Διεθνές ένταλμα σύλληψης εκδόθηκε για τον αχυράνθρωπο των ΗΠΑ, με την Interpol να ζητά την «κεφαλή του επί πίνακι» – Το πρώτο πράγμα που είχε κάνει το 2019 ο Μητσοτάκης, όταν εκλέχθηκε πρωθυπουργός, ήταν να αναγνωρίσει την ψευδοπροεδρία του Βενεζουελάνου
Του Βασίλη Γαλούπη
Ο «κομήτης» Γκουαϊδό ξεκίνησε από πρακτικά άγνωστος και προωθήθηκε από τις ΗΠΑ ως ο de facto νόμιμος ηγέτης της Βενεζουέλας. Επί τέσσερα χρόνια ενσάρκωσε ένα στοίχημα των ΗΠΑ να ανατρέψουν την κυβέρνηση της χώρας. Τελικά, όσο αστραπιαία ανέβηκε τόσο γρήγορα έπεσε από την ψευδοροφή της «εξουσίας» του.
Στην πραγματικότητα, η μόνη δύναμη που είχε εντός Βενεζουέλας ο Γκουαϊδό ήταν να οργανώνει -προς το τέλος χωρίς επιτυχία- συγκεντρώσεις.
Μέχρι που «παραπετάχτηκε» και από Ουάσινγκτον, συμμάχους.
Η Αμερική άνοιξε έναν νέο κύκλο στις σχέσεις της με τη Βενεζουέλα και χώρος για τον Γκουαϊδό δεν υπήρχε πια. Από αγαπημένο παιδί της διεθνούς κοινότητας κατέληξε ένας αόρατος περιπλανώμενος. Από τη χώρα του εκδιώχθηκε κακήν κακώς και από τον Απρίλιο κατέφυγε, εξόριστος, στις ΗΠΑ.
Μέχρι που χθες οι Αρχές της Βενεζουέλας ανακοίνωσαν ότι ζητούν τη σύλληψη του Χουάν Γκουαϊδό. Ο γενικός εισαγγελέας Τάρεκ Γουίλιαμ Σάαμπ εξέδωσε το ένταλμα και δήλωσε ότι ο Γκουαϊδό είχε χρησιμοποιήσει τους πόρους της κρατικής εταιρίας πετρελαίου Petroleos de Venezuela για δικό του όφελος, υποστηρίζοντας ότι οι ενέργειές του ζημίωσαν τη χώρα με 19 δισεκατομμύρια δολάρια!
Η κυβέρνηση της Βενεζουέλας θα ζητήσει από την Ιnterpol να εκδώσει ειδική «κόκκινη ειδοποίηση» προς τις κυβερνήσεις σε όλον τον κόσμο ζητώντας τη σύλληψή του. Το ερώτημα τώρα είναι τι θα πράξουν οι ΗΠΑ για τον πρώην «εκλεκτό» τους.
Ο Γκουαϊδό κατηγορείται για προδοσία, σφετερισμό λειτουργιών, ξέπλυμα χρήματος και συνεργασία με σκοπό τη διάπραξη εγκλήματος. Σχετικά με τις κατηγορίες για χρησιμοποίηση των πόρων του δημόσιου πετρελαϊκού γίγαντα της Βενεζουέλας, ο γενικός εισαγγελέας είπε ότι βασίστηκε σε αποκαλύψεις «από ομοσπονδιακό δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών».
Ο Γκουαϊδό αντέδρασε με μια ανάρτηση στο X, όπου έκανε λόγο για σωματική και ηθική δίωξη της αντιπολίτευσης. «Το καθεστώς Μαδούρο επιτίθεται ξανά με ένα από τα αγαπημένα του όπλα, την απαγωγή της Δικαιοσύνης» έγραψε, χωρίς όμως να απαντήσει τίποτα το συγκεκριμένο στις κατηγορίες.
Ήταν οι ΗΠΑ που «επινόησαν» τον Γκουαϊδό, όταν, στο παρελθόν, ήθελαν διακαώς μια μεταβατική κυβέρνηση στη Βενεζουέλα. Ποντάρισαν πάνω του, καθώς λογάριαζαν ότι μπορούσε να πλασαριστεί ως ένας νέος αδιάφθορος ηγέτης, που φαινόταν καλύτερος από προηγούμενους ηγέτες της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα, τους οποίους ο Μαδούρο είχε απαξιώσει, ως ολιγάρχες.
Έτσι τον Ιανουάριο 2019 ο πρώην πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης Γκουαϊδό αυτοανακηρύχτηκε «προσωρινός πρόεδρος» της Βενεζουέλας, αφότου αμφισβήτησε την επανεκλογή Μαδούρο το 2018.
