Αν έλειπε -έστω και από την «ατμόσφαιρα»- το θέμα της αιφνιδιαστικής τροπολογίας για τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών, ενδεχομένως να μη χρειαζόταν κανείς ούτε να… ανοίξει την τηλεόραση για να παρακολουθήσει την όλη διαδικασία της ψήφισης του νέου Προϋπολογισμού
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Όπως ακριβώς αναμενόταν, η φετινή συζήτηση του νέου Προϋπολογισμού ήταν περισσότερο μια διαδικασία που θύμιζε ρουτίνα χωρίς να έχει καμία σχέση -ενδεχομένως και την παραμικρή- με τα προηγούμενα χρόνια…
Αυτό δεν έχει να κάνει ασφαλώς με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας -αφού δεν υπήρχε, άλλωστε, τίποτε στον ορίζοντα που να θέτει εν αμφιβόλω τα 158 «ναι»-, αλλά με το περιεχόμενο της συζήτησης και πολύ περισσότερο με την αναμέτρηση στο επίπεδο των πολιτικών αρχηγών…
Αυτό που για την ακρίβεια επιβεβαιώθηκε ήταν ότι για λόγους που δεν σχετίζονται μόνο με τον συσχετισμό των ποσοστών που έβγαλαν οι κάλπες του περασμένου Ιουνίου, το έλλειμμα ουσιαστικής αντιπολίτευσης καταγράφεται ολοένα και πιο έντονο στη χώρα όλο αυτό το διάστημα.
Παρατηρείται, μάλιστα, και κάτι που θα μπορούσε να θεωρηθεί οξύμωρο. Άλλοτε ακόμη κι όταν η Βουλή ήταν τετρακομματική ή πεντακομματική τα πράγματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Σήμερα, που στα βουλευτικά έδρανα έχουν φθάσει πλέον -μετά τις πρόσφατες εξελίξεις και στον ΣΥΡΙΖΑ- να κάθονται εννέα κοινοβουλευτικές ομάδες, η εικόνα είναι αντιστρόφως ανάλογη.
Αν έλειπε -έστω και από την «ατμόσφαιρα»- το θέμα της αιφνιδιαστικής τροπολογίας για τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών, ενδεχομένως να μη χρειαζόταν κανείς ούτε να… ανοίξει την τηλεόραση για να παρακολουθήσει την όλη διαδικασία.
Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι στα παρασκήνια και στα πηγαδάκια των κοινοβουλευτικών διαδρόμων δεν κυριαρχούσε -ελλείψει και …άλλων- ως θέμα συζήτησης. Κάποιοι έλεγαν μάλιστα ότι ο κ. Μητσοτάκης, αν και απέφυγε να αναφερθεί σε αυτό, κατά το κλείσιμο της πενθήμερης συζήτησης προσπάθησε να κάνει πιο εντυπωσιακή την «ομοβροντία» των οικονομικών αντιδώρων -συμπεριλαμβανομένων και των αυξήσεων κατά 20% στις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ-, προκειμένου να διαμορφώσει μια εντελώς διαφορετική επικοινωνιακή ατζέντα. Αντιπερισπασμό, θα το έλεγε κανείς…
Τα νέα ως προς αυτό το μέτωπο μεταφέρονται πάντως «ες αύριον» και συγκεκριμένα κατά ένα 24ωρο αργότερα, αφού η ψηφοφορία θα γίνει για την επίμαχη τροπολογία τελικώς την Τετάρτη. Από την άλλη πλευρά, το γεγονός ότι πέραν του (σιωπηλού κατά τη διάρκεια της χθεσινής ημέρας) κ. Σαμαρά ουδεμία άλλη διαφωνία κατεγράφη δημοσίως μέχρι στιγμής, μπορεί να μη σημαίνει τίποτε, μπορεί όμως και πολλά. Το παρασκήνιο, πάντως, βράζει.
Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται για άλλη μια φορά ότι οι όποιες πολιτικές εξελίξεις που μπορεί να προκύψουν θα προέρχονται από τον χώρο της Ν.Δ., τον πιο στενό και τον ευρύτερο. Η υπόθεση της τροπολογίας αυτής έδειξε ότι τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ και στις δύο εκδοχές του όσο και το ΠΑΣΟΚ στα κυρίαρχα θέματα κινούνται στην ίδια ατζέντα με τη Ν.Δ…
