Στοχευμένη η βολή κατά της δημοσιογράφου του Αλ Τζαζίρα

Συστηματικές δολοφονίες ρεπόρτερ και δημοσιογράφων στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα

Ο φόνος της δημοσιογράφου του Αλ Τζαζίρα, Σιρίν Άκλα, προστίθεται στον μακρύ κατάλογο των ρεπόρτερ και φωτογράφων, που έχουν δολοφονηθεί τα τελευταία χρόνια από τον ισραηλινό στρατό, σύμφωνα με έγκριτους δημοσιογράφους του διεθνούς Τύπου, αλλά  και την οργάνωση Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα.

Ο Αμερικανός δημοσιογράφος, Chris Henges, έχει εργαστεί ως επικεφαλής του Γραφείου Μέσης Ανατολής των New York Times για πολλά χρόνια. Γνωρίζει από πρώτο χέρι τις συνθήκες που επικρατούν στη Δυτική Όχθη. Στο άρθρο που ακολουθεί, αποκαλύπτει τους υπαίτιους της πρόσφατης δολοφονίας, της δημοσιογράφου του Αλ Τζαζίρα, Σιρίν Άκλα, στη Τζενίν της Δυτικής Όχθης. Σημειώνει ότι ο ισραηλινός ελεύθερος σκοπευτής έβλεπε πολύ καλά ποιον πυροβολεί, ενώ καταγράφει τη συστηματική όπως, αναφέρει, παρεμπόδιση των εκπροσώπων του Τύπου να καλύψουν γεγονότα γύρω από εγκλήματα του ισραηλινού στρατού στα παλαιστινιακά εδάφη. Υπενθυμίζει τις «αποσιωπημένες»  δολοφονίες δημοσιογράφων στη Δυτική Όχθη και τη Γάζα τα τελευταία χρόνια, και υποστηρίζει ότι η ατιμωρησία τέτοιων εγκλημάτων είναι «απαραβίαστος» κανόνας για την κυβέρνηση του Ισραήλ.

«Αναγνώριση στόχου με ακρίβεια και στόχευση από πρόθεση»

Η έμπειρη ρεπόρτερ του Αλ Τζαζίρα, Σιρίν Άκλα κάλυπτε τις ένοπλες συγκρούσεις στην περιοχή πάνω από δύο δεκαετίες και γνώριζε πολύ καλά το πρωτόκολλο. Αυτή και άλλοι δημοσιογράφοι ήταν την περασμένη Τετάρτη στο ύπαιθρο, σαφώς ορατοί από τους Ισραηλινούς ελεύθερους σκοπευτές που βρίσκονταν σε ένα κτίριο, σε απόσταση περίπου διακοσίων μέτρων. Στο αλεξίσφαιρο γιλέκο που φορούσε και στο κράνος αναγραφόταν με μεγάλα γράμματα η λέξη: «PRESS».

Ρίχτηκαν τρεις πυροβολισμοί προς το μέρος της. Η δεύτερη σφαίρα χτύπησε στην πλάτη τον παραγωγό του Αλ Τζαζίρα, Αλί Σαμούντι. Ο τρίτος πυροβολισμός-όπως θυμάται ο Σαμούντι- χτύπησε τη Σιρίν Άκλα στο πρόσωπο κάτω από το χείλος του κράνους της.

Μερικά δευτερόλεπτα πριν ο ελεύθερος σκοπευτής έβλεπε μέσα από το σκόπευτρο του όπλου του το προφίλ της Σιρίν Άκλα, ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα πρόσωπα στη Μέση Ανατολή. Η σφαίρα των 5,56 mm από το M-16, σχεδιασμένη να περιστρέφεται κατά την πρόσκρουση, θα συνέτριβε το μεγαλύτερο μέρος του κεφαλιού της.

