Το συνέδριο της «Καθημερινής» ήταν χρήσιμο. Τα λένε μόνοι τους για τη χρεοκοπία
Tου Μανώλη Κοττάκη
Μέχρι πρόσφατα είχα την άποψη ότι, με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, είναι η ώρα να μιλήσει επιτέλους και ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής για τα αίτια της οικονομικής περιπέτειας της χώρας. Θεωρούσα, μάλιστα, ότι έχει καθυστερήσει κιόλας. Πολύ. Μετά το συνέδριο της «Καθημερινής», νομίζω ότι δεν χρειάζεται. Αυτά που εικάζω ότι θα ήθελε να πει ο ίδιος τα λένε πλέον μόνα τους τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, του πρώην πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου συμπεριλαμβανομένου. Τι συγκράτησα από τις τοποθετήσεις τους;
–Τη θέση της Άννας Διαμαντοπούλου ότι από το 2000 ήταν γνωστό στις κυβερνήσεις του κυρίου Σημίτη ότι η χώρα θα χρεοκοπούσε το 2010 εξαιτίας του πανάκριβου ασφαλιστικού συστήματος. Το οποίο είχε κατά βάση υιοθετήσει το ΠΑΣΟΚ κατά την εικοσαετή διακυβέρνησή του – πρόωρες συντάξεις, συντάξεις σε συνδικαλιστές, συντάξεις σε κοινωνικούς αγωνιστές και τα λοιπά.
– Τη θέση του Τάσου Γιαννίτση ότι η κατάρρευση ήρθε από το Ασφαλιστικό. Η επίλυση του οποίου επί των ημερών του υπονομεύτηκε από τα κρατικοδίαιτα συνδικάτα του ΠΑΣΟΚ.
–Τη θέση του Γιώργου Παπανδρέου ότι η Νέα Δημοκρατία ενέγραψε με την απογραφή της σε Προϋπολογισμούς του ΠΑΣΟΚ παρελθόντων ετών κονδύλια που είχαν ήδη καταβληθεί σε προμηθευτές για τους εξοπλισμούς, αντί να τα εγγράψει κατά την παραλαβή. Όπως… έκανε ο ίδιος το 2009 ως πρωθυπουργός, όταν ενέγραψε στο έλλειμμα του 2009 μελλοντικές παραλαβές αμυντικών συστημάτων τριών ετών σε μία χρονιά, προκειμένου να το φουσκώσει και να οδηγηθεί η χώρα στα Μνημόνια.
–Τη θέση του Γιώργου Παπανδρέου ότι δεν έχει γνωρίσει ποτέ στη ζωή του τον Ανδρέα Γεωργίου, ο οποίος διορίστηκε επί των ημερών του διοικητής της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Τον κύριο Γεωργίου «δεν τον έχει γνωρίσει», αλλά τους αριθμούς της ΕΛ.ΣΤΑΤ. πριν αναλάβει ο Γεωργίου τούς επικαλέστηκε μια χαρά στο Καστελόριζο για να στείλει την Ελλάδα στην αγκαλιά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αλλά και αφότου ανέλαβε ο κύριος Γεωργίου τούς επικαλέστηκε για να παρακαλά γονατιστός για συναίνεση και οικουμενική κυβέρνηση τον Σαμαρά, όταν η τρόικα του επέβαλε με βάση αυτούς τους αριθμούς το ανάλγητο Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Σταθερότητας. Το οποίο πλήρωσε ο ελληνικός λαός.
