Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the rank-math domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /www/antinews.gr/httpdocs/wp-includes/functions.php on line 6114
Αν πιστέψουμε στον εαυτό μας • antinews.gr

Αν πιστέψουμε στον εαυτό μας

Του Μανώλη Κοττάκη

Στας δυσμάς του μεταβατικού 2023, κατά τη διάρκεια του οποίου κυοφορούνται συγκλονιστικές αλλαγές και ανατροπές για τον κόσμο μας, εμείς οι Έλληνες γίναμε μάρτυρες τριών διδακτικών εξελίξεων:

– Του βέτο που έθεσε ο Ούγγρος πρωθυπουργός Όρμπαν στη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. για την αποστολή χρηματικής βοήθειας, ύψους 50 δισεκατομμυρίων ευρώ, από το υστέρημά των Ευρωπαίων φορολογουμένων, στην Ουκρανία.

– Της άρνησης της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι να υπογράψει το νέο σύμφωνο σταθερότητας επειδή δεν έγιναν δεκτές απολύτως οι θέσεις της μολονότι καταρχάς εξαιρούνται εφεξής οι αμυντικές δαπάνες από τον υπολογισμό του ελλείμματος και του χρέους.

– Των εκκλήσεων που απηύθυνε παρασκηνιακά η κυβέρνηση Μπάιντεν προς τη ρωσική κυβέρνηση Πούτιν να αρχίσουν… μαζί διαπραγματεύσεις για την Ουκρανία. Στην πραγματικότητα για να τελειώσει ο πόλεμος με την αποδοχή της ρωσικής νίκης!

Εμείς οι Έλληνες ζούμε εδώ και μερικά χρόνια κάτω από το κράτος μιας πρωτοφανούς προπαγάνδας που συντηρεί τις αυταπάτες μας. Εδώ και δύο χρόνια αυτό που μαθαίνουμε είναι ότι ο… ήρωας πολέμου Ζελένσκι θριαμβεύει και ότι οι Ρώσοι χάνουν. Εδώ και πολλά χρόνια ξέρουμε ότι ο Ούγγρος πρωθυπουργός Όρμπαν είναι ο δαίμονας της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι εμείς είμαστε οι θεματοφύλακες του κράτους δικαίου. Πριν από δύο χρόνια, όταν εξελέγη για πρώτη φορά η Τζόρτζια Μελόνι στη θέση του πρωθυπουργού της Ιταλίας, σπεύσαμε να τη βαφτίσουμε ακροδεξιά, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τη σοβαρή κεντροδεξιά. Ζήσαμε και ζούμε, με άλλα λόγια, στον κόσμο του… Marlboro. Και όποιον τόλμησε να μας πει την αλήθεια τον κυνηγήσαμε ως ύποπτο προδοσίας.

Σήμερα, στα τέλη του 2023, αυτό που αποδεικνύεται είναι ότι τα έθνη που πιστεύουν στον εαυτό τους κερδίζουν. Και ας τα κατηγορούν ότι απομονώνονται. Κι ας τους λένε ότι παραβιάζουν το κράτους δικαίου. Και ας κατηγορούνται ως δικτατορικά.

Πόσο κόστισε στον καγκελάριο Σολτς αυτός ο καφές που βγήκε να πιει έξω από την αίθουσα ο Όρμπαν, τη στιγμή που όλοι οι υπόλοιποι πρόθυμοι ηγέτες αποφάσιζαν την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων Ε.Ε. – Ουκρανίας; Απάντηση: 10 δισ. ευρώ! 10 δισ. πήρε απ’ το ταμείο ο Ούγγρος πρωθυπουργός (ο οποίος εκλέγεται διαρκώς με αυξημένες πλειοψηφίες από τον λαό του) για να κάνει «εποικοδομητική αποχή». 10 δισ. ευρώ, όταν η βοήθεια που επιφυλάσσεται στις υπόλοιπες χώρες του Νότου είναι μόλις 2 δισ. ευρώ για καθεμία. Το οποίον σημαίνει ότι αν βάλεις βέτο τη σωστή στιγμή κερδίζεις 10 δισ. για τον λαό σου, αν δεν βάλεις βέτο χάνεις 8 δισ. για τον λαό σου. Κι εμείς οι πρόθυμοι επισήμως ως χώρα προπαγανδίζουμε στις Βρυξέλλες τις γερμανικές θέσεις για την κατάργηση του βέτο! Ήμαρτον

Το ωραίο είναι, για να συμπληρώσουμε την εικόνα, ότι ο Όρμπαν αφού άρπαξε τα 10 δισ. για τη σιωπηρή συναίνεσή του στην έναρξη διαπραγματεύσεων Ε.Ε. – Ουκρανίας (που, ζήσε Μάη μου, θα διαρκέσουν τουλάχιστον 10 χρόνια) έπειτα έβαλε κανονικό βέτο στη χρηματοδότησή της με 58 δισ. από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετά συγχωρήσεως, ηγέτης με… καρύδια.

Μελόνι τώρα: Έχει θέσει συγκεκριμένα ζητήματα για το Μεταναστευτικό αλλά και για τον υπολογισμό των ελλειμμάτων και του χρέους με το νέο σύμφωνο σταθερότητας. Τα αιτήματά της ικανοποιήθηκαν εν μέρει. Και πώς αντέδρασε αυτή; Δεν υπέγραψε το νέο σύμφωνο σταθερότητας και το πάγωσε! Δεν άφησε τη Γερμανία να κάνει και πάλι τα δικά της. Διαμαρτυρήθηκε για το νέο σύμφωνο μετανάστευσης-απάτη, με βάση το οποίο θα εγκλωβίζονται στο μέλλον στις λεγόμενες συνοριακές χώρες υποδοχής χιλιάδες παράνομοι μετανάστες αντί 20.000 ευρώ που θα πληρώνουν οι χώρες του Βορρά το κεφάλι.

Όσο για τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας σάς καλώ να ανατρέξετε στα βίντεο των ελληνικών τηλεοπτικών σταθμών της τελευταίας διετίας, στις δηλώσεις των πολιτικών μας που απειλούσαν με διεθνές ποινικό δικαστήριο τον Ρώσο πρόεδρο, στο μπούλινγκ που έκαναν οι παπαγάλοι των πρεσβειών σε όσους απλώς διατύπωναν προβληματισμούς για την έκβαση του πολέμου και θα καταλάβετε γιατί θα πρέπει να θέσουμε στον εαυτό μας για μια φορά το ερώτημα αν σταθήκαμε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Το Politico έγραψε προχθές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ζητούν από τη Ρωσία την έναρξη διαπραγματεύσεων για την Ουκρανία. Πετούν λευκή πετσέτα. Αυτός που σύμφωνα με τη δυτική προπαγάνδα απειλήθηκε με πτώση καμιά δεκαριά φορές, με δηλητηρίαση καμιά εικοσαριά, με δολοφονία καμιά τριανταριά, με ήττα και ανατροπή άπειρες φορές, ο πρόεδρος Πούτιν δηλαδή, είναι έτοιμος σήμερα να απολαύσει τους καρπούς της στρατηγικής υπομονής του. Ενώ, δυστυχώς, για εμάς τους πρόθυμους που στέλνουμε όπλα εναντίον του στο Κίεβο, η κρίση μετακομίζει σιγά σιγά στα εδάφη μας. Αν υπάρχει λοιπόν ένα δίδαγμα από αυτή τη χρονιά, αυτό είναι ότι στον 21ο αιώνα νικούν τα έθνη που πιστεύουν στον εαυτό τους. Θα προσέθετα μάλιστα και τα έθνη των οποίων ηγούνται ηγέτες της αυθεντικής αντισυστημικής Δεξιάς, οι οποίοι είναι τολμηροί και καθόλου εκβιάσιμοι.

  1. Γειά σου μεγάλε Μανώλο καλή χρονιά να έχουμε ο Θεός να ευλογεί την Ελλάδα και τους Έλληνες.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΧΟΛΙΟΥ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Τελευταία άρθρα

Το αφήγημα της διακυβέρνησης Τραμπ

Αναμφίβολα ο εκλογικός θρίαμβος του Τραμπ προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα χαράς και λύπης σε ολόκληρο τον πλανήτη, γεγονός το οποίο...

Εισαγωγή της… Ιντιφάντα στην Ελλάδα

Διάβασα κάπου, το βράδυ της Κυριακής, ότι η εικόνα των λεωφόρων της Αθήνας το απόγευμα της ίδιας μέρας πρόδιδε...

Τεράστιο λάθος!

«Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται». Αυτή την αρχαία ρήση θυμήθηκα όταν με λύπη διάβασα τις αγνώμονες και χυδαίες αντιδράσεις...

17 Νοέμβρη: Καιρός να «θάψουμε το πτώμα»

Όπως το σκληρό μετεμφυλιακό κράτος χρειαζόταν το αφήγημα του «αντι-κομμουνισμού», έτσι και το μεταπολιτευτικό κράτος χρειαζόταν τον ιδρυτικό μύθο...