Στον ευρωπαϊκό κανονισμό για την πρόληψη εισάγεται μια ύπουλη διάταξη, η οποία είναι νομοθετική κερκόπορτα για τη φίμωση της ελευθερίας της έκφρασης
Του Δημήτριου Νικ. Δασκαλάκη*
Τον Νοέμβριο του 2021, ο διευθύνων σύμβουλος της Pfizer, Albert Bourla, μιλώντας στην Ουάσινγκτον, στο Atlantic Council (δεξαμενή σκέψης), αποκάλεσε «εγκληματίες» τους ανθρώπους που διαδίδουν παραπληροφόρηση για το εμβόλιο Covid-19, ζητώντας να επιβληθεί λογοκρισία στην ακατάσχετη «διαδικτυακή παραπληροφόρηση».
Ο CEO της Pfizer δήλωσε με απόλυτο κυνισμό συγκεκριμένα τα εξής: «Αυτοί οι άνθρωποι είναι εγκληματίες. Δεν είναι απλώς κακοί άνθρωποι. Είναι εγκληματίες γιατί ευθύνονται στην κυριολεξία για την απώλεια εκατομμυρίων ζωών», αφήνοντας άναυδους όσους πολίτες εναντιώθηκαν στην εμβολιαστική προπαγάνδα και υστερία των φαρμακευτικών εταιριών.
Με τον νόμο 5067/2023 (ΦΕΚ/Α/189/20-11-2023) εισάγεται στην εθνική έννομη τάξη η θέσπιση μέτρων εσωτερικού δικαίου με σκοπό αφενός μεν την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή του κανονισμού (Ε.Ε.) 2021/784 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίουκαι του Συμβουλίου της 29ης Απριλίου 2021 σχετικά με την πρόληψη της διάδοσης υλικού τρομοκρατικού περιεχομένου στο διαδίκτυο και αφετέρου την αντιμετώπιση της παράνομης χρήσης των υπηρεσιών φιλοξενίας για τη διακίνηση ειδήσεων και πληροφοριών ανάλογου περιεχομένου στο διαδίκτυο, προκειμένου να διασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία της ευρωπαϊκής εσωτερικής αγοράς.
Οι θιασώτες του νόμου υποστηρίζουν ότι το διαδίκτυο βρίθει οπτικοακουστικού υλικού, ειδήσεων, μηνυμάτων και πληροφοριών «τρομοκρατικού περιεχομένου» και ως εκ τούτου επιβάλλεται η νομοθετική αντιμετώπιση κάθε ύποπτης παραβατικής συμπεριφοράς, που μπορεί να απειλήσει τη γαλήνη και ασφάλεια των φιλήσυχων πολιτών και να διαταράξει τον βαθύ ύπνο της μακαριότητάς τους.
Η ελληνική κυβέρνηση -συνεπικουρούμενη από το συστημικό ΠΑΣΟΚ και την αντισυστημική μόνο στα λόγια και άκρως συστημική στα έργα ΝΙΚΗ- θεωρεί ότι άσκηση προληπτικού ελέγχου στη διάδοση ειδήσεων τρομοκρατικού περιεχομένου στο διαδίκτυο αποτελεί πανάκεια για την αντιμετώπιση των αυξημένων τρομοκρατικών κινδύνων, ιδιαίτερα κατά την τρέχουσα γεωπολιτική συγκυρία, που χαρακτηρίζεται από διεθνή αβεβαιότητα, αστάθεια και πολλαπλές προκλήσεις ασφάλειας.
Μελετώντας κανείς τόσο τις διατάξεις του ευρωπαϊκού κανονισμού όσο και του ψηφισθέντος από τη Βουλή νόμου, καταλήγει στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ο σκοπός του Ευρωπαίου νομοθέτη δεν ήταν η ασφάλεια των πολιτών της Ε.Ε. από πιθανούς τρομοκρατικούς κινδύνους που επωάζονται στο διαδίκτυο, αλλά η θέσπιση μίας fast track διαδικασίας ταχείας αφαίρεσης υλικού «τρομοκρατικού περιεχομένου» από τον παγκόσμιο ιστό με τις ελάχιστες νομικές εγγυήσεις και δικλίδες ασφαλείας για τη θωράκιση του συνταγματικά προστατευόμενου δικαιώματος της ελευθερίας της έκφρασης.
Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία των Βρυξελλών, καλυπτόμενη υπό τον μανδύα της ασφάλειας των πολιτών από πιθανή τρομοκρατική απειλή,στην πραγματικότητα κηρύσσει έναν απηνή διωγμό κατά της ελευθερίας της γνώμης στον διαδικτυακό χώρο, στεγανοποιώντας και εξοβελίζοντας από το διαδίκτυο κάθε επικριτική, ανεπιθύμητη και γενναία φωνή που αμφισβητεί και εναντιώνεται στο εκάστοτε κυρίαρχο αφήγημα της Νεοταξίτικης εξουσίας.
Βασική καινοτομία του νόμου αποτελεί το γεγονός ότιο εισαγγελικός λειτουργός αναγορεύεται σε Εθνική Αρχή εντοπισμού ύποπτου «τρομοκρατικού υλικού», αναλαμβάνοντας κεντρικό ρόλο στην υλοποίηση της εκπεφρασμένης κρατικής βούλησης που κατατείνει στη φίμωση της ελεύθερης διαδικτυακής φωνής.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του ευρωπαϊκού κανονισμού, ο εισαγγελέας αποκτά την κυριαρχική εξουσία ελέγχου και αξιολόγησηςκάθε είδησης, πληροφορίας, μηνύματος, κειμένου ή ανάρτησης στο διαδίκτυο, εκδίδοντας εντολή αφαίρεσης του παράνομου υλικού που απευθύνεται στον πάροχο υπηρεσιών φιλοξενίας.
Με την προσχηματική επίκληση της αντιμετώπισης του διαδικτυακού τρομοκρατικού κινδύνου εισάγεται με δαιμονική μαεστρία στον πιο πάνω ευρωπαϊκό κανονισμό μια άκρως πονηρή και ύπουλη διάταξη -εν είδει νομοθετικής κερκόπορτας-,η οποία αφενός μεν αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις όσων με δολιότητα ή προχειρότητα ψήφισαν υπέρ της προσαρμογής των διατάξεων του εσωτερικού δικαίου στις προβλέψεις του ευρωπαϊκού κανονισμού (2021/784) και αφετέρου πλήττει καίρια το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης, θέτοντας σε σοβαρή διακινδύνευση το αναγνωριζόμενο έννομο αγαθό της ελεύθερης λήψης, μετάδοσης και διακίνησης πληροφοριών, ιδεών και στοχασμών.
Στην τρίτη παράγραφο του πρώτου άρθρου του ευρωπαϊκού κανονισμούσχετικά με την πρόληψη της διάδοσης τρομοκρατικού περιεχομένου στο διαδίκτυο αναφέρονται επί λέξει τα εξής: «Υλικό που διαδίδεται στο κοινό για εκπαιδευτικούς, δημοσιογραφικούς, καλλιτεχνικούς ή ερευνητικούς σκοπούς ή για την πρόληψη ή την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένου του υλικού που αντιπροσωπεύει έκφραση επιθετικών ή αμφιλεγόμενων απόψεων κατά τη διάρκεια δημόσιας συζήτησης, δεν θεωρείται τρομοκρατικό περιεχόμενο. Η αξιολόγηση προσδιορίζει τον πραγματικό σκοπό της εν λόγω διάδοσης και κατά πόσον το υλικό διαδίδεται στο κοινό για τους εν λόγω σκοπούς».
Από την ως άνω διάταξη προκύπτουν ευχερώς οι ακόλουθες δύο διαπιστώσεις: α) Καταρχήν δεν θεωρείται τρομοκρατικό περιεχόμενο το υλικό που διαδίδεται στο κοινό και συνδέεται αποκλειστικάμε σκοπούς εκπαιδευτικούς, δημοσιογραφικούς, καλλιτεχνικούς, ερευνητικούς ή για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και β) Κάθε άλλο υλικό που διαδίδεται στο διαδίκτυο και δεν εντάσσεται σε έναν από τους πιο πάνω σκοπούς ενεργοποιεί την προληπτική άσκηση του εισαγγελικού ελέγχου, προκειμένου να αποφευχθεί η διάδοση υλικού «τρομοκρατικού περιεχομένου».
Επομένως, σύμφωνα προς την ως άνω διάταξη του ευρωπαϊκού κανονισμού, κάθε είδηση, ανάρτηση, κείμενο, άρθρο γνώμης ή οπτικοακουστικό υλικό που δεν εμπίπτει σε μία από τις παραπάνω περιοριστικά αναφερόμενες κατηγορίες (εκπαιδευτικοί κ.λπ. σκοποί), προσκρούει στην ελεγκτική αρμοδιότητα του εισαγγελέα, ως ύποπτο για περαιτέρω αξιολόγηση και διερεύνηση.
