Σε πελατειακό παραμάγαζο που μοιράζει δουλειές με απευθείας αναθέσεις και προσφέρει τις εγκαταστάσεις της για να δουλέψουν ιδιώτες, έχει μετατραπεί η ΕΑΒ, η οποία βαδίζει χωρίς στρατηγικό σχέδιο και απαξιώνεται συνεχώς, χάνοντας τη σημασία της ως κρίσιμη βιομηχανία για την εθνική άμυνα
Το Antinews πρώτο αποκάλυψε την πρόσφατη απευθείας ανάθεση της συντήρησης των μεταγωγικών αεροσκαφών της Πολεμικής Αεροπορίας, C-130, σε μια απολύτως αμφιλεγόμενη για τις δυνατότητές της, σύμφωνα και με τις καταγγελίες των εργαζομένων, ιδιωτική εταιρεία. Ακολούθησαν αρκετά ΜΜΕ, και κατόπιν, με… χρονοκαθυστέρηση ως συνήθως, ο ΣΥΡΙΖΑ, καταθέτοντας ερώτηση στη Βουλή. Ελπίζουμε και τα υπόλοιπα κόμματα να ενδιαφερθούν, όπως και εκείνα τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που ανησυχούν για τα εθνικά ζητήματα.
Πάρτι απευθείας αναθέσεων – Τώρα δίνουν και τη συντήρηση των C-130 σε ιδιώτες
Όσο κι αν είναι ντροπιαστικό για την Ελλάδα, δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναφέρονται στο παράδειγμα της Τουρκίας, η οποία με συνέπεια οικοδόμησε και συνεχίζει, με τα όποια μεγάλα και μικρά προβλήματα και τους μικρομεγαλισμούς, να αναπτύσσει την πολεμική βιομηχανία της. Κρατική και ιδιωτική.
Στη χώρα μας συνεχώς υπάρχουν διαμαρτυρίες για τα μέσα που διαθέτει η Τουρκία, μεταξύ των άλλων τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAV), και τη στρατιωτική ισχυροποίησή της. Ωστόσο, η Ελλάδα των εξοπλιστικών αγορών – μαμούθ από το εξωτερικό και των προγραμμάτων εκσυγχρονισμού παλαιότερων οπλικών συστημάτων (π.χ. F-16 Viper), δεν είναι εις θέσιν να λειτουργήσει το μοναδικό «εντεταλμένο συνεργείο» που υπάρχει στη χώρα, την ΕΑΒ, για να κάνει «σέρβις» στα μεταγωγικά αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας (ΠΑ), C-130.
Οξύμωρο. Να δίδονται τόσα δισεκατομμύρια (υπολογίζονται περί τα 15) για εξοπλισμούς και να έχει αφεθεί στη μοίρα της η κρατική αμυντική βιομηχανία της χώρας. Οι, δε, ιδιωτικές εταιρείες, όπως φάνηκε και από την αγορά των γαλλικών μαχητικών, Rafale, να μην παίρνουν ούτε καν να φτιάξουν μια βίδα. Κάπως καλύτερα, βέβαια, φαίνεται ότι είναι τα πράγματα στην περίπτωση των γαλλικών φρεγατών, Belh@rra.
Στην πραγματικότητα, η εικόνα της ΕΑΒ αποτελεί την επιτομή της απαξίωσης της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Αντίστοιχη κατάσταση υπάρχει και στις υπόλοιπες δημόσιες εταιρείες. Τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΑΣ), για παράδειγμα, μετά τη μετεγκατάσταση του εργοστασίου του Υμηττού, ούτε ξέρουν που θα… βρίσκονται!
Παραπλάνηση ή αδιαφορία;
Η απευθείας ανάθεση του έργου συντήρησης των C-130, που πια έχει καταντήσει γεφύρι της Άρτας, σε αμφιλεγόμενων ικανοτήτων ιδιώτες, δεν «έσκασε» ως κεραυνός εν αιθρία. Μεθοδεύεται εδώ και μήνες. Είχε μπει, μάλιστα, στην τελική ευθεία ήδη από τον Μάρτιο του 2022.
Και όμως, η διοίκηση της ΕΑΒ μόλις τον Ιούλιο του 2021 υποσχόταν στην Πολεμική Αεροπορία ότι μέσα στο 2022 θα της παραδώσει τουλάχιστον τρία C-130, και κατόπιν, το 2023, όλα τα υπόλοιπα.
Να σημειωθεί ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις πρακτικά έχουν ξεμείνει από μεταγωγικά αεροσκάφη, εξαιτίας των δραματικών καθυστερήσεων τα τελευταία χρόνια. Κατά πληροφορίες, σήμερα μόνο 2-3 C-130 (από τα συνολικά 14) μπορούν να είναι λειτουργικά. Για να μη μιλήσει κανείς για τα μεταγωγικά, C-27J Spartan, που έχουν μετατραπεί πλέον σε παλιοσίδερα.
Από την άλλη, η Τουρκία διαθέτει πλέον πέραν των 19 C-130, 12 C-160, 50 CN-235, τα σύγχρονα Α-400. Με αυτά, εκτός των άλλων, πηγαινοφέρνει αξιωματικούς της, μισθοφόρους και οπλισμό στη Λιβύη.
Τι άλλαξε, λοιπόν, από τον Ιούλιο του 2021 στην ΕΑΒ και, από εκεί που η διοίκησή της υποσχόταν ότι θα παραδώσει C-130, αίφνης αποφάσισε να δώσει τη διόλου ευκαταφρόνητη μπίζνα της συντήρησης τεσσάρων μεταγωγικών αεροσκαφών (από τουλάχιστον ένα εκατομμύριο το καθένα) σε ιδιώτη; Παραπλανούσε συνειδητά την Πολεμική Αεροπορία ή απλά οι άνθρωποι που έχουν τοποθετηθεί από την κυβέρνηση στο τιμόνι της ενδιαφέρονται για όλα τα άλλα εκτός από την εθνική άμυνα;
Ευθύνες
Ποιος φέρει, όμως, την καίρια ευθύνη για αυτό το πρωτοφανές μπάχαλο που χρονίζει στην ΕΑΒ; Τυπικώς, ο κύριος μέτοχος, ως ελληνικό Δημόσιο, είναι το υπουργείο Οικονομικών. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αυτοί που κάνουν «κουμάντο» στην εταιρεία είναι το υπουργείο Άμυνας, ως ο βασικός «πελάτης» της, και το υπουργείο Ανάπτυξης. Όπως φημολογείται έντονα, εξάλλου, οι συσχετισμοί είναι μοιρασμένοι ανάμεσα στην «ομάδα Παναγιωτόπουλου» και την «ομάδα Άδωνι».
Αυτή την περίοδο, μάλιστα, οπότε γίνεται το… μάλε-βράσε στην ΕΑΒ, εξαιτίας των αποκαλύψεων του Antinews για την απευθείας ανάθεση της συντήρησης των C-130, κάποιοι ασχολούνται με το πως θα «βολέψουν» μέλος της διοίκησης της εταιρείας, που χαρακτηρίζεται ως «άνθρωπος του Παναγιωτόπουλου», ούτως ώστε και να πάρει έναν αρκετά παχυλό μισθό, αλλά και να κρατήσει το μεγαλύτερο μέρος της σύνταξής του ως αποστράτου της ΠΑ (!).
Εδώ η Πολεμική Αεροπορία «καίγεται» για τα C-130 και κάποιοι ασχολούνται με πελατειακά ρουσφετάκια. Αλλά και ο Άδωνις Γεωργιάδης, που ακόμα είναι ακατανόητο γιατί του έδωσαν αρμοδιότητα στην ΕΑΒ, το μόνο που κάνει, είναι να απαξιώνει την εταιρεία με τις δηλώσεις του. Επανειλημμένως έχει μιλήσει για «νοικοκύρεμά» της, άλλες φορές σε συνεντεύξεις του δηλώνει ότι έχει δρομολογήσει την «ιδιωτικοποίησή» της ή τη συμμετοχή «επενδυτών» σε αυτήν. Έως τώρα, όμως, ούτε μια βίδα σε κάποιο C-130 δεν έχει καταφέρει να πετύχει.
Είναι οφθαλμοφανές ότι η ΕΑΒ, όπως και οι υπόλοιπες κρατικές αμυντικές εταιρείες, δεν έχουν πυξίδα. Πολύ περισσότερο, ουδείς έχει τη βούληση να χαράξει μια γραμμή για τη μετατροπή τους σε στρατηγικό πυλώνα της εθνικής άμυνας. Δίχως ένα τέτοιο σχέδιο, όλα τα υπόλοιπα είναι μπαλώματα και εκ του πονηρού. Απλά, θα μοιράζονται μπίζνες ή δουλίτσες σε ημετέρους, η ΕΑΒ θα σέρνεται και η θέση της θα χειροτερεύει, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, θα υποβαθμίζεται συνειδητά, και κάποια στιγμή θα μπει η ταφόπλακα και θα πουληθεί έναντι … ενός ευρώ.
Και τι έκανε για να τα ανατρέψει όλα αυτά ο βασικός «πελάτης» της ΕΑΒ, το υπουργείο Άμυνας, διά του πολιτικού προϊσταμένου του, Νίκου Παναγιωτόπουλου; Χόρτασε τη Βουλή με λόγια. Εδώ και χρόνια υπόσχεται ότι από στιγμή σε στιγμή… λύνει το πρόβλημα των C-130.
Μάλιστα, πρόσφατα, στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας, και αφού είχε προηγηθεί η αποκάλυψη του Antinews, έφτασε στο σημείο να κάνει ειδική αναφορά στα C-130. Κανονικά, κάποιος που είναι στη θέση του θα το απέφευγε. Θα μπορούσε, εξάλλου, να παραθέσει μια μακρά λίστα με τα εξοπλιστικά «ψώνια» που έγιναν επί υπουργίας του. Δεν ήταν ανάγκη να μιλάει για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου!
Κτύπημα κάτω από τη ζώνη
Ωστόσο, εύλογα ερωτηματικά εγείρει η στάση της διοίκησης της ΕΑΒ, η οποία, με έμμεσο τρόπο, απέδωσε στον υπουργό Άμυνας την απόφασή της για να δώσει τη συντήρηση των C-130 σε ιδιώτες και να μην την εκτελέσει η ίδια η εταιρεία, αν και είχε αναλάβει τη συμβατική υποχρέωση.
Μάλιστα, στην «επιχειρηματολογία» της, προκειμένου να προβεί σε απευθείας ανάθεση στην αμφιλεγόμενη ελληνική ιδιωτική εταιρεία, σε επιστολή του Ν.Παναγιωτόπουλου αναφέρεται. Χαρακτηριστικά κάνει λόγο για κατεπείγουσα παραίνεση – απαίτηση του υπουργού Άμυνας για άμεσες ενέργειες επιτάχυνσης των εργασιών συντήρησης των C-130 για κάλυψη εθνικών αναγκών Άμυνας και Ασφάλειας, καθώς και την κρίση που, στο μεταξύ, προέκυψε από τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Λες και προηγουμένως δεν υπήρχε κατεπείγουσα ανάγκη για την Άμυνα και την Ασφάλεια της χώρας, διότι όλα ήταν ωραία και καλά στα ελληνο-τουρκικά, αλλά τώρα με το Ουκρανικό εμφανίστηκαν οι ανάγκες! Μ’ άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, δηλαδή.
Άραγε, ο υπουργός Άμυνας ήταν ενήμερος των δραματικών καθυστερήσεων εκ μέρους της διοίκησης της ΕΑΒ στα C-130 και γνώριζε ότι μεθοδευόταν η απευθείας ανάθεση σε ιδιώτη; ‘Η, απλά, το υπουργείο Άμυνας ασχολείται μόνο με τα «μεγάλα» και «σοβαρά», όπως τις εξοπλιστικές αγορές – μαμούθ, και… σνομπάρει τα «μικρά», όπως την εθνική αμυντική βιομηχανία; Και ο υπουργός Ανάπτυξης τι έκανε για το πρόβλημα; Δηλώσεις, ως συνήθως, από το πρωί μέχρι το βράδυ;
Περίεργες καθυστερήσεις
Για τους λόγους που προέκυψαν οι καθυστερήσεις στην παράδοση των C-130 από την ΕΑΒ θα πρέπει να δώσουν πειστικές εξηγήσεις οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες.
Πόσο μάλλον, όταν πέρυσι τον Ιούλιο, η διοίκηση της ΕΑΒ, όχι μόνο υποσχόταν ότι θα βγάλει πέρα την υποχρέωσή της, αλλά θεωρούσε απαραίτητες τις προσλήψεις στην ΕΑΒ γι’ αυτό το σκοπό. Στον τομέα των C-130, πάντως, εξ όσων καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, επικρατεί «ξηρασία» σε προσωπικό.
Έτσι, ως ήταν αναμενόμενη, έπεσε σαν… ώριμο φρούτο η «ιδέα» να δοθεί το έργο σε ιδιώτη. Οι εργαζόμενοι, βέβαια, καταγγέλλουν ότι ουσιαστικά πρόκειται για ανάθεση σε ημέτερο, πίσω από τον οποίο βρίσκονται απόστρατοι της ΠΑ και συνταξιούχοι της ΕΑΒ.
