Η υπόθεση Λιγνάδη θα ακολουθεί και θα «βαραίνει» την κυβέρνηση μέχρι να στηθούν οι κάλπες, είτε γίνουν πρόωρες εκλογές είτε όχι. Αποτελεί και θα εξακολουθήσει να είναι ένας από τους πιο δύσκολους, στο «ξέπλυμα», λεκές, ο οποίος θα επηρεάσει με τη σειρά του καθοριστικά ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας σε σχέση με την απόφαση που θα λάβει όταν έρθει η ώρα της ψήφου (ανεξάρτητα από το «πώς» και «πόσο» θα αξιοποιήσουν επικοινωνιακά τα κόμματα της αντιπολίτευσης αυτή τη σκοτεινή ιστορία με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό που τοποθετήθηκε στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου με απόφαση της υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη και το «ο.κ.» του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος).
Δεδομένου ότι τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης και δη της «λίστας Πέτσα» δεν αφιερώνουν ιδιαίτερο χρόνο σε αυτό το θέμα, οι αντιδράσεις, όπως αυτές εκδηλώνονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και, ειδικά τις τελευταίες ημέρες, στα θέατρα (με την ανάγνωση της ανακοίνωσης – καταπέλτη κατά της αποφυλάκισης Λιγνάδη του συλλόγου των Ηθοποιών από τη Μαρία Κίτσου, στην Επίδαυρο, το Σάββατο 16/7, να αφήνει ισχυρό «αποτύπωμα» στον δημόσιο διάλογο) επιβεβαιώνουν ότι το «Λιγνάδης_Gate», όπως αναφέρεται στα hashtags, έχει «τραυματίσει» ανεπανόρθωτα το προφίλ της κυβέρνησης, ακόμη και του ίδιου του πρωθυπουργού. Μετά το άκουσμα της είδησης για την αποφυλάκιση του κριθέντα ως ενόχου για 2 βιασμούς Δημήτρη Λιγνάδη, τα σχόλια, οι αναρτήσεις και οι δημόσιες συζητήσεις σε φόρα των social media δίνουν και παίρνουν χωρίς σταματημό. Στο «στόχαστρο» της λαϊκής οργής βρίσκεται τόσο η Δικαιοσύνη (για τον λόγο αυτό βγήκε άρον άρον η ανακοίνωση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων το Σάββατο, μέσω της οποίας επιχειρήθηκε να αιτιολογηθεί η σχετική απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών) όσο, κυρίως, η κυβέρνηση.
Η κριτική μεγάλης μερίδας των πολιτών για τη Δικαιοσύνη επικεντρώνεται στην απόφαση αποφυλάκισης του Δημ. Λιγνάδη, μέχρι την πραγματοποίηση του Εφετείου (σε 2 – 3 χρόνια από σήμερα) παρά το γεγονός ότι κρίθηκε ένοχος για 2 βιασμούς ανηλίκων. Αν και έχει γίνει γνωστό ότι η νομοθεσία είναι «ελαστική» για αυτές τις πράξεις, εν τέλει φαίνεται ότι η απόφαση για αποφυλάκιση ή μη ενός ενόχου επί αυτών των αδικημάτων επαφίεται στην κρίση των δικαστών. Και είναι δύσκολο, εύλογα, για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας να βλέπει πίσω από τα σίδερα πολίτες για χρέη, π.χ., προς το δημόσιο και την ίδια στιγμή, να αντιλαμβάνεται ότι παιδοβιαστές μπορούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι, όπως φυσικά και κατηγορούμενοι για βιασμούς.
Για τον ίδιο λόγο ήδη ένα μεγάλο ποσοστό των πολιτών ασκούν οξεία κριτική στην κυβέρνηση και δη στο πρωθυπουργικό περιβάλλον. Ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται να «πληρώνει» ακριβά τις φωτογραφίες που συνήθιζε να βγάζει με τον κ. Λιγνάδη, πριν ξεσπάσει η «θύελλα», μαζί με τη σύζυγό του, την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη και άλλους επισήμους, όπως φυσικά και τις αρχικές αντιδράσεις του Μεγάρου Μαξίμου (όταν ακούστηκαν οι πρώτες φήμες για τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου) που περισσότερο σε «ξέπλυμα» παρέπεμπαν, παρά σε διάθεση απερίφραστης καταδίκης των πράξεων του.
