Αυτό που έγινε στου Ρέντη πρέπει να γίνεται παντού

Η Αστυνομία επιτέλους ενήργησε με τον άμεσο τρόπο που θα έπρεπε να ενεργεί και στα έκτροπα των μηδενιστών στους δρόμους

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*

Η εξέλιξη της υπόθεσης στου Ρέντη ξεβράκωσε πολλούς. Θυμάστε κάτι δεκάρικους για «ομήρους» και «αγνοουμένους» για τους προσαχθέντες; Κάτι ντροπιαστικές ανακοινώσεις;

Τελικά ο δράστης, που ομολόγησε χαρτί και καλαμάρι, ήταν μέσα στο γήπεδο, ήταν ένας από τους προσαχθέντες. Η Αστυνομία είχε δίκιο και επιτέλους ενήργησε με τον άμεσο τρόπο που θα έπρεπε να ενεργεί και στα έκτροπα των μηδενιστών στους δρόμους.

Εάν στη ΜΑΡΦΙΝ η Αστυνομία είχε περικυκλώσει και δεν είχε αφήσει να φύγει κανένας από τους διαδηλωτές που ήταν στο σημείο, τους είχε προσαγάγει και είχε ελέγξει όλους, κλείνοντας όλους τους γύρω δρόμους, παίρνοντας DNA, αποτυπώματα, εξετάζοντας κάμερες και ταυτοποιώντας ποιος ήταν πού και τι έκανε, δεν θα ζούσαμε το διαρκές αίσχος με τα κτήνη που το έκαναν και τα άλλα κτήνη, αυτοί που φώναζαν εν χορώ «κάψτε τους, κάψτε τους» να παραμένουν ασύλληπτοι, ατιμώρητοι.

Μετά το φοβερό γεγονός στου Ρέντη γράφτηκαν απίθανες ανοησίες, ψέματα, φάγαμε στη μάπα κάτι ναυάγια να κουνάνε τα κάγκελα της περίφραξης του κτιρίου της Αστυνομίας στου Ρέντη.

Και τελικά αποδείχθηκε πως η Αστυνομία είχε δίκιο. Είχαν βρει στοιχεία, όπως τα καμένα ρούχα στα αποδυτήρια, και ήρθε ο δράστης να τους ξεβρακώσει όλους μόνος του. Τελικά οι γιατροί έκοψαν το πόδι του παιδιού. Η εγκληματική δράση αλητών κατέστρεψε τη ζωή του γιου μιας μάνας. Διότι παρά τις ψυχανώμαλες αναρτήσεις αναρχοαριστερών ναυαγίων της ζωής, οι Αστυνομικοί δεν φυτρώνουν σαν τα λάχανα, έχουν γονείς, αδέρφια, γυναίκες, άντρες, παιδιά, φίλους.

Είναι γείτονες, συμμαθητές, συγχωριανοί μας. Είναι η εσωτερική Φρουρά της Δημοκρατίας, μια λεπτή γραμμή ανδρείας και καθήκοντος που μας χωρίζει από το χάος, όπως τον Δεκέμβριο του 2008, όπως τον Δεκέμβριο του 1944.

Κάποτε στους τοίχους των Τμημάτων της Αστυνομίας και στους Σταθμούς Χωροφυλακής της Αττικής υπήρχαν οι φωτογραφίες τους. Τις καθαίρεσε η βλακεία, η ηττοπάθεια και η ασέβεια της Κεντροδεξιάς προς τους σωτήρες της ίδιας και όλου του Έθνους.

Κάντε μια μικρή περιήγηση στα αριστερά προφίλ στα μέσα κοινωνικά δικτύωσης, εκεί που ψευδωνύμως και ανωνύμως αποκαλύπτουν το αληθινό πρόσωπό τους, το πρόσωπο της πιο επικίνδυνης μορφής φασισμού, της αριστερόστροφης, όπως τη χαρακτήρισε ο Μίκης. Ξερνάς από αηδία, βλέποντας όλο αυτό το σκουπιδαριό να επιχαίρει με τον παραλίγο θανάσιμο τραυματισμό ενός νέου ανθρώπου.

