Η στοχοποίηση ενός πολιτικού αρχηγού που δεν έχει προλάβει να διαφθαρεί αρκεί για να προκαλέσει κύματα αγανάκτησης και περιστασιακής συσπείρωσης στο πρόσωπό του
Tου Μανώλη Κοττάκη
O αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Στέφανος Κασσελάκης είναι «ανοικτός» στην υπόθεση της δήλωσης των περιουσιακών του στοιχείων στην Αμερική. Των περίφημων «αστακοκάραβων». Ο νόμος προβλέπει ότι ως αρχικός υπόχρεος θα έπρεπε να είχε υποβάλει ήδη δήλωση «πόθεν έσχες» μετά την απόκτηση της ιδιότητας του αρχηγού πολιτικού κόμματος που εκπροσωπείται στη Βουλή και την Ευρωβουλή. Ήδη παρανομεί επειδή δεν έχει υποβάλει δήλωση γενικώς, όχι επειδή δεν έχει απαλλαγεί από τις εταιρίες του, ειδικώς. Να είμαστε καθαροί!
Θέλω να ρωτήσω όμως: Η στοχοποίησή του από την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη (τον… θεματοφύλακα του νόμου και του κράτους δικαίου πολιτικά) του κάνει καλό ή κακό; Τον εκθέτει και τον αποδυναμώνει όπως νομίζουμε εμείς; Εσείς τι λέτε;
Δεν χρειάζεται πολλή φιλοσοφία, νομίζω. Απλώς κοινή λογική. Ακόμα κι αν είναι παράνομος, καλό του κάνει. Όχι μόνο γιατί το παλαιό πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης διαπράττει το λάθος να οργανώνει πολιτική καμπάνια εναντίον του για διαφθορά με σημαία τη λέξη «αστακός». Ο αστακός στην Ελλάδα θυμίζει δύο πράγματα: τον… Λάνθιμο και όσα συνέβησαν στη Μύκονο το Πάσχα του 2000, όταν μεθυσμένοι από τη νοθευμένη εκλογική τους νίκη υπουργοί του ΠΑΣΟΚ έριχναν μεθυσμένοι από το κατόρθωμα αστακούς και τσιπούρες σε εξωνημένους δημοσιογράφους του εκσυγχρονισμού. Στο Sea Satin.
Του κάνει καλό επίσης διότι του δίνει μπόι όταν τον καταγγέλλει για διαφθορά ένα αναξιόπιστο πολιτικό σύστημα. Μέχρι τώρα η εικόνα του Κασσελάκη ήταν κάποιου ο οποίος βρίσκεται συνεχώς έξω στον δρόμο, άνευ λόγου και αιτίας, μόνος ή με τον σύντροφό του ή με τον σκύλο του, καταδιωκόμενος από δεκάδες τηλεοπτικά μικρόφωνα. Η εικόνα του ήταν ταυτισμένη με το κυνηγητό του celebrity. Όχι με τη σοβαρότητα του πολιτικού. Γι’ αυτό άλλωστε το ρεπορτάζ του είναι στην αρμοδιότητα των πρωινών εκπομπών της κυρίας Καινούργιου και του κυρίου Λιάγκα.
Η επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον του ο ίδιος ο πρωθυπουργός αλλάζει την πίστα. Τώρα ο κύριος Κασσελάκης από celebrity προήχθη σε στόχο. Σε στόχο του πολιτικού συστήματος. Το οποίο του κουνά με πάθος το δάκτυλο! «Είσαι παράνομος, είσαι παράνομος, είσαι παράνομος». «Ψάρευες αστακούς και δεν μας το είπες!»
Αλλά ποιο είναι αυτό το πολιτικό σύστημα που εγκαλεί τον κύριο Κασσελάκη για παρανομία; Το πολιτικό σύστημα κορυφαία στελέχη του οποίου έσπευσαν να ισχυριστούν ότι ο αριθμός του τραπεζικού λογαριασμού του Τσοχατζόπουλου με τις μίζες, που αποκαλύφθηκε στην Εξεταστική του 2004 για τους ρωσικούς πυραύλους, ήταν… αριθμός τηλεφωνικού κέντρου; Αυτό το πολιτικό σύστημα κουνά το δάκτυλο στον 35χρονο;
Του κουνά το δάκτυλο το πολιτικό σύστημα το οποίο «κρέμασε στα μανταλάκια» η γραμματέας του κυρίου Χριστοφοράκου Αικατερίνη Τσακάλου με το βιβλίο της στο οποίο αποκάλυψε ποιοι πολιτικοί με τα παρατσούκλια τους χρηματίζονταν από τη Siemens και ποια ονόματα πολιτικών ήταν καταχωρισμένα στο ημερολόγιο του ισχυρού άνδρα της γερμανικής πολυεθνικής;
Του κουνά το δάκτυλο το πολιτικό σύστημα που πανηγυρίζει για αρχειοθετήσεις αδιευκρίνιστων ποσών του «πόθεν έσχες» μελών του;
Του κουνά το δάκτυλο το πολιτικό σύστημα που απέρριψε πρόταση του προέδρου της Βουλής Κώστα Τασούλα στην τελευταία αναθεώρηση του νόμου για το «πόθεν έσχες» ώστε να αναρτάται στον διαδικτυακό τόπο της Βουλής η αρχική δήλωση περιουσιακής κατάστασης την οποία έκανε κάποιος όταν έμπαινε στην πολιτική και η τελευταία για να συγκρίνουν οι πολίτες και να εξάγουν τα συμπεράσματά τους για το ποιος πλούτισε και ποιος φτώχυνε ή πέθανε στην ψάθα;
Ε, λοιπόν, ακόμα κι εγώ που αντιπαθώ πολιτικά τον κύριο Κασσελάκη γιατί θεωρώ τις θέσεις του για τα εθνικά θέματα και για την οικογένεια εξαιρετικώς επικίνδυνες (άλλοι πήγαν φυλακή για τις θεωρίες ευγονικής που ανέπτυξε για τους υιούς που επιθυμεί αποκλειστικώς) αντιδρώ.
