Αιχμηρά σχόλια και βαρείς χαρακτηρισμοί κατά του Τόκιο για τα πρόσφατα «αμυντικά ανοίγματα» της Ιαπωνίας στη Μεγάλη Βρετανία, από κινεζικά δημοσιεύματα. Η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου-αιώνιος αντίπαλος του Πεκίνου και πρόθυμος σύμμαχος των ΗΠΑ- κατηγορείται ευθέως, ότι «φέρνει τον λύκο μέσα στο σπίτι», εννοώντας ένα Ασιατικό ΝΑΤΟ στην περιοχή.
Δηλητήριο το αντίδοτο
Κινεζικός Τύπος και ηλεκτρονικά ΜΜΕ, από την αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, έχουν υιοθετήσει τακτική υψηλών τόνων, στην αντιπαράθεση με την Ουάσιγκτον, αποτυπώνοντας εν πολλοίς, τις διαθέσεις του Πεκίνου και προβάλλοντας ταυτόχρονα, όσα δεν μπορούν να ειπωθούν μέσω διπλωματίας. Πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ασυνήθιστα επιθετική ρητορική δημοσιευμάτων κατά του ΝΑΤΟ, με αφορμή την ολοένα και πιο φιλονατοϊκή στάση της Ιαπωνίας στη σύγκρουση Ρωσίας- Ουκρανίας. «Το ΝΑΤΟ δεν είναι αντίδοτο της ανησυχίας για θέματα ασφάλειας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ασίας, αλλά είναι το ίδιο το δηλητήριο», αναφέρει σχετικό δημοσίευμα.
Αιχμηρό άρθρο της κινεζικής ιστοσελίδας huanqiu.com, με τίτλο: «Το Τόκιο δεν θα έπρεπε ν’ ανοίγει δρόμο στο Ασιατικό ΝΑΤΟ», αναδημοσιεύτηκε και από τον κινεζικό ιστότοπο China Military On Line, απηχώντας προφανώς την ενόχληση του Κινεζικού Υπουργείου Άμυνας, για την πρόσφατη αμυντική συμφωνία Ιαπωνίας-Μεγάλης Βρετανίας.
Άλλωστε, ο Κινέζος υπουργός Άμυνας, Γουέι Φενγκα-ο μόνος ένστολος υπουργός της κυβέρνησης του Πεκίνου- αποφεύγει επιμελώς τις δημόσιες δηλώσεις γύρω από τις κινήσεις του ΝΑΤΟ και των συμμάχων του, γύρω από τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας, στην Ευρώπη. Με μια εξαίρεση, όμως.
Σε μια σπάνια τηλεφωνική συνομιλία που είχε πρόσφατα με τον Αμερικανό ομόλογό του, Λοίντ Όστιν, δήλωσε ορθά- κοφτά πως «η Ταϊβάν είναι μέρος της Κίνας, και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό», προειδοποιώντας μάλιστα, ότι «αν το θέμα δεν αντιμετωπιστεί σωστά θα έχει επιζήμιο αντίκτυπο στις σχέσεις Κίνας-ΗΠΑ». Αυτό όμως αφορούσε συγκεκριμένα το μόνιμο αγκάθι μεταξύ Κίνας-ΗΠΑ, για την αυτοδιοικούμενη περιοχή της Ταϊβάν.
Επόμενος στόχος
Να σημειωθεί ότι η Κίνα αρνήθηκε να καταδικάσει τις ενέργειες της Ρωσίας στην Ουκρανία και επέκρινε τις σαρωτικές κυρώσεις της Δύσης στη Μόσχα. Βέβαια, μετά τον εμπορικό πόλεμο που ξεκίνησε ο Ντόναλν Τραμπ το 2018, την αχαλίνωτη, στη συνέχεια, αντικινεζική προπαγάνδα στο εσωτερικό των ΗΠΑ, και τις τελευταίες αναπόδεικτες κατηγορίες της Ουάσιγκτον πως το Πεκίνο «βοηθά στρατιωτικά τη Ρωσία», οι Κινέζοι δείχνουν να αντιλαμβάνονται πλέον καθαρά πώς αποτελούν τον κύριο στόχο της Ουάσιγκτον.
