Ο Μητσοτάκης, ακόμα κι αν χάσουν όλοι οι εκλεκτοί του, δεν θα έχει κανέναν λόγο για να ανησυχεί. Φροντίζουν γι’ αυτό οι αντίπαλοί του, που έχουν πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούν
Του Νίκου Γ. Μερτζάνη
Ο καιρός έξω είναι καθαρά φθινοπωρινός, αλλά στα δύο μεγαλύτερα κόμματα ζουν σε διαφορετικές εποχές. Στη Ν.Δ. εξακολουθούν να ζουν ένα ηλιόλουστο καλοκαίρι και στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έναν βαρύ και σκοτεινό χειμώνα, σαν εικόνα από δυστοπικό θρίλερ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει την πολυτέλεια να συνεχίζει τον αγώνα για τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών χωρίς κανένα σύννεφο στον ορίζοντα, εκτός ίσως από το να μην καταφέρει το απόλυτο, δηλαδή να κερδίσουν και τις 13 Περιφέρειες οι υποψήφιοι που στηρίζει επίσημα. Μικρό το κακό στη χρονική συγκυρία που διεξάγονται οι εκλογές. Ακόμα και σε όλες τις περιφέρειες που έχουν οδηγηθεί σε δεύτερο γύρο να ηττηθεί, μάλλον θα το ξεπεράσει πολύ εύκολα και χωρίς αναταράξεις, καθώς δεν θα υπάρχει αντίπαλος να το εκμεταλλευτεί. Ο πρωθυπουργός τελικά είχε δίκιο όταν δήλωνε ότι θα κυβερνά και θα αντιπολιτεύεται ταυτόχρονα, με όσα δεινά συνεπάγεται αυτό για τη δημοκρατία. Ο πρωθυπουργός, πολιτικά, ζει σε μόνιμη ηλιοφάνεια.
Από την απέναντι πλευρά, βαρομετρικό χαμηλό, με θερμοκρασίες υπό το μηδέν και κακοκαιρία. Ο Στέφανος Κασσελάκης, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δηλαδή, αν και βρίσκεται στο τιμόνι λιγότερο από ένα μήνα, έχει να αντιμετωπίσει σφoδρό εσωκομματικό πόλεμο, σε τέτοιο βαθμό, που είναι σαν να μην έχουν τελειώσει οι εκλογές για την ανάδειξη προέδρου, αλλά να βρισκόμαστε ακόμη στην προεκλογική περίοδο πριν από τη δεύτερη Κυριακή. Η αμφισβήτηση προς το πρόσωπό του δεν κράτησε ούτε μέρα από τη στιγμή που έκανε τις πρώτες του δηλώσεις έξω από την Κουμουνδούρου, την Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου, χαμογελαστός και σίγουρος για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η εικόνα θόλωσε και από τότε στην αξιωματική αντιπολίτευση κοιτάζονται όλοι και περιμένουν τη στιγμή που θα αποχαιρετιστούν. Είναι όλοι σίγουροι ότι το ρήγμα που υπάρχει δεν θα γεφυρωθεί και η ρήξη θα επέλθει σύντομα.
Η εβδομάδα που διανύουμε άρχισε με την απόδοση ευθυνών από την πλευρά των ηττημένων στις εσωκομματικές εκλογές στο πρόσωπο του Κασσελάκη για την κακή εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Κατά γενική ομολογία, δεν ευθύνεται, γιατί δεν έκανε καμία επιλογή και δεν συμμετείχε στον σχεδιασμό κάποιας καμπάνιας. Μόνο από αυτούς που παραβλέπουν τη λογική μπορεί ο Κασσελάκης να ευθύνεται για τις επιλογές και για τον προεκλογικό αγώνα των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ για την Αυτοδιοίκηση.
Η χρονική διάρκεια που είναι πρόεδρος αρκεί ως επιχείρημα σε όλους αυτούς που προσπαθούν να του φορτώσουν τις ευθύνες.
Τελικά όμως, όπως έγινε φανερό χθες, αυτά ήταν τα προεόρτια για τις επιθέσεις της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, για την ομιλία του Στέφανου Κασσελάκη στον ΣΕΒ και για το τελεσίγραφο που έστειλε σε όσους αρνήθηκαν να δεχτούν τις θέσεις τομεαρχών που τους πρότεινε.
Με δηλώσεις πολύ σκληρές κατά του Στέφανου Κασσελάκη, στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., όπως ο Πάνος Σκουρλέτης και ο Νίκος Βούτσης, επιτέθηκαν κατά όσων είπε ο κ. Κασσελάκης στον ΣΕΒ, θεωρώντας ότι δεν εκφράζουν τις θέσεις του κόμματος όπως αυτές έχουν κατατεθεί στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και έχουν ψηφιστεί από το συνέδριο. Για το ίδιο θέμα υπήρξε και αρθρογραφία από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που καλούσαν τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας και της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ να καθαιρέσουν τον Κασσελάκη.
Χαρακτηριστικό το απόσπασμα του άρθρου του συνεργάτη του Νίκου Φίλη, Τάκη Κατσαρού: «Ως εδώ! Η ενεργοποίηση του άρθρου 20 παρ.4 του Καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για την καθαίρεση του προέδρου από την Κ.Ε. είναι πλέον η μόνη διέξοδος. Τα μέλη της Π.Γ. και της Κ.Ε. που διαφωνούν έχουν ιερή υποχρέωση έναντι του κόμματος και της ιστορίας της Αριστεράς να αναλάβουν τη σχετική πρωτοβουλία. Εγκριθεί δεν εγκριθεί από τους υπάρχοντες συσχετισμούς στην Κ.Ε., θα έχουν επιτελέσει το καθήκον τους απέναντι στον κόσμο της Αριστεράς και στους εαυτούς τους».
Είναι ακόμη Πέμπτη, τρεις μέρες πριν από τον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών, και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ακόμη κι αν χάσουν όλοι οι εκλεκτοί του, δεν θα έχει κανέναν λόγο για να ανησυχεί. Φροντίζουν γι’ αυτό οι αντίπαλοί του, που έχουν πιο σοβαρά θέματα να ασχοληθούν…