–Την αποκάλυψη, τέλος, του Ευκλείδη Τσακαλώτου ότι η τρόικα πίεσε πάρα πολύ την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να ασκήσει αφόρητες πιέσεις στην ελληνική Δικαιοσύνη για να αθωώσει τον Ανδρέα Γεωργίου στη δίκη για το έλλειμμα – όπως στο τέλος έγινε! Κάτι που ανοίγει μείζον ζήτημα κακοδικίας, επί του οποίου θα πρέπει να τοποθετηθεί κανονικά η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
Μια χαρά λοιπόν τα λένε και μόνοι τους για τα αίτια που οδήγησαν την πατρίδα μας στον γκρεμό οι κορυφαίοι του ΠΑΣΟΚ. Δεν είπαν βέβαια και πολλά για το τεράστιο χρέος κληροδότησε το ΠΑΣΟΚ στη Νέα Δημοκρατία (για κάθε 10 € που δανειζόταν ο Αλογοσκούφης από τις αγορές, τα 7 χρησιμοποιούνταν για την αποπληρωμή δανείων των σοσιαλιστών), δεν είπαν πολλά για το έλλειμμα ανταγωνιστικότητας που προκλήθηκε εξαιτίας της ένταξής μας στην ΟΝΕ με την πανάκριβη ισοτιμία 1 ευρώ προς 340,7 δραχμές (που κατέστρεψε τις εξαγωγές μας), αλλά ας μην τα θέλουμε όλα δικά μας. Σιγά σιγά θα τα πούνε κι αυτά μόνοι τους. Εκείνα πάντως τα ασύστολα ψεύδη που λέγονταν στις αρχές της δεκαετίας του 2010, για τους χιλιάδες διορισμούς της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας που εκτροχίασαν το έλλειμμα κι άλλα συναφή, τα διέγραψαν μια για πάντα από το λεξιλόγιό τους. Τώρα που ο χρόνος πέρασε, απέμεινε η αλήθεια.
Στον Γιώργο Παπανδρέου θα ήθελα να σταθώ λίγο περισσότερο, γιατί όλα όσα ασυνάρτητα είπε στη διάρκεια της παρέμβασής του αξίζει να σχολιαστούν.
Ο κύριος Παπανδρέου κατήγγειλε τον λαϊκισμό. Ο Παπανδρέου τού «λεφτά υπάρχουν», ο υπουργός Οικονομικών του οποίου Γιώργος Παπακωνσταντίνου δήλωσε στο συνέδριο ότι μετάνιωσε για το επίδομα αλληλεγγύης που έδωσε τον Δεκέμβριο του 2009, κατήγγειλε τον λαϊκισμό!
Ο κύριος Παπανδρέου κατήγγειλε τον Αντώνη Σαμαρά ότι δεν επέδειξε διάθεση για συναίνεση και ότι αυτός μεγαλόψυχα προσέφερε την παραίτησή του από την πρωθυπουργία, κι ας είχε λάβει το 44% των ψήφων του ελληνικού λαού. Ο κύριος Παπανδρέου ξέχασε να πει ότι δεν ζήτησε συναίνεση από κανέναν και δεν ρώτησε κανέναν όταν οδήγησε τη χώρα με τους «Τιτανικούς» του στα σαγόνια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ο κύριος Παπανδρέου ξέχασε να πει ότι θυμήθηκε να ζητήσει τη συναίνεση του κυρίου Σαμαρά μόνο όταν τον πήραν με τις λεμονόκουπες και τα μπουκάλια, που πετούσαν πολίτες στο αυτοκίνητό του το καλοκαίρι του 2011, γωνία Βασιλέως Κωνσταντίνου και Βασιλέως Γεωργίου, μόλις συνειδητοποίησαν πόσα ψέματα τους είχε πει για να πάρει αυτό το 44% και να γίνει πρωθυπουργός. Ο κύριος Παπανδρέου ξέχασε να πει ότι συναίνεση του έδωσε δύο ολόκληρα χρόνια πριν, τον Απρίλιο του 2009, ως πρωθυπουργός, ο Κώστας Καραμανλής, για να λάβουν από κοινού μέτρα για την οικονομία, πολύ πριν τεθεί ζήτημα προσφυγής της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, αλλά εκείνος τον απέπεμψε. Και μετά, στα debates των εκλογών του 2009, τον ρωτούσε υποκριτικά ποιοι είναι οι αριθμοί. Τους οποίους βεβαίως ήξερε από τη στιγμή που ο προκάτοχός του τον κάλεσε και του ζήτησε να λάβουν έκτακτα μέτρα για την οικονομία. Τους οποίους ήξερε ή έπρεπε να υποψιαστεί όταν ο προκάτοχός του έκανε προεκλογική καμπάνια με συνθήματα για το «πάγωμα» μισθών και των συντάξεων, σε απάντηση του δικού του, ανεύθυνου «λεφτά υπάρχουν». Όλα όσα είπε, λοιπόν, αποτελούν ένα μεγαλοπρεπές διδακτορικό στην κουτοπονηριά. Ο ανήξερος!
