Την ανάγκη φιλοτιμία, με αφορμή προφανώς την επίσκεψη Ερντογάν, έκανε ο κύριος Σαμαράς και ζώθηκε πάλι τα… αντιπειρατικά φυσεκλίκια.
Ενδεχομένως, πιέστηκε με όσα γράφονται το τελευταίο διάστημα περί εκκωφαντικής αφωνίας ένεκα της επιθυμίας του να κάτσει στην αναπαυτική καρέκλα της Προεδρίας της Δημοκρατίας, και είπε να δώσει μια… σκληρή συνέντευξη στην Καθημερινή προς αποκατάσταση της τάξης.
Μάλιστα…
Ο Μητσοτάκης βρίσκεται μια ανάσα από τη συνθηκολόγηση στις Πρέσπες του Αιγαίου, κι αυτός επαναλαμβάνει ακριβώς τους ίδιους βερμπαλισμούς που χρησιμοποιούσε και επί της προηγούμενης θητείας του… παραλίγο Μωυσή για να προστατεύσει το πατριωτικό του προφίλ.
Αποτέλεσμα; Ο Μητσοτακοσαμαρισμός να έχει προσφέρει στους Τούρκους, όσα δε μπόρεσε ούτε ο Σημίτης να δώσει.
Αυτή είναι η τραγική πραγματικότητα κι ας υποδύεται όσο θέλει τον τουρκοφάγο ο κύριος Σαμαράς.
Διότι αν όντως διαφωνούσε με τον Μητσοτάκη θα είχε πορευτεί όπως ο Καραμανλής.
Ήτοι, θα είχε παραιτηθεί.
Καθιστώντας σαφές κι ο ίδιος ότι δε συναινεί στο ξεπούλημα της κυριαρχίας μας.
Και να βλέπαμε τότε αν ο Μητσοτάκης θα έπαιρνε το 41%.
Τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα.
Μακάρι να σωζόταν η πατρίδα με πολιτικούς τακτικισμούς κύριε Σαμαρά.
Ωστόσο, σας μένει μια τελευταία ευκαιρία να πράξετε τα δέοντα, προτού η βλάβη που προκαλεί στη χώρα ο Μητσοτάκης καταστεί ανήκεστος.
Διαφορετικά, θα είστε συνένοχος στο εθνικό έγκλημα.
Τι εννοείτε ότι παραιτήθηκε ο Καραμανλής; Πότε και από ποια θέση; Έπαψε να μιλάει δημοσίως ουσιαστικά από το 2009 με ελάχιστα λεπτά εξαίρεσης. Και ενώ έπαιρνε το μισθό του βουλευτή, στη βουλή ήταν ανύπαρκτος. Και ψήφισε τα πάντα χωρίς να έχει βγάλει κιχ, εκτός του συμφώνου συμβίωσης του Τσίπρα, όπως και ο Σαμαράς άλλωστε. Ας μην τον συγκρίνουμε λοιπόν με το Σαμαρά που έχει δώσει πλείστες συνεντεύξεις και ομιλίες κόντρα στην ατζέντα Μητσοτάκη σε διάφορα ζητήματα (εθνικά, κοινωνικά, οικονομικά).
Αφού πήρε αυτά που ήθελε στη τοπική αυτοδιοίκηση με τα παλιά παζάρια ,καιρός για νέα .