Του δρος Απόστολου Κρητικόπουλου*
Μου κίνησε ιδιαίτερα το πολιτικό ενδιαφέρον η επίσκεψη των δύο αριστερών ηγετών του τόπου μας, των κ. Κασσελάκη και Ανδρουλάκη, στην κοιτίδα της Ορθοδοξίας μας, στο Φανάρι της Κωνσταντινούπολης, κατά τα Θεοφάνια.
Με έντονα θρησκευτικές δηλώσεις και ομολογία πίστεως και από τους δύο πολιτικούς συμμετείχαν με κατάνυξη στην τελετή Καθαγιασμού των Υδάτων και της ρίψης του Τιμίου Σταυρού. Ποτέ ξανά στην πολιτική ιστορία της Μεταπολίτευσης στην Ελλάδα δεν έχουμε βιώσει τέτοιο περιστατικό ταύτισης απόψεων της Αριστεράς με την Ορθόδοξη Εκκλησία μας. Από τον αντικληρικαλισμό του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 1980, οπότε υπήρχε συντονισμένη κυβερνητική προσπάθεια περιθωριοποίησης της Εκκλησίας μας με εισαγωγή πολιτικών γάμων, μη θρησκευτικής ορκωμοσίας και άλλων «εκκοσμικευμένων» μοντερνισμών που έβαλλαν κατά των χρηστών ηθών και της παράδοσής μας, περάσαμε στην κατά μέτωπο επίθεση του ΠΑΣΟΚ στις αρχές του αιώνα μας με τον Σημίτη σε ολοκληρωτική ρήξη με τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο για το θέμα της περήφανης δήλωσης του ορθόδοξου θρησκεύματός μας στις ταυτότητες.
Ύστερα παρακολουθήσαμε τον «ριζοσπαστικά επαναστάτη» Τσίπρα λίγο πριν από την πρωθυπουργία του να δηλώνει σε συνεντεύξεις ότι «δεν εισέρχεται σε εκκλησία, αφού είναι άθεος» και να μας υπόσχεται ότι θα διαχωρίσει την Εκκλησία από το κράτος, αλλάζοντας συθέμελα το Σύνταγμά μας. Ένα Σύνταγμα που, θυμίζω, αρχίζει με επίκληση στην Αγία Τριάδα και στο οποίο ορίζεται ρητά ότι η επικρατούσα θρησκεία στη χώρα μας είναι ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός.
Μετά, όμως, παρακολουθήσαμε μια θεαματική στροφή της Αριστεράς: Ο Τσίπρας σε περιφορά επιταφίου στην Κέρκυρα, μαζί με τη σύζυγό του, και σύσσωμη η ηγεσία ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στο Φανάρι, με ύμνους υπέρ της Εκκλησίας μας. Η Ορθοδοξία μας δεν άλλαξε ούτε κατά ένα χιλιοστό τις αταλάντευτες δισχιλιετείς αξίες της. Με ταπεινότητα και απαράμιλλη αντοχή υπέμενε τους θεατρινισμούς της Αριστεράς, που προσπαθούσε να πείσει το κοινό της ότι έχει αντικληρικαλιστικό και αντιχριστιανικό κίνητρο για «ριζοσπαστικές αλλαγές» τύπου Γαλλικής Επανάστασης, κατά τη διάρκεια της οποίας εκριζώθηκε -με θανατικά- η Καθολική Εκκλησία στη χώρα των Φράγκων.
Όμως, στο πλήρωμα του χρόνου η Ορθοδοξία μας βγήκε αλώβητη και με μηδενική έπαρση παρακολούθησε τους ηγέτες της ελληνικής Αριστεράς να προσκυνούν τα ιερά μας κειμήλια, να ακολουθούν με ευλάβεια τις χριστιανικές μας παραδόσεις, και να υπερθεματίζουν υπέρ πίστεως και πατρίδας. Εύχομαι καλή φώτιση στους κ. Κασσελάκη και Ανδρουλάκη, και μακάρι η επίσκεψή τους στο Φανάρι να σημάνει μια νέα αρχή για τις σχέσεις της Ορθοδοξίας μας με την Αριστερά στην πατρίδα μας.
*∆ιδάκτωρ Πληροφορικής (twitter: @kritikopoulos)
Ο Κασσελάκης πήγε στο Φανάρι για να μην αναγκαστεί να πάει στον Πειραιά, επειδή η Ελληνική Εκκλησία έχει σταθεί δυναμικά κατά του γάμου της ανωμαλίας.
Ο Ανδρουλάκης πήγε για να φανεί ευλαβής στο πανελλήνιο.
Αμφότεροι, άθεοι.
Αμφότεροι, με δημοσκοπικές μετρήσεις 12-13% εν όψει Ευρωεκλογων, προσπαθούν ν’ αρπάξουν από την ΝΔ ψήφους δυσαρεστημένων, από ακρίβεια και αν-ασφάλεια, πιστών που θα κατέληγαν στα κόμματα δεξιά της.
@ Προφήτης
“Αμφότεροι άθεοι”, λες. Το έχουν δηλώσει; Το ότι πήγαν στο Φανάρι είναι μάλλον για εντυπωσιασμό των ιθαγενών.