Υπερεξουσίες του εισαγγελέα
Συνεπώς, η δημοσίευση και διάδοση περιεχομένου για αλλότριους σκοπούς, το οποίο αφορά είτε την ορθόδοξη πίστη, και στρέφεται κατά του σατανοκίνητου οικουμενισμού, είτε την ακραία ψηφιοποίηση της καθημερινότητας των Ελλήνων πολιτών, και τους καλεί να απορρίψουν τη νέα ψηφιακή ταυτότητα βιομετρικών δεδομένων και τον προσωπικό αριθμό, ή, τέλος, την ασφάλεια και αποτελεσματικότητα ενός μελλοντικού εμβολίου σε μια επόμενη «ξαφνική» πανδημία, θα υπόκειται στην αξιολογική κρίση του κ. εισαγγελέως και θα στιγματίζεται ως μη νόμιμο και ανεπιθύμητο, λόγω του ότι εκφεύγει «των ορίων του νόμου».
Ακόμη όμως και όταν ο πολίτης συμμορφώνεται με τις διατάξεις του άρτι ψηφισθέντος νόμου, προβαίνοντας σε μια καθ’ όλα νόμιμη δημοσίευση ή ανάρτηση μιας είδησης ή πληροφορίας με αντικειμενικό σκοπό την ενημέρωση των πολιτών για συγκεκριμένο θέμα εκπαιδευτικού, καλλιτεχνικού ή ερευνητικού ενδιαφέροντος, ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ο μόνος αρμόδιος να κρίνει και να αξιολογήσει τον πραγματικό σκοπό της (συμβατής με τον νόμο) διάδοσης είναι ο εισαγγελέας!
Ο τελευταίος αποκτά υπερεξουσίες, αφού έχει το δικαίωμα να αμφισβητεί το κίνητρο του πολίτη που προβαίνει στη διάδοση του νομίμου υλικού και κάνοντας «δίκη προθέσεων» έχει την εκ του νόμου δυνατότητα να αξιώνει την αφαίρεση της ανεπιθύμητης (για τον ίδιο) ανάρτησης από τη διαδικτυακή πλατφόρμα.
Δηλαδή, ο Ευρωπαίος νομοθέτης θεσπίζει για πρώτη φοράτην υποχρεωτική αξιολόγηση από την Εισαγγελική Αρχή κάθε είδησης, πληροφορίας, γνώμης ή άποψης που αφορά εκπαιδευτικούς, δημοσιογραφικούς, καλλιτεχνικούς ή ερευνητικούς σκοπούς, κουρελιάζοντας τη συνταγματική αξία της ελεύθερης έκφρασης.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ψηφίζοντας τον κανονισμό (2021/784) σχετικά με την πρόληψη διάδοσης τρομοκρατικού περιεχομένου στο διαδίκτυο, προσπαθεί ουσιαστικά να επιφέρει σε ολόκληρη την επιφάνεια της Ε.Ε. συντριπτικό πλήγμα στο συνταγματικό δικαίωμα της ελευθερίας του λόγου, διατύπωσης γνώμης και διακίνησης ιδεών, με σκοπό τον εξοστρακισμό από τις διαδικτυακές πλατφόρμες κάθε ελεύθερης, ανυπότακτης και αληθινής φωνής, που είναι έτοιμη να αντισταθεί στο επόμενο σκοτεινό και ολέθριο αφήγημα της αντίχριστης Νεοταξίτικης ελίτ.
Ας σταματήσουμε, επομένως, να κρυβόμαστε πίσω από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις και τις ωραιοποιημένες εκφράσεις, αντικρίζοντας κατάματα τη σκληρή πραγματικότητα: Στην υλοποίηση και εφαρμογή του ευρωπαϊκού κανονισμού υποκρύπτεται η εωσφορική επιδίωξη της άρχουσας πολιτικοοικονομικής ελίτ να υπαγάγει το διαδίκτυο στον απόλυτο έλεγχό της, ώστε ο παγκόσμιος ιστός απαλλαγμένος πλέον από κάθε αντίθετη και ενοχλητική φωνή να συντονιστεί με τα κυρίαρχα ΜΜΕ, προωθώντας από κοινού την ίδια αδυσώπητη, απάνθρωπη και καταστρεπτική ατζέντα των Νεοταξιτών.
*Δικηγόρος Αθηνών
