Του Μανώλη Κοττάκη
«Και πήγαν στην Ισπανία τότε, στη Μαδρίτη. Και υπέγραψαν μια συμφωνία στη Μαδρίτη η οποία είχε μεν αυτά τα στοιχεία, στα οποία παγίως συμφωνούσαμε, αλλά είχε και “σκουλαρίκια” συμπληρωματικά, τα οποία δεν χρειαζόντουσαν. Εγώ ήθελα ένα λιτό κείμενο με τρεις φράσεις. Αυτοί προσέθεσαν ότι έχουν θεμιτά συμφέροντα οι Τούρκοι στο Αιγαίο, ένα πράγμα το οποίο είναι μεν αληθές, αλλά προστιθέμενο εκείνη την ώρα δημιουργεί τη δυνατότητα παρερμηνειών, πολλών παρερμηνειών. Και μάλιστα ρώτησα εκ των υστέρων: “Γιατί το κάνετε αυτό; Γιατί τα βάζετε αυτά μέσα;” Μας απάντησαν: “Τα ζήτησαν αυτά οι Αμερικάνοι”. Λέω “άμα οι Αμερικάνοι σάς κάνουν τα κείμενα, καλά να πάθετε”. Αλλά, πάλι, λέω καλύτερα να σας τα κάνουν οι Αμερικάνοι, παρά να σας τα κάνουν οι Τούρκοι. Διότι θυμήθηκα αυτό που μου είχε πει ο Γιλμάζ, όταν ο Ανδρέας είχε υπογράψει αυτό το φιάσκο στο Νταβός. Είπε ο Ανδρέας: “Αυτό το επαίσχυντο κείμενο ποιος το έγραψε;” Εγώ ρώτησα τον Γιλμάζ ποιος το έγραψε αυτό το κείμενο και μου είπε: Εγώ το έγραψα. Αλλά, αφού αυτοί το δεχθήκανε, τι θες να κάνω εγώ; Να μην το δεχθώ; Αφού τους το ‘δωσα και δεχθήκανε. Και έτσι είπα εγώ μετά τη Μαδρίτη: “Καλύτερα τουλάχιστον να σ’ τα γράφουν οι Αμερικάνοι τα κείμενα, παρά να σ’ τα γράφει ο Γιλμάζ”. Αλλά το καλύτερο θα ήταν να μη σ’ τα γράφει κανένας! Να τα γράφεις ο ίδιος».
Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για τη συμφωνία Σημίτη – Ντεμιρέλ στη Μαδρίτη, με την οποία η Ελλάς αναγνώρισε ζωτικά και νόμιμα συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο (Αλέξης Παπαχελάς, «Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια», τόμος Β΄, σ. 210.)
Δημοσιεύουμε σήμερα αυτή την -άγνωστη εν πολλοίς- αποκάλυψη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η οποία, όταν έγινε, δεν έτυχε ιδιαίτερης δημοσιότητας όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο, διότι πληροφορούμαστε το εξής: Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ενημέρωσε το προεδρείο της Παναθηναϊκής Οργάνωσης Γυναικών, η οποία εκφράζει την ψυχή της παράταξης, ότι δεν προτίθεται να δώσει το «παρών» στην εκδήλωση μνήμης που αυτή θα διοργανώσει την προσεχή Δευτέρα 6 Νοεμβρίου στο Μέγαρο Μουσικής για τη μεταρρυθμίστρια Μαριέττα Γιαννάκου, με ομιλητές τους Ελμαρ Μπροκ (πρώην επικεφαλής του ΕΛΚ στο Ευρωκοινοβούλιο), Κώστα Καραμανλή (πρώην πρωθυπουργός), Κωνσταντίνο Τασούλα (πρόεδρος της Βουλής) και Νικήτα Κακλαμάνη (βουλευτής Αθηνών).
Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, ο κύριος Μητσοτάκης έχει εκδηλώσει την πρόθεση να μεταβεί την ίδια μέρα και την ίδια ώρα σε εκδήλωση που διοργανώνει το «Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση» της Άννας Διαμαντοπούλου προς τιμήν του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ Κώστα Σημίτη, με κύριο ομιλητή τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα.
Έχει προγραμματιστεί μάλιστα να τον συνοδεύσει στον χώρο της εκδήλωσης ο υπεύθυνος του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού Δημήτρης Τσιόδρας, στέλεχος της ΚΝΕ στα νιάτα του, προκειμένου να λάβει και ατύπως το χρίσμα του υποψήφιου ευρωβουλευτή της Ν.Δ. στις προσεχείς εκλογές.
Εκεί καθαίρεση, εδώ βραβεία
Η επιλογή του πρωθυπουργού είναι καταρχάς σεβαστή. Η ζωή είναι γεμάτη διλήμματα και επί αυτών πρέπει να τοποθετείσαι με θάρρος και αποφασιστικότητα.
Εάν ο κύριος Μητσοτάκης, που έλαβε το 41% των ψήφων του ελληνικού λαού, αισθάνεται ότι έχει τη νομιμοποίηση να επιλέξει τους εκσυγχρονιστές του κυρίου Σημίτη από την όλη παράταξη που θα συγκεντρωθεί στο Μέγαρο Μουσικής, εάν αισθάνεται πιο άνετα εκεί, κανονικά δεν θα έπρεπε να είχε αντίρρηση κανείς. Εκλεγμένος πρωθυπουργός είναι. Ορίζει, δεν ορίζεται.
Τι γίνεται, όμως, αν την «αντίρρηση» την έχει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος με μια υψηλή άσκηση ειρωνείας, καλυμμένη με επιθετικότητα, είπε εν ζωή, μέσω του βιβλίου Παπαχελά, απευθυνόμενος στον Κώστα Σημίτη προφανώς, ότι «καλά να πάθετε αν σας γράφουν τα κείμενα οι Αμερικάνοι;».
Πώς προσπερνά κανείς την αποκάλυψη του ίδιου του πατρός Μητσοτάκη ότι το κείμενο της Συμφωνίας της Μαδρίτης, πάνω στην οποία «πάτησαν», 32 χρόνια μετά, οι Τούρκοι για να συνάψουν το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο, την έγραψε στον κύριο Σημίτη ξένη δύναμη;
Η παρουσία του κυρίου πρωθυπουργού σε μια τέτοια εκδήλωση, υπό το φως των αποκαλύψεων που έχει κάνει ο αείμνηστος επίτιμος πρόεδρος της Ν.Δ., είναι σαν να δίνει συναίνεση κανείς σε τέτοιες μεθοδολογίες: να του γράφουν τις συμφωνίες οι άλλοι.
Δεν χρειάζεται να θυμίσουμε τι αντιμετώπιση είχε ο πρόεδρος Τραμπ στις ΗΠΑ, όταν οι Δημοκρατικοί τον κατηγόρησαν ότι εξελέγη χάρη στη βοήθεια του Cabridge Analytika των Ρώσων.
Επιχείρησαν να τον παραπέμψουν σε ειδικό δικαστήριο και να τον καθαιρέσουν. Εκεί καθαίρεση, εδώ βραβεία;
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο πρωθυπουργός θα αντιληφθεί ποιας παράταξης ηγείται και ποιων ψηφοφόρων είναι αρχηγός.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, δημοκρατία έχουμε. Δεν θα του υποδείξουμε τι να κάνει. Ο Τύπος δεν κανοναρχεί πρωθυπουργούς.
Τη γνώμη μας απλώς διατυπώνουμε, βασισμένη σε ιστορικά ντοκουμέντα που υπογράφουν μέλη της ίδιας της οικογένειάς του, τα οποία, ακόμη και αυτά, παρά τις παγίως ρεαλιστικές θέσεις τους για τα Ελληνοτουρκικά, έφτασαν να αγανακτήσουν που ξένη δύναμη υπαγόρευσε σε Έλληνα πρωθυπουργό κείμενα συμφωνίας.
Ο ιδρυτής του οίκου, συγκεκριμένα.
Σε τελική ανάλυση, όμως, όπως συνήθιζε να λέει και ο μακαριστός μητροπολίτης Σιατίστης Παύλος, «όποιος έχει την ελευθερία έχει και την ευθύνη».
