Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Σημειώναμε και τις προάλλες ότι η εξίσωση των επερχόμενων ευρωεκλογών δεν θα είναι καθόλου απλή αλλά σύνθετη. Η δυσκολία για την επίλυσή της άρχισε ήδη να φαίνεται, και μέσα στο Σαββατοκύριακο καταγράφηκαν τα πρώτα συμπτώματα…
Λιγότερο η Ν.Δ. ως κυβερνών κόμμα και περισσότερο τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν ένα σοβαρό κόμπιασμα όταν καλούνται να ορίσουν τι θεωρούν «νίκη» και τι όχι για τις κάλπες που έρχονται.
Είναι, βλέπετε, η πρώτη φορά που όντως εδώ και δεκαετίες το διακύβευμα δεν είναι η πρώτη θέση. Μεταπολιτευτικά δεν έχει προηγηθεί ποτέ άλλοτε τέτοια χαοτική διαφορά σε εθνικές εκλογές. Κι αυτό μεγιστοποιεί τις δυσκολίες του αφηγήματος ενός εκάστου.
Η πρόβα την οποία έκανε ως προ αυτό ο Στέφανος Κασσελάκης, με τη συνέντευξη στον AΝΤ1, προφανώς δεν κρίθηκε ιδιαίτερα επιτυχής. «Ο πήχης για μένα είναι το 17%. Είναι εκεί το 17%-18% του Ιουνίου του 2023, δηλαδή των τελευταίων εκλογών» είπε συγκεκριμένα.
Αυτό μεν μπορεί, με δεδομένη και τη συνεχιζόμενη δημοσκοπική βουτιά, να ακούστηκε ρεαλιστικό, αλλά ποια αισιοδοξία διαμορφώνεται όταν με το «καλημέρα» μπαίνει τόσο χαμηλά ο πήχης; Αν μη τι άλλο είναι καθαρή άμυνα.
Κι επειδή μπήκαν αμέσως αυτοί οι αστερίσκοι, υποχρεώθηκε εντός δύο 24ώρων να το διορθώσει μιλώντας (αυτή τη φορά στην «Εφ.Συν.») γενικά για «αποτέλεσμα που θα σημάνει την επιστροφή ως ηγετικής δύναμης» και συμπληρώνοντας ότι «πρώτος και κύριος στόχος μας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. να νικήσει στις επόμενες εθνικές εκλογές». Και πάλι όμως η απόσταση που θα πρέπει να διανυθεί είναι τεράστια.
Από την πλευρά του ο Ν. Ανδρουλάκης κατάλαβε ότι είναι από κάθε άποψη γελοίο να στήνει πανηγύρια με τους δικούς του επειδή το ΠΑΣΟΚ πέρασε δεύτερο μόνο και μόνο λόγω της εξαΰλωσης του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπήκε κι αυτός λοιπόν στον ανταγωνισμό της υπερβολής και ως… οραματιστής είπε προς τους συντρόφους του ότι «το ΠΑΣΟΚ που οραματίζομαι δεν έχει απλά στόχο να προσπεράσει τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει έναν πολύ μεγαλύτερο στόχο, να κερδίσει τη Ν.Δ.».
Το μόνο υπολογίσιμο από το «όραμα» αυτό είναι ότι έως το καλοκαίρι κόβονται οι γέφυρες της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρις ότου τουλάχιστον φανεί (στην ευρωκάλπη;) ποιος θα είναι πρωτοπόρος στη… Β΄ Εθνική. Όλα τα υπόλοιπα…
Για να συμπληρωθεί κάπως το παζλ, απομένει να δούμε πού θα θέσει τον δικό του πήχη ο Κ. Μητσοτάκης. Μπορεί στην περίπτωσή του να ακούγεται ευκολάκι η πρώτη θέση, αλλά ξέρει πολύ καλά κι ο ίδιος ότι η «νίκη» δεν θα αξιολογηθεί μόνο από αυτό…
Κι αν υπάρχει ένας κοινός παρονομαστής για όλους, αυτός είναι οι ασκήσεις πολιτικής σοβαρότητας που έχουν μπροστά τους την ώρα που ακροβατούν στο σκοινί του βερμπαλισμού και της απαξίωσης…
