Του Strange Attractor
Άκουγα χθες σε τηλεοπτικό ρεπορτάζ τη μάνα ενός 15χρονου, που συνελήφθη επειδή μαζί με 2-3 ακόμη συνομήλικούς του έδειραν και λήστεψαν τον υποδιευθυντή ενός γυμνασίου.
«Το παιδί μου είναι αθώο», έλεγε. «Απλά τυχαία βρέθηκε στο σημείο και μάλιστα πήγε να αποτρέψει τις βίαιες πράξεις των άλλων…».
Ο πόνος της ήταν εμφανής, σε σημείο να αναρωτηθώ, μήπως έχει δίκιο η γυναίκα; Μήπως το βλαστάρι της διώκεται αδίκως;
Μέχρι που άκουσα στη συνέχεια τον δημοσιογράφο να τη ρωτάει αν αληθεύει ότι ο 15χρονος έχει ήδη συλληφθεί 5-6 φορές στο παρελθόν για παρόμοια αδικήματα. «Ε… ναι» ψέλλισε, «αλλά είναι αθώος».
Και αυτό είναι το κλου της υπόθεσης.
Άντε η μάνα είναι μάνα… το σύστημά μας όμως;
Παιδί 15 χρόνων, με 5-6 συλλήψεις ήδη στο ενεργητικό του, αλλά ελεύθερο να κάνει κι άλλο αδίκημα.
Τι να φοβηθεί; Ποιος να τον αποτρέψει από τον δρόμο που διάλεξε;
Είδα επίσης ένα ρεπορτάζ για τον 26χρονο Αλβανό, που πέρυσι τέτοια εποχή τρέχοντας με ιλιγγιώδη ταχύτητα σκότωσε με το φτιαγμένο αμάξι του μια φοιτήτρια στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια την ξαναπάτησε κάνοντας όπισθεν πριν διαφύγει.
Ο εν λόγω, που ήταν σεσημασμένος, δεν είχε άδεια παραμονής στη χώρα, ούτε δίπλωμα οδήγησης!!!!!
Είχε όμως φτιαγμένη «μπέμπα» και κυκλοφορούσε ελεύθερος… κανονικά και με τον νόμο.
Ποιος θα τον ήλεγχε; Ποιος θα τον απέλαυνε;
Ερώτημα εκ μέρους όλων ημών, που μας σταματάνε σε μπλόκα και δε μας αφήνουν αν δε βρουν έστω μια παράβαση π.χ. το τρίγωνο είναι φθαρμένο ή το φαρμακείο δεν έχει αρκετό οινόπνευμα.
Κι ο άλλος έτρεχε με 150 στο κέντρο της ερωτικής συμπρωτεύουσας… χωρίς καν δίπλωμα.
Σήμερα το πρωί άκουγα τον υπουργό Δικαιοσύνης Φλωρίδη (πρώην ΠΑΣΟΚ βεβαίως) σε πάνελ να αναλύει την προβλεπόμενη αυστηροποίηση των ποινών, αλλά και το κυριότερο που είναι η πραγματική έκτιση ποινών για σοβαρά αδικήματα. Και συμφώνησα σε όλα όσα και όπως τα είπε.
Δεν έχω όμως καμιά ελπίδα να τα δω στην πράξη, κι αυτό διότι εδώ και δεκαετίες το ποινικό μας σύστημα εξελίσσεται αντιστρόφως ανάλογα με την εγκληματικότητα, η οποία έχει σημειώσει επίπεδα ρεκόρ για τη χώρα μας.
Είναι, όπως έγραψε κάποιος, λες και η πολιτεία μας (και κυρίως οι κυβερνήσεις) να έχουν βάλει στοίχημα να κατορθώσουν το αδύνατο, μια κοινωνία χωρίς τιμωρία… ή παραφράζοντας αυτό που έλεγαν στην πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ «δεν υπάρχει τιμωρία στον παράδεισο!».
Δε χρειάζεται όμως να είναι κανείς εξειδικευμένος εγκληματολόγος για να αντιληφθεί πως η θεσμοθετημένη ατιμωρησία υποθάλπει το έγκλημα και εκτρέφει κάθε είδους παραβατική συμπεριφορά.
Το βλέπουμε καθημερινά όταν συλλαμβάνονται κλέφτες, ληστές, ακόμη και δολοφόνοι, οι οποίοι είναι υπόδικοι, έξω με αναστολή, αναμένουν την έφεση κ.ο.κ., συνεχίζοντας όμως ανενόχλητοι την εγκληματική τους δράση.
Θυμόσαστε τον νόμο Παρασκευόπουλου, που επί Σύριζα εν μία νυκτί άφησε ελεύθερους χιλιάδες κατάδικους;
Με αποτέλεσμα να έχουμε ελεύθερους καταδικασμένους Γεωργιανούς καλασνικοφόρους να σιδερώνουν γιαγιάδες μέσα στο σπίτι τους για να τις πάρουν τη σύνταξη;
Με δευτερεύουσα συνέπεια αυτής της κατάστασης η αστυνομία να σηκώνει ψηλά τα χέρια, αφού όσους κι αν πιάσει, οι δικαστές (βάσει νόμου) τους αφήνουν ελεύθερους!
