Η Μούσα κρυφάκουσε τα «φροντιστήρια» Μητσοτάκη στους νεοδημοκράτες βουλευτές για το πολυσυζητημένο νομοσχέδιο και σκέφτεται να αλλάξει χώρα
Του Παναγιώτη Λιάκου
Είμαι βουλευτής, δεινός αγορητής.
Το μαύρο άσπρο, το ξύδι γλυκάδι
Τα ψέματά μου, βελούδινο χάδι
Είμαι φιλόζωος, προστάτης των σκύλων
Ψηφίζω τους γάμους των ομοφύλων.
Μα τι μου λέτε; Ανήκομεν στην Δύση,
ήτις τώρα το έχει γυρίσει.
Γαμπροί με γόβες, νύφες με μούσι.
Προϊούσης σήψης παρδαλό λεφούσι
Τώρα κάνει το μέγα γιουρούσι.
Είμαι βουλευτής κι αυτά τα ξέρω.
Μα το ’χα τάξει να σας τη φέρω.
Να λέω τα ίσια, να κάνω στραβά
Η ζωή μου όλη μια κωλοτούμπα
Κι η κάλπη μία θανάσιμη λούμπα.
Είμαι βουλευτής, είχα συνείδηση.
Πώς με κατάντησα έτσι,
δεν πήρα είδηση.
Τσεπώνω μισθό, αποζημίωση.
Η ηθική μου έπαθε ίωση.
Μα ήταν ίωση ή φυματίωση;
Κάτι χειρότερο; Ψυχής εκποίηση;
Μα δεν με νοιάζει, δεν με πειράζει
Αρκεί να με ψηφίζουν
και να με κάνουν χάζι.
Πώς με κοιτάζουν,
πώς με θαυμάζουν,
πώς την έκφραση όλοι αλλάζουν
μόλις με βλέπουν και μου μιλάνε
Κεφάλια σκύβουν, παρακαλάνε.
Μια θεσούλα, μια συμβασούλα,
για τον φαντάρο μου, μεταθεσούλα.
Πολίτευμα νούλα, μου τα ζητάνε ούλα
Πίσω απ’ την πλάτη μου
με λένε γιο του φαταούλα.
Η πρακτική τους βλακώδης,
μα λειτουργεί.
Γλείφουν και έρπουν, ζητούν αλλαγή.
Συνθήματα λένε, δεν τα πιστεύουν
Κι όλοι μαζί, τις τσέπες τους κλέβουν.
Είμαι βουλευτής, μα και αντάρτης
Πιστός υπηρέτης
Της σάπιας μου πάρτης
Εθνοπατέρας με ιστορία
Είμ’ ένα τέρας, μια τραγωδία
Είμαι βουλευτής και πατριώτης
Γουρούνι ολκής και λίγο πότης
Το ναι σε όλα το ’χω καραμέλα
και μπουρδολογώ
με τρέλα και κορδέλα
Είμαι βουλευτής, πειθαρχημένος
Απ’ το φαΐ, τίγκα σκασμένος
Ανδροπρεπής κι ευνουχισμένος.
Του αρχηγού μου το εργαλείο
αχ, υποκείμενο γελοίο…
