Καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι από τα 26 του, αψηφά τον Μπάιντεν για το Μεταναστευτικό και δεν αφαιρεί τον φράχτη στα σύνορα με το Μεξικό – Μετέφερε δεκάδες χιλιάδες Μεξικανούς από συνοριακές πόλεις του Τέξας σε άλλες που διοικούνται από τους Δημοκρατικούς, όπως η Νέα Υόρκη, η Ουάσινγκτον, το Λος Άντζελες και το Σικάγο
Του Βασίλη Γαλούπη
Στο Τέξας η οικονομία είναι ισχυρή, το κόστος ζωής είναι σχετικά χαμηλό και η πλειονότητα των ψηφοφόρων ψηφίζει μονοκούκι τον Γκρεγκ Άμποτ, που είναι κυβερνήτης της πολιτείας από το 2015. Τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά που έχουν κάνει τον Άμποτ αντιπαθή στις Πολιτείες που ψηφίζουν δημοκρατικούς είναι αυτά που τον κρατούν στην εξουσία στο Τέξας.
Αλλά εκεί που κάνουν λάθος οι «προοδευτικοί» Αμερικανοί είναι στην πεποίθηση πως ο κόσμος στο Τέξας έγινε ξαφνικά ρατσιστής. Γιατί υποτιμούν ότι η αίσθηση του μεταναστευτικού προβλήματος, όπως καταγράφεται στο Τέξας, είναι πολύ πιο επείγουσα και πολύ πιο έντονη απ’ ό,τι στην υπόλοιπη Αμερική.
«Πού είναι ο Μπάιντεν; Ο πρόεδρος πρέπει να δει τι συμβαίνει εδώ στο Τέξας» λένε κάτοικοι στα κανάλια. Για τους Τεξανούς ο Μπάιντεν συμβάλλει στο δράμα με την εμφανή απουσία του. Οι αριθμοί των μεταναστών που δέχεται η πολιτεία είναι άνευ προηγουμένου, κι εδώ έρχεται ο Άμποτ, ο ρεπουμπλικανός κυβερνήτης, που για τους κατοίκους είναι ο μόνος πολιτικός που προσπαθεί να λύσει το βασικό πρόβλημά τους, ακόμα κι αν οι προσπάθειές του κρίνονται αντισυνταγματικές ή όχι.
Μόνο τον Δεκέμβριο πέρασαν τα σύνορα του Τέξας με το Μεξικό πάνω από 300.000 παράνομοι μετανάστες, αριθμός-ρεκόρ για τα αμερικανικά στάνταρντ.
«Επειδή η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει απαρνηθεί την ευθύνη της για την ασφάλεια των συνόρων και την επιβολή των νόμων, το Τέξας πολύ απλά προστατεύει τα σύνορα» δήλωσε ο Άμποτ.
Εκτιμώντας ότι η συνοριακή πολιτική του Μπάιντεν αφήνει τους κατοίκους του Τέξας ακάλυπτους, ο κυβερνήτης Γκρεγκ Άμποτ υπέγραψε έναν νόμο τον Δεκέμβριο, ο οποίος τίθεται σε ισχύ από τον Μάρτιο, κι έχει γίνει το νέο ομοσπονδιακό πεδίο μάχης.
Με τον νόμο του Άμποτ οι αξιωματούχοι επιβολής του νόμου του Τέξας θα μπορούν να συλλαμβάνουν μετανάστες χωρίς νόμιμη άδεια που εισέρχονται στην Πολιτεία από το Μεξικό. Οι συλληφθέντες μετανάστες θα διατάσσονται να επιστρέψουν στο Μεξικό ή να αντιμετωπίσουν ποινική δίωξη, εάν δεν συμφωνήσουν. Μια δεύτερη παράβαση θα θεωρείται κακούργημα.
Η νομοθεσία ψηφίστηκε υπό τις έντονες αντιρρήσεις των Δημοκρατικών και των ομάδων για τα δικαιώματα των μεταναστών, που υποστήριξαν ότι το μέτρο παραβίαζε το Σύνταγμα των ΗΠΑ.
Το ρεκόρ στους αριθμούς αφίξεων μεταναστών στις ΗΠΑ έχει γίνει βασικό πολιτικό πρόβλημα για τον Μπάιντεν εν όψει των εκλογών, αφού δέχεται επικρίσεις από ρεπουμπλικάνους και δημοκρατικούς ταυτόχρονα.
