Tην ώρα που στη Βουλή γινόταν η μεγάλη μάχη, ενώ εξαπολύονταν και βολές σε βάρος του για φυγομαχία, ο πρωθυπουργός και η σύζυγός του έμπαιναν στο γνωστό Caffe Alfiere επί της οδού Σέκερη…
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Αναμενόμενη ήταν η εξέλιξη της χθεσινής συζήτησης στη Βουλή επί του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής για την τραγωδία των Τεμπών. Άλλωστε, κατά τα προβλεπόμενα, δεν επακολούθησε ούτε ψηφοφορία, αφού η «γαλάζια» πλειοψηφία δρομολόγησε τη συγκάλυψη, αρνούμενη τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών για τα πολιτικά πρόσωπα.
Το ακόμη πιο δυσάρεστο είναι ότι δεν αξιοποιήθηκε, ουσιαστικά από καμία πλευρά, αυτή η ευκαιρία για να συζητηθεί η εφαρμογή (επιτέλους) της συνταγματικής δυνατότητας για νομοθετική πρωτοβουλία κατόπιν συγκέντρωσης υπογραφών από πολίτες.
Κι όμως, για πρώτη φορά, με αφορμή το πολύνεκρο δυστύχημα, περισσότερες από 1.300.000 υπογραφές έχουν έως τώρα μαζευτεί για την αλλαγή του καθεστώτος αναφορικά με την άρση της βουλευτικής ασυλίας, όταν προκύπτουν ποινικές ευθύνες. Οι υπογραφές αυτές θα οδηγηθούν στον κάλαθο των αχρήστων;
Η δικαιολογία πίσω από την οποία οχυρώνονται είναι ότι δεν έχει εκδοθεί ακόμη ο εφαρμοστικός αυτός νόμος. Αυτό από μόνο του, όπως τονίζουν και οι ειδικοί, συνιστά μια συνταγματική αναπηρία, διότι είναι σαφής η υποχρέωση του νομοθέτη να θεσπίζει τους εκτελεστικούς νόμους. Κι αυτό, κακώς (αν και σκοπίμως), δεν έχει συμβεί ακόμη.
Ίσως για πολλούς, με την αφασία που επικρατεί, όλα αυτά να αποτελούν πολυτέλειες. Πολύ περισσότερο για τον ίδιο τον πρωθυπουργό, ο οποίος φροντίζει μάλιστα να δείχνει -παρά τα μεγάλα λόγια- και την έμπρακτη περιφρόνησή του…
Ο Κ. Μητσοτάκης δεν επέλεξε απλώς να είναι «άφαντος» από τη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής για να μη δώσει -όπως και ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κ. Καραμανλής- απαντήσεις για όσα βαρύτατα καταμαρτυρούν στην κυβέρνηση και στον ίδιο. Και μπορεί ως προς αυτό να υπάρχει μια δικαιολογία, από διαδικαστικής πλευράς. Αλλά μετά την εκδήλωση για την παραλαβή τριών νέων ελικοπτέρων του Πολεμικού Ναυτικού στον Μαραθώνα, όπου πήγε, τι νομίζετε ότι έκανε;
Όπως ενημερώθηκαν -«επί του πιεστηρίου», που λένε- οι κοριοί της στήλης, εθεάθη επιστρέφοντας αργά το μεσημέρι στην Αθήνα, στο Κολωνάκι. Και συγκεκριμένα την ώρα που στη Βουλή γινόταν η μεγάλη μάχη, ενώ εξαπολύονταν και βολές σε βάρος του για φυγομαχία, ο κ. Μητσοτάκης και η σύζυγός του έμπαιναν στο γνωστό Caffe Alfiere επί της οδού Σέκερη…
Ποιος ήταν ο συμβολισμός της επιλογής αυτής, θα μπορούσε να το εξηγήσει ο ίδιος. Το γεγονός δεν παύει να είναι (εκτός κι εάν επρόκειτο για… σωσία) ότι προτίμησε, την ώρα που η Βουλή, η κοινωνία και οι συγγενείς των θυμάτων ζητούσαν απαντήσεις, εκείνος να κάθεται μόλις 100 μέτρα μακριά και να πίνει τον καφέ του σε ένα στέκι στο οποίο μάλιστα συχνάζουν δημοσιογράφοι, δημοσιολογούντες, επιχειρηματίες και εν γένει η ελίτ του Κολωνακίου. Ούτε την παραμικρή ενσυναίσθηση, επομένως, δεν σκέφτηκε να επιδείξει μια τέτοια ημέρα!