Η ακρίβεια του M-16, ειδικά των M16A4 που είναι εξοπλισμένα με το προηγμένο τηλεσκοπικό φακό (ACOG), είναι πολύ υψηλή. Στις μάχες στη Φαλούτζα βρέθηκαν τόσοι πολλοί νεκροί αντάρτες με τραύματα στο κεφάλι που οι παρατηρητές στην αρχή νόμισαν ότι είχαν εκτελεστεί. Η σφαίρα που σκότωσε την Άκλα στόχευσε με ακρίβεια ανάμεσα στο μικρό άνοιγμα μεταξύ του κράνους και του γιακά από το γιλέκο της.

Εντολή ή καπρίτσιο στιγμής;

Έχω συμμετάσχει σε μάχες, συμπεριλαμβανομένων των συγκρούσεων μεταξύ ισραηλινών και παλαιστινιακών δυνάμεων. Σ΄ ένα πεδίο της μάχης οι ελεύθεροι σκοπευτές φοβούνται επειδή ο κάθε φόνος υπολογίζεται. Η εκτέλεση του Σιρίν Άκλα δεν ήταν ατύχημα. Εστίασαν πάνω της για να της ρίξουν. Δε μπορώ ν’ απαντήσω εάν αυτή η δολοφονία διατάχθηκε από διοικητές ή αν ήταν το καπρίτσιο της στιγμής  ενός Ισραηλινού ελεύθερου σκοπευτή. Οι Ισραηλινοί, άλλωστε, πυροβολούν ατιμώρητα τόσους πολλούς Παλαιστίνιους. Υποθέτω, ότι ο ελεύθερος σκοπευτής ήξερε ότι μπορούσε να σκοτώσει τη Σιρίν Άκλα,  χωρίς να αντιμετωπίσει ποτέ καμία συνέπεια.

Σε ανακοίνωση του Αλ Τζαζίρα αναφέρεται, ότι πρόκειται για «μια δολοφονία κατάφωρης παραβίασης διεθνών νόμων και κανόνων», προσθέτοντας, ότι η δημοσιογράφος Σιρίν Αμπού Άκλα «δολοφονήθηκε εν ψυχρώ».

Η 51χρονη  Παλαιστινοαμερικανίδα, Σιρίν Άκλα, ήταν αναγνωρισμένη κι αξιόπιστη παρουσία στις τηλεοπτικές οθόνες, σε ολόκληρη την περιοχή. Σεβαστή για το θάρρος και την ακεραιότητά της, κι αγαπητή για το προσεκτικό κι ευαίσθητο ρεπορτάζ της γύρω από την πολυπλοκότητα της καθημερινής ζωής, υπό κατοχή. Τα ρεπορτάζ της από τα κατεχόμενα τακτικά εξέθεταν τα ισραηλινά αφηγήματα, αποκαλύπτοντας προπηλακισμούς και εγκλήματα του στρατού, καθιστώντας τη μισητή στην ισραηλινή κυβέρνηση. Ήταν ηρωίδα, όμως για τις νεαρές Παλαιστίνιες, όπως δήλωσε, η Παλαιστινοαμερικανίδα δημοσιογράφος, Ντάλια Ατουκα και φίλη του θύματος στους  New York Times:.

 «Ξέρω πολλά κορίτσια που μεγάλωσαν μιμούμενες τη Σιρίν μπροστά σε έναν καθρέφτη, κρατώντας τις βούρτσες των μαλλιών τους, ως μικρόφωνα, προσποιούμενες τη Σιρίν. Τόσο διαρκής και σημαντική ήταν η παρουσία της».

Investigation of Journalist’s Killing May Hinge on Bullet

Κηδεία με αγριότητες και προσβολές

Σ’ ένα βίντεο που μετέδωσε το Αλ Τζαζίρα μετά τη δολοφονία η Άκλα έλεγε: «Επέλεξα τη δημοσιογραφία για να είμαι κοντά στον κόσμο», προσθέτοντας ότι «μπορεί να μην είναι εύκολο να αλλάξει η πραγματικότητα, αλλά τουλάχιστον κατάφερα να βγάζω τη φωνή τους προς τον έξω κόσμο».

Σε μια συνέντευξή της, το  2017, στο παλαιστινιακό τηλεοπτικό κανάλι An-Najah NBC, ρωτήθηκε αν φοβόταν το ενδεχόμενο να την πυροβολήσουν.

 «Φυσικά, φοβάμαι», είπε. «Σε μια συγκεκριμένη στιγμή ξεχνάς αυτόν τον φόβο. Δεν πάμε να πεθάνουμε. Πηγαίνουμε και προσπαθούμε να βρούμε πού μπορούμε να σταθούμε και πώς να προστατέψουμε το συνεργείο, προτού σκεφτώ πώς θα βγω στον αέρα και τι θα πω».

Στην κηδεία της προσήλθαν χιλιάδες κόσμου. Ήταν η μεγαλύτερη κηδεία στην Ιερουσαλήμ, από τον θάνατο του Παλαιστίνιου ηγέτη Φαϊζάλ Χουσεϊνί το 2002. Η ισραηλινή αστυνομία, με πλήρη εξοπλισμό για αντιμετώπιση εξέγερσης διέκοψε την πομπή, κατάσχοντας και πετώντας κάτω παλαιστινιακές σημαίες. Εκτόξευσε χειροβομβίδες κρότου-λάμψης και έσπρωξε, χτύπησε και ξυλοκόπησε πενθούντες και παλαίμαχους, με αποτέλεσμα να τους πέσει το φέρετρο. Χιλιάδες φώναζαν: «Θυσιάζουμε την ψυχή και το αίμα μας για σένα, Σιρίν». Ήταν ένα άλλο παράδειγμα της καθημερινής ταπείνωσης που υφίστανται οι Παλαιστίνιοι από τους Ισραηλινούς κατακτητές τους. Ήταν επίσης ένας συγκινητικός φόρος τιμής σε μία ρεπόρτερ που κατάλαβε ότι ο ρόλος της δημοσιογραφίας είναι να δίνει φωνή σε αυτούς που οι ισχυροί επιδιώκουν να φιμώσουν.

Καλολαδωμένη προπαγανδιστική μηχανή

Κάλυψα την ισραηλινή κατοχή για επτά χρόνια, δύο χρόνια με την εφημερίδα Dallas Morning News και πέντε με τους New York Times, ως  επικεφαλής του Γραφείου Μέσης Ανατολής. Ένας από τους κύριους στόχους του ισραηλινού στρατού ήταν να αποτρέψει το ρεπορτάζ μας από τα κατεχόμενα εδάφη.

Όποτε, μπορούσαμε να περάσουμε από ισραηλινά σημεία ελέγχου -δεν ήταν πάντοτε δυνατό- για να τεκμηριώσουμε δολοφονικές επιθέσεις από Ισραηλινούς στρατιώτες σε άοπλους Παλαιστίνιους, τότε η καλολαδωμένη προπαγανδιστική μηχανή αναλάμβανε να συσκοτίσει τα ρεπορτάζ μας. Ισραηλινοί αξιωματούχοι εξέδιδαν αμέσως αντίθετες αφηγήσεις.

Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας και ο εκπρόσωπος της Ισραηλινής Άμυνας (IDF), για παράδειγμα, κατηγόρησαν αμέσως Παλαιστίνιους ενόπλους για τη δολοφονία της Σιρίν Άκλα,  μέχρι που το βίντεο που εξέτασε το Ισραηλινό Κέντρο Πληροφοριών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στα Κατεχόμενα, αποκάλυψε το ψέμα.

Το μοτίβο της συσκότισης

Κάθε φορά που το Ισραήλ πιάνεται να λέει ψέματα- όπως συνέβη με τη δολοφονία της Άκλα, υπόσχεται αμέσως έρευνα. Η αφήγηση μετατοπίζεται από το να κατηγορούμε τους Παλαιστίνιους στο αποτέλεσμα μιας έρευνας. Σπάνια, ωστόσο, διεξάγονται αμερόληπτες έρευνες για τις εκατοντάδες δολοφονίες Παλαιστινίων από στρατιώτες και Εβραίους εποίκους.