Έχουν όμως και οι δικαστές τα δίκια τους. Οι φιλεύσπλαχνοι νόμοι που ψηφίζονται εδώ και δεκαετίες τους δένουν τα χέρια και λειτουργούν σχεδόν πάντα υπέρ των δικαιωμάτων του θύτη και όχι του θύματος, ή της κοινωνίας γενικότερα.
Εξάλλου άνθρωποι είναι κι αυτοί, πολλές φορές ανεπαρκείς, που ενδέχεται ακόμη και να εξαγοράζονται ή να τρομοκρατούνται από τους κακοποιούς ενώπιόν τους.
Βάλτε στην εξίσωση και τις πιέσεις της πολιτείας για απαλλαγές και αναστολές προκειμένου να αποφεύγονται οι φυλακίσεις, αφού οι φυλακές μας είναι λίγες, όλες γεμάτες, χωρίς να υπάρχει καμιά πρόβλεψη για επέκταση ή κτίσιμο νέων (πέραν κάποιων ανακοινώσεων), και θα καταλάβετε γιατί όλη αυτή η πρεμούρα για «ανθρωπισμό».
Δυστυχώς όμως μια κοινωνία που δεν τιμωρεί πρέπει να συνηθίσει να ζει στον φόβο και κυρίως να πενθεί.
Κάτι που ίσως και να βολεύει το σύστημα, ειδικά αυτό που ζούμε εδώ και χρόνια όπου το κράτος σε αγαστή συνεργασία με τα κρατικοδίαιτα ιδιωτικά συμφέροντα θέλει τον λαό φοβισμένο και γονατισμένο, προκειμένου να συνεχίζει την κερδοσκοπία και κερδοφορία εις βάρος του, προς όφελος των εκλεκτών του, που είτε έχουμε έγκλημα είτε όχι, αυτοί πλουτίζουν.
Εξάλλου οι ίδιοι δεν ανησυχούν. Τόσο οι πολιτικάντηδες, όσο και οι πλούσιοι φίλοι τους, προστατεύονται 24 ώρες το 24ωρο από αστυνομικές φρουρές (που εμείς πληρώνουμε).
Έγκλημα υπήρχε και θα υπάρχει πάντα. Αυτή είναι η φύση του ανθρώπου από την εποχή των σπηλαίων.
Ο όποιος πολιτισμός όμως βασίστηκε σε πλαίσια κανόνων και σε τήρηση βασικών αρχών.
Με μία από αυτές να είναι πως οι αντικοινωνικές πράξεις τιμωρούνται. Αλλιώς θα ήμασταν έρμαια στον νόμο της ζούγκλας.
Φτάσαμε όμως σήμερα στο σημείο, ειδικά στη μπανανία μας, να είμαστε τόσο ανθρωπιστές που ακόμη και τρεις φορές ισόβια να καταδικαστεί κάποιος, σε 6-7 χρονάκια θα είναι έξω, άντε σε 10.
Κι αν ο εγκληματίας έχει και καμιά φίρμα ως συνήγορο υπεράσπισης, ούτε μέρα δε θα κάτσει μέσα.
Η νομοθεσία μας (και κυρίως οι νομοθέτες μας) σε συνεργασία με ποινικολόγους που διαπρέπουν στην υπεράσπιση των εγκληματιών έχουν θεσπίσει μια ποινική νομοθεσία που προσποιείται ότι τιμωρεί αυστηρά τους εγκληματίες ενώ στην πραγματικότητα προνοεί ώστε αυτοί είτε με ποινές-χάδι, είτε με αναστολή εκτέλεσης των δήθεν ποινών, να κυκλοφορούν ελεύθεροι, πολλές φορές χλευάζοντας τα θύματά τους και τους νομοταγείς πολίτες.
Δεν έχω καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση των «αρίστων».
Ίσως όμως αν ελάχιστα από αυτά που είπε ο Φλωρίδης γίνουν πράξη, που πολύ αμφιβάλλω, αυτό θα αποτελέσει την απαρχή μιας νέας αντίληψης σχετικά με τη θεσμοθετημένη ατιμωρησία, και ένα βήμα προς την καλυτέρευση της κοινωνίας αναφορικά με την ασφάλεια των πολιτών σε βάθος χρόνου.
Ίδωμεν…
Προς το παρόν, το όλο σύστημα λειτουργεί εις βάρος των νομοταγών πολιτών και υπέρ των κακοποιών.
Όπως π.χ. η οπλοφορία, που απαγορεύεται γενικώς, πλην όμως άπαντες οι κακοποιοί οπλοφορούν.
Τι να λέμε;
ΥΓ.1- Μιας και πήρε φόρα ο κ. Φλωρίδης, μήπως θα έπρεπε να κοιτάξει και το ζήτημα της ατιμωρησίας των ανηλίκων; Οι οποίοι γνωρίζοντας ότι ως ανήλικοι δεν τιμωρούνται ό,τι και να κάνουν έχουν ξεσαλώσει τα τελευταία χρόνια; Ρωτάω…
ΥΓ.2- Η διάταξη για την ενίσχυση της καταδίωξης των δημοσιογράφων επί της ουσίας ακυρώνει την όλη μεταρρύθμιση. Μήπως θα έπρεπε να το κοιτάξει κι αυτό o υπουργός; Μαζεύονται τα ερωτήματα…