Όσο για το περί «θωρακισμένης οικονομίας» και για το τελικό ύψος του ελλείμματος του 2009, το οποίο στην πραγματικότητα κινήθηκε -χωρίς το φούσκωμα- σε αυτό του ελλείμματος της αυτού μεγαλειότητος της Μεγάλης Βρετανίας (9%), μια δική μου επισήμανση: σε καθεστώς παγκόσμιας οικονομικής κρίσης οι υπουργοί Οικονομίας δεν είναι μάρτυρες κατηγορίας της χώρας τους σε δικαστήριο. Οι υπουργοί Οικονομίας προστατεύουν τους λαούς τους και τις χώρες τους από τις αδηφάγες αγορές. Γι’ αυτό και ο Παπανδρέου, όταν ανέλαβε την εξουσία, βρήκε στο ταμείο ολόκληρο τον δανεισμό του 2009 με χαμηλό επιτόκιο, αλλά και μεγάλο μέρος του δανεισμού της επόμενης χρονιάς, ο οποίος επετεύχθη χωρίς τυμπανοκρουσίες από τον Γιάννη Παπαθανασίου. Ενώ δύο υπουργοί του κυρίου Παπανδρέου, οι οποίοι μαχαιρώνονταν στο παρασκήνιο, εκτίναξαν τα επιτόκια δανεισμού της χώρας, ο ένας ζητώντας δανεικά από την Goldman Sachs κι ο άλλος ζητώντας δανεικά από τη Lazard, οι οποίες αμφότερες αποτάθηκαν στους ίδιους πελάτες!
Το συνέδριο της «Καθημερινής», λοιπόν, ήταν χρήσιμο. Χωρίς να ανοίξει το στόμα του ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής (και έχει πολλά να πει όταν το ανοίξει), όλοι αυτοί που τον κυνηγούσαν την προηγούμενη δεκαετία για να τον στείλουν στο Ειδικό Δικαστήριο και τον συκοφαντούσαν ομολόγησαν τα αίτια της κρίσης, αλλά και τους λανθασμένους χειρισμούς στους οποίους προέβησαν, για να καταλήξει η Ελλάδα μαζί με την Ιρλανδία και την Πορτογαλία χώρα «πειραματόζωο» της κρίσης. Υπό αυτή την έννοια, το συνέδριο της «Καθημερινής» εστέφθη από απόλυτη επιτυχία. Έγραψε ιστορία.
Υστερόγραφο: Μόνο τον γέλωτα θα μπορούσαν να προκαλέσουν οι δικαιολογίες που χρησιμοποίησε ο κύριος Παπανδρέου για τη δεύτερη άρνησή του, μετά το 2007, να στηρίξει την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα! Όπως στο σημείο όπου πρότεινε ως όρο για να ψηφίσει την ίδρυση παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης! Αλλού για αλλού… Μέσα στη σύγχυσή του, μάλιστα, είπε και ένα ψέμα: ότι ψήφισε το 1998 την πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Αλλά το 1998 δεν κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία, αλλά το ΠΑΣΟΚ. Προφανώς εννοούσε την αναθεώρηση του 2001. Ίσως έχει πάθει λίγο… Μπάιντεν και ο Γιώργος.
Ποιος αλήθεια πιστεύει πως το 1974 αποκαταστάθηκε η δημοκρατία ;
Γιατί θεωρούμε ως δημοκρατία την υπερχρέωση της χώρας, τα μνημόνια, τους εγκλεισμούς, τις υποχρεωτικότητες τύπου Covid και τα ενεργειακά πολιτικά παιγνίδια που εξυπηρετούν ολιγάρχες και ξένες οικονομίες;
Γιατί αποτελούν δημοκρατικό επίτευγμα τα ψέματα της κλιματικής κρίσης, ενώ ο πλέον αγράμματος μπορεί να ενημερωθεί για τις μακροχρόνιες μεταβολές του κλίματος μέσω των παλαιοντολογικών μελετών του Παν Αθηνών;
Αποτελεί μήπως δημοκρατικό επίτευμα το 60% των νοικοκυριών να μην τα βγάζει πέρα, ενώ η οικονομία να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο με την πανάκριβη ενέργεια που επέλεξε η ηγεσία της χώρας;
Όσο για τα σπουδαγμένα παιδιά μας, είναι δημοκρατικό να φεύγουν για το εξωτερικό και τη θέση τους καταλαμβάνουν στην κοινωνία μας αλλόθρησκοι αλλοδαποί, χωρίς παιδεία και εκπαίδευση;
Στα πενήντα χρόνια της μεταπολίτευσης κυβέρνησαν οι τρεις πολιτικές οικογένειες, λες και επρόκειτο για τη Βασίλισσα Ελισάβετ. Τρία πολιτικά ονόματα γνώριζαν οι πατεράδες μας, εμείς, τα παιδιά μας και αυτούς μάλλον θα γνωρίσουν και τα εγγόνια μας, είναι σωστό να συμβαίνει αυτό ;
Γεωστρατηγικά οι Τούρκοι απειλούν, επιβάλουν την πολιτική τους, εξευρίσκουν ανενόχλητοι ΑΟΖ με τους Λίβυους, οριοθετούν τη γαλάζια πατρίδα τους στον χώρο Ελληνικότατου Αιγαίου.
