Της Μαρίας Νεγρεπόντη – Δελιβάνη
To έγκυρο περιοδικό Economist στο τελευταίο τεύχος του κατατάσσει την Ελλάδα πρώτη ανάμεσα σε 35 πλούσιες χώρες. Μας αναγνωρίζει, συγκεκριμένα, τις καλύτερες οικονομικές επιδόσεις σχετικά με τους εξής χρηματοοικονομικούς δείκτες: πληθωρισμός (3,4% μεταβολή, εύρος -13.3%), ΑΕΠ (1,2% μεταβολή), απασχόληση (1,1% μεταβολή), χρηματιστηριακή αξία της αγοράς (43,8% μεταβολή).
Να σημειώσω, καταρχάς, πως είναι ευχάριστο ότι ο Economist ασχολείται με την Ελλάδα, με θετικά αυτή τη φορά σχόλια, σε αντίθεση με προηγούμενα, συχνά ειρωνικού χαρακτήρα (όπως ο πρωθυπουργός που εμφανιζόταν ως ο καλύτερος μαθητής της Ε.Ε.).
Ωστόσο, είναι ξεκάθαρο ότι οι θετικές αυτές εξελίξεις των παραπάνω δεικτών είναι εντελώς ασήμαντες και δεν μπορούν να μεταβάλουν την πάγια τραγική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Έχω υποστηρίξει αναρίθμητες φορές ότι εδώ στην καταπακτή όπου βρισκόμαστε απαιτούνται σοβαρότητα και όχι αβάσιμοι ενθουσιασμοί, ώστε να υπάρξει ελπίδα σε κάποιο μακρινό μέλλον για να ορθοποδήσει η οικονομία μας.
Και αφού αναφέρθηκα στους παραπάνω δείκτες του Economist, με πολύ γενικά σχόλια, έρχομαι να υπενθυμίσω ορισμένα δεδομένα μας σε σχέση με αυτούς:
*Πληθωρισμός: 3,4% και μειώθηκε κατά 13% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Δυστυχώς, όμως, ο πληθωρισμός αυξήθηκε στο σκέλος εκείνο που άμεσα αφορά την ποιότητα ζωής των πολιτών. Είναι τα τρόφιμα, των οποίων οι τιμές αυξήθηκαν κατά 8,8%, λόγω αισχροκέρδειας, την οποία αδυνατεί, δυστυχώς, να τιθασεύσει η κυβέρνηση. Και στο σημείο αυτό είμαστε «πρωταθλητές», αλλά δυστυχώς με την αντίστροφη φορά αυτής που μας αναγνωρίζει ο Economist.
*ΑΕΠ: 1,2%. Η Ελλάδα, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη, δεν εισήλθε σε φάση ύφεσης, αλλά αντίθετα διατήρησε μια σταθερή, υποτονική όπως πάντα μεγέθυνση της τάξης του περίπου 1%, όπως ακριβώς έχει προβλέψει το ΔΝΤ για τις επόμενες δεκαετίες. Και με βάση τα παραπάνω, εύλογα τίθεται το ερώτημα πού ακριβώς βασίζεται ο όποιος ενθουσιασμός, δεδομένου ότι:
– η χώρα μας έχει χάσει γύρω στο 30% του ΑΕΠ της, μετά τα Μνημόνια και την πανδημία, και επί 13 χρόνια η απώλεια αυτή δεν έχει υποκατασταθεί,
– η Ελλάδα ήταν η οικονομία με το υψηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ μεταξύ των βαλκανικών οικονομιών-μελών της Ε.Ε., ενώ τώρα εμφανίζεται τελευταία,
– ο μέσος ετήσιος μισθός στην Ελλάδα είναι ο χαμηλότερος στην Ε.Ε.,
– η χώρα μας έρχεται πρώτη στην Ε.Ε. ως ποσοστό πληθυσμού που κινδυνεύει από πτώχευση,
