Του Γιάννη Μαλταμπέ*
Τις τελευταίες ημέρες όλοι σχεδόν οι Έλληνες προαισθανόμαστε μια μη συνηθισμένη κατάσταση που ετοιμάζεται να γεννηθεί. Είναι διάχυτη η αίσθηση πλάι μας ότι αυτό που συμβαίνει δεν πάει άλλο.
Σε πολιτικό επίπεδο το δήθεν δημοκρατικό μεταπολιτευτικό πλαίσιο εναλλαγής διαφορετικών κομμάτων στην εξουσία έχει ολόκληρο καταρρεύσει μέσα από τη συγκέντρωση στη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη όλων των ανθρώπων που υπηρέτησαν το όλον καθεστώς από το 1974 και εντεύθεν, μέσω των ίδιων ή και της κληρονομικής διαδοχής των βουλευτικών και υπουργικών θώκων.
Πολιτικά έχουμε μετατρέψει το πολίτευμα σε μια κληρονομική δυναστεία με κοινοβουλευτική μάσκα, όπου η νομή της εξουσίας και η ολοφάνερη εκμετάλλευση της οικονομίας της χώρας από τα πολιτικά τζάκια προχωρούν άνευ προφυλάξεων χέρι χέρι.
Ταυτόχρονα οι αρχέγονες φυσικές ηθικές ή πατροπαράδοτες αξίες του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, που διατρέχουν ολόκληρη την κοινωνία, εξοβελίστηκαν εκτός της λειτουργίας του κράτους, με αποτέλεσμα συντριπτικές μειοψηφίες με ιδιαιτερότητες στις σεξουαλικές τους προτιμήσεις, λόγω της άμεσης ή έμμεσης πολιτικής ισχύος τους, να κυβερνάνε φανερά τη χώρα και να αντιμετωπίζουν την πλειοψηφία των πολιτών ως φαιδρούς και γραφικούς τύπους εκτός κοινωνίας.
Όλα αυτά καταγράφονται στην αντιμετώπιση κραυγαλέων εγκληματικών ενεργειών και παραλείψεων από την πλευρά κυβερνητικών στελεχών με άμεση ανοχή και προφανή προσπάθεια συγκάλυψης των εγκλημάτων, κακουργηματικού χαρακτήρα, τόσο από τις δικαστικές Αρχές όσο και από τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ, που φέρονται όχι ελεγκτικά προς την πολιτική εξουσία αλλά, αντιθέτως όλως, υποστηρικτικά.
Το αυτό συμβαίνει και με εγκληματίες που δεν είναι οι ίδιοι κυβερνητικά στελέχη, πλην όμως συμμετέχουν στον περίγυρο της εξουσίας και προφανώς συναλλάσσονται με τέτοια στελέχη στις εγκληματικές δράσεις τους, φαινόμενα για τα οποία επαναλαμβάνεται η ίδια άμεση προσπάθεια συγκάλυψης και από τη Δικαιοσύνη και από τα κεντρικά ΜΜΕ.
Δεν υπάρχει αντίπαλο δέος, δεν υπάρχει άλλος πόλος με διακριτικά γνωρίσματα τη λογική και την ηθική, που να μπορέσει να σταθεί αντίβαρο στη λαίλαπα των ανώμαλων παρανόμων που μας κυβερνάνε όλοι μαζί.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταρρεύσει μέσα στα αδιέξοδα όπου οδηγήθηκε μόνος του πολιτευόμενος με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον Μητσοτάκη. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να γίνει πιστευτό σε οτιδήποτε θετικό, ο Βελόπουλος έχει δημιουργήσει πολιτική επιχείρηση τηλεπωλήσεων, η ΝΙΚΗ αγνοεί βασικές έννοιες πολιτικής, η Κωνσταντοπούλου ζει τον έρωτά της με την πολιτική λαμβάνοντας δύο μισθούς και οι «Σπαρτιάτες» παίζουν μέσα στο σύστημα, όπως το σύστημα, με όρους κλέφτες και αστυνόμοι.
Την ίδια ώρα οι πολίτες, που δεν έχουν ως προτεραιότητα να επιδεικνύουν δημόσια τις σεξουαλικές τους εκτροπές, παλεύουν απεγνωσμένα να επιβιώσουν, αφού η ακρίβεια έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα αισχροκέρδειας. Όλοι ψάχνουν να πουλήσουν, μήπως και σώσουν κάτι, και οι ξένοι αγοράζουν τα πάντα.
Ο δημόσιος τομέας αντιμάχεται με κάθε τρόπο την επιχειρηματικότητα και την ανάπτυξη, η ηλεκτρονική διακυβέρνηση έγινε πρόσθετος βραχνάς για την πλειονότητα των ανθρώπων, η υπογεννητικότητα προμηνύει τη βαθμιαία εθνική εξαφάνιση και ταυτόχρονα οι αλλογενείς, αλλοεθνείς και αλλόθρησκοι εποικίζουν τα πάντα αντικαθιστώντας μας και φέρνοντας μαζί τους τα ήθη της βαθιάς Ανατολής μαζί με την πολιτισμική οπισθοχώρηση σε προηγούμενους αιώνες.
Η βία σε συνδυασμό με την άγνοια δημιουργεί ήδη τα φαινόμενα μιας κοινωνίας επιθετικής και ανασφαλούς, ξένης για τους Έλληνες. Η δομική φτώχεια φέρνει εγγενή φαινόμενα ανηθικότητας και βίας μέσα στην παραδοσιακή οικογένεια. Η εξ ανάγκης παραβατικότητα έχει φτάσει σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Οι ελληνικές κοινότητες στις Αλύτρωτες Πατρίδες έχουν αφεθεί στην τύχη τους.
Όλοι οσμιζόμαστε πως κάτι πρέπει να γίνει, δεν πάει άλλο! Τι μπορεί όμως να είναι αυτό που θα μπορέσει να αλλάξει τις τελευταίες ημέρες της Πομπηίας και να τη σώσει από το βέβαιο ολοκαύτωμα;
Η ύπαρξη της εφημερίδας «δημοκρατία» μάς δίνει μια ελπίδα φωτός. Ας την κρατήσουμε οι πιστοί ως αρχή και ας προχωρήσουμε όλοι μαζί όσοι αποδεχόμαστε τα ανωτέρω ως αντικειμενικότητα. Ας έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας πως τουλάχιστον εμείς δεν παραδοθήκαμε αμαχητί στο κακό.
*Δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω – Ορθόδοξος θεολόγος
Ερώτημα: Θεωρείτε ότι το πολίτευμά μας είναι δημοκρατικό;
Ο Βελόπουλος πουλάει κρέμες.
Τις οποίες δεν υποχρεώνει κανένα ν’ αγοράσει, στην επιλογή του είναι.
Οι Μητσοτάκηδες πουλάνε πατρίδα.
Και αργόσχολοι γίνονται πάμπλουτοι.
Η θεώρηση σου “όλοι το ίδιο είναι” τους ευνοεί και αναδεικνύει γιατί οι απάτριδες μάς και θα μάς κυβερνούν.
Κι αν έχεις επαφή με παπάδες πες τους να πάψουν να προμοτάρουν τη ΝΙΚΗ και να διασπούν την δεξιά ψήφο, οι άνθρωποι είναι καλοί αλλά δεν κάνουν για Πολιτική.
Όχι δεν νοείτε λογική ας έχουμε ήσυχη την συνείδηση μας ότι δεν παραδοθήκαμε, διότι ζούμε μέσα στο ίδιο σαθρό σύστημα διαφθοράς και παραλογισμού.
Διαρκής αντίσταση, διαρκής μαχητικότητα, διαρκής ανασφάλεια, διαρκής δίψα προς ενημέρωση με ειδήσεις και γεγονότα που πείθουν, έως ότου αυτό το κάτι που ούτως η άλλως έρχεται, πιθανόν να καθυστερεί για λίγο ακόμη, να μας προσφέρει κάποια αχτίδα φωτός.
ΠΡΟΣΟΧΗ σε αυτό που περιμένουμε, το προετοιμάζουν πολύ καιρό πριν, δεν μπορούν να το επιβάλλουν 100% στις δικές τους επιθυμίες, το παλεύουν βεβαίως να παραμένουν μέσα στην πολιτική τράπουλα, έτσι ώστε να μην χάνουν τον έλεγχο, να προκαλούν εντάσεις και να προετοιμάζονται για τα επόμενα.
Από μέσα οι δυνατότητες παραμένουν ισχυρές, εάν απομακρυνθούν βεβαίως χάνεται το παιχνίδι.
Ως Έλληνες της σύγχρονης εποχής, εάν δεν πήραμε το μάθημά μας με όλα όσα βιώνουμε άξιοι της μοίρας μας αλλά ΟΧΙ- πότε άξιοι ως απόγονοι των προγόνων μας.