Η τακτική του πρωθυπουργού στις βουλευτικές κάλπες είχε αποτέλεσμα! Τώρα μένει η διαχείριση των προβλημάτων στις επερχόμενες ευρωεκλογές
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Πριν από τις βουλευτικές εκλογές της προηγούμενης χρονιάς ο Κ. Μητσοτάκης είχε ακολουθήσει μια τακτική που εκ του αποτελέσματος αποδείχτηκε σωστή…
Βουλευτές, υποψήφιοι και στελέχη του κόμματός του τα ονόματα των οποίαν είχαν εμπλακεί σε υποθέσεις σκανδάλων πήραν -με προσωπική του απόφαση- την άγουσα για τα αποδυτήρια, μένοντας εκτός της διπλής εκλογικής αναμέτρησης του καλοκαιριού.
Υπήρξαν όντως και κάποιες περιπτώσεις οι οποίες δεν αντιμετωπίστηκαν με το ίδιο κριτήριο, αλλά ο κανόνας ήταν ότι τα πρόσωπα που είχαν «σκιές» πάνω τους θα έβγαιναν -είτε αμέσως είτε λίγο αργότερα- από το παιχνίδι.
Τότε είχαν ακουστεί πολλά και για τα κίνητρα που έκαναν τον κ. Μητσοτάκη να συμπεριφερθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, αφού αρκετά από τα πρόσωπα αυτά, εάν όχι όλα, ήταν προσκείμενα και αφοσιωμένα στον ίδιο.
Δεν ξεχνάμε, επίσης, ότι στις περισσότερες περιπτώσεις είχαν προηγηθεί αποκαλύψεις από την πλευρά της αντιπολίτευσης, η οποία στη συνέχεια δεν άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη, πανηγυρίζοντας για τις νίκες που κατέγραφε επί του πεδίου αυτού. Χαρακτηριστικές οι αναρτήσεις που έκανε ως «κεφαλοκυνηγός» για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ ο Π. Πολάκης.
Ο κ. Μητσοτάκης δεν είχε διστάσει -δεχόμενος και σχόλια για υπέρμετρη αυστηρότητα- να πάρει κεφάλια ακόμη και προτού οι καταγγελίες τεκμηριωθούν. Ήταν αρκετό το πολιτικό θέμα για να τον οδηγήσει στην απόφασή του, έστω και αν για κάποιους οι αρχικές καταγγελίες δεν συνοδεύτηκαν στην πορεία από την αντίστοιχη τεκμηρίωση ή τέθηκαν στο αρχείο.
Η ουσία είναι ότι, παρά τις πρόσκαιρες νίκες της αντιπολίτευσης επί των μαχών αυτών, η τακτική που ακολούθησε τον βοήθησε εκ των πραγμάτων να κερδίσει τον εκλογικό πόλεμο επί της κάλπης.
Όπως αποδείχθηκε, ήταν σωστή η επιλογή του να μην πάει -έστω και από επικοινωνιακής πλευράς- με «βαρίδια» στις εκλογές, μολονότι φαινόταν από νωρίς ότι θα είχε έτσι κι αλλιώς προβάδισμα.
Όλα αυτά, πέρα από την όποια ιστορική αξία έχουν, τα φέρνουν στο μυαλό τους οι πιο πεπειραμένοι των πολιτικών καφενέδων παρατηρώντας τι συμβαίνει σήμερα.
Ο κ. Μητσοτάκης βαδίζει προς τις ευρωκάλπες του Ιουνίου έχοντας δύο ανάλογα -ίσως και μεγαλύτερα- «βαρίδια», που του δημιουργούν οπωσδήποτε πρόβλημα:
Το ένα είναι ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κ. Καραμανλής, του οποίου η απομάκρυνση από τον υπουργικό θώκο αποδεικνύεται -υπό το βάρος των νέων εξελίξεων και στοιχείων για την τραγωδία των Τεμπών- ότι δεν είναι αρκετή.
Το δεύτερο ακούει στο όνομα της ευρωβουλευτού Άννας Μισέλ Ασημακοπούλου, εξαιτίας των αποκαλύψεων για τη διαρροή προσωπικών δεδομένων Ελλήνων του εξωτερικού.
Πώς θα χειριστεί την κατάσταση ο κ. Μητσοτάκης παραμένει ακόμη άγνωστο. Ενδεχομένως να θεωρεί ότι τώρα «δεν απειλείται» καθόλου. Ο ξενοδόχος, όμως, αυτήν τη φορά μπορεί να μην είναι η αντιπολίτευση…
