Πώς μπορεί να τιμηθεί ο Οδυσσέας Ελύτης

Ο καλύτερος τρόπος να συγκαλύψεις την επίθεση σε ένα ζωντανό κομμάτι του πολιτισμού είναι να το εγκιβωτίσεις σε μουσείο και να περνάς το μήνυμα στην κοινωνία ότι «ξεμπέρδεψες» με αυτό, εκπλήρωσες το κομμάτι της υποχρέωσης που σου αναλογεί και το «τιμάς» όπως πρέπει.

Ο λόγος γίνεται για το Σπίτι του Οδυσσέα Ελύτη, που άνοιξε στην Πλάκα. Εκεί θα στεγάζεται το μουσείο, το οποίο είναι αφιερωμένο στην τέχνη και τη ζωή του νομπελίστα Έλληνα ποιητή. Η πρωτοβουλία είναι θετική, αλλά απέχει παρασάγγας από αληθινή απότιση φόρου τιμής στον Οδυσσέα Ελύτη, ο οποίος δεν πάλεψε μόνο με τις λέξεις, αλλά πολέμησε για την ελευθερία και την τιμή της πατρίδας στα βουνά της Βορείου Ηπείρου, στον επικό αγώνα του 1940 εναντίον των Ιταλών.

Ο Ελύτης για το έθνος πάλεψε, για την παράδοση, για τον Χριστό και για τη γλώσσα μας, για τη διαχρονική ελληνικότητα, για την ουσία του πολιτισμού μας. Από όσα έχει γράψει, από όσα έχει δηλώσει και -κυρίως- από όσα έχει πράξει, ο Ελύτης θα προτιμούσε αντί μουσείου να μπει μία ώρα, έστω, διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών στα δημοτικά σχολεία. Αντί το Δημόσιο να πληρώνει να χτιστούν ή να ανακαινιστούν ντουβάρια και να τοποθετηθούν προθήκες με τα προσωπικά αντικείμενά του, θα προτιμούσε να παρθεί επιτέλους η απόφαση για την αποκατάσταση της ιστορικής ορθογραφίας των λέξεών μας, με την επαναφορά του πολυτονικού συστήματος γραφής. Δεν επιδίωκε δόξες, τιμές και κούφιες παράτες ο ποιητής, που τραγουδήθηκε απ’ όλον τον λαό, όταν μελοποίησε το «Άξιον Εστί» του ο Μίκης Θεοδωράκης. Στην ουσία των πραγμάτων στόχευε αυτός ο ξεχωριστός δημιουργός.

Και πού βρίσκεται η ουσία των κρατικών πραγμάτων στην πατρίδα μας; Στον αφελληνισμό, στα greeklish που μιλάνε και στην κρατική τηλεόραση, στις αμερικανιές που θεωρούν «μοδάτες» οι πρωταγωνιστές της πολιτικής ζωής του τόπου, στον εκχυδαϊσμό του δημόσιου λόγου, στη φτήνια και την προχειρότητα της έκφρασης που κυριαρχούν στα ΜΜΕ…

Ο ελληνικός πολιτισμός που υπερασπίστηκε ο Ελύτης είναι ζων και δεν χωράει στα μουσεία. Ας υπηρετήσει αυτόν πρώτα η κυβέρνηση, με έργα και με λόγια.

Δημοσιεύεται στη «δημοκρατία»

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Ενα «θηρίο» με καρδιά μικρού παιδιού

Ακόμα και ο πιο φτασμένος επαγγελματίας αθλητής δεν παύει να είναι ένας σκληρά εργαζόμενος. Έστω και καλοπληρωμένος κάποιες φορές....

Η καθημερινότητα είναι πλέον ανυπόφορη

Καθώς ήδη έχει αρχίσει η εορταστική περίοδος και η κοινωνία αναζητεί εναγωνίως κάποιες αφορμές και ευκαιρίες όχι μόνο για...

Ο Χρήστος μπήκε στα παπούτσια του Στέλιου

«Παιδιά κι εμείς της προσφυγιάς με τον καημό στολίδι, όλη η περιουσία μας σκοποί του Καζαντζίδη» υμνούσε με το...

Εθνική ήττα!

Ο θλιβερός θίασος που αυτοπροσδιορίστηκε ως «ακαδημαϊκή κοινότητα» και ως «γλωσσολόγοι», ένα σύμφυρμα διδασκόντων στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, με αιρετούς...