Η «στοχοποίηση» προσώπων συγγενικού περιβάλλοντος πολιτικού προσώπου αποτελεί σε μεγάλο βαθμό «κιτρινισμό» και «κάτω από τη ζώνη» χτύπημα. Όταν, όμως, οι περισσότερες οικογένειες της χώρας έχουν άνεργα παιδιά και… εσύ από τη θέση του πρωθυπουργού αντί σε μια περίοδο πρωτοφανούς ακρίβειας για την πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας να κρατάς χαμηλούς τόνους, διορίζεις τον υιό σου σε θέση που λίγοι θα μπορούσαν να τοποθετηθούν χωρίς τις απαραίτητες επαφές, τότε μοιάζει με «πρόκληση» της κοινής γνώμης. Και οι εκατοντάδες αναρτήσεις και αντιδράσεις μέσα από τα social media για τον διορισμό του γιου του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το επιβεβαιώνουν
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το twitter πήραν «φωτιά» μετά τη δημοσιοποίηση της είδησης για τον διορισμό του κ. Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, γιου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, στο γραφείο του Ισπανού ευρωβουλευτή και αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Εστεμπάν Γκονθάλεθ Πονς. Η αμοιβή σε αυτές τις θέσεις κυμαίνεται από 1.700 έως περίπου 7.500 ευρώ και το γεγονός αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο, δεδομένου ότι λίγοι από τις νέες και τους νέους της Ελλάδας θα μπορούσαν να βρουν ανάλογη δουλειά, χωρίς τα… απαιτούμενα «κονέ».
Εκατοντάδες χρήστες του twitter αναρωτήθηκαν, εμφανώς ειρωνευόμενοι, αν ο γιος του πρωθυπουργού βρήκε αυτή τη δουλειά μέσω… ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ κατά τον «νόμο Χατζηδάκη»). Άλλοι πάλι, έδωσαν συγχαρητήρια στον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη, που «θυσιάζει» τα παιδιά του, στέλνοντάς τα στο εξωτερικό, την ώρα που… «αγωνίζεται να φέρει τους νέους από το εξωτερικό για να δουλέψουν στην Ελλάδα» (με μισθούς της τάξης των 612 ευρώ τον μήνα, καθαρά, μετά την πρόσφατη αύξηση του 7,5%).
«Καρφιά» και από τον Κύρτσο
Η είδηση της πρόσληψης του υιού Μητσοτάκη στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο δεν πέρασε απαρατήρητη ούτε από τον ευρωβουλευτή Γιώργο Κύρτσο και πρώην διευθυντή της πάλαι ποτέ «ναυαρχίδας της δεξιάς», της εφημερίδας «Ελεύθερος Τύπος», ο οποίος διεγράφη πριν λίγο καιρό από τη ΝΔ με εντολή του πρωθυπουργού. «Εγώ έδινα σκληρή μάχη να παραμείνω στο ΕΛΚ, παρά την απαίτηση Μητσοτάκη να με διαγράψουν», ανέφερε σε «τουίτ» του, «και αυτός προωθούσε τον γιο του στο γραφείο του Ισπανού αντιπροέδρου του ΕΛΚ. Εξαγωγή πολιτικής μικρότητας και γελοιότητας».
Πρόσθεσε, δε, σε άλλη ανάρτησή του ότι «αφού είχε γίνει ο Κ. Μπακογιάννης βοηθός στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, βρίσκω δίκαιο και λογικό να γίνει και ο Κ. Μητσοτάκης». «Ό,τι ίσχυσε για τον γιο της Ντόρας», σχολίασε ο κ. Κύρτσος, «πρέπει να ισχύσει και για τον γιο του Κυριάκου. Αξιοκρατία είναι αυτή».
