Του Αδέξιου Δεξιού
Δεν έχουν περάσει παρά λίγες ημέρες από την προειδοποίηση του πρωθυπουργού σε υπουργούς και στελέχη να πάψουν να ασχολούνται με άλλα, εκλογικά και μη, και να δουλέψουν για την κυβέρνηση.
Θυμόμαστε ότι και πριν από μερικές εβδομάδες υπήρξαν δημοσιεύματα που έγραφαν ότι ο Μητσοτάκης έχει έτοιμες κόκκινες κάρτες κατά τουλάχιστον 2 υπουργών.
Μεσολάβησε κι ένα Συνέδριο το οποίο υπό κανονικές συνθήκες θα έπρεπε να είναι ενωτικό, να δίνει έναυσμα για νέο ξεκίνημα, να σταματούσε τις μουρμούρες.
Παρ’ όλα αυτά, όσα βλέπουμε να γίνονται μπροστά και πίσω από τις κουρτίνες, δε δείχνουν ότι η ΝΔ έχει πάρει το μάθημά της.
Κατ’ αρχάς, ακόμη και οι θετικές εξαγγελίες του πρωθυπουργού για να ξεφουσκώσουν οι λογαριασμοί, χάνονται αφενός στην καθυστέρηση της εφαρμογής τους, κι αφετέρου στο ότι άνοιξε νέο μέτωπο, αυτή τη φορά στα καύσιμα.
Διότι ακόμη κι αν το ρεύμα γίνει πιο φθηνό σε σχέση με τους λογαριασμούς που έρχονται τους τελευταίους μήνες, το πρόβλημα μεταφέρεται στα ρεζερβουάρ με τη βενζίνη να έχει φτάσει τα 2.20 ευρώ ή και παραπάνω.
Επομένως, η κυβέρνηση χάνει το θετικό μομέντουμ περιμένοντας πότε θα έρθει ο Ιούνιος αλλά και κανένα καλό νέο από την Ευρώπη.
Όταν, όμως, έρχονται ειδήσεις για περιορισμό των μετακινήσεων και ουσιαστικά για νέο… λοκντάουν μη τυχόν και καταρρεύσει η αγορά ενέργειας, τότε η απαισιοδοξία επιστρέφει.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά το κλίμα γίνεται χειρότερο επειδή κάποιοι (και είναι πολλοί) παρακούουν τις εντολές του Μητσοτάκη να μην κατεβάσουν τα μολύβια και να συνεχίσουν να δουλεύουν.
Τόσο στα πηγαδάκια του Συνεδρίου, όσο και σε κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως η δεξίωση για τα 100 χρόνια της εφημερίδας Βήμα, τη Δευτέρα, μια λέξη ακουγόταν. «Εκλογές».
Όλοι τους μιλούσαν για το πότε ο Μητσοτάκης θα στήσει κάλπες και ποια θα είναι η τύχη της Νέας Δημοκρατίας. Επί της ουσίας η αγωνία που υπάρχει είναι αν θα επανεκλεγούν ήδη βουλευτές ή αν θα εκλεγούν οι πολιτευτές.
Και ήδη, τα Σαββατοκύριακα στις εκλογικές περιφέρειες γίνεται χαμός με τις συζητήσεις, τα νταραβέρια και τις συνεννοήσεις ενόψει εκλογών, όποτε κι αν αυτές γίνουν.
Όχι ότι και στην Αθήνα γίνεται κάτι καλύτερο. Ήδη οι υποψήφιοι στήνουν γραφεία, τρέχουν σε εκδηλώσεις, «καρφώνουν» συντρόφους τους, αλλά και αντιπάλους στις περιοχές που κατεβαίνουν.
Ειδικά στην Α’ Αθήνας και στην παλιά, σπασμένη τώρα, Β’ Αθήνας, γίνεται χαμός. Με νέους πολιτευτές να τρέχουν να κλείσουν κομματάρχες ή να πάρουν χρίσμα, με τους νυν βουλευτές να σπεύδουν να κατοχυρώσουν τα μαγαζάκια τους, και με άλλους να σκοτώνονται για το ποιος θα κρατήσει το δικό του μετερίζι.
Καλή (ή κακή) ώρα ο πόλεμος που είναι σε εξέλιξη μεταξύ Τάκη Θεοδωρικάκου και Κώστα Μπακογιάννη για τα θέματα ασφάλειας στην Αθήνα.
Οι αιχμές, τα χτυπήματα κάτω από τη μέση, οι κόντρες φόρα παρτίδα, και οι διαρροές «πηγών» δείχνουν ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει.
Και μάλιστα ακόμη περισσότερες απορίες δημιουργεί το γεγονός ότι ο Θεοδωρικάκος έχει άριστες σχέσεις, τόσο με τον Μητσοτάκη όσο και με τον διευθυντή του γραφείου του πρωθυπουργού, Γρηγόρη Δημητριάδη.
Πώς, λοιπόν, ο ανιψιός δήμαρχος τα βάζει με έναν ευνοούμενο υπουργό, του στενού πυρήνα των συνεργατών του θείου πρωθυπουργού;
Τι να πει κανείς βεβαίως και για την έμμεση επίθεση που εξαπέλυσε κατά Σαμαρά ο Δένδιας, υπουργός και στενός συνεργάτης του Μεσσήνιου πρωθυπουργού από το 2012.
Όταν πρωτοκλασάτα στελέχη δείχνουν να μην έχουν έρμα και να αντιπαρατίθενται για το ποιος είναι πιο πατριώτης, τότε υπάρχει μεγάλο ζήτημα.
Ναι, η κατάσταση δείχνει να μην ελέγχεται ούτε από το Μαξίμου.
Και οι κόντρες δεν είναι μόνο μεταξύ των δύο παραπάνω.
Μαθαίνουμε ότι υπάρχει αντιπαράθεση σχεδόν σε όλες τις περιφέρειες της Αττικής. Και μαχαιρώματα στην πλάτη. Κόντρες που θα βγουν πολύ σύντομα στο προσκήνιο.
Και όλο αυτό το σκηνικό, μόλις λίγο καιρό μετά τα μηνύματα και τα καμπανάκια του πρωθυπουργού.
Διότι αν σκοτώνονται τα στελέχη μεταξύ τους, ποιος δουλεύει στα υπουργεία και στους δημόσιους φορείς;
Ποιος προωθεί το κυβερνητικό έργο αν όλοι κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους;
Ποιος κλείνει μέτωπα όταν όλοι μιλάνε για εκλογές και κοιτάνε πώς θα κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερα ρουσφέτια;
Ποιος, λοιπόν, κυβερνά αυτό το κόμμα; Κάποιοι βολεύονται ενδεχομένως με τις πειραγμένες δημοσκοπήσεις που δείχνουν 8 μονάδες διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως, τα πράγματα δεν είναι έτσι, οι διαφορές εξανεμίζονται και το παιχνίδι γυρίζει τούμπα. Και όλοι αυτοί που νοιάζονται πώς θα εκλεγούν απλά θα πάνε σπίτι τους.
Αν, όμως, και ο Μητσοτάκης δε μπορεί να τους ελέγξει πρέπει να πάρει τις αποφάσεις του. Θα τους ανέχεται για πολύ ή θα φτιάξει ένα κόμμα που θα μπορέσει να κερδίσει για άλλα 4 χρόνια την εξουσία;
Ήρθε η ώρα της κρίσης για τον πρωθυπουργό και το περιβάλλον του.
Ο θείος Πρωθυπουργός , ο ανηψιός Δήμαρχος ο ξαδελφος Υπουργός …η αδελφή Βουλευτής και πρωην Υπουργός….
Ψάχνετε κάτι στο κράτος λάφυρο στην ιδιοκτησία της ΝΔ;
Η κρίση έρχεται, ο αίτιος φεύγει, τέλος εποχής για τη δυναστεία του αίσχους.
Το θέμα δεν είναι τι θα κάνει ο Κούλης αλλά ο Ανδρουλάκης. Αυτός όμως έχει και το πρόβλημα. Αν επαληθευτούν οι δημοσκοπήσεις με ποιόν θα πάει; Αν πάει με τον Κούλη προφανώς στις επόμενες εκλογές το ΠΑΣΟΚ θα πάει…άπατο (δεύτερη τετραετία γαρ του Κούλη οπότε και θα ξεσαλώσει υπέρ των ολιγαρχών). Αυτό δεν ξέρω αν το αντέχει ο Ανδρουλάκης , όπως επίσης και δεν ξέρω τι μπορεί να του τάξουν και αν αυτό αξίζει την πολιτική εξαφάνισή του οπότε μένει ανοιχτό.
