Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*
Σε ανύποπτο χρόνο έχω αναφερθεί στην ουσιαστική ατιμωρησία των πλημμελημάτων, στην ονομαστική μόνο αξία των ποινών στα κακουργήματα, ιδίως στα ισόβια, που μόνο ισόβια δεν είναι, στην καταρράκωση της ποιότητας ζωής των πολιτών από το έγκλημα και βεβαίως στον κλονισμό της εμπιστοσύνης τους στη Δικαιοσύνη. Συνηθισμένο το «η Αστυνομία τούς πιάνει και την άλλη ημέρα είναι έξω» για τα πλημμελήματα. Δεν τους αφήνουν όμως οι δικαστές γιατί είναι επιλήσμονες του καθήκοντός τους. Οι δικαστές εφαρμόζουν τους νόμους που ψηφίζουν αυτοί που ψηφίζετε. Η ποιότητα ζωής των πολιτών επηρεάζεται δραστικά από το έγκλημα, το οποίο, ναι -και σας το λέει αυτό σκληρός εθνικά δεξιός- έχει κατεξοχήν ταξικά χαρακτηριστικά. Οι κοινωνικοί λύκοι που λεηλατούν και ληστεύουν περιουσίες δύσκολα θα πάνε στους πολύ πλούσιους, διότι αυτοί έχουν τρία μέτρα μάντρες, με κάμερες, συναγερμούς, ένοπλους φρουρούς, θωρακισμένα αυτοκίνητα. Σπάνια και πολύ τολμηρές εγκληματικές οργανώσεις θα πάρουν υψηλό ρίσκο να επιτεθούν σε τέτοιους στόχους, με αντιστάθμισμα στον κίνδυνο το πολύ υψηλό κέρδος.
Η συντριπτική πλειονότητα των κακοποιών, ως κοινωνικοί λύκοι που είναι, θα επιτεθούν στην περιουσία, στη ζωή, στην τιμή, στη σωματική ακεραιότητα των πολλών, των φτωχών και μικρομεσαίων, αυτών που δεν έχουν ένοπλη φρουρά, σπίτια-φρούρια και θωρακισμένα αυτοκίνητα. Θα επιτεθούν στους ηλικιωμένους που ζουν μόνοι ή σε γυναίκες μονογονεϊκών οικογενειών που μεγαλώνουν τα παιδιά τους, για να τους κλέψουν το τελευταίο πενηντάρικο της σύνταξης ή του κακοπληρωμένου μεροκάματου. Θα κλέψουν το αυτοκίνητο του μικρομεσαίου που είναι σταθμευμένο στον δρόμο και το πληρώνει με 72 δόσεις με το αίμα του. Του ίδιου φτωχού ή μικρομεσαίου θα του κλέψουν την εξάτμιση, διότι είναι εύκολο. Δεν είναι σε κάποιο απροσπέλαστο φυλασσόμενο γκαράζ. Αυτοί οι, π.χ., ψευτοευπαθείς ή μη θα εισβάλουν στο λαϊκό σπίτι, παριστάνοντας τους υπαλλήλους της ΔΕΗ, θα κάψουν με τσιγάρα, θα βασανίσουν γέροντες ή θα χτυπήσουν γυναίκες για να τους πουν αν υπάρχουν κρυμμένα τιμαλφή και χρήματα. Κλέβουν βαφτιστικούς σταυρούς, βέρες, το υστέρημα ανθρώπων που δεν μπορούν να φυλαχτούν παραπάνω, συχνά κάνοντας ζημιά πολλαπλάσια των κλοπιμαίων.