– η φτώχεια είναι τόσο εκτεταμένη ώστε αναγκάζει τους Έλληνες να εργάζονται πιο σκληρά και περισσότερες ώρες, σε σύγκριση με τους λοιπούς εργαζομένους στην Ευρώπη,
– το 2022 οι πολίτες στην Ε.Ε. αποταμίευσαν κατά μέσο όρο το 12,7% του διαθέσιμου εισοδήματός τους, ενώ η Ελλάδα είναι η μοναδική οικονομία της Ε.Ε. -μαζί με την Πολωνία- που εμφανίζει αρνητική αποταμίευση της τάξης του 4% (η Πολωνία με αρνητική αποταμίευση μισής μονάδας),
– η Ελλάδα είναι ουραγός των εξαγωγών στην Ε.Ε. και επιπλέον καταγράφεται μείωσή τους σε σχέση με το 2021,
– παρά τον πληθωρισμό, ο οποίος μειώνει το ποσοστό χρέους στο ΑΕΠ, αυτό (δημόσιο και ιδιωτικό) ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των 657 δισ. ευρώ ή 352,5% στο ΑΕΠ, παραμένοντας το υψηλότερο της Ε.Ε. (σε πείσμα των θυσιών επί 13 χρόνια),
– επανέρχεται δριμύτερη η εφαρμογή του Συμφώνου Σταθερότητας, με την Ελλάδα να υποχρεώνεται να καταβάλει γύρω στο 2% του ΑΕΠ (ως πρωτογενές πλεόνασμα).
Συνεπώς, ναι, αν μας βελτιώνει το χαμηλό ηθικό μας, ας θριαμβολογούμε για την «πρωτιά μας» στον Economist, αλλά ταυτόχρονα να διατηρούμε στοιχειώδη σοβαρότητα σχετικά με τη μηδενική σημασία αυτών των δεικτών αναφορικά με την πορεία της ελληνικής οικονομίας.
* Απασχόληση 1,1%: Αναντίρρητα η ανεργία μειώνεται στην Ελλάδα, όπως άλλωστε και στις λοιπές χώρες της Ευρώπης, παρότι η χώρα μας παραμένει η δεύτερη υψηλότερη σε ανεργία στην Ε.Ε. Ωστόσο, η μείωση αυτή της ανεργίας συμπορεύεται με την υψηλότερη παραοικονομία στην Ε.Ε., αμέσως μετά τη Βουλγαρία, της τάξης του 23,6%, αλλά και παράλληλα με σημαντική μερική και αβέβαιη απασχόληση, που συνοδεύεται από εξευτελιστικές αμοιβές, καθώς και με συνέχιση της «αιμορραγίας» των νέων στο εξωτερικό.
* Χρηματιστηριακή αξία της αγοράς 43,8%: Εντυπωσιακό, όντως, το νούμερο της αύξησης της χρηματιστηριακής αξίας της αγοράς. Ωστόσο, θα ήταν απαραίτητο να γνωρίζαμε σε τι ανταποκρίνεται αυτό το «επίτευγμα», δεδομένου ότι οι ελληνικές επενδύσεις είναι περισσότερο από υποτονικές, σε συνδυασμό με το Υπερταμείο, που ξεπουλά σταδιακά το σύνολο του δημόσιου πλούτου και ήδη εισβάλλει ακάθεκτο στην καρδιά των υπηρεσιών κοινής ωφελείας, αγγίζοντας και το νερό. Επιπλέον, θα ήταν ενδιαφέρον να πληροφορηθούμε τι ακριβώς συνέβη με τις τράπεζες, για τις οποίες οι Έλληνες μάτωσαν τρεις φορές για την ανακεφαλαίωσή τους, αλλά οι μετοχές τους τώρα ξεπουλιούνται στο 1/3 της αξίας τους.
Αυτά για τη σημασία και τις εξάρσεις ενθουσιασμού, με την ευκαιρία του σχετικού για την πατρίδα μας αρθριδίου του Economist.