Η ελληνική κοινωνία δεν συγχωρεί
Όσο κι αν τα μεγάλα Μέσα Ενημέρωσης μοιάζουν σαν να κρατούν το θέμα στα «χαμηλά», το «Λιγνάδης_Gate» είναι μια από τις ιστορίες που περνά εύκολα στη βάση της κοινωνίας και αποτελεί -και θα συνεχίσει- ένα από τα ζητήματα που για πολύ καιρό ακόμη θα συζητιούνται ευρέως σε παρέες. Δεν είναι το δυσκολονόητο θέμα της υπόθεσης «Folie folie που δεν καταλάβαιναν ακόμη και οι δημοσιογράφοι που καλούνταν να το καλύψουν. Εδώ τα πράγματα είναι απλά: ένας ηθοποιός – ισχυρός παράγοντας του θεάτρου, με διασυνδέσεις εντός του καλλιτεχνικού αλλά και πολιτικού χώρου, κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για βιασμούς ανηλίκων. Τελεία και παύλα. Και η ελληνική κοινωνία, όσο κι αν έχει μάθει να ζει διαχρονικά πίσω από «εικονικές βιτρίνες», όταν ένα τέτοιο θέμα έρχεται στην επιφάνεια, είναι πάντα στη μεγάλη πλειονότητα της εναντίον.
Πολύ περισσότερο, η λαϊκή οργή πολλαπλασιάζεται όταν η απόφαση – «χάδι» για έναν παιδοβιαστή ενισχύει το αίσθημα της αδικίας και του διαχωρισμού των πολιτών βάσει… γνωριμιών. Στην προκειμένη, οι εξελίξεις έριξαν «λάδι στη φωτιά» και ήρθαν, με βάση τα όσα υποστηρίζουν πολλοί χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, να επιβεβαιώσουν ότι στην ελληνική κοινωνία έχει παγιωθεί η αίσθηση της ύπαρξης μιας «α λα καρτ» δικαιοσύνης, που άλλους τους «ραπίζει» και άλλους τους «χαϊδεύει».
Η Δικαιοσυνη στην Ελλαδα ειναι…a la carte!!!
Πριν λιγο καιρο, οπως με ενημερωσε γελωντας ψυχραιμος φιλος απο Ζακυνθο, η υπουργος πολιτισμου κ. Μενδωνη ευρεθη κατα τυχη στο νησι, την ημερα και το βραδυ που εγιναν τα εγκαινια του πολυαναμενομενου νεου θεατρου κοσμημα του νησιου. Ενω ακομη και απο την Αθηνα θα επρεπε να ταξιδεψει, για ενα τοσο σημαντικο πολιτιστικο γεγονος. Αυτη…..Το βραδυ των εγκαινιων προσβαλλοντας τον πολιτισμο που υποτιθεται πως εκπροσωπει και ολη τη Ζακυνθο,, πηγε για φαγητο με τους πολιτικους της φιλους σε ταβερνα εφευρισκοντας μια αστεια δικαιολογια. Η ολη ιστορια βεβαια ειχε να κανει με μικροπολιτικες του τοπικου βουλευτη της ΝΔ και παλαιοκομματικου τυπου πρακτικες του στυλ, δεν θα πριμοδοτησουμε με την παρουσια μας εργα της αντιπολιτευσης.
Και την εβλεπα σοβαρη κυρια, αξιοπρεπως ενδεδυμενη, με στεκα στα μαλλια, επιστημων και τα ολα της. Δυστυχως…
Δυστυχεστετα
Απο την αλλη ομως, το να της φορτωνουμε τον βιαστη Λιγναδη, το ευρισκω αδικο. Τι επρεπε να κανει δηλαδη, να παρακολουθει τη κρεβατοκαμαρα του για να αποφασισει αν θα τον διορισει στο εθνικο θεατρο η´ οχι ?
Και παρακατω ο Κυριακος. Βγαινει φωτο με χιλιους δυο πιθανους και απιθανους, και επειδη φωτογραφηθηκε με τον Λιγναδη, που στο κατω κατω διευθυντης του εθνικου ειναι, να του τον φορτωσουμε φωτογραφικως ? Δεν στεκει
Να ειπουμε ομως οτι για την προσπαθεια συγκαλυψης και υποβαθμισης οταν ξεσπασε η βρομοιστορια απο την κυβερνηση και τα χαλκεια της και την απελευθερωση του, υπαρχει πολιτικη μποχα και δυσωδια
Αυτο στεκει και παραστεκει μαλιστα
Ντροπη
Αυτο με την ανεξαρτητη δικαιοσυνη…Ειναι ανεκδοτο…
Οσον αφορα δε το αν εχουμε δικαιωμα να κρινουμε τους κρινοντες
Βεβαιως και το εχουμε, και αυτος ειναι ο ρολος της δικαιοσυνης, να ταιριαζουν οι αποφασεις της με αυτο που λεγεται …´´Το κοινο περι δικαιου αισθημα´´ περα απο νομικιστικες φιοριτουρες, περικοκλαδες και υποπτες τυπολαγνειες
Γιατι οταν δεν το κανει, η´ δεν φαινεται οτι το κανει, κατι ειναι στραβο και πολυ πολυ πιθανον φαυλο…
Ο τυπος δικαστηκε και καταδικαστηκε για βιασμο. Ναι η´ οχι ?
Λοιπον ?
Τελικά η δικαιοσύνη έχει και αυτιά και μάτια, ίσως τα χρησιμοποιεί επιλεκτικά. Διαβάζω την καταδίκη του ιερέα από το Αγρίνιο, για βιασμό και ασέλγεια σε ανήλικα. Η ποινή από το Μικτό Ορκωτό της Λευκάδας, ήταν 27 έτη, χωρίς αναστολή, βέβαια όλα τα αδικήματα δεν είναι ίδια. Όμως, η ποινή του ιερέα ήταν πάνω από διπλάσια και κυρίως χωρίς το δικαίωμα της αναστολής. Αναρωτιέμαι, αν έπαιξαν ρόλο, αφενός η φτώχεια του παπά και αφετέρου η γνωριμία του άλλου κατηγορουμένου με τους ισχυρούς της πολιτικής ; Εσείς τι λέτε πατριώτες ; Είναι και εδώ «συνταγματικά ανεκτές» οι τεράστιες αποκλείσεις, κάτι δηλαδή σαν τα πρόστιμα των ανεμβολίαστων;
Ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής: Καμαρώνετε γιατί ακριβώς; Διότι ο κ. Παπαγγελόπουλος όντως παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο με λιγότερες κατηγορίες από όσες του είχε αποδώσει η ανάκριση. Αλήθεια είναι αυτό. Και σεβόμαστε το πόρισμα και το βούλευμα των δικαστών. Ο καθένας μπορεί να έχει τις προσωπικές του σκέψεις για το πόσο έχει εσωτερική συνέχεια. Όντως παραπέμπεται για λιγότερες.
Άρα τι είναι; «Ολίγον έγκυος»; Είναι «ολίγον ένοχος»; Είναι υπόδικος για κακούργημα και παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο.
Πηγή: https://primeminister.gr/2022/07/06/29730
Δικηγορικός σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ) :2. Κορωνίδα του ευρωπαϊκού νομικού πολιτισμού, στο πεδίο του ποινικού δικαίου, αποτελεί το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος θεωρείται αθώος μέχρι την έκδοση αμετάκλητης καταδικαστικής δικαστικής απόφασης και η βασική αυτή αρχή δεν πρέπει να κάμπτεται από οποιονδήποτε και για οποιοδήποτε λόγο.
Πηγή:https://www.dsa.gr/%CE%B4%CE%B5%CE%BB%CF%84%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%8D%CF%80%CE%BF%CF%85/%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%AC%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%B4%CF%83/%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%AE-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%83%CF%8D%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8C-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF-%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CE%B1%CE%AF%CF%83%CE%B8%CE%B7%CE%BC
Είναι γνωστό πως ο πρωθυπουργός βρίσκεται πολιτισμικά, αξιακα και ως προς την αντίληψη των θεσμών στον 17ο αιώνα αλλά εδώ έχουμε κάτι ενδιαφέρον. Ο ΔΣΑ ενώ δεν βρήκε να πει μια λέξη για την κατάφορη παραβίαση του τεκμηρίου της αθωότητας ενός παραπεμπόμενου, δηλαδή του ορισμού της έννοιας του τεκμηρίου της αθωότητας, έβγαλε ψήφισμα για το τεκμήριο της αθωότητας ενός πρωτοδίκως καταδικασμένου.
Τελικα ίσως να είχε σε κάτι δίκιο ο πρωθυπουργός, υπάρχει “ολίγον ένοχος”
@Λυμπερης. Μα ηταν δυνατον ο Δικηγορικος Συλλογος Αθηνων να απεμπολησει το πιο αποδοτικο κομματι ασχολιας των μελων του, την εφεση – ελευθερος και να μην βγαλει ανακοινωση ?
Με το σχετικο καλλωπιστικο περιτυλιγμα σερβιρισματος βεβαιως….Αθωος μεχρι τελεσιδικιας και Ευρωπαικος πολιτισμος και τεκμηριο αθωοτητας κ.λ.π. κ.λ.π.
Εχουν χτιστει καρριερες και αγοραστει κοτερα και βιλες στο Αιγαιο απ´ αυτο το εμποριο ελπιδας
Ο ΔΣΑ θα το αφηνε ετσι ?
Τωρα θα μου πει κανεις γιατι δεν βγαζουν ανακοινωση ολες τις φορες που υπαρχει δυσαρμονια στην αντιληψη της κοινωνιας με τα αποτελεσματα μιας δικαστικης διαδικασιας ?
Ανθρωποι ειναι κι´ αυτοι….Ξεχνιουνται καμια φορα………..
@lycinos
Συμφωνώ ως προς το ότι όντως είναι ένα υπεραποδοτικο κομμάτι του κύκλου εργασιών, εντούτοις δεν μπορώ να βρω συσχέτιση με τα ελατήρια της ανακοίνωσης.
Στο κάτω κάτω μια ανακοίνωση δεν θα αυξήσει την πελατεία.
Νομίζω πως θα ήταν ποιο λογικό να ενταχθεί η πράξη του ΔΣΑ σε στο ίδιο πλαίσιο με το δελτίο τύπου της Ένωσης δικαστών και εισαγγελέων η οποία μιλάει για ” ΥΠΟΚΙΝΟΥΜΕΝΗ για πολιτικές σκοπιμότητες ” (κεφαλαία είναι στο δελτίο τύπου) αντίδραση στο άκουσμα της αναστολής.
Πηγή: https://ende.gr/%ce%b4%ce%b5%ce%bb%cf%84%ce%b9%ce%bf-%cf%84%cf%85%cf%80%ce%bf%cf%85-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7-%cf%83%cf%85%ce%bd%ce%b5%cf%87%ce%b9%ce%b6%cf%8c%ce%bc%ce%b5/
Υποκινούμενες οι αντιδράσεις όσων δεν έχουν τις νομικές γνώσεις να αντιληφθούν την δικαστική σοφία πίσω από την αναστολή, ενώ οι ανακοινώσεις αυτών πρέπει να θεωρούνται μη υποκινούμενες, ακόμη κι αν προδήλως τους εκθέτουν και έρχονται σε αντίθεση με την πρακτική που εφαρμόστηκε σε προηγούμενες περιπτώσεις.
Επειδη ο τροπος που εκφραστηκα στο πρωτο μου σχολιο, μπορει να δημιουργησει και δικαιως παρεξηγησεις, θελω να διευκρινισω οτι
Πρωτον…Απο τις βασικες μου αρχες…… Βεβαιως και πιστευω στο τεκμηριο αθωοτητας ενος κατηγορουμενου
Και Δευτερον…´´Το κοινο περι δικαιου αισθημα´´ δεν ειναι αλανθαστο, και οχι μονον αυτο, αλλα ειναι και επικινδυνο εργαλειο χειραγωγησης στα χερια πειρατων της πολιτικης, οπως τωρα στο συγκεκριμενο επιχειρειται απο τον ΣΥΡΙΖΑ, η´ εχει επιχειρηθει στο παρελθον απο την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ σε σχετικα η´ και αλλα θεματα…..Ολη η Τρεχουσα Πολιτικη στη χωρα μας πειρατεια ειναι στο γενικοτερο, αλλα αυτη η συζητηση ανηκει αλλου…………
Δυστυχως ομως
Ολη αυτη η διαδικασια, εφεσης, αναστολης, αποφυλακισης…..
Εχει γινει σε μεγαλο βαθμο φαμπρικα αδικιας, που αντικατοπτριζει, στο μερος που της αναλογει, την κακη ποιοτητα λειτουργιας ολων των θεσμων. Κρατους, πολιτικης εξουσιας, δικαστικης εξουσιας, ΜΜΕ……
Εκεινο ομως που δεν απεμπολω σαν μελος του χορου, ειναι το δικαιωμα να κρινω
Και εδω ειμαι αρνητικος. ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ και οι μηχανισμοι που ελεγχουν…Κατι μυριζει ασχημα…
@lycinos
Το κοινό περί δικαίου αίσθημα κινδυνεύει όντως να χρησιμοποιηθεί από τις πολιτικές δυνάμεις για να εξυπηρετήσει δικές τους σκοπιμότητες.