Αν πάει με τον Τσίπρα όλα εξαρτώνται από την πυγμή που θα (η δεν θα) δείξει ο Τσίπρας στους ακραίους του κόμματός του (Σκουρλέτη, Τασίες κλπ), για την μετατροπή του Σύριζα σε ένα κεντροαριστερό κόμμα (πράγμα που πιστεύω ότι είναι και η επιθυμία του Τσίπρα), αντί του σημερινού τσίρκο Medrano που δεν μπορεί να ελέγξει όσο και αν το επιθυμεί.
Ίδωμεν…
Είμαστε χώρα μικρή, αλλά κατέχουμε γεωπολιτική θέση που προκαλεί έντονα για
λόγους που χρονικά διαφέρουν.
Η ιστορία μας διδάσκει ότι αντιμετωπίζουμε πραγματικό πρόβλημα στο
θέμα άσκησης πολιτικής, για την ίδια την χώρα, τον λαό της, για τις προσωπικότητες που κάθε
φορά αναλαμβάνουν το αξίωμα του πολιτικού.
Μας βαραίνουν πολλά που έχουν αποτελέσει πραγματικά γεγονότα στα χώματα της Ελληνικής γης.
Μας ενώνει ένας κοινός σκοπός, ζούμε την ζωή μας, την καθημερινότητά μας σε αυτά τα χώματα.
Η βελτίωση των συνθηκών ζωής αποτελεί χρέος, ώστε να γινόμαστε καλύτεροι, ποτέ χειρότεροι.
Η πολιτική εικόνα της χώρας παίζει σημαντικό ρόλο ως προς αυτό το σκοπό.
Όταν όμως η απογοήτευση επισκιάζει την όποια προσδοκία, το χάος διευρύνεται αντί να εξομαλύνεται.
Διαβάζοντας το παρακάτω άρθρο μου γεννήθηκαν οι σκέψεις αυτές, δεν μιλώ για αισθήματα, δεν υπάρχουν λόγια.
Πως να εμπιστευτείς, πως να ονειρευτείς, πως να ελπίζεις!!!!!!!!!!!!!!
………………………………………………………………….
Τρομερές αποκαλύψεις για το παρασκήνιο της εκλογής Μητσοτάκη στην προεδρία της ΝΔ!
Το παρασκήνιο της εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη στην αρχηγία της Nέας Δημοκρατίας, τον Ιανουάριο του 2016, δεν έχει γραφτεί ακόμη. Και θα αργήσει ενδεχομένως, καθώς οι βασικοί πρωταγωνιστές και πρωτοστάτες της υποστήριξής του μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας κατά πάσα πιθανότητα δεν θα μιλήσουν.
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Δεν θα μιλήσει σίγουρα
ο τραπεζίτης που διέθεσε το call center της τράπεζάς του για να στηθεί εκεί το στρατηγείο του πρωθυπουργού, από το οποίο γίνονταν δεκάδες τηλέφωνα προς τα μέλη του κόμματος. Δεν θα μιλήσει ο υψηλόβαθμος Αμερικανός διπλωμάτης που παρότρυνε υπερφιλόδοξο πολιτικό να κατέλθει υποψήφιος αρχηγός, προκειμένου να σπάσει το καραμανλικό μπλοκ σε συγκεκριμένη περιοχή, πράγμα το οποίο επετεύχθη. Δεν θα μιλήσουν οι δύο
επιχειρηματίες καναλάρχες, οι οποίοι αμέσως μετά τον πρώτο γύρο, όταν είδαν ότι η επιλογή τους απέτυχε, ρώτησαν τότε τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ποιον να στηρίξουν οι θύρες τους, και εκείνος μέσω αντιπροσώπου υπέδειξε τον κύριο Μητσοτάκη.