Οι δράστες σχεδόν ποτέ δεν οδηγούνται σε δίκη, ούτε λογοδοτούν. Το μοτίβο της ισραηλινής συσκότισης είναι αξιοθρήνητα προβλέψιμο. Το ίδιο συμβαίνει και με τη συμπαιγνία μεγάλου μέρους των εταιρικών ΜΜΕ με τους Ρεπουμπλικάνους και Δημοκρατικούς πολιτικούς. Οι πολιτικοί των ΗΠΑ αποδοκίμασαν τη δολοφονία της Άκλα κι επανέλαβαν με πάσα «υπευθυνότητα» τη γνωστή ρητορεία, ζητώντας μια «ενδελεχή έρευνα» από το στρατό που διέπραξε το έγκλημα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, τον Σεπτέμβριο του 2000, το Ισραήλ ξεκίνησε μια τυπική προπαγανδιστική εκστρατεία για το δραματικό βίντεο που καταγράφηκε τότε, στη διασταύρωση Netzarim στη Λωρίδα της Γάζας από το  γαλλικό κανάλι, France 2 TV.  Ένας πατέρας προσπαθούσε να προστατεύσει τον 12χρονο γιο του, Μοχάμετ αλ Ντουρα, από τα ισραηλινά πυρά, από τα οποία το παιδί έχασε τη ζωή του. Επί χρόνια, λοιπόν, οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι ψεύδονταν σχετικά με τη δολοφονία του αγοριού, κατηγορώντας πρώτα τους Παλαιστίνιους ότι πυροβόλησαν, κι αργότερα υπονοούσαν ότι η σκηνή ήταν ψεύτικη και ότι ο Μοχάμετ ήταν ακόμα ζωντανός.

Πάντως, ένα πράγμα είναι βέβαιο για τη δολοφονία της Άκλα. Ο ισραηλινός στρατός γνωρίζει ποιος από τους ελεύθερους σκοπευτές του σκότωσε τον Σιρίν Άκλα. Το όνομα του στρατιώτη πιθανότατα δε θα δημοσιοποιηθεί ποτέ. Ούτε, περιμένω, ότι θα τον επιπλήξουν.

Israel’s Credibility ‘Not Very High,’ Minister Says on Killing of Al Jazeera Journalist

Παρεμπόδιση ερευνών

 «Με όλο τον σεβασμό προς εμάς, ας πούμε ότι η αξιοπιστία του Ισραήλ δεν είναι πολύ υψηλή σε τέτοιες περιπτώσεις», δήλωσε ο υπουργός Υποθέσεων Διασποράς του Ισραήλ Νάτσμαν Σαϊ στην εφημερίδα Haaretz, σχετικά με μια ισραηλινή έρευνα για τη δολοφονία. «Το γνωρίζουμε αυτό, βασίζεται στο παρελθόν».

Το Ισραήλ έχει μακρά ιστορία παρεμπόδισης των ερευνών για πληθώρα εγκλημάτων πολέμου που διαπράττει στη Γάζα, τη μεγαλύτερη υπαίθρια φυλακή στον κόσμο και τη Δυτική Όχθη. Αρνείται να συνεργαστεί με το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ΔΠΔ) για πιθανά εγκλήματα πολέμου στα κατεχόμενα. Δε συνεργάζεται με το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και απαγορεύει στον Ειδικό Εισηγητή των Ηνωμένων Εθνών (UNSR) για τα ανθρώπινα δικαιώματα να εισέλθει στη χώρα.