Η σημαντική διάκριση όμως είναι αν ο πολιτικός φορέας προσπαθεί να εκφράσει την κοινωνική αντίληψη ή προσπαθεί να την διαμορφώσει κατάλληλα ώστε αυτή να συμπράξει με τους σκοπούς του.
Και αυτό δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο ζήτημα αλλά κάθε πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης.
Δες για παράδειγμα την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, η κυβέρνηση μοιράζει συγχαρητήρια ενώ η αντιπολίτευση παρουσιάζει μια μαύρη εικόνα.
Δες την συμμετοχή της χώρα στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η κυβέρνηση μιλάει για την σωστή πλευρά της ιστορίας ενώ η αντιπολίτευση ισχυρίζεται πως η χώρα έγινε μέρος του προβλήματος αντί μέρος της λύσης.
Δες το πεδίο της δικαιοσύνης όπου οι μεν μιλάνε για σκευωρία ανα περίπτωση ενώ η δε για απόπειρα χειραγώγησης και τούμπαλιν ανάλογως του πολιτικού προσήμου.
Μπορώ να συνεχίσω τον κατάλογο αλλά νομίζω πως έχει καλυφθεί ο ισχυρισμός.
Εδώ λοιπόν, αν θέλουμε να διατηρήσουμε το δικαίωμα μας να είμαστε ελλογα όντα , πρέπει να προσπαθήσουμε να αντιληφθούμε ποιος κατά περίπτωση ελέγχει τις λέξεις και δια μέσω αυτών επιχειρεί να διαμορφώσει την σκέψη.
Και αυτη η διαδικασία να επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά σε κάθε περίπτωση.
Το να ομαδοποιούνται οι περιπτώσεις καταλήγοντας σε ένα γενικό συμπέρασμα το οποίο θα προκαταλαμβανει την κρίση μας σε κάθε νέα περίπτωση, μας γλυτώνει ενέργεια αλλά μας αφαιρεί κεφάλαιο κρίσης.
Σε αυτό το πλαίσιο, εάν η φύγουμε από την κρίση επί της συγκεκριμένης απόφασης και μεταφερθούμε σε κριτική περί του κοινού αισθήματος και των πολιτικών εκμεταλλεύσεων γενικώς χάνουμε την ουσία.
Για παράδειγμα, η δηλώσεις επί του πεζοδρομίου για το μεγαλύτερο σκάνδαλο ( νοβαρτις) δεν ήταν μια χοντροκομμένη προσπάθεια εκμετάλλευσης του εκλογικού σώματος δια της “μόχλευσης” του κοινού περί δικαίου αισθηματος?
Αναμφίβολα.
Υπήρξε σκάνδαλο?
Αναμφίβολα.
Που καταλήγουμε, σε ποιο συμπέρασμα?
Οι μεν θα ισχυριστούν πως δεν προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν πολιτικά την υπόθεση γιατί είναι υπαρκτό το σκάνδαλο.
Οι δε θα πουν πως δεν υπάρχει σκάνδαλο γιατί οι μεν προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν πολιτικά.
Ράβδος εν γωνία άρα βρέχει.
Καταληκτικά το κοινό περί δικαίου αίσθημα νομικά δεν στέκει,
( Ενδεικτικά https://www.constitutionalism.gr/2019-12_stamatis-koino-peri-dikaiou-aisthima/ )
όμως οφείλουμε πάντα ως πολίτες να συζητάμε και να συνδιαμορφωνουμε την άποψη μας.
Δεν έχουμε δικαίωμα, έχουμε υποχρέωση.