Έχει ενδιαφέρον, πάντως, ότι η συγκεκριμένη ιδιωτική εταιρεία εμφανίζεται με το… φοβερό και τρομερό κεφάλαιο των 6.000 ευρώ!
Η ίδια, επίσης, δεν έχει δικές της υποδομές. Η συντήρηση των τεσσάρων C-130, σύμφωνα με πληροφορίες, θα γίνει στο κτίριο 33 της ΕΑΒ, στην Τανάγρα. Έτσι όπως πάει η εταιρεία, σύντομα θα γίνει ένα παραμάγαζο που στις εγκαταστάσεις θα δουλεύουν όλοι οι άλλοι εκτός από την ίδια.
Άκρως ενδιαφέρον είναι ότι, ενώ μέχρι πρότινος η ΕΑΒ υποσχόταν ότι όλα τα C-130 θα τα παρέδιδε στην ΠΑ έως και το 2023, τώρα, στο νέο σχεδιασμό, και με την απευθείας ανάθεση, μεταφέρεται το χρονοδιάγραμμα στο 2024. Γιατί άραγε μια νέα καθυστέρηση;
Ειδικότερα, η σύμβαση με τον ιδιώτη θα λήξει τον Ιούλιο του 2024, ενώ η ΕΑΒ, με την υπογραφή της συμφωνίας, θα του δώσει ως «μπροστάντζα» τριακόσιες χιλιάδες ευρώ.
H EAB ανήκει στο υπουργείο Οικονομικών. Δεν έχει δημοσιεύσει οικονομική κατάσταση για το 2021. Αυτή του 2020 βγήκε στο τέλος του 2021. Με ένα βιβλίο παρατηρήσεις των ορκωτών από κάτω που μιλάνε για την μη συνέχεια της εταιρείας.
Ολα αυτά δείχνουν και το μέγεθος της αποτυχίας του Σταικούρα. Βρήκε μεν ναυάγιο αλλά κάνει ότι δεν βλέπει. Ουσιαστικά εμπαίζει το κοινοβούλιο και το λαό όπως ακριβώς έκαναν οι προηγούμενοι.
Δεν διαφέρει σε τίποτα από τους λαικιστές που συχνά πυκνά κατηγορεί η κυβέρνηση.
Και δεν μιλάμε για κάποιον υπουργό της σειράς αλλά για κορυφαίο αυτής της κυβέρνησης.
Ο νεοφιλελευθερισμός δεν έχει όρια , επιβάλεται και η ιδιωτικοποίηση των ενόπλων δυνάμεων κάθε χώρας. Η Αμερική πραγματοποίησε τον πόλεμο στο Ιράκ το 2003 , φέρνοντας για πρώτη φορά επίσημα μισθοφόρους ιδιωτικών εταιρειών. Που διοικούνταν από πρώην ανώτατους αξιωματικούς που πέρασαν στον ιδιωτικό τομέα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είναι είδηση και γιατί μας κάνει εντύπωση. Η ενέργεια , το νερό , η υγεία , η διατροφή , η στέγαση , η μετακίνηση . Όλα όσα είναι απαραίτητα για την επιβίωση και την εξέλιξη. Είναι σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης. Το θέμα δεν είναι αν θα ολοκληρωθούν , αλλά με ποιους κανόνες.!
Όλεθρος για τη χώρα από όλες τις απόψεις η θλιβερή νίκη της πασοκοδεξιάς το 2019. Δυστυχώς βρεθήκαμε με άθλιο πολιτικό προσωπικό που εκλέχτηκε για να εξυπηρετήσει κάποια ντόπια λαμόγια και να δώσει γη και ύδωρ σε Αμερικανούς και Τούρκους. Οι κάποτε αγαναχτισμένοι των πλατειών και οι πατριώτες του Μακεδονικού, την βρίσκουν πλέον με τα πληκτρολόγια καθώς σπάνε κουμπαράδες για να πληρώσουν το ρεύμα.
Δε θα γίνει καν πόλεμος. Ο Κούλης μας πάει για δορυφοροποίηση χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. Ελπίζω μόνο στο μέλλον να υπάρχει ελληνισμός και να βρεθεί κάποια γενιά Ελλήνων που θα πετάξει στα σκουπίδια της ιστορίας την Πασοκοδεξιά της ΝΔ, και θα θυμάται μόνο με αποτροπιασμό αυτό το 40% που έφερε τον όλεθρο στην εξουσία.