Η δε χώρα μας δεν προβάλλει ουδεμία αντίδραση, μόνο ο υπουργός μας επί των εξωτερικών προσκυνά τον Τούρκο ηγέτη όπως ο υπηρέτης το Βασιλιά, θεωρείται επίτευμα και αυτό ;
Να τη βράσω τέτοια αποκατάσταση δημοκρατίας κ. Κωττάκη, την αποστρέφεται, δεν την ανέχεται ο Έλληνας.
1. Αγαπητέ Μανώλη, η μεγαθυμία και η καλωσύνη του Προέδρου μας πλήγωσαν πολύ.
Το 45,5% του 2004 ερμηνευόταν με 4 λέξεις :
“Κλείσε (όλο) το ΠΑΣΟΚ φυλακή”.
2. Εγώ κρατάω την διακήρυξη του Mazower ότι “η 7ετία ΔΕΝ ήταν φασισμός και χούντα αλλά ένα απολυταρχικό στρατιωτικό καθεστώς”. Επ΄αυτού, σε κομμάτι επί τούτου.
H δημοκρατία είναι μία λέξη-πιπίλα, που ο καθένας την πετά όπου και όπως τον βολεύει. Το μετά την δικτατορία εφαρμοσθέν πολιτικό σύστημα είναι “κομματική ολιγαρχία”, “κομματοκρατία”, ή “κληρονομική δημοκρατία” (ειρωνικό το τελευταίο), όπως πολύ σωστά το έχει χαρακτηρίσει και αναλύσει επανειλημμένως ο καθηγητής Γ. Κοντογιώργης. Και μόνον το πρόσφατο κουκούλωμα, ή έστω προσπάθεια κουκουλώματος τού αίσχους των Τεμπών, δείχνει τι σόι “δημοκρατία” έχουμε. Είσαι κοινός πολίτης; Δικάζεσαι. Ανήκεις στην ευγενή κλίκα των πολιτικών; Πρέπει η ΔΙΚΑΣΤΙΚΉ ΕΞΟΥΣΊΑ να πάρει άδεια από την ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΉ (Βουλή) για να σε δικάσει. “Πλέργια” δημοκρατία, δηλαδή, όπως θα έλεγε και ο μέγιστος των τσαρλατάνων που κυβέρνησε ποτέ αυτήν την μπανανία.
Γιατί όμως δεν πήγε ο Καραμανλής στο συνέδριο;διότι η πολιτική ευθύνη εξατομικεύεται.
Εκεί θα τον ρωτούσαν : το ΠΑΣΟΚ έκανε αυτά που λές,ΕΣΥ τι έκανες για να αποτρέψεις τη χρεωκοπία;εάν το ΠΑΣΟΚ έκανε πίσω στο ασφαλιστικό Γιαννίτση γιατί εσύ δεν το πέρασες αυτό ή κάτι παρόμοιο μόλις ανέλαβες το 2004;
Διότι νέο ασφαλιστικό είχε περάσει ο Σιούφας επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη το 1992 και ανέβασε και τα όρια ηλικίας και μείωσε τις συντάξεις από το 1992 και μετά και έσωσε τότε για μια 20ετία το σύστημα.Βέβαια ο Μητσοτάκης έπεσε λόγω αυτού και άλλων μέτρων μέσα σε τρία χρόνια και η ΝΔ έκανε 11 χρόνια για να γίνει κυβέρνηση και ο Καραμανλής ήταν αποφασισμένος να μην πάθει τα ίδια και να μην λάβει μέτρα λιτότητος για κανένα λόγο.Αυτό όμως λέγεται κομματικά αλλά όχι σε συνέδριο που εξετάζει τα πάντα συνολικά εθνικά.
