Ο Γιώργος Φλωρίδης μάζεψε πολλά likes, «χα χα» και καρδούλες στην προχθεσινή ανορθόγραφη ανάρτησή του για να κοροϊδέψει τον νεκροζώντανο ΣΥΡΙΖΑ – Επιμένει να πουλάει «μητσοτακοφροσύνη» του καναπέ, ξεχνώντας ότι κάθεται ήδη στην καρέκλα του υπουργείου μιας Δικαιοσύνης που εκθέτει καθημερινά την κυβέρνηση
Του Βασίλη Γαλούπη
Από τον υπουργό Δικαιοσύνης θα περίμενε κανείς να μοχθεί νυχθημερόν για να συνεφέρει το ξεχαρβαλωμένο τοπίο της Δικαιοσύνης, της ατιμωρησίας και της κοινωνικής αγανάκτησης. Αντ’ αυτού, ο Φλωρίδης σπαταλιέται σε… χαβαλέ του καναπέ στα social media.
Ο πρώην σοσιαλιστής της ΠΑΣΠ και νυν ευαγγελιστής της «μητσοτακοφροσύνης» χρησιμοποιεί το facebook για να κουτσομπολέψει σαν ανέμελο τρολ το συριζαϊκό weekend στις Σπέτσες. Ο Φλωρίδης πρέπει να είναι ο τελευταίος πολεμιστής που έχει απομείνει στο κάποτε αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Δίνει μια μάχη Δον Κιχώτη απέναντι σε ένα… θεριό που από τις εκλογές πια βρίσκεται λιπόθυμο στο καναβάτσο και χάνει υποστηρικτές καθημερινά.
Θα ήταν προτιμότερο ο πρώην υπουργός του Σημίτη να χρησιμοποιεί τον πολύτιμο χρόνο του για να βελτιώσει τη ζούγκλα στις επιδόσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης. Οι πολίτες μπορούν να συμφωνήσουν, να διαφωνήσουν ή να κοροϊδέψουν το Σαββατοκύριακο του ΣΥΡΙΖΑ από μόνοι τους, ανάλογα με τα γούστα του καθενός. Δεν χρειάζονται το… ανορθόγραφο τρολάρισμα του Φλωρίδη, ούτε έναν υπουργό που κυνηγάει τα likes και τις καρδούλες στα social media.
Αντίθετα, η πλειονότητα αισθάνεται την έλλειψη της λειτουργικής Δικαιοσύνης στην καθημερινότητά της. Ο Φλωρίδης θα μπορούσε να προσφέρει ανεκτίμητες υπηρεσίες αν επικεντρωνόταν σ’ αυτό. Ίσως, όμως, τόσα χρόνια μακριά από θέσεις ευθύνης και μάχης στη Βουλή να τον έχουν «σκουριάσει». Ενδεχομένως και να μην έχει συνηθίσει ακόμα ότι βρέθηκε πρωθυπουργός που τον εμπιστεύθηκε ξανά. Άλλωστε, εδώ και πολύ πολύ καιρό, έβρισκε χώρο έκφρασης μόνο στα social media.
Το Σάββατο έγραψε στο facebook: «Συνεδρίαση στο αρχοντικό του πανέμορφου νησιού. Τζάκι, ακριβά ποτά, μπουφές για όλα τα γούστα. Ωραίος ο καπιταλισμός παιδιά! Και τώρα, επιστρέφοντας στην Αθήνα, ξεκινείστε (!!!) τον αγώνα μη τυχόν έρθει καμιά “ριζοσπαστική αριστερά” στα πράγματα και χαθούν όλα αυτά!».
Αντί για εφηβικά σχόλια στο πληκτρολόγιο, ο Φλωρίδης είναι χρήσιμο να εξηγήσει κάποια στιγμή στην κοινή γνώμη τι έχει συμβεί και δεν υπάρχει ούτε μια δικαστική εξέλιξη στο θέμα των υποκλοπών ενάμιση χρόνο μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου. Όπως και γιατί 11 μήνες μετά την πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών δεν υπάρχει καμία πρόοδος.
Κάθε υπουργός Δικαιοσύνης στην Ελλάδα έχει μπροστά του να παλέψει με τη Λερναία Ύδρα των καθυστερήσεων στην απονομή δικαιοσύνης, ειδικά για ζητήματα διαφθοράς και ευθυνών υψηλά ιστάμενων. Αυτά είναι ο αντίπαλος του Φλωρίδη, όχι ο ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιο άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης.