Οι ΗΠΑ, που είχαν υιοθετήσει μια σειρά κυρώσεων κατά του Καράκας, συμπεριλαμβανομένου του εμπάργκο στο πετρέλαιο της Βενεζουέλας, έσπευσαν να υποστηρίξουν τον ισχυρισμό του Γκουαϊδό και ακολούθησαν δεκάδες ακόμα χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα.
Μπορεί να ήταν απλώς «κατά φαντασίαν» πρόεδρος της Βενεζουέλας, αλλά η αναγνώρισή του αποτελούσε επιθυμία των ΗΠΑ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, πολλούς μήνες προτού γίνει πρωθυπουργός, είχε εξαγγείλει την αναγνώριση Γκουαϊδό. Και ήταν πράγματι ένα από τα πρώτα πράγματα που έσπευσε να κάνει ως πρωθυπουργός.
Στις 12 Ιουλίου 2019, λίγα μόλις 24ωρα μετά τις εκλογές, ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι «αποφάσισε να αναγνωρίσει τον πρόεδρο της δημοκρατικά εκλεγμένης Εθνοσυνέλευσης Χουάν Γκουαϊδό ως μεταβατικό πρόεδρο της Βενεζουέλας, προκειμένου να προκηρύξει ελεύθερες, δίκαιες και δημοκρατικές προεδρικές εκλογές».
Σημειωτέον ότι από την Ε.Ε. δεν υπήρξε ποτέ επίσημη αναγνώριση του Γκουαϊδό, λόγω βέτο που είχε ασκήσει η Ιταλία.
Αλλά ο Γκουαϊδό απέτυχε να ξεκολλήσει τον Μαδούρο από την εξουσία και η λάμψη του άρχισε να ξεθωριάζει γρήγορα. Στα τέλη του 2022 μέχρι κι η αντιπολίτευση της Βενεζουέλας τερμάτισε επίσημα τη θέση του ως αναπληρωτή προέδρου.
Η σύντομη ηγεσία του Γκουαϊδό ήταν μια κατάσταση αλλόκοτη. Η προεδρία του, όπως και η δύναμή του ήταν εικονική. Μπορεί να είχε την υποστήριξη σχεδόν 60 χωρών, αλλά στην πραγματικότητα η εκτελεστική και η νομοθετική εξουσία δεν έπαψαν να βρίσκονται στα χέρια του προέδρου Νικολάς Μαδούρο.
Αυτό που πραγματικά είχε ο Γκουαϊδό, χάρη στην υποστήριξη της Αμερικής, ήταν ο έλεγχος των περιουσιακών στοιχείων της Βενεζουέλας, αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων, που διατηρούνται εκτός της χώρας.
Ήταν ένα περίεργο, «παράλληλο σύστημα» εξουσίας. Ο «πρόεδρος» Γκουαϊδό και οι υποστηρικτές του δεν είχαν καμιά δύναμη εντός Βενεζουέλας.
Αλλά ήλεγχαν πολλές από τις πρεσβείες και τα περιουσιακά στοιχεία της Βενεζουέλας που διατηρούνται στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων των εσόδων από την εταιρία πετρελαίου Citgo, με έδρα το Χιούστον, και του χρυσού στην Τράπεζα της Αγγλίας.
«Κυβέρνηση Φρανκενστάιν» αποκαλούσε την ψευδοπροεδρία του Γκουαϊδό ο Μαδούρο, τον οποίον η Ουάσινγκτον με τη σειρά της κατηγορούσε ως δικτάτορα.
Όμως, τα συμφέροντα της Αμερικής άλλαξαν, μαζί και οι απόψεις της. Μετά το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, η κυβέρνηση Μπάιντεν θέλησε να αυξήσει την παραγωγή πετρελαίου στη Βενεζουέλα, που διαθέτει τα μεγαλύτερα αποθέματα στον κόσμο. Οι Αμερικανοί ξανάρχισαν συνομιλίες με τον «δικτάτορα» Μαδούρο. Ο Γκουαϊδό δεν είχε πια καμιά χρησιμότητα και καμιά σημασία. Τελικά, ξέμεινε ως εξόριστος στις ΗΠΑ.
Τώρα έρχεται ο «λογαριασμός», με τη μορφή διεθνούς εντάλματος της Interpol, για τον κάποτε πρόεδρο φαντομά Γκουαϊδό, ζητώντας την «κεφαλή του επί πίνακι». Απομένει να φανεί αν θα ενδιαφερθεί κανείς για τη σωτηρία του.
