Της Δρ. Ελένης Παπαδοπούλου*
Παρασκευή 8 Μαρτίου είναι η Ημέρα της Γυναίκας. Ο Δήμος Αθηναίων επέλεξε την ημέρα αυτήν να «ντύσει» το δημαρχείο με τη «ροζ σημαία» της εικαστικού κυρίας Λαλέ και να κάνει και κάποιες άλλες εκδηλώσεις σχετικά με την έμφυλη βία.
Όσον αφορά τη «ροζ σημαία», πρόκειται για ένα πανί αποτελούμενο από σεντόνια, το οποίο απεικονίζει τη σημαία μας σε αποχρώσεις του ροζ με λουλουδάκια. Αυτό το πανί είχε εκτεθεί και στην πρεσβεία μας στις ΗΠΑ, και με παρέμβαση του υπουργείου Εξωτερικών αποσύρθηκε. Η πρεσβεία μας, όπως και το δημαρχείο, είναι δημόσια κτίρια του ελληνικού κράτους. Η μόνη σημαία που επιτρέπεται είναι η γαλανόλευκη με τον σταυρό και, ενίοτε, επίσημες σημαίες άλλων κρατών ή της Ε.Ε. Γελοιοποίηση συμβόλου και σημαίας δεν προβλέπεται. Αν η κυρία Λαλέ δεν το γνωρίζει, δεν το σέβεται και έχει αξίωση το ροζ σεντόνι, που ονομάζει καταχρηστικά «σημαία», να προβληθεί επί της πρόσοψης του δημαρχείου, θα έπρεπε να το γνωρίζει ο δήμος και να μην επιτρέψει την προσβολή της ελληνικής σημαίας στο κτίριό του.
Εκτός όμως από την παραποίηση της σημαίας, έχουμε και την επίκληση στίχου του εθνικού ύμνου ως τίτλου των εκδηλώσεων. «Γνωρίζοντας από την κόψη: τη Διεθνή Ημέρα των Γυναικών, μιλάμε για την έμφυλη βία» ονομάζεται το πλαίσιο δράσεων του δήμου για την ημέρα αυτήν. Έπρεπε να πιάσουμε και τον εθνικό ύμνο, να τον κολλήσουμε και αυτόν στα αγαπημένα θέματα της woke ατζέντας. Διότι είναι γνωστό ότι, όταν λέμε «Σε γνωρίζω από την κόψη», δεν σκεφτόμαστε τον εθνικό μας ύμνο και το αίμα που χύθηκε για τη λευτεριά αυτού του τόπου, αλλά την έμφυλη βία και τα σεντόνια της κυρίας Λαλέ.
Όσον αφορά τις γυναίκες, είναι εντυπωσιακό το πόσο απουσιάζουν οι σπουδαίες γυναίκες από τις εκδηλώσεις. Δεν υπάρχει καμία αναφορά στις γυναίκες επιστήμονες, στις γυναίκες πολιτικούς, στις συγγραφείς, στις ποιήτριες, στις μάνες, στις αγωνίστριες αυτού του τόπου – γυναίκες που θα έπρεπε να προβάλλονται ως πρότυπα στις νέες γενιές. Αντιθέτως, δίνεται υπέρμετρη προβολή στα σεντόνια της κυρίας Λαλέ, στη ροζ σημαία και στις λέξεις άνευ νοήματος που προβάλλει η woke κουλτούρα.
Η Ημέρα της Γυναίκας τελικά έχει χρησιμοποιηθεί για τον εξευτελισμό της γυναίκας, των εθνικών συμβόλων και την επιβολή της woke ατζέντας, με τις ευλογίες του Δήμου Αθηναίων.
*Διδάκτωρ Διδακτολογίας Γλωσσών και Πολιτισμών, Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle