Του Χρήστου Μπολώση
Τον είπαν «ανασχηματισμό». Άλλοι προτίμησαν τον όρο «μίνι ανασχηματισμός». Άλλοι χρησιμοποίησαν ποδοσφαιρική ορολογία και τον ονόμασαν «rotation», αλλά μόνο τέτοιος δεν ήταν, αφού ανακατεύτηκαν οι ίδιοι και οι ίδιοι και δεν μπήκε νέο υλικό στη συνταγή.
Εμένα μου φάνηκε σαν «ανασχηματισμός σε δουλειά να βρισκόμαστε» ή «αλλάξαμε αποτυχόντες και τους βάλαμε να αποτύχουν και αλλού».
Είναι φυσικό, όμως, αυτός ο μίνι ανασχηματισμός της κυβερνήσεως να δημιούργησε πίκρα σε μερικούς βουλευτές οι οποίοι το ‘χανε βάλει βαθειά μεσ’ στην καρδιά τους, που λέγανε και οι σύντροφοι, να γίνουν υπουργοί.
Ωστόσο, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι λόγοι είναι πολλοί και δεν πρέπει να τους πάρει από κάτω.
Οι κυριότεροι:
α. Μένοντας απλοί βουλευτές, παίρνουν περισσότερα λεφτά. Το πώς γίνεται αυτό θα τους το εξηγήσει ο πένης κ. Γεωργιάδης.
β. Όταν επισκέπτονται τις Εκλογικές Περιφέρειές τους (όπως η Πλατανιά του Μαυρογιαλούρου), τα φορτώνουν όλα στους υπουργούς («Εγώ τα λέω, αλλά ποιος με ακούει;»).
γ. Είναι ανεύθυνοι (λες και οι υπουργοί είναι υπεύθυνοι), εκτός της περιπτώσεως που λένε «ναι σε όλα» (και είναι πολλές, πανάθεμά τες).
Και, ακροτελεύτιο πλεονέκτημα, μένοντας απλοί βουλευτές, δεν κινδυνεύουν να χάσουν την «καρέκλα» («έδρα» τη λένε…), ψηφίζοντας κατά του γάμου των ομοφύλων. Λέμε τώρα και σιγά μη δεν τον ψηφίσουν.
