Του Κώστα Πρώιμου
Ας υποθέσουμε πως ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας εκτυλίσσεται μπροστά μας. Όχι ως παραγωγή του γνωστού Netflix αλλά ως εξής: Σε άκρως μυστικό εργαστήριο «τρελοί» επιστήμονες και διάνοιες στον τομέα τους καταφέρανε να αναπαραγάγουν από αυθεντικό DNA και να αναστήσουν τον Αρχιστράτηγο της Ελληνικής Επανάστασης Θεόδωρο Κολοκοτρώνη.
Με την αμέριστη συμβολή μιας προηγμένης ιατρικής τεχνολογίας γινόμαστε στις οθόνες μας μάρτυρες της πλήρους επαναφοράς του μνημονικού του και των παραστάσεων από την ένδοξη ζωή του.
Πώς θα αντιμετώπιζε το υπάρχον πολιτικό σύστημα σήμερα τον γέρο του Μοριά;
Και αν μετά από μια περιληπτική ιστορική και πολιτική ενημέρωση που θα ελάμβανε ως σχέδιο ψυχολογικού πειράματος και προσαρμογής του στη σύγχρονη εποχή, πώς θα αντιμετώπιζε ο αξιακός του κώδικας τις ολοένα συρρικνούμενες αξίες και τα νέα «ρηχά» ήθη και έθιμα;
Μήπως θα τρελαινόταν;
Αν αντιλαμβανόμενος τα πεπραγμένα των περισσοτέρων κυβερνήσεων ξάφνου φώναζε με στεντόρεια φωνή μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων… «φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους»;
Φαντάζεστε την αντίδρασή του αν μάθαινε για την επίσκεψη του Σουλτάνου Ερντογάν και έβλεπε το βίντεο με τη δημόσια επίκυψη του Έλληνα υπουργού Γεραπετρίτη;
Ή αντιλαμβάνεστε πώς θα αντιδρούσε ως ευφυής στρατιωτικός που ήταν αν άκουγε τον πολιτικά επιπόλαιο γιο Μητσοτάκη να διατυμπανίζει πως είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία; Κυριάκο, αν τότε επί της επέλασης του Ιμπραήμ δεν έμπαιναν οι Ρώσοι στην Αδριανούπολη και δεν αναγκαζόταν έντρομος να παρατήσει το βουτηγμένο στο ελληνικό αίμα έργο του και να τρέξει πάνω υπό τον κίνδυνο να ακολουθήσει η Κωνσταντινούπολη, ο Λυκαβηττός που έχει το σπίτι της η γυναίκα σου θα λεγόταν ενδεχομένως ακόμη και σήμερα «Ιμπραημβηττός»! Και εμείς όλοι θα συμπληρώναμε εξακόσια χρόνια ως Τουρκοσποράκια!
Μόνο να άκουγε ο Κολοκοτρώνης, περί συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και ξεκινήματος φιλίας με τους… Τούρκους. Να μάθαινε πως εν πάση περιπτώσει πήραμε πίσω μέχρι και τα Δωδεκάνησα μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, αλλά τώρα μετά από εβδομήντα και χρόνια αποφασίσαμε να διαμοιράσουμε τη θάλασσα που τα περιβάλλει με τους… Τούρκους!
Φανταστείτε να παρακολουθούσε φερειπείν την πορεία – παρωδία του Μακεδονομάχου της πλατείας Συντάγματος Αντώνη Σαμαρά.
Να άκουγε στα κανάλια να ρητορεύει τον νούμερο 2 της Νέας Δημοκρατίας και υπουργό Άδωνη Γεωργιάδη κοροϊδεύοντας κατάμουτρα δίχως σταματημό και όρια τους πάντες.
Αν μη τι άλλο βαριά κατάθλιψη θα πάθαινε μεμιάς ο θρυλικός Θεόδωρος.
Αφήστε πού, αν τον ανακάλυπταν και τους «τα έχωνε» κατά μέτωπον θα τον θωρούσαν Συριζαίο ή και αρχηγό νεοεμφανιζόμενης τρομοκρατικής οργάνωσης. Θα έβγαιναν οι σύγχρονοι κατήγοροί του να γράφουν τα δικά τους.
Ο θρυλικός Γέρος ορμώμενος από το σημερινό αποτέλεσμα μάλλον θα μετάνιωνε την ώρα και τη στιγμή που δέχτηκε να αποφυλακιστεί από τους τότε οσφυοκάμπτες και κωλοτούμπες προύχοντες και να πάρει τ΄ άρματα για να τους «ξελασπώσει» εις το όνομα της πατρίδας. Γιατί; Για να συναντήσει σχεδόν μετά από διακόσια χρόνια τέτοια κατάντια;
Εμετός κάθε ώρα και λεπτό θα τον ταλαιπωρούσε και τα σωθικά του Κολοκοτρώνη θα ανακατεύονταν από τη δυνατή και ανυπόφορη οσμή του άπλετου νεο-ραγιαδισμού.
Πολέμησε και πολέμησε και ξαναπολέμησε, για να αντικρίσει με λύπη και αγανάκτηση την Ελλάδα παραδομένη στα παραδόπιστα και δόλια χέρια των απογόνων εκείνων που «έφαγαν» μέρα – μεσημέρι τον Καποδίστρια. Για να διαπιστώσει με οδύνη και με τα μάτια του μετά από δύο αιώνες σχεδόν την ύπαρξη ενός κράτους – λάφυρου να λεηλατείται καθημερινά και αγρίως από τους επίγονους και τους ομοϊδεάτες εκείνων που έκλεισαν τον ίδιο σε ένα υγρό και σκοτεινό κελί 1 επί 2 κείθε στο Ανάπλι.
Εν κατακλείδι, αν οι σώφρονες που κυβερνάνε τον λογικό μας και τάχα μου πολιτισμένο κόσμο, δεν τον απομόνωναν ευκόλως σε ένα κελί ψυχιατρείου τούτη τη φορά ως άκρως επικίνδυνο άτομο για τη δημόσια ασφάλεια, ένα είναι σίγουρο: Πως με αυτά αλλά και όσα πρόκειται να συμβούν το επόμενο χρονικό διάστημα στη δύσμοιρη χώρα μας μέχρι και ο Κολοκοτρώνης αν πράγματι ζούσε θα έπεφτε από την Ακρόπολη.
Σε αυτή την περίπτωση θα αποτελούσε μια πράξη αντίθετη με τα δικά μας καθημερινά πεπραγμένα, αφού εμείς δεν είμαστε σε θέση να πέσουμε ούτε από τον καναπέ μας με όσα βλέπουμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες στα εγχώρια πρωινάδικα και τα εθνικά ΜΜΕ της ντροπής και της συγκάλυψης του αίσχους και του ψεύδους.