_______________________________________________________________________________________________________
Η απάλειψη τού θρησκεύματος από τις ταυτότητες ήταν απολύτως σωστή. Το θρήσκευμα ανεγράφη στις ταυτότητες κατά την γερμανική κατοχή, κατόπιν συνεννοήσεως τού μακαριστού αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού με τον αστυνομικό διευθυντή Αττικής, αείμνηστο Άγγελο Έβερτ, για να εκδίδονται ταυτότητες με το “Χ.Ο.” και για τούς Εβραίους, ώστε να περνούν απαρατήρητοι από τούς Γερμανούς και πράγματι σώθηκαν αρκετοί. Ληξάσης τής Κατοχής, δεν υπήρχε λόγος να συνεχισθεί η αναγραφή, η οποία άπτεται των ευαισθήτων προσωπικών δεδομένων. Ούτε προπολεμικώς αναγραφόταν θρήσκευμα στις ταυτότητες, όπως δεν αναγαραφόταν ποτέ, ούτε αναγράφεται στα διαβατήρια. Οι λαοσυνάξεις με παρουσίαση τού Λαβάρου τής Επαναστάσεως τού ’21, ήταν τουλάχιστον προσβολή προς το Ιερό Σύμβολο και δείχνουν ότι ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας είναι μονόδρομος. Το Σύνταγμα παραβιάστηκε ως προς τον όρκο και από τον Παυλόπουλο, ο οποίος δέχτηκε πολιτικό όρκο, ενώ δεν τον προβλέπει. Ο ίδιος ο Κων/νος Καραμανλής είχε πει όταν συντάσσονταν το Σύνταγμα τού 1975 “ευκαιρία να χωρίσσουμε τα τσανάκια μας”, αλλά δεν ξέρω γιατί δεν το έκαμαν. Είναι μάλον δύσκολο να ξεκαθαρίσουν ποιος χρωστά σε ποιον, λόγω τού ότι το κράτος, από τον καιρό τού Όθωνος, είχε πάρει εκκλησιαστική περιουσία.
@Προφήτης
Ανώμαλος είσαι και φαίνεσαι.
Υ.Γ. Σε πόνεσε αγοράκι μου και δεν κρατήθηκες.
‘με μηδενική έπαρση’
Πρέπει να αστειεύεστε. Η έπαρση και οι ελεεινές συμπεριφορές είναι καθημερινές. Η παρεμβατικότητα τους θα ήταν μεγαλύτερη αν δεν είχε υπάρξει αυτός ο κατ’ ελάχιστο διαχωρισμός που επετεύχθη μετά το ΠΑΣΟΚ.
Οι αξίες της Ορθοδοξίας δεν είναι ‘δισχιλιετείς’ όπως ψευδώς λέτε. Ούτε θα αναγνωρίζατε τον χριστιανισμό 2000 χρόνια πριν. Τότε π.χ. η ταύτιση της νεοπαγούς εκκλησίας με έννοιες κρατικής διοίκησης και εθνοτικής οντότητας θα ακούγονταν εμετικές.
Σαφώς το νεοελληνικό κράτος διαμορφώθηκε σε χριστιανικές βάσεις, δανειζόμενο όμως από τον Προτεσταντισμό την αντίληψη της κρατικής εκκλησίας, που δεν είχε σχέση με την Ορθοδοξία. Υπήρξε μακρινό αντίστοιχο στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όμως εκεί αρχηγός της Εκκλησίας ήταν ο Βασιλέας και ο χριστιανισμός λειτουργούσε εντός του Ρωμαϊκού Δικαίου. (Άλλωστε σε αντίθεση με όσα ψευδώς διδάσκει η Εκκλησία, δεν εκχριστιανίστηκε η αυτοκρατορία, αλλά εκρωμαΐστηκε ο Χριστιανισμός.)
Μετά την πτώση, η Ορθόδοξη εκκλησία εγκλημάτισε για αιώνες κατά του Γένους, ταυτίζοντας τα συμφέροντά της με την οθωμανική εξουσία της οποίας έγινε παραμάγαζο. Η εξαθλίωση των μαζών προς επίρρωση της ισχύος των ιεραρχών και η συστηματική οικονομική τους εξόντωση για την ανάδειξη Πατριαρχών και επισκόπων είναι γνωστή και καλά καταγεγραμμένη. Όπως είναι σαφής και η συνειδητή διατήρηση των Ρωμιών σε πλήρη αμάθεια. Η αγραμματοσύνη ακόμη και του ίδιου του κλήρου είναι επίσης καταγεγραμμένη, ακόμη κι από τους λίγους αξιόλογους ανθρώπους της Εκκλησίας.
Οπότε ας αφήσουμε τους μύθους και ας σταματήσουμε να χαϊδεύουμε αυτιά.
Όσο για τους δύο της ‘Αριστεράς’, ο Ανδρουλάκης πήγε εκεί για σπέκουλα.
Ο Κασσελακης πήγε εκεί γιατί είναι πιστός Χριστιανός Ορθόδοξος. Και το Φανάρι που επιβιώνει λόγω ΗΠΑ είναι de facto πιο ανεκτικό στην ομοφυλοφιλία από την ελληνική εκκλησία (που κατά τα άλλα, δεν έχει πρόβλημα με δολοφόνους, πρεζέμπορους, δοσίλογους, εγκληματίες πολέμου, διεφθαρμένους κάθε είδους. Ούτε με την ομοφυλοφιλία στους κόλπους της).
Όταν αρχίσουμε να μιλάμε για αυτά ανοιχτά τότε ίσως τα καλά της θρησκείας μας θα αναδειχτούν πάνω από τον βόθρο του ανώτατου ιερατείου, και οι χιλιάδες όντως αγαθοί και χριστιανοί ιερείς και μοναχοί/ές που υπήρξαν και υπάρχουν θα λάμψουν πέρα από την ασυδοσία των πολλών.