Οπαδοί της μακάβριας λογοτεχνίας αναρωτιούνται αν η πολιτική Μητσοτάκη παράγει περισσότερη παραδοξότητα και φρίκη από τον Πόου
Του Παναγιώτη Λιάκου
Σαν σήμερα το 1809 γεννήθηκε στη Βοστόνη των ΗΠΑ ένας από τους σημαντικότερους τεχνίτες του λόγου των τελευταίων δύο αιώνων, ο Έντγκαρ Άλαν Πόου (στις ελληνικές εκδόσεις το επίθετό του αποδίδεται ως «Πόε»). Πέθανε στο νοσοκομείο Washington College Hospital της Βαλτιμόρης στις 7 Οκτωβρίου 1849, σε ηλικία 40 ετών, υπό αρκετά παράξενες συνθήκες. Μικρό το πέρασμά του από τα εγκόσμια, τεράστιος ο αντίκτυπός του στη λογοτεχνία, στον κινηματογράφο, στις εικαστικές τέχνες, στο θέατρο και στη μουσική. Όσα έγραψε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, ήταν μια εκδοχή της πραγματικότητας ή έγιναν πραγματικότητα. Σημαντική μερίδα φιλολόγων τον θεωρεί «πατέρα» του αστυνομικού μυθιστορήματος για το θρυλικό «Οι φόνοι της οδού Μοργκ», που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά το 1841.
Μια από τις σπουδαιότερες αποδείξεις ότι η Μούσα είχε αγγίξει αυτόν τον άνθρωπο με το μαγικό ραβδί του ταλέντου είναι το ποίημά του «Το Κοράκι», στο οποίο πρωταγωνιστεί ένα κοράκι που κάθεται σε μια προτομή της θεάς Αθηνάς και κρώζει μονότονα τη φράση «Ποτέ πια» (η λέξη στα αγγλικά είναι «nevermore» και ορισμένοι μεταφραστές το αποδίδουν με το «ποτέ πια τώρα»).
Αγαπημένο διήγημα του μεγάλου μετρ του φανταστικού, του μακάβριου και του τρόμου είναι το «Δόκτωρ Πίσσας και Καθηγητής Πούπουλας» (πρωτότυπος τίτλος: «The System of Doctor Tarr and Professor Fether»), που δημοσιεύτηκε πρώτη φορά τον Νοέμβριο του 1845. Εδώ, ο Πόου αφηγείται την ιστορία των τροφίμων ενός φρενοκομείου στη νότια Γαλλία που αλυσοδένουν γιατρούς και νοσοκόμους, τους κλειδαμπαρώνουν και προσποιούνται ότι αυτοί είναι η… διοίκηση του ιδρύματος. Κάτι σαν την Ελλάδα του Μητσοτάκη, του Τσίπρα, του Γιωργάκη και του Σημίτη, δηλαδή. Βέβαια, πρέπει να σημειωθεί ότι ο Πόου γέμισε τον χρόνο μας με την ανάγνωση των ποιοτικών αφηγημάτων και ποιημάτων του, και ο τρόμος που κυριαρχούσε στις σελίδες των έργων του έμενε εκεί. Το σύγχρονο ελληνέζικο μπανανιστάν όχι μόνο δεν είναι ποιοτικό, αλλά σε φορολογεί αγρίως για να σιτίζει τύπους που μοιάζουν με τον… δράστη ο οποίος διέπραττε τους φόνους στην οδό Μοργκ και ο τρόμος που παράγει αυτή η μπανανία είναι διάχυτος, βρίσκεται παντού.