Δεν θα μιλήσουν τα κορυφαία στελέχη του ΠΑΣΟΚ που ενέγραψαν μαζικά 10.000 μέλη του κόμματός τους στη Νέα Δημοκρατία υπέρ του κυρίου Μητσοτάκη. (Μόνο ο κύριος Βενιζέλος άφησε πρόσφατα μια αιχμή.) Δεν θα μιλήσουν οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας που ανέλαβαν την έκδοση των αποτελεσμάτων – ούτε η πρώτη, του Νοεμβρίου, που τίναξε στον αέρα τις εκλογές όταν ο Μεϊμαράκης προηγείτο με 50%, ούτε η δεύτερη, του Ιανουαρίου, η οποία στο παρελθόν είχε συλληφθεί να παρακολουθεί τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Κώστα Καραμανλή. Δεν θα μιλήσει, βεβαίως, γιατί από εκεί που βρίσκεται δεν μπορεί ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος έκανε τα «μαγικά» του στην τελική ευθεία και αδρανοποίησε κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας, πολιτικά του παιδιά, που επιθυμούσαν συγκεκριμένη εξέλιξη. Κάποτε θα μάθουμε γιατί έγινε λευκή απεργία και από ποιους την τελευταία εβδομάδα.
Υπάρχει όμως κάποιος που μπορεί να μιλήσει – αν δεν άρχισε ήδη να μιλά. Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος τότε, προς έκπληξη όλων των πολιτικών του φίλων, κινητοποίησε τις δυνάμεις του σε όλη την επικράτεια υπέρ της εκλογής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και εδώ δεν έχουν γραφτεί τα βαθύτερα κίνητρα αυτής της πρωτοβουλίας του, για την οποία δείχνει να μετανιώνει σήμερα. Ουδείς γνωρίζει αν ο πρώην πρωθυπουργός, πριν δώσει τα χέρια με τον κύριο Μητσοτάκη, αποτάθηκε σε άλλον υποψήφιο, αν του ζήτησε ανταλλάγματα και ποια είναι αυτά. Είναι προφανές από την εξέλιξη των πραγμάτων και από όσα γνωρίζουμε μέχρι σήμερα ότι η στήριξη του κυρίου Σαμαρά προς τον κύριο Μητσοτάκη δεν βασίστηκε σε αμιγώς πολιτικά κριτήρια – υπήρχε μετά βεβαιότητος και προσωπικό σκέλος.
Η στήριξη που παρείχε το κόμμα στον κύριο Σαμαρά, όταν του επιτέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για το σκάνδαλο Novartis, υπήρξε καταλυτική για την πολιτική του επιβίωση. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τον είχε στηρίξει και τον είχε αφήσει ακάλυπτο, όποια και αν ήταν η αλήθεια, σήμερα δεν θα μιλούσαμε. Κατά τούτο, ο πρωθυπουργός πιστεύει ότι έχει εξοφλήσει τα γραμμάτιά του στα βασικά! Προφανώς, όμως, όπως διεφάνη από την ομιλία του πρώην πρωθυπουργού στο συνέδριο, η άρνηση των δικαστικών Αρχών να αποκαλύψουν τα πρόσωπα των προστατευόμενων μαρτύρων που έκαναν λόγο για τις τροχήλατες βαλίτσες θεωρείται αθέτηση συμφωνίας από τον κύριο Σαμαρά. Οπως επίσης αθέτηση θεωρείται και η επιλογή του Μαργαρίτη Σχοινά για τη θέση του επιτρόπου και αντιπροέδρου της Κομισιόν από τον κύριο Μητσοτάκη, αξίωμα το οποίο λέγεται ότι είχε υποσχεθεί στον κύριο Σαμαρά ο πρωθυπουργός.
