Ενώ ο Καραμανλής υπερασπιζόταν την «εθνική γραμμή» στα ελληνοτουρκικά κατά την ομιλία του στην παρουσίαση του βιβλίου «ΓΙΑΒΟΛ!» του Γιώργου Χαρβαλιά στη Θεσσαλονίκη, κονιορτοποιώντας πλήρως τη μητσοτακική υποχωρητικότητα που οδηγεί στο ξεπούλημα της κυριαρχίας μας, ο Μητσοτάκης με τον Σαμαρά εγκαινίαζαν χλιδάτο ξενοδοχείο στη Γλυφάδα.
Εξυπακούεται πως η σημειολογία δεν είναι και τόσο ευχάριστη.
Η διαφαινόμενη στήριξη δηλαδή του Σαμαρά στον εθνομηδενισμό του Μητσοτάκη διά της πλαγίας.
Λέτε να μην είχε πληροφορηθεί για την ομιλία του Καραμανλή;
Όλη η Ελλάδα το ήξερε από την προηγούμενη εβδομάδα, καθώς είχε βγει επίσημο δελτίο τύπου.
Τι θα έπρεπε να πράξει ο Σαμαράς ο οποίος όλο το προηγούμενο διάστημα παρουσιαζόταν ως τουρκοφάγος;
Να προβεί σε μια κίνηση επίνευσης στις τοποθετήσεις του Καραμανλή, ώστε να σταλεί το απαραίτητο μήνυμα ενότητας και ηρεμίας στον πατριωτικό χώρο που βρίσκεται στα κάγκελα λόγω των εν εξελίξει Πρεσπών του Αιγαίου.
Συντασσόμενος κατά αυτόν τον τρόπο κι ο ίδιος με την «εθνική γραμμή».
Δυστυχώς όμως, την ώρα που ο Καραμανλής κατακεραύνωνε τον ενδοτισμό των… αρίστων, προτίμησε να εμφανιστεί δημοσίως με τον Μητσοτάκη ρίχνοντας έτσι εμμέσως νερό στον μύλο της μειοδοσίας.
Άραγε, η πολυπόθητη καρέκλα της Προεδρίας της Δημοκρατίας είναι πιο πολύτιμη από την αγάπη για την πατρίδα;
Ας ελπίσουμε πώς όχι…
ΥΓ. Μπορεί να χάσουμε το μισό Αιγαίο, αλλά τουλάχιστον θα καμαρώνουμε για τα χλιδάτα μας ξενοδοχεία, ασχέτως αν δε θα μπορούμε να τα θαυμάσουμε από κοντά για ευνόητους λόγους. Ανεβασμένες καταστάσεις…!!!
Τι λυκοφιλία και αυτή! Νεοφιλελέ κεντρώος ο ένας, λαική δεξιά υποτίθεται ο άλλος αλλά τα συμφέροντα όμως κοινά. Ότι ενώνει π.χ τον άδωνι με τον χρυσοχοίδη ή τον βορίδη με τον φλωρίδη. Αυτή είναι η πραγματικότητα, τα κόμματα έχουν πλέον εκφυλισθεί σε ομίλους εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων από την κορυφή μέχρι την βάση, οι ιδεολογίες έχουν καταντήσει να είναι το περιτύλιγμα. Γι αυτό και βλέπουμε τα τελευταία χρόνια όλη αυτήν την νεοφιλελέ ομογενοποίηση του πολιτικού συστήματος από την αριστερά εως και την άκρα δεξιά. Μόνο το ΚΚΕ παραμένει ιδεολογικά συνεπές και αλώβητο από πάσης φύσεως οπορτουνίστικους εισοδισμούς, γι αυτό και είναι σήμερα στην πρωτοπορία του αντικαπιταλιστικού αγώνα και της υπεράσπισης των λαικών συμφερόντων.