερευνηθούν καλύτερα τα αίτια της ακατανόητης αυτής τραγωδίας, πέραν βεβαίως των πρωτοφανών και αδικαιολογήτων ανθρωπίνων λαθών που διαπράχθηκαν και ομολογήθηκαν από τους υπευθύνους που τα διέπραξαν, και στα οποία η κυβέρνηση απέδιδε αποκλειστικά τα αίτια της τραγωδίας, και ότι το ΠΑΣΟΚ πέραν της αόριστης αιτιολογίας της συγκαλύψεως, θα διατύπωνε και θα αποδείκνυε, τι ακριβώς ήθελε να συγκαλύψει η κυβέρνηση.
Προσωπικά ανέμενα ότι η συζήτηση θα ήταν μία αντιπαράθεση εμπειρογνωμόνων η οποία πέραν της σύγκρουσης των τραίνων, θα εξηγούσε και τα αίτια της ακαριαίας, εν είδη εκρήξεως, εκδηλώσεως πρωτοφανούς πυρκαγιάς, η οποία απετέλεσε και την πιθανότερη αιτία απώλειας τόσων ζωών, και τα οποία ενδεχομένως εάν ήθελε θα μπορούσε να συγκαλύψει η κυβέρνηση με τα περί μονταζιέρας κλπ. αόριστα που περιελάμβανε η πρόταση δυσπιστίας . Ατυχώς η όλη διαδικασία της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας καταναλώθηκε με τις συνήθεις αόριστες και εκτός θέματος ομιλίες των πολυαρίθμων εκπροσώπων των κομμάτων (δόξα τω Θεώ έχουμε αρκετά), χωρίς κανένας, πλην του αρχηγού της Ελληνικής λύσης, ο οποίος, μέσα στις τόσες λαϊκίστικες «κορώνες» που συνηθίζει να αναφέρει, έκανε και μία νύξη και επέδειξε και μία φωτογραφία ενός μεγάλου κιβωτίου στο οποίο θα μπορούσε να υπάρχει κάποια επικίνδυνη εύφλεκτη ύλη η οποία κανονικά θα απαγορευόταν να μεταφερθεί είτε με το εμπορικό είτε με το επιβατικό τραίνο, χωρίς να αναφέρει περισσότερα για το θέμα αυτό.
Και όμως αυτό ήταν το μόνο σημείο το οποίο, εάν ήταν σε γνώση του αρμόδιου υπουργού, θα μπορούσε να έχει αυτός και ποινική ευθύνη για την τραγωδία.
Προσωπικά πιστεύω ότι κανένας υπουργός, εάν ήταν σε γνώση του, δεν θα έδινε τη συγκατάθεσή του για τη λαθραία ή επικίνδυνη μεταφορά τέτοιου περιεχομένου κιβωτίου, και ότι εάν πράγματι κάτι τέτοιο συνέβη ήταν έργο οργανωμένης σπείρας – εγκληματικής οργάνωσης, η οποία και είχε διασυνδέσεις στο προσωπικό των σιδηροδρόμων και πραγματοποιούσε τη μεταφορά τέτοιου είδους φορτίου.
Πάντως είναι άξιο περιεργείας, κατά τη γνώμη μου, ότι κανείς από τους ομιλητές δεν αναφέρθηκε στο σημείο αυτό, το οποίο πέραν των άλλων θα μπορούσε να οδηγήσει και στην αποκάλυψη και κατηγορία και άλλων υπευθύνων για την τραγωδία, και να εξηγήσει γιατί έγινε το περιβόητο μπάζωμα και η μεταφορά των μπαζών σε άλλο άγνωστο χώρο (προφανώς για να μην ανιχνευτούν ίχνη της ουσίας που προκάλεσε την έκρηξη). Ελπίζω το θέμα αυτό να το διερευνήσει η δικαιοσύνη, γιατί μέχρι τη στιγμή που γράφω αυτό το άρθρο και από τις πληροφορίες που έχω από όσα ΜΜΕ παρακολουθώ, από κανένα κόμμα δεν έχει κατατεθεί πρόταση σύστασης προανακριτικής επιτροπής.
Γενικά δεν πιστεύω ότι γίναμε σοφότεροι από τη συζήτηση της πρότασης δυσπιστίας ούτε ότι αυτή επηρέασε κάποιον ψηφοφόρο.
Προσωπικά πάντως, και παρόλο που στο μεταξύ έχουν συμβεί τόσα πολλά από τη στιγμή που γράφτηκε το προηγούμενο άρθρο μου, εξακολουθώ να επιμένω ότι το διακύβευμα των ευρωπαϊκών εκλογών, είναι να λάβει μήνυμα η κυβέρνηση και να το ερμηνεύσει σωστά, ώστε να μη συμπεριφέρεται τόσο προκλητικά και να ψηφίζει νομοθετήματα (όπως τον γάμο μεταξύ των ομόφυλων ζευγαριών και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων), αντίθετα στη βούληση του λαού, και μέχρι τις επόμενες εκλογές να καταρτίσει και να κατοχυρώσει συνταγματικά ένα μόνιμο εκλογικό σύστημα που θα εξασφαλίζει κυβερνησιμότητα και σταθερότητα για τη χώρα με υπεύθυνη κυβέρνηση και σοβαρή αντιπολίτευση.