@Λυμπερης
Τα ειπα ´´Λυμπερης´´ τα ειπα…
Αλλα…Προσεξε που φροντισες να φτασεις…
Εσυ ´´Η σημαντική διάκριση όμως είναι αν ο πολιτικός φορέας προσπαθεί να εκφράσει την κοινωνική αντίληψη ή προσπαθεί να την διαμορφώσει κατάλληλα ώστε αυτή να συμπράξει με τους σκοπούς του´´…Γιατι χαμογελαω αραγε ?…. ´´Σημαντικη διακριση´´ λοιπον…
Δεν προσεξες ομως την ειρωνεια…´´Ολη η Τρεχουσα Πολιτικη στη χωρα μας πειρατεια ειναι στο γενικοτερο´´…………
Ο καθε πολιτικος φορεας, κομμα, διεκδικει για τον εαυτο του τον ρολο του καλου, του αγαθου και του ανιδιοτελους
Στο κατω κατω……Τα ιδια λενε και οι τζιχαντιστες…Προταση ζωης κανουν κι αυτοι…
Και εκει αρχιζουν τα δυσκολα των εγκλωβισμων…
Καταλαβαινεις ελπιζω οτι…Μιλαμε για κλωβους σκεψης…
Και ειμαι σιγουρος οτι εσυ δεν εισαι τζιχαντιστης η´ δεν πρεπει να ειμαι ?
Οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται για όλους, μόνο έτσι μπορεί ο θεσμικός ρόλος της δικαιοσύνης να είναι ο θεμέλιος λίθος της Δημοκρατίας. Στην περίπτωση Λιγνάδη η απόφαση για την αναστολή μέχρι το εφετείο είναι σύννομη. Να γυρίσουμε πάλι πίσω στις εποχές του λυντσάρισματος. Έχει δικαιωματα και σωστά η δικαιοσύνη έπραξε. Άλλωστε το εφετείο κρίνει βάση στοιχείων , μόνο το εφετείο. Ο Γιωτόπουλος πήρε τριήμερη άδεια μετά από 20 χρόνια. Το προέβλεπε το νόμος και σωστά έπραξαν. Ο Παπαγγελοπουλος κατηγορείτε για κατάχρηση εξουσίας, θα κρίνει η δικαιοσύνη. Ηρεμία συνάνθρωποι , ηρεμία. Η κυρία Μενδωνη έχει την πολιτική ευθύνη της επιλογής του Λιγνάδη. Μόνο αυτό , τίποτα άλλο. Έπρεπε να έχει παραιτηθεί. Ηθικό είναι το θέμα.
@lycinos
Τα κόμματα δεν κάνουν προτάσεις ζωής, πολιτικές προτάσεις κάνουν που εξυπηρετούν τα συμφέροντα που θέλουν να εκφράσουν.
Αν λοιπόν θέλουμε και τα δικά μας συμφέροντα να εκφραστούν θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο.
Εάν πιστεύουμε στους θεσμούς θα πρέπει να βρούμε τρόπο να τους βελτιώσουμε.
Αν δεν πιστεύουμε σε αυτούς θα πρέπει να κάνουμε μια εναλλακτική πρόταση η οποία θα μπορέσει να γίνει πλειοψηφική. Όμως εκεί μιλάμε για άλμα στο κενό και η ιστορική εμπειρία μας έχει δείξει πως με την κατάρρευση των θεσμών ξεπροβάλλουν τα τέρατα από το παρασκήνιο (εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση κατά την οποία τα τέρατα είναι ήδη στο προσκήνιο, αλλά εκεί μιλάμε για ένοπλες επαναστάσεις).
Οπότε, κατά την δική μου αντίληψη, η απαίτηση για βελτίωση των θεσμών είναι μονόδρομος.
Σε ένα άλλο σχόλιο μου είχα μιλήσει για άμεση δημοκρατία με τις δυνατότητες που δίνει η τεχνολογία ώστε να γίνει μια πραγματική διάκριση της εκτελεστικής από την νομοθετική εξουσία.
Σωστό ή λάθος ως πρόταση μπορεί να το κρίνει ο καθένας, αλλά είναι σίγουρα σωστό το γεγονός πως υπήρξε ως πρόταση.
Η άγνοια για την Ιστορία μας κάνει να μιλάμε άσχημα για την δική μας εποχή (αποδίδεται στον Φλωμπέρ) και πολλές φορές πέφτουμε στον πειρασμό να μηδενίσουμε τα πάντα. Η απογοήτευση όμως μπορεί είτε να γίνει κίνητρο είτε να οδηγήσει στην παραίτηση. Και παραίτηση από την πολιτική ζωή οδηγεί στην ιδιωτεία.
@Λυμπερης
Στα πιο πολλα θα συμφωνησω
Αλλα
Δεν μου απαντησες ομως αν εισαι τζιχαντιστης
@lycinos
Δεν είναι όλοι οι μουσουλμάνοι τζιχαντιστές και δεν είναι όλοι οι τζιχαντιστές μουσουλμάνοι.