Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Η φράση «είμαι/είσαι/είναι στη σωστή πλευρά της Ιστορίας» έπαιξε πάρα πολύ μετά τις 24 Φεβρουαρίου 2022 και την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Χρησιμοποιήθηκε από όλους για να δικαιολογήσει τις πράξεις ένθεν κακείθεν, αλλά πιο πολύ από τους υποστηρικτές των δυτικών συμφερόντων, προς τους οποίους συχνά έκτοτε εκτοξεύεται η φράση ειρωνικά.
Από τότε μέχρι σήμερα πολλοί σκληροί πόλεμοι έχουν ανοίξει (πόλεμος κατά της αισχροκέρδειας, κατά της φοροδιαφυγής, κατά του χουλιγκανισμού, κατά των ακραίων καιρικών φαινομένων, οπωσδήποτε μαίνεται ο πόλεμος κατά του λαϊκισμού, λιγότερο στο στόχαστρο μπήκε… ο υπερτουρισμός και ούτω καθεξής), οπότε η φράση επιβιώνει προσαρμοζόμενη σε μεταβαλλόμενες συνθήκες.
Πάμε, όμως, να δούμε μερικές φορές πού αναφέρθηκε:
- Στις 31/5/2023 ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποχαιρέτησε τον θανόντα Θεόδωρο Πάγκαλο, λέγοντας μεταξύ άλλων: «Δεν του έλειψαν ούτε οι προκλήσεις ούτε οι εμπειρίες. Και στην επώδυνη περίοδο της οικονομικής κρίσης και των αντιδημοφιλών αποφάσεων στάθηκε ακλόνητος στη σωστή πλευρά της Ιστορίας». Ήταν η συναισθηματική και συγκινητική εκδοχή της φράσης.
- Στις 8/10/2023 η Νατάσσα Μποφίλιου (αοιδός ανοιχτά προσκείμενη στο ΚΚΕ) ερωτήθηκε τι έχει να απαντήσει σε όσους την αποκαλούν επαναστάτρια και είπε «δεν έχω να απαντήσω τίποτα σε όλους όσοι με χαρακτηρίζουν επαναστάτρια. Εγώ θέλω να είμαι με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας» και με τη δήλωσή της «έδειξε» προς την περσινή διαφημιστική φωτογράφισή της με ακριβά ρούχα στο Λονδίνο, για την οποία είχε κατακριθεί. Πρόσθεσε: «Όλα αυτά είναι τόσο ξεπερασμένα. Η αντίληψη αυτή είναι παλιακή και δεν έχει κανένα έρεισμα με την πραγματικότητα. Δεν αξίζει να μπεις καν σε αυτή τη συζήτηση. Φυσικά και έκανα ξανά ανάλογη φωτογράφιση». Ήταν η καυτή, επαναστατική εκδοχή της φράσης, σαν εκκολαπτόμενη σε λονδρέζικη γούνα εξέγερση, τόσο που εν τέλει κανείς δεν κατάλαβε ποια είναι η σωστή πλευρά εδώ. Ίσως διότι το επαναστατικό είναι ακαριαίο, εκρηκτικό και αυθόρμητο και οριακά ίσως μόνο τα εξαισίως μεγάλα πνεύματα δύνανται να το συλλάβουν.
- Χθες ο Στέφανος Κασσελάκης δήλωνε στην τηλεόραση: «Από όλον τον κόσμο που μας παρακολουθεί σας ζητώ συγγνώμη για την υπερέκθεση, δεν είναι επιλογή μου. Προφανώς είμαστε μια πρωτόγνωρη κατάσταση για την Ελλάδα. Να ξέρετε όμως ότι η καρδιά μας ανήκει στη σωστή μεριά της Ιστορίας. Και θέλουμε να προσφέρουμε στον τόπο μας, τον τόπο μου». Αν υπολογίσουμε ότι λίγο μετά έλεγε πως «δεν πήγαμε στη Φλόριντα να περνάμε καλά. Τα σιχαίνομαι και όλα τα Χάμπτονς, είναι νεόπλουτη ελίτ ανταγωνιστική, δεν μας αρέσει. Ειλικρινά έχουμε βαρεθεί αυτή την υπερέκθεση», ίσως να, εδώ να υποκρύπτεται μια άρνηση της προσέγγισης Μποφίλιου (η οποία δεν σιχαίνεται το Λονδίνο και τις φωτογραφίσεις). Φυσικά πάντοτε με μια διάθεση προσφοράς στον τόπο, μέσα από πρωτόγνωρες, αντιδημοφιλείς αποφάσεις (θυμίζει Πάγκαλο). Είναι η δημιουργική σύμφυρση προηγούμενων δηλώσεων, ίδιον σπουδαίων πολιτικών ανδρών.
Για επίλογο να θυμίσουμε τη δήλωση του πρέσβη Τζορτζ Τσούνη στο Φόρουμ των Δελφών, όταν έλεγε για τα Ελληνοτουρκικά ότι θα ήταν λάθος να θεωρήσουμε πως μία από τις δύο πλευρές «έχει το μονοπώλιο του σωστού και του λάθους», συμπληρώνοντας ότι η Ευρώπη θα πρέπει να φέρεται καλύτερα στην Τουρκία. Ακόμα πονάνε τα πλευρά μας…