Βέβαια, εδώ οι ίδιοι, αντισημίτες αγκαλιά με νεοναζί, υποστηρίζουν τους φιλότουρκους τζιχαντιστές της Χαμάς, που βίασαν, απήγαγαν, σκότωσαν, διαμέλισαν παιδιά, γυναίκες, γέροντες και διακηρύσσουν πως θέλουν να ολοκληρώσουν το Ολοκαύτωμα. Και οι χρήσιμοι ηλίθιοι γυρίζουν με παλαιστινιακές μαντίλες, που είναι το ίδιο σαν να κάνουν σβάστικες τατουάζ στο κούτελο.

Ποιοι είναι αυτοί που καλύπτουν και ενθαρρύνουν αυτή την αλητεία στα γήπεδα και αλλού; Κανείς τους δεν είναι, δεν πρέπει να είναι ή να νομίζει πως είναι δυνατότερος από τον εκλεγμένο Πρωθυπουργό της χώρας.

Το κράτος μπορεί και οφείλει να συντρίψει ηθικούς αυτουργούς, αρχηγούς και μέλη αυτών των εγκληματικών οργανώσεων. Και δεν υπάρχουν μόνο σε μια ομάδα. Σε όλες τις μεγάλες ομάδες υπάρχουν εγκληματικές ομάδες, που κατά καιρούς έχουν σκοτώσει, έχουν βανδαλίσει. Έχουν τόση σχέση με το φίλαθλο πνεύμα όση εγώ με το μπαλέτο.

Ούτε η ιδέα των ομάδων, όσα αξιακά εκπροσωπούν στις ψυχές της συντριπτικής πλειονότητας των οπαδών, έχει σχέση με διοικήσεις, που θέλουν να αγοράσουν λαϊκή στήριξη, ατιμωρησία και μικρούς στρατούς για προσωπικούς μικρούς πολέμους και βρομοδουλειές. Όποιους διαπιστώσει η Δικαιοσύνη πως έχουν σχέση με την οπαδική βία να τους λιανίσει. Θέλουμε κι άλλους μαχαιρωμένους; Θα περιμένουμε κι άλλους ακρωτηριασμένους Αστυνομικούς ή πολίτες;

Ποιος θα τολμήσει να διαφωνήσει με πολιτικές που θα συντρίψουν τη βία, τον χουλιγκανισμό και θα τιμωρήσουν και κάθε ηθικό αυτουργό, όσο ψηλά και να είναι; Κανείς, μόνο όσοι μαφιόζικα θέλουν αυτή την ανομία, την υποθάλπουν, τη χειραγωγούν, συμμετέχουν με οποιονδήποτε ρόλο.

Και για τους ευαισθητούληδες, που κουνάνε το βρόμικο χεράκι τους για τις αστυνομικές μεθόδους. Φανταστείτε μέσα σε ένα γήπεδο, π.χ., σε μια συναυλία, κάποιοι βιάζουν και σκοτώνουν το παιδί σας και πηγαίνετε να δείτε σε ένα μαρμάρινο τραπέζι, παραμορφωμένο, βασανισμένο, ματωμένο, νεκρό ό,τι αγαπήσατε περισσότερο στον κόσμο. Η Αστυνομία να έχει στοιχεία πως οι δράστες είναι κάποιοι από τους 500, 1.000 που είναι μέσα στο γήπεδο. Θα θέλατε να τους αφήσει να φύγουν, με το επιχείρημα πως όταν οι ύποπτοι είναι πολλοί, η Αστυνομία πρέπει να κάνει την πάπια, να κάνει στην άκρη, να δώσει τη δυνατότητα στους βιαστές και τους φονιάδες του παιδιού σας να εξαφανίσουν στοιχεία, να εξαφανιστούν οι ίδιοι, για να μην ταλαιπωρηθούν τα καημένα μια νύχτα στο κρατητήριο; Σε όσους το υποστηρίζουν θέλω να δώσω μια παραδοσιακή πειραιώτικη ευχή: άντε γαμηθείτε, παλιάνθρωποι.

Και τι σύμπτωση, ρε παιδί μου; Οι ίδιοι που ανησυχούν για τους κουκουλοφόρους και τους τρομοκράτες, όταν συλλαμβάνονται, οι ίδιοι ανησυχούν και για τους χουλιγκάνους φονιάδες και τραμπούκους, όταν κινδυνεύουν με σύλληψη ή τελικά τους πιάνουν.

Αυτό που έγινε στου Ρέντη πρέπει να γίνεται παντού. Όταν η αληταρία βγαίνει παγανιά και πετάει μολότοφ, φωτοβολίδες, σπάει, λεηλατεί σε πορείες, αναρχοπάρτι, να περικυκλώνονται όλοι, να μη φεύγει κανείς, ως την ταυτοποίηση, τη σύλληψη και την προσαγωγή στον Εισαγγελέα των δραστών, συνοδευόμενων με DNA, φωτογραφίες, βίντεο από τις κάμερες στις στολές των Αστυνομικών και τις κάμερες ασφαλείας δρόμων και κτιρίων και ύστερα από γρήγορη δίκη να χορτάσουν φυλακή και να πληρώνουν στο ακέραιο τις ζημιές και να γλείφουν με τη γλώσσα ό,τι μαγάρισαν.

Και αν είναι φοιτητές, και ισόβια αποβολή από τα πανεπιστήμια. Θα τρίβουμε τα μάτια μας πόσο γρήγορα θα γίνουν παρθενόπες οι «αγωνιστές». Θα διαφωνήσουν και θα τσιρίξουν, ως διακορευόμενες παρθένες, οι γνωστοί Απόστολοι του Μαρασμού και οι βοηθητικοί τους και όσοι βγάζουν μεροκάματο, αλλά η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών θα επικροτήσει.

Και να το ξαναπώ: Όταν από τη μία είναι οι «μπάτσοι», οι γείτονες, οι φίλοι μου, τα αδέρφια μου και από την άλλη κάτι κωλόπαιδα, που παίζουν «επανάσταση», με πλάτες, πάντα με τους «μπάτσους», πάντα με την Αστυνομία.

*Δικηγόρος, πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ

  1. Το “μονοπώλιο της βίας” που μας παρουσίασε ο Βέμπερ έχει γίνει αγαπημένο στους δεξιούς όλου του φάσματος καθώς το αντιλαμβάνονται μόνο ως προς τους βολικους για αυτούς όρους, επιλέγοντας να “ξεχνούν” τις προϋποθέσεις.

    Υπό αυτή την έννοια, ενώ όλοι (ορθά) ισχυρίζονται πως η επιτρεπτή ( και όχι επιθυμητή αγαπητέ αρθρογράφε) άσκηση βίας μπορεί να γίνει μόνο από την πλευρά του κράτους, η απαραίτητη προϋπόθεση είναι η πλήρης αιτιολογία και η πλήρης λογοδοσία καθώς χωρίς αυτες τις προϋποθέσεις χάνει την νομιμοποίηση της.

    Άρα η προτροπή να ξεχειλωσει ο νομικός μας πολιτισμός έως ότου φτάσει να χωρέσει την άποψη που υποστηρίζει πως η αστυνομία μπορεί να έχει εκτός από την άσκηση της νόμιμης βίας στο εσωτερικό του κράτους και τους ρόλους του δικαστή, του σωφρονιστη και του (de facto) “εθιμικού νομοθέτη”.

    Η επίκληση της αστυνομίας- προστάτη από τον εσωτερικό εχθρό και η κήρυξη “πολέμου” στην αλητεία η οποία πρέπει να συνετιστεί με ξύλο στον “ποπο” μου φέρνει αβίαστα συνειρμούς που ξεκινούν από ένα άλλο άρθρο που δημοσιεύτηκε στον ίδιο χώρο, την ίδια ημέρα.

