«Τα χέρια στις τσέπες τα βάζουμε από αμηχανία, όταν κρυώνουμε ή όταν θέλουμε να σιγουρευτούμε για κλειδιά και μετρητά»
Του Παναγιώτη Λιάκου
Πρόσφατα παρέλαβα ηλεκτρονική επιστολή από αναγνώστη, η οποία είναι αρκετά… γουστόζικη, και την παραθέτω ως έχει:
«Αξιότιμε κ. Λιάκο, πρόσφατα διάβασα το βιβλίο σας, που τιτλοφορείται “Η Αλήθεια για τον Ελευθέριο Βενιζέλο”, και μου έκαναν μεγάλη εντύπωση τα στοιχεία που αποκαλύπτετε για τον χρηματισμό του από ξένες δυνάμεις. Δεν του το είχα του… ανδρός. Πάντως, έπειτα από την ανάγνωση του πονήματός σας θυμήθηκα ότι από μικρός μου είχε φανεί παράξενο ότι σε πολλές φωτογραφίες του πόζαρε με τα χέρια στις τσέπες. Τώρα κατάλαβα γιατί… Τα χέρια στις τσέπες τα βάζουμε από αμηχανία, όταν κρυώνουμε ή όταν θέλουμε να σιγουρευτούμε για κλειδιά και μετρητά.
Ο εθνάρχης, μάλλον, ήθελε να σιγουρευτεί για τα μετρητά της Αντάντ. Σας στέλνω μερικές πόζες του Ελευθερίου Βενιζέλου για του λόγου το αληθές. Οι φωτογραφίες παρακάτω είναι του Ιδρύματος του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Εν κατακλείδι, επιθυμώ να δηλώσω πως θλίβομαι για τους καυγάδες που έχουν κάνει (με φιλοβασιλικούς) αρκετοί προπάτορες και συγγενείς μου. Χάλασαν τις καρδιές τους με φίλους, συνεργάτες και γείτονές τους, κυριολεκτικά για το τίποτα. Γενικώς, δεν αξίζει να φανατίζεσαι για τα πολιτικά και λοιπές κάλπικες λίρες».
Έχει ο αρθρογράφος να μας ενημερώσει για την σημερινή κατάσταση και γιατί η χώρα μας λειτουργεί υπέρ του ΝΑΤΟ και εναντίον των δικών της συμφερόντων τόσο φανατικά?