Του είπαν να αποστασιοποιηθεί, ας αναλάβουν οι άλλοι την κόπρο του Αυγεία. Οι γελοτοποιοί του Βασιλιά έβαλαν πλάτη, όμως ο κόσμος τους έμαθε, η κατάρρευση έρχεται ήδη βρίσκεται έξω από την πόρτα της ΝΔ.
Του είπαν ποιοι, αυτοί που είναι όμοιοί του, αυτοί που γνωρίζουν πολύ καλά να παίζουν τα παιχνίδια εις βάρος ολόκληρου του λαού , αυτοί που ξέρουν να κλέβουν την ψήφο του κάθε πολίτη με λόγια όμορφα λόγια και υποσχέσεις που ποτέ δεν γίνονται πράξη.
Έχουν μάθει να απολαμβάνουν την ζωή με τον ιδρώτα των πολλών, ακολουθούν δική τους ψυχική ισορροπία που ούτε καν δύναται να περάσει από την σκέψη των απλών ανθρώπων.
Ουδέποτε άλλαξαν πρόσωπο, ουδέποτε πρόκειται να αλλάξουν τακτική.
Γνωρίζουν μόνο μια πράξη πως να παραμένουν στην εξουσία, αυτό το χειρίζονται με απόλυτη μέχρι τώρα επιτυχία.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τους βοήθησαν-βοηθούν και τους ενισχύουν και οι συγκυρίες γεγονότων.
Όταν το πλήρωμα του χρόνου κτυπήσει τέλος τίποτα δεν απομένει να τους περισώσει και αυτό το έχουμε μόλις μπροστά μας.
Συσσωρεύτηκαν τόσα πολλά, έχασαν κάθε έλεγχο, εξάντλησαν κάθε μέσο διαπλοκής, τελείωσαν με την ρευστότητα χρήματος δεν τους απομένουν άλλα παρακλάδια.
Και επίσης το γνωρίζουν και αυτό το μάθημα, θα περάσουν στο περιθώριο αλλά θα μάχονται μέχρι να επανέλθουν δριμύτεροι. Και πριν ακόμη αποχωρήσουν έχουν ήδη αρχίσει να το προετοιμάζουν για μερικά χρόνια αργότερα.
Θα δώσουν τόπο να έρθουν αφελείς να δουλέψουν με όρεξη να σώσουν την χώρα και αμέσως μετά το ίδιο επεισόδιο με ελαφρές παραλλαγές.
Οι ροές μετανάστευσης, οι έλλειψη μάθησης, η μεγάλη φτώχεια, οι πολλές στερήσεις, εξαρτήσεις, δρομολογούν επόμενες γενεές ισχυρών από τους γόνους που ποτέ δεν παύουν να υπάρχουν.
Αυτά τα παθήματα όχι μόνο να γίνονται μαθήματα, να χαράξουν βαθιές χαρακιές μέσα στις μνήμες των πολλών, η ζωή δεν χαρίζεται, η ζωή παραμένει διαρκής επαγρύπνηση, διαρκής αγώνας, διαρκής αμφισβήτηση για καλύτερες μέρες όταν πραγματικά αναζητούμε κοινωνίες που ευημερούν.
Ξεριζώνεις τελείως τα ζιζάνια που σου καταστρέφουν την καλή σοδειά.!!!!!!