    Γράφει λοιπόν ο κ. Βαθιώτης:
    “Είναι πολύ σημαντικό να κατανοηθεί ότι η διαρκής υπενθύμιση των διαδοχικών ή παράλληλων κρίσεων που μαστίζουν την ανθρωπότητα ή έναν λαό και προβάλλονται ως λόγοι για την κήρυξη των αντίστοιχων «πολέμων» (κατά της πανδημίας ή της κλιματικής αλλαγής, αλλά και κατά της ακρίβειας ή της ατιμωρησίας) συνδέεται στενά με τον τρόπο αντίδρασης των βρεφών στον κίνδυνο. (…) ο Ομπέρ τόνισε ότι «οι δημοκράτες της εποχής μας τείνουν να παραγνωρίζουν την αξία της αξιοπρέπειας του πολίτη». Γι’ αυτό «όλοι οι πολίτες έχουν καθήκον να προστατεύσουν ο ένας τον άλλον από τους ευτελισμούς του δημόσιου διασυρμού και της βρεφοποίησης» (infantilization).”

    https://www.antinews.gr/47390/antitheseis/kairos-na-enilikiothoyme/?unapproved=183300&moderation-hash=1b675b1e1d7d5d7175e51d5d5a7fcc8c#comment-183300

    Κλείνοντας θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο. Γράφει στο άρθρο:

    Και για τους ευαισθητούληδες, που κουνάνε το βρόμικο χεράκι τους για τις αστυνομικές μεθόδους. Φανταστείτε μέσα σε ένα γήπεδο, π.χ., σε μια συναυλία, κάποιοι βιάζουν και σκοτώνουν το παιδί σας και πηγαίνετε να δείτε σε ένα μαρμάρινο τραπέζι, παραμορφωμένο, βασανισμένο, ματωμένο, νεκρό ό,τι αγαπήσατε περισσότερο στον κόσμο. Η Αστυνομία να έχει στοιχεία πως οι δράστες είναι κάποιοι από τους 500, 1.000 που είναι μέσα στο γήπεδο. Θα θέλατε να τους αφήσει να φύγουν, με το επιχείρημα πως όταν οι ύποπτοι είναι πολλοί, η Αστυνομία πρέπει να κάνει την πάπια, να κάνει στην άκρη, να δώσει τη δυνατότητα στους βιαστές και τους φονιάδες του παιδιού σας να εξαφανίσουν στοιχεία, να εξαφανιστούν οι ίδιοι, για να μην ταλαιπωρηθούν τα καημένα μια νύχτα στο κρατητήριο; Σε όσους το υποστηρίζουν θέλω να δώσω μια παραδοσιακή πειραιώτικη ευχή: άντε γαμηθείτε, παλιάνθρωποι.

    Πριν από 11 χρόνια, ο φωτορεπόρτερ Μάριος Λώλος δέχτηκε χτύπημα από άνδρα των ΜΑΤ ενώ έκανε την δουλειά του. Αν κρίνω από όσα γράφει το άρθρο τότε φαντάζομαι πως η πρόταση του αρθρογράφου θα ήταν να περάσουν από ΕΔΕ όλες οι διμοιρίες που επιχείρησαν εκείνο το βράδυ, καθώς και οι ανώτεροι τους μέχρι να βρεθεί ο ένοχος, έτσι δεν είναι?

    https://www.protothema.gr/greece/article/190095/marios-lolos-den-kindynepsa-stoys-polemoys_-me-xtyphsane-ta-mat-sthn-athhna/

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Το αφήγημα της διακυβέρνησης Τραμπ

Αναμφίβολα ο εκλογικός θρίαμβος του Τραμπ προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και λύπης σε ολόκληρο τον πλανήτη, γεγονός το οποίο...

Εισαγωγή της… Ιντιφάντα στην Ελλάδα

Διάβασα κάπου, το βράδυ της Κυριακής, ότι η εικόνα των λεωφόρων της Αθήνας το απόγευμα της ίδιας μέρας πρόδιδε...

Τεράστιο λάθος!

«Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται». Αυτή την αρχαία ρήση θυμήθηκα όταν με λύπη διάβασα τις αγνώμονες και χυδαίες αντιδράσεις...

17 Νοέμβρη: Καιρός να «θάψουμε το πτώμα»

Όπως το σκληρό μετεμφυλιακό κράτος χρειαζόταν το αφήγημα του «αντι-κομμουνισμού», έτσι και το μεταπολιτευτικό κράτος χρειαζόταν τον ιδρυτικό μύθο...