«Κόβει γέφυρες», οριστικά, ο πρωθυπουργός με τη λαϊκή δεξιά και με την πλειονότητα της κοινωνίας;
Είναι, όμως, όπως προαναφέρθηκε πολιτικά «fair» να στοχοποιείται το παιδί ενός πρωθυπουργού επειδή βρήκε μια πολύ καλά δουλειά; Μια θέση απασχόλησης στην οποία λίγοι και λίγες μπορούν να τοποθετηθούν, εάν δεν έχουν τις απαραίτητες επαφές;
Σε έναν βαθμό, σε συνθήκες κανονικότητας, κάποιοι θα μπορούσαν να μιλήσουν για «λαϊκισμό» και «κιτρινισμό». Όταν, όμως, αναφέρεσαι σε μια κοινωνία που επί 12 χρόνια βιώνει την πιο ασφυκτική λιτότητα που έζησε λαός χώρας του δυτικού κόσμου σε καιρό ειρήνης και ειδικά τον τελευταίο χρόνο, αντιμετωπίζει μια ακόμη πιο άγρια κι από τα μνημόνια ακρίβεια που σαρώνει τα πενιχρά εισοδήματα, εάν είσαι πρωθυπουργός πρέπει να είσαι πιο προσεκτικός και να μην δίνεις δικαιώματα. Ειδικά, όταν, ήδη έχεις «ερεθίσει» αρνητικά ένα μεγάλο τμήμα του κοινωνικού συνόλου, με προηγούμενους «λουδοβίκειες» συμπεριφορές (βλ. ποδηλατάδα στην Πάρνηθα εν μέσω ασφυκτικού «λοκ ντάουν», διακοπές και μπάνια την ώρα που η χώρα ήταν σε πύρινο κλοιό, δηλώσεις άγνοιας της καθημερινότητας που βιώνουν μισθωτοί με 800 ευρώ τον μήνα ή και πολύ λιγότερα, κ.λπ.).
Το γεγονός, όμως, ότι ο πρωθυπουργός συνεχίζει να λειτουργεί με τρόπο που θυμίζει νεόπλουτο ολιγάρχη, φαίνεται να επιβεβαιώνει όσους υποστηρίζουν πως ο ίδιος δεν έχει αίσθηση για την αντιπάθεια που έχει δημιουργήσει ακόμη και σε ένα μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων της ΝΔ, με υπαιτιότητα δική του και του επικοινωνιακού επιτελείου του, προβάλλοντας την εικόνα ενός «ελιτιστή κυβερνήτη».
Τα μηνύματα τα έχουν στείλει προς το Μέγαρο Μαξίμου ακόμη και τα φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη Μέσα Ενημέρωσης εδώ και καιρό. Ενδεικτικό ήταν το άρθρο του καθηγητή Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, Νίκου Μαραντζίδη, στην εφημερίδα «Καθημερινή», στις 19 Σεπτεμβρίου 2021 (με τίτλο: «Γιατί τόσοι άνθρωποι νιώθουν να αντιπαθούν τον πρωθυπουργό προσωπικά;»). Όμως, από όσο φαίνεται ο πρωθυπουργός είτε δεν ενημερώθηκε ποτέ για τα «μηνύματα» που του στέλνουν εδώ και καιρό ακόμη και «φίλιες» προς αυτόν δυνάμεις, είτε έλαβε γνώση αλλά δεν τα έλαβε υπόψη, με ό,τι αυτό μπορεί να επιφέρει ως αποτέλεσμα στις εκλογές, όποτε κι αν αυτές γίνουν.
Κι αν προηγήθηκε προκήρυξη για την θέση και ήταν ο υποψήφιος που συγκέντρωσε τα περισσότερα προσόντα αν όχι ο μοναδικός υποψήφιος;
Μπορεί στα απαιτούμενα προσόντα να περιλαμβάνονταν και αυτό του πρώτου βαθμού συγγένειας με εν ενεργεία Πρωθυπουργό, με μεγαλύτερη μοριοδότηση για τον Έλληνα Πρωθυπουργό 🙂
Επιβεβαιωνεται το ποιον του ανθρωπου. Κριμα, γιατι υπερεχει των αντιπαλων του στα βασικα.
Ελληνική ταινία: Η κόμισσα της φάμπρικας…
Στέφανος Ληναίος: “Όποιος δουλεύει πάει μπροστά με την αξία του και μόνο με την αξία του”.
Αυτά…