Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Αναφέρθηκε εύστοχα μόλις χθες από τον δημοσιογράφο Παντελή Σαββίδη και είναι μόνο λεπτομέρεια μιας συνολικότερης εικόνας.
Ο άνθρωπος διαφέρει από τα υπόλοιπα πλάσματα του πλανήτη μεταξύ άλλων επειδή έχει αναπτύξει τη δυνατότητα να μεταμορφώνει το φυσικό περιβάλλον καταπώς επιθυμεί και τον εξυπηρετεί. Ο Τούρκος διαφέρει από τον Έλληνα επειδή μάλλον ξέρει καλύτερα τι θα πει να δίνεις σχήμα στο ανθρωπογενές περιβάλλον και να αφήνεις το εθνικό σου στίγμα ακόμα και στη μέση μιας βαρετής πεδιάδας.
Πύλες στο αναγνωρίσιμο εξωτικό σχήμα λες και σε προσκάλεσαν στις 1.001 Νύχτες της Ανατολής. Ακόμα και σε αυτή την άκρη των 783.562 τετραγωνικών χιλιομέτρων της γείτονος μεγάφωνα παίζουν στη διαπασών τη φωνή του μουεζίνη τις ίδιες τρεις φορές την ημέρα που θα σε ξεκούφαινε οπουδήποτε αλλού στην Τουρκία. Κτιριακές εγκαταστάσεις που θα μπορούσε να πει κανείς ότι προσομοιάζουν σε εκείνες ενός σύγχρονου πολύ μικρού αεροδρομίου ενός πολιτισμένου κράτους. Εκ προσωπικής πείρας: Έλεγχος λεωφορείου με μόλις είκοσι επιβάτες με χρήση μηχανήματος (το λεωφορείο περνά από «ακτινογραφία») και καθυστέρηση μέχρι να λυθεί η οποιαδήποτε απορία, ακόμα και για αποσκευές πολιτών Τουρκίας. Όταν χρειάστηκε, κατέβηκαν στο κρύο και υψηλότερα ιστάμενοι και θεωρώ τυχαίο το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο μέρος όσο ανεβαίναμε στην ιεραρχία μεγάλωναν και τα μουστάκια (ωστόσο, μοιάζει και αυτό καθαρά τουρκικό στοιχείο)!
Από την άλλη μεριά, η τσιμεντένια κιονοστοιχία των Κήπων Έβρου θα μπορούσε να έχει απασχολήσει περισσότερο από το στέγαστρο Καλατράβα σχετικά με την ευστάθειά της και θα χαιρόμουν να ξέρω ότι έχουν ζητήσει κάποια γνώμη τουλάχιστον αυτοί που εργάζονται υπό τη σκέπη της. Για την αποτελεσματικότητα των λοιπών διαδικασιών δεν μπορώ ασφαλώς να ξέρω και δεν θα έθιγα κανέναν από εδώ, αλλά -έστω και από άποψη στησίματος του πράγματος, από «ψυχολογική» άποψη- έχεις περισσότερη αίσθηση ότι εισέρχεσαι σε κράτος εκεί που κυματίζει η ημισέληνος. Και η «λακκούβα στην άσφαλτο» θα μπορούσε κανείς να πιστέψει ότι είναι αποκλειστικά ελληνικό φαινόμενο, αν εστίαζε μόνο σε εκείνα τα μέρη…
Δεν είναι αντιπροσωπευτικά πολιτισμών ή τρόπων ζωής λίγα τετραγωνικά μέτρα, αλλά κάπου πρέπει και να φαίνεσαι, όχι μόνο να είσαι.
Αν ήταν όμως πολύχρωμη σαν…ουράνιο τόξο, στοιχηματίζω ότι θα την πρόσεχαν σαν τα μάτια τους. Όχι;;;
πάντα κοιτάτε το δέντρο και όχι το δάσος, μόνιμα σκαλωμένοι στα σύμβολα, κενοί ουσίας γεμίζετε από σύμβολα.
Κενοί ιδανικών και αξιών αγαπητέ μου.
Αν δεν κοιτάξεις τη αρρώστεια στο ενα δέντρο.. αυτή θα απλωθεί στο δάσος
Δεν ενδιαφέρονται για την Ελλάδα θα ενδιαφερθούν για την κατάσταση της σημαίας μας; Αυτοί είναι οι πατριώτες , κροκοδείλια δάκρυα για το όνομα Μακεδονία και ούτε ενα δάκρυ για το ξεπούλημα και τον διαμελισμό της Ελλάδος που έρχεται με μαθηματική ακρίβεια . Πώς γίνεται πάντα οι πατριώτες να είναι αυτοί που καταστρέφουν την χώρα;