Τέλος με την ευκαιρία θεωρώ, ότι πρέπει επί τέλους να σοβαρευτεί και να σταματήσει τις ουτοπικές και εθνικά επιβλαβείς πρωτοβουλίες του ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος φαίνεται ότι ζει στον δικό του κόσμο και ότι ήρθε για να κυβερνήσει μία υποανάπτυκτη χώρα, κάπου στην Αφρική, και όχι μία χώρα μέλος, και μάλιστα ευυπόληπτο, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
*Δρ. Μηχανολόγος – Ηλεκτρολόγος ΕΜΠ
Όποιος κυβερνά κάνει και λάθη, όμως η αλλοίωση των στοιχείων και τα ψέματα που οι πολιτικοί είπαν στους ψηφοφόρους δεν είναι ενέργειες ηθικών και ακέραιων ανθρώπων.
Περισσότερο θυμίζουν πρακτικές μαφίας των αρχών του προηγούμενου αιώνα.
Δεν είναι δυνατόν να διώκονται άλλοι βουλευτές για εξαπάτηση των εκλογέων, τη στιγμή που κυβερνητικοί υπουργοί και στελέχη διοίκησης έχουν προκλητικό ακαταδίωκτο, παρά τις εγκληματικές πράξεις και παραλήψεις τους κατά την ενάσκηση των καθηκόντων τους.
Κινδυνεύει έτσι η ζωή και η υπόληψη των Ελλήνων από το γενικό μπάχαλο, υπαίτια η κυβέρνηση, αλλά και τα λοιπά κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο.
Η μη χρηστή διοίκηση, αλλά και το χάρισμα των πόρων σε ολιγάρχες και μεγάλα οικονομικά συμφέροντα ήταν και είναι το βασικό στοιχείο του αξιακού συστήματος των κομμάτων εξουσίας.
Βλέποντας την πολιτική εύνοια στα μεγάλα συμφέροντα τα στελέχη διοίκησης, βάζουν και αυτά ατιμώρητα το δάκτυλο στο μέλι.
Οπότε ο κλέψας του κλέψαντος και η σπατάλη των πόρων μπαίνει πλέον στην ημερήσια διάταξη.
Απορώ πως υπάλληλοι μπορούν και διαθέτουν εγγυήσεις άνω των εξακοσίων χιλιάδων ευρώ, επίσης δεν καταλαβαίνω πως άεργοι πολιτικοί αυξάνουν τη λίστα των περιουσιακών τους στοιχείων χωρίς κανένας να ασχοληθεί με αυτόν τον αδικαιολόγητο πλουτισμό.
Αλήθεια, η ΑΑΔΕ ασχολείται αποκλειστικά με τα αναδρομικά των συνταξιούχων ή έχει και αλλά αντικείμενα δράσης ;
Ένα πάντως είναι βέβαιο, οι υποδομές της χώρας καταρρέουν χωρίς συντήρηση, ενώ όσες λειτουργούν στοιχειωδώς συντηρούνται από τους πολίτες που εξαναγκάζονται να τις πληρώνουν για δεύτερη φορά. Αρχικά ήταν στη δημιουργία τους, ενώ η δεύτερη είναι στη χρήση τους.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα, το οδικό δίκτυο, το αντίστοιχο σιδηροδρομικό και το σύστημα υγείας.
Όσο για τους πολίτες, είναι εγκλωβισμένοι από τις άθλιες πρακτικές των Αλ Καπόνε της πολιτικής και των ανθρώπων της διοίκησης.
Δυστυχώς, κανένας Αλ Καπόνε της πολιτικής δεν ευδοκιμεί χωρίς τον αντίστοιχο της διοίκησης, αλλά και το αντίστροφο.
Χαρακτηριστικό το γεγονός πως πρώτο μέλημα κάθε νέας κυβέρνησης ήταν και είναι η τροποποίηση των διαφόρων ΚΠΣ και η ανάθεση των έργων σε δικούς τους κολλητούς.
Θυμηθείτε τον οδικό αγώνα Πατρών – Πύργου, από το 2000 καρκινοβατεί και αλλάζει ανάδοχους.
κ. Μητσοτάκη, είστε και εσείς μέρος του ίδιου προβλήματος, παρά τις προεκλογικές σας κορώνες, δεν μπορείτε ή δεν θέλετε.
Αυτά που γράφετε είναι απαράδεκτα. Άκου λέει να λάβει αυτή η κυβέρνηση
(…συμμορία) το μήνυμα;! Τι λέτε Κύριε; Πρέπει να πέσει το συντομότερο. Ότι άλλο είναι προσβολή στον Έλληνα πολίτη και στη δημοκρατία. Ασχέτως με το πως είναι και το τι πράττει η αντιπολίτευση. Δεν κάνουμε συγκρίσεις. Απλά προστατεύουμε τη δημοκρατία και τη χώρα μας απο απολυταρχικές πρακτικές.