Ε, όχι. Αυτός έκανε λεφτά, αν είναι αληθή όσα διακινούνται, διακρινόμενος στις ναυλώσεις. Όχι με την πώληση αέρα φρέσκου. Μερικοί ρεμπεσκέδες εδώ που αβγατίζουν κάθε χρόνο την περιουσία τους χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν για το ετήσιο «θαύμα» τι άραγε έκαναν στη ζωή τους για να του ζητούν τον λόγο;
Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι. Στην ίδια πλευρά της Ιστορίας βρίσκονται ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Από την ίδια υπερδύναμη στηρίζονται, το ίδιο αξιακό πλαίσιο πρεσβεύουν (ΛΟΑΤΚΙ, μετανάστες, ροζ σημαία κ.λπ.), παρόμοιες θέσεις έχουν για Κυπριακό, Ελληνοτουρκικά κ.λπ., το μόνο που τους χωρίζει είναι ποιες αστικές επιχειρηματικές δυνάμεις εκπροσωπούν. Εκεί βρίσκεται ο εμφύλιός τους.
Έπειτα από μία πενταετία Ν.Δ., ο Κασσελάκης, που κατά βάση είναι ένας μετεξελιγμένος Μητσοτάκης (πρόκειται για την ίδια συσκευή αλλά στο νέο μοντέλο της, όπως τα iPhone 10 και 11), φιλοδοξεί να ηγηθεί της ελίτ που αδικήθηκε στη μοιρασιά από τον κύριο Μητσοτάκη. Γι’ αυτό τον ακούν ακόμα και όρθιοι στο Yellow της Κηφισιάς δεξιοί επιχειρηματίες. Γιατί δεν ανέχονται πλέον τον τρέχοντα ανήθικο ελληνικό καπιταλισμό που, για να δώσει κρατική επιδότηση, διεκδικεί πακέτα μετοχών.
Άλλο όμως αυτό, να ξέρεις τι αποτελεί πολιτικά και ιδεολογικά για την οικονομία και για τα εθνικά συμφέροντα ο αρχηγός της αντιπολίτευσης (είναι επικίνδυνος, επαναλαμβάνω), και άλλο να ανεβαίνεις σε ένα βάθρο και να τον πυροβολείς για θέματα ηθικής.
Θέλω να πω κάτι ακόμα στους κυβερνώντες: Το 2004 τρία εκατομμύρια Έλληνες ψήφισαν Καραμανλή και έδιωξαν το ΠΑΣΟΚ από την εξουσία γιατί ήξεραν καθένας στον νομό του, στο χωριό του και στον δήμο του ποιο ήταν το τοπικό λαμόγιο και δεν μπορούσαν να το ανεχτούν. Δεν χρειάστηκαν αποδείξεις και εισαγγελικές έρευνες. Τους αρκούσαν όσα έβλεπαν.
Έπειτα από κάποια χρόνια και στους καιρούς μας σε αυτό το σημείο θα οδηγηθούμε αν η ηγεσία της Ν.Δ. δεν πάρει το φραγγέλιο σήμερα. Επειδή η εξουσία «μπαγιάτεψε» και σε κάθε τόπο είναι πλέον δακτυλοδεικτούμενος ο τοπικός ευνοούμενος, δεν θα χρειαστούν πολλά για να επιταχυνθούν οι εξελίξεις.
Ακόμα και το κούνημα του δακτύλου σε έναν πολιτικό αρχηγό που δεν έχει προλάβει να διαφθαρεί -δεν θα εκπλαγούμε αν συμβεί- θα αρκεί για να προκαλέσει κύματα αγανάκτησης και περιστασιακής συσπείρωσης στο πρόσωπό του ακόμα και ψηφοφόρων που μέχρι πρότινος τον μισούσαν. Καλό είναι να το έχουμε υπ’ όψιν.