Palestinian Human Rights Organizations Condemn Israel’s Unremitting Attempts to Silence Them

Επίσης, ανακάλεσε την άδεια εργασίας του Ομάρ Σακίρ, Διευθυντή του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Ισραήλ και Παλαιστίνη), το 2018 και τον απέλασε. Τον Μάιο του 2018, το Υπουργείο Στρατηγικών Υποθέσεων και Δημόσιας Διπλωματίας του Ισραήλ δημοσίευσε μια έκθεση που καλούσε την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και τα ευρωπαϊκά κράτη να σταματήσουν την άμεση και έμμεση οικονομική υποστήριξη και χρηματοδότηση σε παλαιστινιακούς και διεθνείς οργανισμούς ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που «έχουν δεσμούς με την τρομοκρατία και έχουν προωθήσει μποϊκοτάζ κατά του Ισραήλ».

 «Γάζωμα»

Το Ισραήλ βασίζεται σε εκστρατείες τρόμου, με τυχαίες και αδιάκριτες δολοφονίες, για να νικήσει την παλαιστινιακή αντίσταση. Οι Ισραηλινοί στρατηγοί περιγράφουν το «γάζωμα» ως την τακτική, που είναι μέρος ενός ατελείωτου πολέμου φθοράς.

Israel must prove it has freedom to defend itself – opinion

Οι βομβαρδισμοί και το σφυροκόπημα της Γάζας το 2014, που διήρκεσαν 51 ημέρες, σκότωσαν περισσότερους από 2.250 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων 551 παιδιά. Η χρήση του στρατού εναντίον ενός κατεχόμενου πληθυσμού, ο οποίος δε διαθέτει μηχανοκίνητες μονάδες, αεροπορία, ναυτικό, πυραύλους, βαρύ πυροβολικό και διοίκηση και έλεγχο, για να μην αναφέρουμε τη δέσμευση των ΗΠΑ να παράσχουν αμυντική βοήθεια 38 δισ δολαρίων στο Ισραήλ την επόμενη δεκαετία, δε δικαιολογείται βάσει του διεθνούς δικαίου.

Το Ισραήλ δεν ασκεί το δικαίωμα υπεράσπισής του. Οι επιθέσεις που εξαπολύει έχουν σχεδιαστεί για να υποβαθμίσουν τις μη στρατιωτικές υποδομές, να καταστρέψουν σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού και λυμάτων, πολυκατοικίες, κυβερνητικά κτίρια, δρόμους, γέφυρες, δημόσιες εγκαταστάσεις, γεωργικές εκτάσεις, σχολεία και τζαμιά.

Μήνυμα τρόμου προς κάθε κατεύθυνση

Επίσης, το Ισραήλ άσκησε κρατική τρομοκρατία για να συντρίψει το Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης , όταν είδε ακτιβιστές να έρχονται στα κατεχόμενα από όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας συχνά τα σώματά τους για να εμποδίσουν την κατεδάφιση σπιτιών, των Παλαιστίνιων, αλλά και να κινηματογραφήσουν και να καταγράψουν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Shireen Abu Akleh was executed to send a message to Palestinians

Όπως γράφει ο συγγραφέας δημοσιογράφος Τζόναθαν Κουκ, το αμερικανικό διαβατήριο της δημοσιογράφου Σιρίν Άκλα δεν ήταν αρκετό για να τη σώσει από την τιμωρία, όπως ούτε αυτό της  Ρέιτσελ Κόρι, που δολοφονήθηκε το 2003 από έναν Ισραηλινό οδηγό μπουλντόζας καθώς προσπαθούσε να προστατεύσει τα σπίτια των Παλαιστινίων στη Γάζα.

Ομοίως, το βρετανικό διαβατήριο του Τομ Χέρνταλ δεν εμπόδισε τον πυροβολισμό του στο κεφάλι, καθώς προσπαθούσε να προστατεύσει παιδιά Παλαιστινίων στη Γάζα από τα ισραηλινά πυρά. Ούτε το βρετανικό διαβατήριο του σκηνοθέτη Τζέιμς Μίλερ εμπόδισε έναν Ισραηλινό στρατιώτη να τον εκτελέσει, καθώς κατέγραψε την επίθεση του Ισραήλ στον μικροσκοπικό, υπερπλήρη θύλακα της Γάζας, το 2003.