Ο Άμποτ έχει προχωρήσει και σε άλλες κινήσεις για να επιστήσει την προσοχή όλης της χώρας στο μεταναστευτικό κύμα των συνόρων. Εγκατάστησε φράχτη από συρματόπλεγμα κατά μήκος του Ρίο Γκράντε και μετέφερε δεκάδες χιλιάδες μετανάστες από συνοριακές πόλεις του Τέξας σε πόλεις που διοικούνται από τους Δημοκρατικούς, όπως η Νέα Υόρκη, η Ουάσινγκτον, το Λος Άντζελες και το Σικάγο.
Οι κάτοικοι στη Ν. Υόρκη ήδη παραπονιούνται ότι η πόλη τους βιώνει «μεταναστευτική κρίση» και ο αριθμός των αστέγων έχει πλέον εκτοξευθεί. Ο δήμαρχος της Ν. Υόρκης την αποκάλεσε «ανθρωπιστική κρίση που θα κοστίσει στην πόλη περίπου 12 δισ. δολάρια σε τρία χρόνια» και τους τελευταίους μήνες προσπαθεί να αποθαρρύνει μετανάστες να έρχονται στη Ν. Υόρκη. Φροντίζει να τους μοιράζονται στα νότια σύνορα φυλλάδια που γράφουν: «Η στέγαση στη Ν. Υόρκη είναι πολύ ακριβή. Σκεφτείτε μια άλλη πόλη».
Για τους κατοίκους του Τέξας η δυσαρέσκεια των Νεοϋορκέζων καταδεικνύει ότι αντιμετώπιζαν το Μεταναστευτικό αφ’ υψηλού κι αποστασιοποιημένα, μέχρι που χτύπησε και τη δική τους πόρτα.
Έτσι, την προηγούμενη εβδομάδα ο Άμποτ ανακοίνωσε ότι θα αψηφήσει την κυβέρνηση Μπάιντεν και το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, που έκρινε ότι η ομοσπονδιακή κυβέρνηση μπορεί να αφαιρέσει τον φράχτη κατά μήκος των συνόρων στο Τέξας. Ο κυβερνήτης, τον οποίο υποστηρίζουν 25 ρεπουμπλικάνοι κυβερνήτες στη μάχη του με την κυβέρνηση Μπάιντεν για τη φύλαξη των συνόρων, επιμένει πως πρέπει να μεγαλώσει τον φράχτη.
Ένα απόγευμα του 1984, όταν ο Άμποτ ήταν 26 χρονών, το κλαδί από μια μεγάλη βελανιδιά αποκόπηκε και τον καταπλάκωσε, αφήνοντάς τον παράλυτο από τη μέση και κάτω. Ο Άμποτ, που μόλις είχε πάρει το διδακτορικό του στη Νομική, δεν είχε ούτε δουλειά ούτε ασφάλιση υγείας. Μήνυσε, όμως, τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου στο οποίο βρισκόταν το δέντρο και την υπεύθυνη εταιρία για τα δέντρα, και κέρδισε ως αποζημίωση 8.900.000 δολάρια.
Οι πληρωμές αποφασίστηκε ότι θα γίνονταν κλιμακωτά, αρχίζοντας με μια επιταγή 300.000 δολαρίων το 1986, και θα συνεχίζονταν κάθε μήνα για το υπόλοιπο της ζωής του αλλά και εφάπαξ κάθε τρία χρόνια. Σήμερα, αν κάποιος άλλος στην πολιτεία του Τέξας έπεφτε θύμα ενός παρόμοιου φριχτού ατυχήματος, δεν θα κατάφερνε να εξασφαλίσει παρόμοιο ύψος αποζημίωσης.
Ο Άμποτ κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως δικαστής και πολιτικός προώθησε περιορισμούς στις αγωγές. Ο ίδιος είχε πει ότι «γινόταν κατάχρηση από άκυρες αξιώσεις, που καθυστερούσαν και μπλόκαραν τα δικαστήρια».
Οι επικριτές του, όμως, κυρίως δημοκρατικοί, επισημαίνουν ότι περιόρισε το ανώτατο όριο των αποζημιώσεων που μπορούν να πάρουν τα θύματα ατυχημάτων, ενώ ο ίδιος εξακολουθούσε να εισπράττει τη γενναία μηνιαία αποζημίωσή του. Τον κατηγορούν δε πως «στέρησε την ευκαιρία σε άλλους να αποζημιωθούν όπως εκείνος μόνο και μόνο για να επανεκλεγεί».