Δεν καταλαβαίνω όμως ποιό είναι πλέον το πρόβλημα του Κοττάκη.Ο Καραμανλής αρνήθηκε να πάρει μέτρα λιτότητος,αναγκάσθηκε να φάει τη χρεωκοπία ο ΓΑΠ και το ΠΑΣΟΚ διαλύθηκε εξ αυτού και η ΝΔ είναι πια το μόνο μεγάλο κόμμα.Δηλαδή δικαιώθηκε.
Τι άλλο ήθελε να έχει γίνει;να γυρίσουν τα εισοδήματα εκεί που ήσαν το 2009;συγνώμη αλλά αυτά ήσαν πλασματικά και θα έπρεπε να έχουν κοπεί πιο νωρίς για να μην μπούμε στην περιπέτεια του μνημονίου.
Ουδέποτε είχε προειδοποιηθεί η Ελλάδα απο την Commision, ή είχε θέσει θέμα για κίνδυνο χρεοκοπίας κατα την διάρκεια διακυβέρνησης Κώστα Καραμανλή (σημειωτέον ότι η Eurostat παρελάμβανε όπως και εξακολουθεί να παραλαμβάνει τα στατιστικά στοιχεία όλων των μελών κρατών ανά εξάμηνο).
Η χώρα αγαπητή-ε Ψυχραιμία είχε χρεοκοπήσει στις 23 Απριλίου 2010 και επι διακυβέρνησης Γιώργου Παπανδρέου.
Η άποψη ότι “ο Καραμανλής αρνήθηκε να πάρει μέτρα λιτότητος” είναι φοβερά εσφαλμένη.
Συγκεκριμένα, τα μέτρα που είχαν ληφθεί απο τον Κώστα Καραμανλή στις αρχές του 2009, αμέσως μετά το ξέσπασμα της διεθνούς οικονομικής κρίσης και την οποία αμφισβητούσε κατηγορηματικά το Πασοκ, ήταν περικοπές 10% σε όλους τους κωδικούς πλην μισθών και συντάξεων, ενώ ένα μήνα αργότερα, στις 18 Μαρτίου 2009, η κυβέρνηση είχε ανακοινώσει πάγωμα μισθών άνω των 1.700 ευρώ σε Δημόσιο, ΟΤΑ, ΝΠΔΔ και πάγωμα συντάξεων άνω των 1.100 ευρώ, ενώ συγχρόνως είχε επιβάλλει έκτακτη εισφορά σε άτομα με ετήσιο εισόδημα άνω των 60.000 ευρώ.
Μάλιστα ο τότε εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπακωνσταντίνου προειδοποιούσε τον ελληνικό λαό για μία «άγρια φοροεπιδρομή» που τον περιμένει ενώ η τότε πολιτική εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ σε θέματα οικονομίας Λούκα Κατσέλη δήλωνε στο πλευρό όλων των δημοσίων υπαλλήλων και συνταξιούχων που κινδύνευαν με πάγωμα μισθών.
Πίστευε και μη, πριν αναρτήσεις κάτι, ερεύνα!
Φιλικά ―Ηνίοχος
Που οφειλόταν τελικά η χρεωκοπία;
Στο “κακό” ασφαλιστικό, στην κατάρρευση της Leeman brothers, στους απίστευτους διορισμούς του Καραμανλή, στα “δωράκια” του Χατζηγάκη που πληρώνουμε ακόμη, στα μαξιλαράκια του Παπαθανασίου, στα λεφτά υπάρχουν του Παπανδρέου…;
Ή σε κάποιον Γεωργίου που μαγείρεψε τα νούμερα;
Ή σε μια Ευρώπη που προκειμένου να σωθεί από την κατάρρευση της Leeman brothers επιτέθηκε στις αδύναμες οικονομίες της; Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία, Κύπρος. Που όντας αδύναμες αντιστάσεις δεν υπήρχαν. Και οι λαοί τους θυσιάστηκαν για να μην φτωχύνουν οι πλούσιοι της Ευρώπης;