Ακόμη κι αν δεν έβαζε βέτο στον διορισμό του κυρίου Σαμαρά σε θέση επιτρόπου η καγκελάριος Μέρκελ -βολική δικαιολογία για τον κύριο Μητσοτάκη-, το βέβαιο είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν θα ήθελε τον προκάτοχό του στα πόδια του, και μάλιστα σε μια θέση κομβική, στην καρδιά των ευρωπαϊκών εξελίξεων. Η έκρηξη του κυρίου Σαμαρά στο συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν, λοιπόν, κεραυνός εν αιθρία – αναμενόταν. Τα παράπονά του ήταν γνωστά από καιρό και τα διεβίβαζε στο Μέγαρο Μαξίμου μέσω του διευθυντή και γενικού γραμματέα της κυβέρνησης Γρηγόρη Δημητριάδη, ο οποίος επισκέπτεται τακτικά, για λόγους σεβασμού και αβρότητας, το πολιτικό του γραφείο στην οδό Δημοκρίτου ως απεσταλμένος του κυρίου Μητσοτάκη. Ο κύριος Σαμαράς, άλλωστε, ήταν φίλος με τον εκλιπόντα πατέρα του κυρίου Δημητριάδη. Ωστόσο, μετά την εκφώνηση της ομιλίας του κυρίου Σαμαρά στο συνέδριο, σήμανε συναγερμός στο Μέγαρο Μαξίμου.
Γιατί αυτή τη φορά, πέρα από τις γνωστές διαμαρτυρίες που έχουν ειπωθεί και στο παρελθόν, ότι ο κύριος Μητσοτάκης μετατρέπει τη Νέα Δημοκρατία σε Ποτάμι (μα, αυτό το κόμμα δεν ιδρύθηκε για να κόψει ψήφους από τον κύριο Τσίπρα στις ευρωεκλογές του 2014, προς όφελος της Νέας Δημοκρατίας;) και ότι με τον πειρατή Τούρκο δεν κάνεις διάλογο, ο κύριος Σαμαράς απηύθυνε αυτή τη φορά μια πολύ συγκεκριμένη απειλή προς τον ίδιο τον πρωθυπουργό: ότι δεν θα επιτρέψει να υπογραφεί συνθηκολόγηση με την Τουρκία στο Αιγαίο.
Ότι θα αποτρέψει «Πρέσπες του Αιγαίου». Οτι θα πολεμήσει το λόμπι του κατευνασμού που έχει διεισδύσει και στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας. Οτι δεν πρέπει ο κύριος Μητσοτάκης να υποτιμά τους Ελληνες! Αυτό είναι κάτι πολύ καινούργιο και ξεπερνά κατά πολύ τα παράπονα του κυρίου Σαμαρά για τη θέση του επιτρόπου, για τους προστατευόμενους μάρτυρες, για το Ποτάμι, για τις διερευνητικές επαφές. Σύμφωνα με κορυφαία πηγή της Νέας Δημοκρατίας, με την οποία ο ίδιος συνομίλησα, ο κύριος Μητσοτάκης αναστατώθηκε από την αποστροφή αυτή του κυρίου Σαμαρά, γιατί γνωρίζει πως, ακόμη κι αν υλοποιηθούν όλες του οι απαιτήσεις για την υπόθεση Novartis, είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποστεί από την απειλή που διατύπωσε για τον συμβιβασμό στο Αιγαίο. Που αποτελεί, όπως οι πιστοί αναγνώστες αυτής της στήλης γνωρίζετε, το μείζον πολιτικό διακύβευμα που θα κληθεί να διαχειριστεί η επόμενη κυβέρνηση μετά τις εκλογές. Που θα αποτελέσει ίσως και ένα από τα θέματα συζήτησης του πρωθυπουργού με τον πρόεδρο Μπάιντεν, στη συνάντηση που πρόκειται να έχουν στον Λευκό Οίκο την επόμενη εβδομάδα.
Η πρώτη αντίδραση του κυρίου Μητσοτάκη, όπως αυτή εκφράστηκε σε ιδιωτικές συνομιλίες του μετά την ομιλία του κυρίου Σαμαρά, δείχνει ότι ο πρωθυπουργός δεν θα ήθελε, δεδομένης της οριστικής διάρρηξης των σχέσεών του με τον Μεσσήνιο, να δοθεί χρόνος στον πρώην πρωθυπουργό να στήσει -αφανώς από το παρασκήνιο- ισχυρό πολιτικό κόμμα στα δεξιά της Ν.Δ. Γνωρίζει, βλέπετε, άριστα τι μπορεί να κάνει ο Καλαματιανός αν θεωρήσει ότι κάποιος τον κορόιδεψε και τον ενέπαιξε, όπως όντως συνέβη στην προκειμένη περίπτωση. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, ο πρωθυπουργός έδειξε να ταλαντεύεται τις πρώτες ώρες που ακολούθησαν μετά την ομιλία του κυρίου Σαμαρά για το αν θα έπρεπε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές στην Ελλάδα τον Ιούνιο, αμέσως μετά το ταξίδι του στις Ηνωμένες Πολιτείες και την οριστικοποίηση στο παρασκήνιο
της έλλειψης ομοφωνίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση για επιβολή πλαφόν στις τιμές του φυσικού αερίου.
