Ολοκληρωτισμός χωρίς γκουλάγκ

Η ελληνική δημοκρατία μετετράπη με απόφαση των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον σε ένα πειραματόζωο πολιτικών αποφάσεων, που πρόκειται σύντομα να εφαρμοστούν και σε άλλες δυτικές δημοκρατίες

Του Μανώλη Κοττάκη

Το 2024 θα είναι ένα έτος κρίσιμο για τη δυτική δημοκρατία, αλλά και πολύ αποκαλυπτικό για την ελληνική δημοκρατία, η οποία θα εορτάσει τα 50 χρόνια από την αποκατάστασή της. Ο παραλληλισμός που κάνουμε μεταξύ δυτικής και ελληνικής δημοκρατίας δεν είναι τυχαίος. Ισχυρές ενδείξεις μάς οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η ελληνική δημοκρατία τα τελευταία 15 χρόνια, που έζησε την περίοδο της ζωηρής αμφισβήτησής της από καταπιεζόμενα κοινωνικά στρώματα, μετετράπη με απόφαση των Βρυξελλών και της Ουάσινγκτον σε ένα πειραματόζωο πολιτικών αποφάσεων, που πρόκειται να εφαρμοστούν και σε άλλες δυτικές δημοκρατίες τώρα, που αμφισβητούνται ισχυρώς. Δεν πρόκειται για σύμπτωση. Οι απαγορεύσεις καθόδου κομμάτων στις εκλογές μέσα σε συνθήκες κρίσης του καπιταλιστικού υποδείγματος και πρωτοφανούς γεωπολιτικής ρευστότητος άρχισαν από την Ελλάδα και, επειδή η γενική δοκιμή πήγε καλά, το πείραμα επεκτείνεται. Σταδιακά διαπιστώνουμε ότι τον ίδιο ακριβώς πειρασμό έχουν σήμερα οι Γερμανοί, οι Γάλλοι και οι Αμερικανοί. Οι Γερμανοί σχεδιάζουν -με άλλοθι ένα δημοσίευμα για την «επαναμετανάστευση», που προωθεί το AfD- να διώξουν και να αποκλείσουν από τις εκλογές το κόμμα «Εναλλακτική για τη Γερμανία», που σαρώνει στις δημοσκοπήσεις και κερδίζει τον ένα δήμο μετά τον άλλον και το ένα κρατίδιο μετά το άλλο. Οι Αμερικανοί επιχειρούν να εμποδίσουν την ανακήρυξη του Ντόναλντ Τραμπ ως υποψήφιου προέδρου της χώρας τους, με απόφαση δικαστηρίων πολιτειών που ελέγχουν οι Δημοκρατικοί. Οι Γάλλοι, επίσης, χωρίς να το αποκαλύπτουν, προσπαθούν να συνδέσουν -με άλλοθι αμερικανικά δημοσιεύματα- τη Λεπέν με τον Πούτιν, προκειμένου να αποτρέψουν την εκλογή της στο ύπατο αξίωμα. Να μην ξεχάσουμε και τους Πολωνούς, οι οποίοι μετά την επικράτησή τους, άρχισαν να συλλαμβάνουν «δημοκρατικά» τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Γενικός πανικός.

Όλα όσα παρακολουθούμε στους δέκτες μας, στο διαδίκτυο, στον Τύπο τις τελευταίες εβδομάδες για τις δραματικές εξελίξεις στις χώρες αυτές, των οποίων οι οικονομίες δεν πάνε καλά μετά τον πόλεμο της Ουκρανίας, μοιάζουν καταπληκτικά με όλα όσα έχουν συμβεί στην Ελλάδα την τελευταία δεκαπενταετία και ιδιαίτερα από το 2023 και μετά. Όταν οι πολιτειακοί θεσμοί χρησιμοποιήθηκαν από την κυβέρνηση προκειμένου να αποκλειστούν από τις εκλογές κόμματα που συρρικνώνουν δραματικά το εύρος της εμβέλειάς της στα δεξιά του πολιτικού χάρτη.

Είναι γνωστό τι συνέβη στα μυστικά ραντεβού που έγιναν στον Λυκαβηττό μεταξύ ανώτατου κυβερνητικού παράγοντα και κορυφαίου αρεοπαγίτη, όταν επρόκειτο να αποκλειστεί από τις εκλογές -παρά το Σύνταγμα- το κόμμα του εγκλείστου των Φυλακών Δομοκού.