Όλοι τους θεωρήθηκαν ότι πήραν μέρος στη σύγκρουση, επειδή  ήταν μάρτυρες των γεγονότων, και δε θέλησαν να αποσιωπήσουν τα βάσανα των Παλαιστινίων. Γι’ αυτό τον λόγο, αυτοί και όσοι σκέφτονταν σαν αυτούς έπρεπε να πάρουν ένα μάθημα.

Κι αυτό δούλεψε. Σύντομα, η ομάδα των ξένων εθελοντών που πήγαν στην Παλαιστίνη για να καταγράψουν τις θηριωδίες του Ισραήλ και όταν χρειαζόταν, να υπηρετήσουν ως ανθρώπινες ασπίδες για την προστασία των Παλαιστινίων από τον ισραηλινό στρατό, έφυγε. Το Ισραήλ κατήγγειλε το Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης, ως υποστηρικτή της τρομοκρατίας και δεδομένης της ξεκάθαρης απειλής για τη ζωή τους, η δεξαμενή των εθελοντών σταδιακά στέγνωσε.

Ρεπόρτερ και φωτογράφοι: «Υπεύθυνοι για τον θάνατό τους»

Είναι γεγονός ότι το Ισραήλ τρέφει βαθιά έχθρα προς τον Τύπο, ειδικά το  Αλ Τζαζίρα, που έχει μεγάλη τηλεθέαση σε όλο τον αραβικό κόσμο. Οι ρεπόρτερ του καναλιού συνήθως δεν παίρνουν διαπίστευση, παρενοχλούνται και αποκλείονται από το ρεπορτάζ. Ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη τον Μάιο του 2021 κατέστρεψαν το κτίριο al-Jalaa στη Γάζα, όπου στεγάζονταν δεκάδες διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, συμπεριλαμβανομένων των γραφείων του Αλ Τζαζίρα και του Associated Press στη Γάζα.

Israel-Palestine : Four years of violence against Palestinian journalists covering “March of Return” protests

Από το 2018, τουλάχιστον 144 Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι έχουν τραυματιστεί από τις ισραηλινές δυνάμεις στα κατεχόμενα και τρεις, συμπεριλαμβανομένης της Σιρίν Άκλα , έχουν σκοτωθεί την ίδια περίοδο, σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα.

Οι Παλαιστίνιοι ρεπόρτερ  Αχμέτ Αμομύ Χουσείν και Γιασέρ Μορταχα, που επίσης έφεραν τα διακριτικά στοιχεία του δημοσιογράφου, πυροβολήθηκαν από Ισραηλινούς ελεύθερους σκοπευτές στη Γάζα το 2018. Σύμφωνα με το Παλαιστινιακό Υπουργείο Πληροφοριών από το 2000 έχουν σκοτωθεί τουλάχιστον 45 Παλαιστίνιοι δημοσιογράφοι από τον ισραηλινό στρατό.

Είναι επίσης γεγονός ότι το Ισραήλ δεν κρύβει τη μεγάλη περιφρόνηση για τις ζωές Παλαιστινίων, διεθνών ακτιβιστών και δημοσιογράφων. «Ας υποθέσουμε ότι η  Σιρίν Άκλα σκοτώθηκε από πυρά του ισραηλινού στρατού», δήλωσε ο Αβι Μπενιάχου πρώην εκπρόσωπος άμυνας (IDF), συμπληρώνοντας ότι «δε χρειάζεται να απολογηθείς γι’ αυτό».

Οι δημοσιογράφοι και οι φωτογράφοι, σύμφωνα με την οπτική του Ισραήλ, είναι υπεύθυνοι για τους θανάτους τους. «Όταν οι «τρομοκράτες» πυροβολούν τους στρατιώτες μας στην Τζενίν, οι στρατιώτες πρέπει να ανταποδώσουν με πλήρη ισχύ ακόμη και παρουσία δημοσιογράφων από το Αλ Τζαζίρα στην περιοχή, οι οποίοι συνήθως στέκονται εμπόδιο στον στρατό και εμποδίζουν το έργο τους», δήλωσε το μέλος της Κνεσέτ, Ιταμάρα Μπεν Γκβίρ.