Ωραίο το σχέδιο για την εξάντληση της τετραετίας και για την προκήρυξη εκλογών μετά 12 μήνες, λοιπόν, αλλά οι εξελίξεις περιέχουν μια δυναμική. Δεν πέρασε, άλλωστε, απαρατήρητο από το Μέγαρο Μαξίμου το γεγονός ότι ο παλιός συμμαθητής του κυρίου Σαμαρά, Γιώργος Κύρτσος, προσχώρησε στην ευρωομάδα του προέδρου Μακρόν και κανείς δεν θέλει να σκέφτεται τι θα συνέβαινε εάν ο κύριος Κύρτσος κατερχόταν στις εκλογές ως αρχηγός κόμματος με την παρασκηνιακή υποστήριξη του συμμαθητή του, κυρίου Σαμαρά. Εως τώρα, ο ευρωβουλευτής έχει δείξει με τα σχόλιά του στο twitter ότι είναι ο μόνος που μπορεί να πονά τον κύριο Μητσοτάκη με σχόλια τα οποία τον πλήττουν στο φιλελεύθερο μαλακό πολιτικό του υπογάστριο.
Λέτε, λοιπόν, να αποδειχτεί ο Ιούνιος μήνας πρόωρων εκλογών και ο κύριος Σαμαράς ο καταλύτης τους; Η πείρα λέει ότι οι πρωθυπουργοί, αφού διατυπώσουν ενθέρμως κάποιες σκέψεις, συνήθως το ξανασκέφτονται. Πιο πιθανός μήνας είναι ο Σεπτέμβριος, ανεξαρτήτως των προθέσεων του κυρίου Σαμαρά, καθώς οι επιδοτήσεις Μητσοτάκη στους λογαριασμούς ρεύματος είναι σωστές μεν, αλλά δεν αρκούν. Και, όταν καταστεί συνείδηση ότι ο πόλεμος θα διαρκέσει και ότι τα σπασμένα του θα τα πληρώσει ο Ευρωπαίος Ελλην πολίτης, τότε οι ορθόδοξοι νεοδημοκράτες θα καταστούν καθολικώς διαμαρτυρόμενοι. Αλλά, επειδή ζούμε σε μια εποχή που δεν είναι πλέον τίποτα δεδομένο, όλα επείγουν, οι εξελίξεις τρέχουν και ο κόσμος αποκτά νέα δυναμική, θεωρώ ότι καλό είναι να έχουμε καταγράψει την έκρηξη του κυρίου πρωθυπουργού εναντίον του ανθρώπου ο οποίος βοήθησε καταλυτικά στην ανάδειξή του στην αρχηγία του κόμματος. Μπορεί να σημαίνει πολλά αυτή η έκρηξη, μπορεί και τίποτα! Ποιος ξέρει η ζωή τι θα μας φέρει…
…………………………………………………………………………….
Ερχονται εκλογές και φυσικά η ΝΔ οπως μαθαίνουμε ξεκαθαρίζει στελέχη ωστε να ψηφιστεί η ιστορική(με βαση τον Δενδια και τον ΣΥΡΙΖΑ) συμφωνια των Πρεσπων. Διαγραφονται σωρήδον στην Πειραιως…
Η ώρα της κρισάρας και όχι της κρίσης πάντως θα έρθει σε λίγους μήνες όταν ανέβουν κι άλλο τα επιτόκια!
Εκεί θα φανεί ποιοι ήσαν αυτή τη φορά όσοι κολυμπάγανε χωρίς μαγιό
Την προηγούμενη αποστρατεύτηκε σχεδόν όλο το πολιτικό προσωπικό και το μεγαλύτερο μέρος των επιχειρηματιών μας.
Οι πεινασμένοι καρβέλια ονειρεύονται.