Και μερικά άλλα: Η Δικαιοσύνη κατέστη από εγγυήτρια του κράτους δικαίου και του πολιτεύματος, θεραπαινίς της εξουσίας. Όπως είναι γνωστές και οι μεθοδεύσεις που είναι σε εξέλιξη τώρα από τον Άρειο Πάγο, μήπως αποκλειστεί το παραπαίον κόμμα «Σπαρτιάτες» από τις προσέχεις ευρωεκλογές. Και μήπως εκπέσουν 11 εκλεγμένοι βουλευτές από το αξίωμά τους για να περάσει το συνυποσχετικό. Είναι γνωστό, επίσης, ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποκλείει όλα τα μικρά κοινοβουλευτικά κόμματα της Δεξιάς από τις δεξιώσεις της Προεδρίας, λες και το πολίτευμα είναι τσιφλίκι της. Η χορογραφία είναι ακριβώς η ίδια. Και για να δημιουργείται κλίμα υλοποίησης αυτών των αντιδημοκρατικών επιλογών, «ανεβάζονται» δήθεν μου τυχαία έως θεατρικές παραστάσεις σε στέγες γραμμάτων και τεχνών, οι οποίες έχουν ως θέμα το αιρετικό ερώτημα αν η δημοκρατία επιτρέπεται να συρρικνώνει τις ελευθερίες της, προκειμένου να αντιμετωπίζει τους εχθρούς της. Στην ουσία, αν η δημοκρατία μπορεί να μετατραπεί σε δικτατορία. Θα πέσουν κάποια στιγμή στο κεφάλι όλων αυτές οι… στέγες, πλησιάζει η ώρα.

Στην πραγματικότητα, οδηγούμαστε σε αυτό που ο Γάλλος συγγραφέας Ματιέ Μποκ Κοτέ περιγράφει στο τελευταίο του βιβλίο ως «ολοκληρωτισμό χωρίς γκουλάγκ»: Εξαφανίζεται η διαφορετική άποψη με βελούδινο τρόπο.

Το εξοργιστικό, δε, είναι ότι αυτοί που καταργούν τη δημοκρατία εμφανίζονται ως οι… υπερασπιστές της δημοκρατίας. Το κάνει ο πρόεδρος Μπάιντεν στις ΗΠΑ, ασχέτως αν τα αποτελέσματα των εκλογών του 2019 αμφισβητήθηκαν για τη γνησιότητά τους λόγω της επιστολικής ψήφου (να τα βλέπουμε κι εμείς αυτά). Το κάνει ο Γερμανός καγκελάριος Σολτς, απόγονος αξιωματικού των SS, κατά το διαδίκτυο, τον οποίο οι Γερμανοί θέλουν να διώξουν με τις κλοτσιές. Το σχέδιο το εφαρμόζει και ο Μακρόν με έναν ιδιαίτερο τρόπο αυτήν τη στιγμή.

Το σχέδιο είναι η πάση θυσία απαγόρευση των δυνάμεων της νέας ταυτοτικής Δεξιάς, η οποία ανακηρύσσεται αίφνης ως εχθρός της δημοκρατίας τώρα, που τα ποσοστά της σε ολόκληρο τον κόσμο ανεβαίνουν εντυπωσιακά, εξαιτίας των εγκληματικών λαθών του συστήματος.

Η Εναλλακτική για τη Γερμανία δεν θεωρείτο απειλή για τη δημοκρατία στις προηγούμενες εκλογές. Τώρα, που κερδίζει τον ένα δήμο μετά τον άλλο και το ένα κρατίδιο μετά από το άλλο και κατατάσσεται στις δημοσκοπήσεις δεύτερη δύναμη, ξαφνικά εντοπίστηκε από τα ραντάρ της υπηρεσίας προστασίας πολιτεύματος της ομοσπονδιακής Γερμανίας ως δυνάμει απειλή για τη δημοκρατία.

Το σχέδιο είναι να συρρικνωθούν διά των απαγορεύσεων τόσο πολύ οι δυνάμεις της νέας ταυτοτικής Δεξιάς, που απειλεί να σαρώσει την Ευρώπη, ώστε να μην απειληθεί ο υπάρχον συσχετισμός των Βρυξελλών και να διαμοιραστούν οι ανώτατες θέσεις και τα αξιώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε πρόσωπα ελεγχόμενα, συστημικά, ευρωατλαντικά και, πάντως, όχι ανεξάρτητα και ευρωσκεπτικιστά.

Υποκεφάλαιο αυτών των εξελίξεων είναι και όλα όσα συμβαίνουν στην πατρίδα μας, με τον γάμο τον ομόφυλων, που δεν είναι ένα ελληνικό, αλλά ένα ευρωπαϊκό θέμα. Η πρωτοβουλία του Έλληνα πρωθυπουργού είναι πλήρως προσαρμοσμένη με την ευρωπαϊκή πολιτική για τη ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα 2021-2025. Αδύνατον για τον ίδιο να χτυπήσει ευρωπαϊκή πόρτα, χωρίς να έχει υλοποιήσει αυτήν τη βασική πολιτική.