Αυτοί που λεηλατούν πομόνες, αρδευτικές σωλήνες, καλώδια του ΟΣΕ, υποσταθμούς της ΔΕΗ, που ξηλώνουν μαντεμένια καπάκια υπονόμων, καντήλια και μεταλλικά διακοσμητικά στοιχεία τάφων από νεκροταφεία, ορειχάλκινες προτομές ηρώων και άλλων προσωπικοτήτων δεν φοβούνταν ως τώρα τίποτα, διότι απλούστατα δεν πάνε φυλακή, ακόμη κι αν έχουν δεκάδες δικογραφίες να τρέχουν διαδοχικά ή και παράλληλα. Κλέβουν, τους πιάνουν, βγαίνουν την άλλη μέρα και ξανακάνουν το ίδιο. Στα παλιά τους τα παπούτσια. Αναστολές, εξαγορές, συγχωνεύσεις, και γρήγορα είναι πάλι έξω ή δεν μπαίνουν και καθόλου – τους επιτρέπουν να λεηλατούν τη χώρα.
Ακόμη δε και στα πλέον ειδεχθή εγκλήματα, τα ισόβια ΔΕΝ είναι ισόβια. Βίασε, βασάνισε και σκότωσε 20, 200, 2.000 μωρά και γυναίκες. Δεν θα τιμωρηθείς με αληθινά ισόβια. Ύστερα από κάποια χρόνια θα αποφυλακιστείς και θα πίνεις την καφεδιά σου στη γειτονιά των θυμάτων σου, αν σου κάνει κέφι. Ο ελέφαντας χρόνια τώρα δεν είναι απλά στο δωμάτιο – το έχει κάνει όλα λίμπα, έχει γκρεμίσει τους τοίχους και έχει αρχίσει να κουνάει και τις κολόνες για να γκρεμίσει όλο το σπίτι.
Η Πολιτεία, υπό την επιρροή της αριστερίλας, κωλοβάραγε και η κοινωνία, από την πολλή επιείκεια και χαλαρότητα, έφτασε να υποφέρει, κυρίως οι πολλοί, όπως το εξήγησα πριν, διότι οι Νόμοι τελικά άρχιζαν να μοιάζουν σαν να φτιάχτηκαν για να προστατεύσουν τους κακοποιούς και όχι τους νομοταγείς πολίτες. Αυτό δημιούργησε και μια αποθράσυνση των κακοποιών, που φαίνεται στην επιθετική συμπεριφορά τους προς την Αστυνομία, ακόμη και στα χλευαστικά βιντεάκια που ανεβάζουν, λόγω της ατιμωρησίας. Όταν λοιπόν η πρόληψη είναι για τα μπάζα και έχει αποτύχει παταγωδώς, όταν ο κακοποιός όχι μόνον δεν φοβάται την τιμωρία, αλλά κογιονάρει την Αστυνομία και τη Δικαιοσύνη, η λύση είναι μία: πυρωμένο σίδερο και βούρδουλας -μεταφορικά μεν, ουσιαστικά δε-, με την έννοια της διόρθωσης των σφαλμάτων, την παραδειγματική τιμωρία. Ακόμη, δε, παρά τις θετικές αλλαγές του κ. Φλωρίδη, έχουμε δρόμο.
Διότι θα ξαναρωτήσω: για ποιον λόγο ένας βιαστής και φονιάς παιδιών, γυναικών δεν πρέπει να πεθάνει στη φυλακή; Θα… σωφρονιστεί; Θετική επίσης η δυνατότητα ποινικής διαμεσολάβησης, δηλαδή, όπως στο Αμέρικα, να μπορεί ο κατηγορούμενος να ομολογήσει και να διαπραγματευτεί ποινή. Όμως, λάθος, κατά την άποψή μου, η κατάργηση των Τριμελών Δικαστηρίων. Πολλά λάθη κρίσεως αποφεύγονται από την ύπαρξη περισσότερων του ενός Δικαστών πάνω στην έδρα. Πάντως, αυτή η μεταρρύθμιση θα πρέπει να συνοδευτεί με άλλες αλλαγές. Κάμερες παντού και πάνω στις στολές και στα οχήματα της Αστυνομίας, αλλαγή και αποσαφήνιση των κανόνων εμπλοκής και προστασία των Αστυνομικών από τη φάμπρικα της ψευδούς καταμηνύσεως και στοχοποίησής τους.
*Δικηγόρος, Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ
