Η ομοφυλοφιλία, είτε οφείλεται σε αστοχία της φύσης είτε αποτελεί συνέπεια της εγκληματικής δράσης ενηλίκων σε βάρος ανηλίκων, είναι λάθος να προβάλλεται ως κανονικότητα
Του Αντώνη Αντωνάκου*
Η φύση έχει διαμορφώσει τις ισορροπίες της, τους κανόνες της, των οποίων η ανατροπή δημιουργεί τεράστιους κινδύνους. Η ισορροπία στη φύση στηρίζεται σε κανονικότητες -που έχουν διαμορφωθεί στην πορεία της εξέλιξης-, οι οποίες εξασφαλίζουν την επιβίωση και τη διαιώνιση των όντων.
Στο πλαίσιο της εξέλιξης έχουν διαμορφωθεί, για όλα τα έμβια όντα, οι κανονικότητες που αφορούν την επιβίωση και τη διαιώνιση κάθε είδους. Φυσικά, όπως πάντα συμβαίνει, υπάρχουν και εδώ αποκλίσεις. Μιλώντας για το γένος των ανθρώπων, υπάρχουν αποκλίσεις από την «κανονικότητα», που αφορούν είτε τη σωματική είτε την πνευματική αρτιότητα. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις η «εκτροπή» συνίσταται στη δυσαρμονία σώματος και πνεύματος. Όταν η εικόνα του εαυτού δεν ταιριάζει με το σώμα. Οι αποκλίσεις, εκτός από βιολογικές, μπορεί να είναι και επίκτητες. Να έχουν προκληθεί, δηλαδή, κατά τη διάρκεια του βίου είτε ως αποτέλεσμα ενός ατυχήματος είτε ως απόρροια εγκληματικής δράσης. Αυτό αφορά την αρτιμέλεια αλλά και την ασυμφωνία σώματος- «εγκεφαλικών παραστάσεων».
Ο Καιάδας αποτελεί την πιο απάνθρωπη και αποκρουστική αντιμετώπιση των «αποκλίσεων» στην ιστορία. Δεν είναι τόσο «αρχαία υπόθεση», αφού αντίστοιχες αντιμετωπίσεις, σε ορισμένους τομείς «αποκλίσεων» είχαμε και σε κράτη της πολιτισμένης Δύσης μόλις τον 20ο αιώνα. Ενδεικτικά, μόνο, είναι η καταδίκη και ο χημικός ευνουχισμός του Άλαν Τούρινγκ -εφευρέτη της μηχανής αποκρυπτογράφησης «Enigma»- το 1952 στην Αγγλία. Με 61 χρόνια καθυστέρηση, το 2013, του απονεμήθηκε χάρη. Ευτυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες έχουν αλλάξει πολλά. Η αποδοχή και η ομαλή κοινωνική ένταξη των «αποκλίσεων» είναι πλέον κανόνας. Η «πολιτική ορθότητα» έχει επιβάλει τους κανόνες της. Σύμφωνα με αυτούς, οι «αποκλίσεις» χαρακτηρίζονται πλέον ως άτομα με «ειδικές ικανότητες».
Στον βαθμό που αυτό περιορίζει το κοινωνικό περιθώριο είναι κατανοητό. Είναι προτιμότερο, για παράδειγμα, ένας χωλός ή ένας αόμματος να χαρακτηρίζεται άτομο με «ειδικές ικανότητες». Για κανέναν λόγο, όμως, σε αυτές τις περιπτώσεις δεν διανοείται κάποιος να μετατρέψει τις συγκεκριμένες «ειδικές ικανότητες» σε κανονικότητα. Εξακολουθούν να μην αποτελούν επιλογή των ίδιων ή της οικογένειας και να κατατάσσονται στις «αποκλίσεις». Εξαίρεση αποτελεί τις τελευταίες δεκαετίες η «απόκλιση» της ομοφυλοφιλίας. Δίνεται η εικόνα μιας συντονισμένης προσπάθειας να ενταχθεί σε κανόνα. Να δημιουργηθούν οι παραστάσεις στη συλλογική συνείδηση, ιδιαίτερα των παιδιών, ότι το ζήτημα του φύλου είναι θέμα επιλογής και βούλησης, και όχι φυσικού προσδιορισμού. Η ομοφυλοφιλία, όμως, είτε οφείλεται σε αστοχία της φύσης είτε αποτελεί συνέπεια της εγκληματικής δράσης ενηλίκων σε βάρος ανηλίκων, είναι λάθος να προβάλλεται ως κανονικότητα. Το φύλο δεν είναι ρούχο που το δοκιμάζεις να δεις αν σου ταιριάζει. Η οικονομία της φύσης έχει καθορίσει τους κανόνες με βάση την ανάγκη για τη διαιώνιση των ειδών. Οι παραστάσεις που καταγράφονται στη συνείδηση, κυρίως κατά την πρώτη περίοδο της ζωής, μας επηρεάζουν. Ο συνεχής βομβαρδισμός με παραστάσεις που ανάγουν την ομοφυλοφιλία σε κανονικότητα είναι τουλάχιστον περίεργος. Σε κάθε περίπτωση, είναι αντίθετος στους νόμους της φύσης.
Το επιχείρημά σας καταρρέει εκ του τίτλου.
Αυτό που θεωρείτε απόκλιση είναι μέσα στις πιθανότητες που προβλέπει η ζωή στον πλανήτη γη. Ομοφυλοφιλικές σχέσεις ανέκαθεν υπήρχαν στο ανθρώπινο είδος και ομοφυλοφιλικές σεξουαλικές πράξεις έχουν καταγραφεί κατά κόρον στο ζωικό βασίλειο.
Όταν σταματήσετε να βλέπετε τα πράγματα ως κανονικά και μη κανονικά και τα δείτε ως μέρος της έμβιας ζωής ίσως και θα κατανοήσετε και θα ηρεμήσετε.
Παρεπιπτόντως υπάρχουν περισσότεροι ομοφυλόφιλοι στον πλανήτη απ’ότι κοκκινομαλληδες. Με άλλα λόγια οι κοκκινομάλλες αποτελούν απόκλιση από την κανονικότητα και αστοχία της φύσης. Τι λέτε, να τους τα βάψουμε;
Μη σας πτοούν τα σχόλια εξωνημενων γραφιδων. Είστε 100% εύστοχος. Συνεχίστε έτσι!
«Ο ύπερος υπάρχει στο θηλυκό και στο τέλειο άνθος. Ο ύπερος αποτελείται από το στίγμα, τον στύλο και την ωοθήκη. Στην ωοθήκη βρίσκονται οι σπερματικές βλάστες, οι οποίες περιέχουν τα ωάρια, τους θηλυκούς γαμέτες του φυτού. […] Νέκταρ ονομάζεται ο χυμός που εκκρίνεται από τα άνθη, τους βλαστούς και τα φύλλα των φυτών. Το άχρωμο αυτό υγρό έχει γλυκιά γεύση και κολλώδη υφή, ενώ είναι πλούσιο σε σάκχαρα και υδατάνθρακες. Βοηθά στην επικονίαση των φυτών, αφού προσελκύει τις μέλισσες και τα άλλα έντομα που μεταφέρουν τη γύρη από το ένα φυτό στο άλλο. Οι μέλισσες, επίσης, συλλέγουν το νέκταρ και, αφού το επεξεργαστούν, παρασκευάζουν το μέλι.» Από την ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
1. Το νέκταρ δεν υπάρχει για να παράγεται το μέλι και να γλυκαίνονται οι άνθρωποι (και οι αρκούδες). Κάποιους σημαντικότερους, υπαρξιακούς, λόγους υπηρετεί.
2. Οι κανόνες, όλοι, έχουν τις εξαιρέσεις τους.
3. Βεβαίως υπήρχαν ανέκαθεν ομοφυλοφιλικές σχέσεις όπως ομοφυλοφιλικές πράξεις στο ζωικό βασίλειο. Δεν αποτελούν όμως κανόνα, δεν λειτουργούν υπηρετώντας τις ανάγκες (επιβίωση, διαιώνιση, εξέλιξη) γι’ αυτό και δεν εντάσσονται στην κανονικότητα.
4. Η «κανονικότητα» για το είδος μας είναι να γεννιόμαστε με δύο λειτουργικά πόδια. Υπάρχουν εκ γενετής «αποκλίσεις» από αυτήν. Υπάρχουν όμως και άλλες που προκλήθηκαν μετά την γέννηση, είτε από ατύχημα είτε από εγκληματική ενέργεια, και είναι πολύ περισσότερες. Αντίστοιχα και στην ομοφυλοφιλία.
5. Αυτό που θέλω να τονίσω με το άρθρο είναι ότι η ένταξη στην κανονικότητα δημιουργεί κινδύνους για τα νέα παιδιά. Δεν φαντάζομαι να υπάρχουν πολλές οικογένειες που θα καθοδηγούσαν τα παιδιά τους να δοκιμάσουν τις σχέσεις και με τα δύο φύλα για να επιλέξουν ποιο τους αρέσει περισσότερο.
6. Το επιχείρημα για τους κοκκινομάλληδες προφανώς δεν αξίζει σχολιασμό.
7. Τέλος ο τίτλος δεν είναι δικός μου. Ο δικός μου ήταν «Εξαδάκτυλος, ”παρά φύσιν”» γιατί στο αρχικό κείμενο αναφερόμουν σε ένα εξαιρετικό άνθρωπο και επιστήμονα, πολύ αγαπημένο συγγενή, ο οποίος αποτελούσε «απόκλιση» αφού αντί για 5 είχε 6 δάχτυλα.