Ασφαλώς και πιστώνεται στον υπουργό το πείσμα του από το καλοκαίρι κιόλας, αν και τον άδειασε η κυβέρνηση δύο φορές, για την κατάργηση του προκλητικού ακαταδίωκτου των τραπεζιτών. Ενός νόμου που, πάντως, καταργείται με μεγάλη καθυστέρηση κι έχοντας επιτελέσει την προστατευτική αποστολή του.
Όμως, η έκθεση της Κομισιόν για το 2023 είναι ντροπιαστική. Η Ελλάδα είναι η τρίτη χώρα στην Ε.Ε. με τους περισσότερους δικαστές και τους περισσότερους δικηγόρους, αλλά και τρίτη από το τέλος στον εκτιμώμενο αναγκαίο χρόνο για τη δικαστική επίλυση των υποθέσεων. Τον Οκτώβριο, στα αποτελέσματα για το κράτος δικαίου του World Justice Project, η Ελλάδα είναι στον πάτο, 29η ανάμεσα σε 31 χώρες.
Οι τεράστιες καθυστερήσεις σε σοβαρές υποθέσεις διαφθοράς, που οδηγούν στην παραγραφή αδικημάτων, η καταβύθιση της χώρας ως κράτος δικαίου και το γεγονός ότι ακόμα η κοινή γνώμη περιμένει από τις μαραθώνιες εισαγγελικές έρευνες για να μάθει ποιοι έκαναν υποκλοπές και ποιοι δημιούργησαν τις συνθήκες που επέτρεψαν να συμβεί η μετωπική των δύο τρένων στα Τέμπη είναι το χαρτοφυλάκιο του Φλωρίδη. Όχι ο χαβαλές του πληκτρολογίου περί καπιταλισμού και Αριστεράς, αστεϊσμοί που έχουν φύγει από τη μόδα ακόμα και στα καφενεία.
Υπενθυμίζουμε ότι πριν από έναν χρόνο ο Φλωρίδης, ως απλός πολιτευτής τότε, συνέδεε το σκάνδαλο των υποκλοπών όχι με το Μαξίμου, αλλά με τον… ΣΥΡΙΖΑ. Κατηγορούσε την ΑΔΑΕ ως μια «ανεξάρτητη Αρχή που εμφανίζεται να παίζει πολιτικά παιχνίδια» και ότι «πολιτικά κόμματα, με προεξάρχοντα τον ΣΥΡΙΖΑ, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες που στην πραγματικότητα υπονομεύουν ή κυριολεκτικά αμαυρώνουν την εικόνα της χώρας».
Σε ερώτηση «αν πρέπει να παρακολουθούνται οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων;», ο Φλωρίδης είχε πετάξει την μπάλα στην εξέδρα: «Εγώ θεωρώ ότι κανένας δεν έχει από τη θέση του και την ιδιότητά του ένα ξεχωριστό προνόμιο στο ζήτημα αυτό». Κατέληξε, μάλιστα, στο αλλόκοτο συμπέρασμα για τις υποκλοπές ότι «όλο αυτό το θέατρο που είδαμε ξεκίνησε από την αδυναμία του Τσίπρα να παρουσιάσει κάτι σοβαρό για την Ελλάδα. Από εκεί ξεκινάνε όλα».
Ο Γιώργος Φλωρίδης μάζεψε πολλά likes, «χα χα» και καρδούλες στην προχθεσινή ανάρτησή του. Κινείται, όμως, ακόμα με κεκτημένη ταχύτητα. Σήμερα δεν υπάρχει Τσίπρας στο πολιτικό σκηνικό, ο ΣΥΡΙΖΑ κατεδαφίζεται από μόνος του και ο Φλωρίδης δεν χρειάζεται να πουλάει άλλη μητσοτακοφροσύνη στις πλατφόρμες περιμένοντας ανταμοιβή. Ο πυρετώδης «αγώνας» του στο facebook τού εξασφάλισε τελικά μια θέση στο τραπέζι του υπουργικού συμβουλίου. Κι ας μην τον ψήφισε κανένας γι’ αυτό.
Ο Φλωρίδης κάθεται ήδη στην καρέκλα του υπουργείου μιας Δικαιοσύνης που με την ατιμωρησία, την αδράνεια και τη συσκότιση εκθέτει καθημερινά την κυβέρνηση και σπέρνει το δηλητήριο της αδικίας στον ελληνικό λαό. Ας κάνει κάτι γι’ αυτό.