Νέος γύρος αιματοχυσίας

Σύμφωνα με το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Συντονισμό Ανθρωπιστικών Υποθέσεων (UNOCHA).Οι ισραηλινές δυνάμεις έχουν σκοτώσει τουλάχιστον 380 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων 90 παιδιά, κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους. Από αυτούς οι 260 σκοτώθηκαν στη Γάζα κατά την τελευταία επίθεση του Ισραήλ, τον Μάιο του 2021.

Israeli attack on Gaza Strip ‘apparently broke the law’, HRW says

Ο ρυθμός των δολοφονιών Παλαιστινίων αυξάνεται σταθερά, μετά τη δολοφονία 18 ανθρώπων σε πόλεις του Ισραήλ από ένοπλους Παλαιστίνιους τα τέλη Μαρτίου. Τον Μάρτιο, οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν 12 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων τρία παιδιά.

Τον Απρίλιο, οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν τουλάχιστον 22 Παλαιστίνιους, μεταξύ των οποίων τρία παιδιά.  Η Σιρίν Άκλα κάλυπτε μια ισραηλινή επιδρομή στον προσφυγικό καταυλισμό στην Τζενίν, όπου οι μονάδες του στρατού ανέφεραν ότι κυνηγούσαν Παλαιστίνιους που είχαν επιτεθεί.

Ασφαλώς η  δολοφονία της δημοσιογράφου Άκλα θα αντιμετωπιζόταν πολύ διαφορετικά αν τη σκότωναν Ρώσοι στρατιώτες στην Ουκρανία. Δε θα υπήρχαν αμφιβολίες σχετικά με το ποιος διέπραξε τη δολοφονία. Ο θάνατός της θα είχε καταδικαστεί ως έγκλημα πολέμου. Κανείς δε θα είχε συναινέσει να αφήσει τον ρωσικό στρατό να διεξαγάγει την έρευνα.

 «Άξια» κι «ανάξια» θύματα

Ο κόσμος χωρίζεται σε άξια και ανάξια θύματα, σε αυτούς που αξίζουν τη συμπόνια και την υποστήριξή μας και σε αυτούς που δεν την αξίζουν. Οι Ουκρανοί είναι λευκοί και σε μεγάλο βαθμό Χριστιανοί. Βλέπουμε τον αγώνα κατά του Ρώσου κατακτητή ως μάχη για ελευθερία και δημοκρατία. Παρέχουμε 40 δις δολάρια σε όπλα και ανθρωπιστική βοήθεια. Επιβάλλουμε τιμωρητικές κυρώσεις στη Μόσχα. Κάνουμε δική μας την ουκρανική υπόθεση.

Ο 55χρονος αγώνας για την ελευθερία των Παλαιστινίων δεν είναι λιγότερο δίκαιος, ούτε λιγότερο άξιος της υποστήριξής μας. Αλλά οι Παλαιστίνιοι είναι κατεχόμενοι από τον Ισραηλινό σύμμαχό μας. Δεν είναι λευκοί. Οι περισσότεροι δεν είναι Χριστιανοί, αν και ο Σιρίν Άκλα ήταν Χριστιανή. Δεν κρίνονται, λοιπόν άξιοι. Υποφέρουν και πεθαίνουν μόνοι.

Τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε το Ισραήλ, αγνοούνται και μένουν ατιμώρητα. Οι Παλαιστίνιοι αρνούνται επίμονα να τα παρατήσουν. Αυτό τους κάνει ηρωικούς, ίσως πιο ηρωικούς, από τους Ουκρανούς μαχητές. Είμαστε στη λάθος πλευρά της ιστορίας στο Ισραήλ. Στα χέρια μας στάζει ο αίμα της Σιρίν Άκλα.

Chris Henges