Του Πάνου Σώκου
Με κυνικό και προσβλητικό τρόπο πρωθυπουργός και πολιτικοί αρχηγοί, στη μεταξύ τους διαμάχη, κοροϊδεύουν τους πολίτες, στο όνομα των οποίων υποτίθεται ασκούν πολιτική και θέλουν να κυβερνήσουν τη χώρα. Και τους κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια τους υποτιμώντας τη νοημοσύνη τους, λέγοντας με τον πιο φυσικό και βαρύγδουπο τρόπο φαιδρά επιχειρήματα για να δείξουν ότι τάχα δεν φοβούνται κανέναν και κυβερνούν ή θέλουν να κυβερνήσουν στο όνομα του λαού, από τον λαό και για τον λαό!
Τα σκήπτρα τα κρατάει ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, που ανακάλυψε ξανά ότι τον πολεμάνε εκδοτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα για να ρίξουν την κυβέρνησή του και να αποσταθεροποιήσουν τη χώρα! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Εδώ γελάνε πραγματικά, γιατί είναι ανέκδοτο! Οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα πολεμάνε τον Κυριάκο Μητσοτάκη; Σε ποιον τα λέει; Σε ποιους απευθύνεται; Και γιατί να τον ρίξουν; Ποια ζημιά τους έκανε; Σε τι τους δυσαρέστησε; Το είπε και στέλεχος των εντύπων της Αlter Ego: «Οι πανομοιότυπες δηλώσεις υπουργών κατά οικονομικών συμφερόντων, που υποτίθεται θέλουν να ρίξουν την κυβέρνηση, προκαλούν τους πάντες. Αχάριστοι και αμετροεπείς, χωρίς αίσθηση του μέτρου. Επί πέντε χρόνια απόλαυσαν πρωτοφανή υποστήριξη και προβολή και στην πρώτη κριτική εξεγέρθηκαν».
Είχε και συνέχεια όμως ο πρωθυπουργός στα φαιδρά επιχειρήματά του σε μία προσπάθεια να μας πείσει ότι έχει κηρύξει… ανένδοτο κατά των συμφερόντων! Μιλώντας στη Βουλή διαβεβαίωσε: «Δεν συγκυβερνώ με κανένα παράκεντρο». Αλήθεια; Και το γεγονός ότι τον στηρίζουν τα πιο πολλά και τα πιο μεγάλα μιντιακά συγκροτήματα της χώρας τι είναι; Δεν είναι ένα είδος συγκυβέρνησης;
Επίσης, μιλώντας στο Μοσχάτο, είπε ότι το μόνο που επιδιώκει η αντιπολίτευση είναι «να πέσει ο Μητσοτάκης». Δηλαδή τι θα έπρεπε να επιδιώκει η αντιπολίτευση αν όχι την πτώση του; Να τον στηρίζει και να τον δαφνοστεφανώνει;
Κι άλλοι πρωθυπουργοί στο παρελθόν, με πρώτο και καλύτερο τον πατέρα Μητσοτάκη, όταν έβλεπαν να υποχωρεί το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, λόγω των λαθεμένων και αντιλαϊκών πολιτικών επιλογών τους, κατέφευγαν στο επιχείρημα των… συμφερόντων, που τους πολεμούν! Μόνο που ήταν πια αργά. Στο σημείο αυτό είναι τώρα και ο πρωθυπουργός!