Αλλά το ζήτημά μας, εν προκειμένω, δεν είναι ο κύριος Μητσοτάκης, αλλά οι μέθοδοι που επιλέγονται πανευρωπαϊκά για να επιβληθούν αυτές οι πολιτικές. Μέθοδοι ολοκληρωτικές. Στην κυβέρνηση γνωρίζουν ότι όποιος υπουργός δεν ψηφίσει το νομοσχέδιο που συνέταξε ο πρωθυπουργός χωρίς να ρωτήσει κανέναν, θα απολυθεί από την κυβέρνηση. Στον ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν ότι όποιος βουλευτής της αξιωματικής αντιπολίτευσης καταψηφίσει το νομοσχέδιο, θα καθαιρεθεί από τα αξιώματά του.

Η υλοποίηση αυτών των πολιτικών έχει ως «ρίζα» της το κόμμα των δημοκρατικών στην Αμερική και τους πολυάριθμους υποστηρικτές του στις πολυεθνικές επιχειρήσεις αυτής της χώρας, οι οποίοι απολύουν με συνοπτικές διαδικασίες όποιον υπάλληλο τολμήσει να διατυπώσει διαφορετική άποψη μέσα σε χώρο εργασίας για θέματα ομοφυλοφίλων.

Στην πραγματικότητα, λοιπόν, ζούμε όχι τη δυτική δημοκρατία, αλλά μία νέα δικτατορία πολιτικής ορθότητας, που άρχισε να εφαρμόζεται πρώτα στις πολυεθνικές επιχειρήσεις της Αμερικής, ενώ σε ό,τι αφορά το θεσμικό της σκέλος, της απαγόρευσης συμμετοχής κομμάτων που την απειλούν στις ελεύθερες εκλογές, το ζήσαμε πειραματικά πρώτη φορά στην Ελλάδα, με τον αποκλεισμό τεσσάρων μικρών κομμάτων στις προηγούμενες εθνικές εκλογές.

Το 2024 το πείραμα φαίνεται ότι θα εφαρμοστεί και σε μεγάλες δημοκρατίες. Το διακύβευμα για όλους εκείνους που κρατούν το τιμόνι αυτήν τη στιγμή σε αυτές τις δημοκρατίες και με τις πολιτικές τους εξαθλιώνουν τους λαούς τους τούς καταδικάζουν στη φτώχεια και στις ανισότητες είναι τεράστιο. Το σύστημα θα επιχειρήσει να ταμπουρωθεί μέσα στα κτίρια της εξουσίας (κυβερνητικά Μέγαρα), θα απαγορεύσει στον λαό, όπου είναι δυνατό, την ελεύθερη έκφραση και θα αρνηθεί να παραδώσει την εξουσία στους «εχθρούς της δημοκρατίας».

Τουλάχιστον, χωρίς προσωπικές εγγυήσεις. Υπό αυτήν την έννοια, όλοι μας, ο καθένας από το δικό του μετερίζι, ας είναι έτοιμος για τις επιθέσεις που θα δεχθεί. Έως τώρα η διαφορετική άποψη υπήρχε κάπου καταχωνιασμένη και επιτρεπόταν να αναπτύσσεται στις παρυφές του συστήματος, γιατί δεν θεωρείτο απειλητική. Τώρα, που γίνεται πλειοψηφική, ορμητική και δημιουργεί τις προϋποθέσεις ακύρωσης όλων αυτών των πολιτικών που έχουν εγκλωβίσει τον πλανήτη στις επιδιώξεις μιας διεφθαρμένης ελίτ, η διαφορετική άποψη θα στοχοποιηθεί. Και θα ριφθεί στην πυρά ως φασιστική. Θα πάρει φύλλο πορείας για την έρημο των σύγχρονων γκουλάγκ. Τα οποία, όμως, είναι αόρατα. Το σχέδιο είναι ένας ολοκληρωτισμός χωρίς γκουλάγκ. Το σχέδιο είναι ο εκτοπισμός των αληθινών δημοκρατών και πατριωτών από φασίστες που υποδύονται τους δημοκράτες. Όσοι τα σχεδιάζουν αυτά, όμως, είναι ανιστόρητοι. Ο 20ός αιώνας μάς έδειξε ότι και τα τείχη και τα γκουλάγκ πέφτουν μέσα σε 70 χρόνια. Ο 21ος αιώνας, ο αιώνας της ταχύτητας, θα μας δείξει ότι πέφτουν πολύ συντομότερα.