Όμως και ο Στέφανος Κασσελάκης, ο νεότερος από τους πολιτικούς αρχηγούς, δεν ξεφεύγει από την πεπατημένη. Αντιθέτως συνήθως ξεπερνά και τους παλιούς. Τις τελευταίες ημέρες ζητάει και ξαναζητάει από τον πρωθυπουργό να προκηρύξει μαζί με τις ευρωεκλογές και βουλευτικές εκλογές. Μπορεί να πει κανείς πως κάθε κόμμα που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να ζητάει εκλογές… Καμία αντίρρηση, το πότε ζητάει εκλογές είναι το θέμα… Τις ζητάει όταν έχει πιθανότητες να τις κερδίσει. Ο ΣΥΡΙΖΑ του δημοσκοπικού 14%-15% έχει σήμερα πιθανότητες να κερδίσει τις εκλογές αν γίνουν τον Ιούνιο; Φυσικά και όχι, ούτε στα όνειρά τους δεν θα συμβεί και το ξέρουν. Το ζητούμενό τους είναι να κρατήσουν έστω στις ευρωεκλογές τη δεύτερη θέση, πόσο μάλλον, στις βουλευτικές εκλογές. Κι όμως τις ζητάει, προφανώς γιατί πιστεύει ότι ναι μεν δεν θα τις κερδίσει, αλλά θα ισχυροποιήσει τη θέση του ως αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, παίρνοντας ενδεχομένως ένα ποσοστό πάνω από το 18% του περασμένου Ιουνίου. Πόσο επιπόλαιος και ανεύθυνος είναι αυτός ο συλλογισμός! Για να πάρει αυτός ένα 20% -λέμε τώρα- θέλει να οδηγηθεί η χώρα στις κάλπες κι ας ξανακερδίσει ο Μητσοτάκης. Το αίτημά του επί της ουσίας ρίχνει νερό στον μύλο του Μητσοτάκη, γιατί θα αναβαπτιστεί ξανά με τη λαϊκή ψήφο και θα εξακολουθεί να κυβερνά χωρίς προβλήματα. Επομένως ποιο το όφελος για τον λαό και τη χώρα; Κανένα απολύτως!
Όπως φαιδρή για πολιτικό αρχηγό ήταν και η αρχική του αντίδραση για την πρόταση δυσπιστίας. Παρότι έδωσε τη συγκατάθεσή του να υποστηριχθεί και από τον ΣΥΡΙΖΑ, έσπευσε να την απαξιώσει κάνοντας λόγο για «συζήτηση σόου και κοκορομαχίες». Την ώρα δηλαδή που η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του έδινε μια αξιοπρεπή μάχη στη Βουλή, ο κ. Κασσελάκης ουσιαστικά την απαξίωνε με άστοχες δηλώσεις περί σόου, εκλογών που πρέπει να γίνουν με διεθνείς παρατηρητές υπό τον φόβο νοθείας, λες και είμαστε χώρα του Τρίτου Κόσμου… Ανέξοδες κουβέντες, μήπως και συσπειρωθεί λίγο ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ… Χλομό το βλέπω με τέτοια επιχειρήματα!
Πως εννοεί τους διεθνείς παρατηρητές?
Δεν θα πρέπει να γνωρίζουμε εκ των προτέρων ποια η προέλευσή τους.
Ύποπτη έως πολύ περίεργη αυτή η νέα τάξη που θελήσει περάσει ως νέο μοντέλο.
Μα οι διεθνείς παρατηρητές διαθέτουν το αλάθητο, το ακέραιο που η χώρα μας
αδυνατεί να προσφέρει η μάλλον άλλη διάσταση θα ήθελε δώσει μέσα από αυτή
την νέα πρόθεση εφαρμογής.
Ποιοι διακατέχονται υπό τον φόβο νοθείας, που ασφαλώς αλλοιώνει τα πραγματικά
αποτελέσματα.
Σίγουρα όχι οι αδύναμοι της πολιτικής σκηνής.
Πιθανόν να βιώσουμε πολλά ανάλογα που κεντρίζουν, ο απώτερος σκοπός να μην χαθεί η
εξουσία η άλλως να μην αλλάξει χέρια.
Μάλλον εδώ η ομοιότητες και οι προελεύσεις εμφανίζουν πολλά κοινά.
Οι ικανότητες κρίνονται εκ του αποτελέσματος.
Το αποτέλεσμα επηρεάζεται από το έργο που έχει ήδη γίνει πράξη.