Κι όταν βλέπουν ότι το Λονδίνο που πρωτοστατεί στη νέα αμυντική συνεργασία AUKUS, (ΗΠΑ, Αυστραλίας, Βρετανίας), φλερτάρει μεγαλοπρεπώς με τον Γιαπωνέζο πρωθυπουργό, Φούμιο Κισίντα, δεν τρέφουν καμία αμφιβολία για τα σχέδια της Ουάσιγκτον, απέναντι στο Πεκίνο.
Υπενθυμίζεται ότι η ανακοίνωση της AUKUS τον Σεπτέμβριο του 2021, σάστισε την πολλαπλώς απούσα από τις εξελίξεις, Ευρώπη, ενώ εξόργισε τον Εμανουέλ Μακρόν, ο οποίος τη χαρακτήρισε «πισώπλατη μαχαιριά» από τον Τζο Μπάιντεν, επειδή η Αυστραλία ακύρωσε τη συμφωνία με τη Γαλλία, για προμήθεια 12 πυρηνοκίνητων υποβρυχίων ,ύψους 56 δισ ευρώ.
Από την άλλη, καθώς το Πεκίνο δεν εμφανίζεται ως μιλιταριστική δύναμη στη διεθνή σκηνή, αλλά κυρίως ως υπερδύναμη οικονομικής συνεργασίας, προτιμά να στέλνει τα μηνύματά του προς το Τόκιο, μέσω αιχμηρών δημοσιευμάτων.
Λύκος στον… Ειρηνικό
Το δημοσίευμα του China Military On Line, χαρακτηρίζει απαράδεκτες και ύποπτα προκλητικές τις δηλώσεις του Ιάπωνα πρωθυπουργού Κισίντα, μετά τη συνάντησή του με τον Μπόρις Τζόνσον, στο Λονδίνο: «Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία μπορεί να συμβεί αύριο στην Ανατολική Ασία», και πως «τώρα είναι η ώρα για την Ομάδα των G 7 να εδραιώσει την αλληλεγγύη μας», είπε ο Κισίντα, φωτογραφίζοντας το Πεκίνο, ως εστία επεκτατισμού στον Ειρηνικό.
Όταν μια χώρα της περιοχής, όπως η Ιαπωνία, «βάζει ένα λύκο στο σπίτι» τότε υπονομεύει την ειρήνη στην περιοχή, σχολιάζει δεικτικά ο Κινέζος αρθρογράφος ,Λι Τζιαγιάο, στο εν λόγω δημοσίευμα. Ο λύκος, εν προκειμένω, είναι σύμφωνα με τον συντάκτη του άρθρου: «ένα (Ασιατικό ΝΑΤΟ), που εδώ και καιρό διατυμπανίζει η Βρετανία, καλώντας τις χώρες να ανταποκριθούν στις απειλές του Ινδο-Ειρηνικού» και «να βοηθήσουν την Ταϊβάν να… αμυνθεί»!
Ωστόσο, «ο κύριος υποκινητής της κόντρας στην περιοχή Ασίας Ειρηνικού» γράφει, Λι Τζιαγιάο, είναι η Ουάσιγκτον, η οποία, «παροτρύνει ή αναγκάζει τους συμμάχους της να ενεργήσουν σύμφωνα με τη μετατόπιση της στρατηγικής της προς τα ανατολικά».
«Οι λακέδες των ΗΠΑ»
Παράλληλα, ξεσπαθώνει και κατά των συμμάχων της Ουάσιγκτον στην περιοχή- Βρετανία και Ιαπωνία- στολίζοντάς τους με χαρακτηρισμούς όπως: «πρόθυμοι λακέδες της Αμερικής», που εκμεταλλεύονται τον πόλεμο για να προωθήσουν τους δικούς τους στόχους.
Συγκεκριμένα αναφέρει :«Το μεν Λονδίνο ελπίζει πως θα αυξήσει τη φθίνουσα επιρροή του ‘ακολουθώντας το μονοπάτι’ της Ουάσιγκτον, ενώ η Ιαπωνία ονειρεύεται να καταρρίψει τους ‘περιορισμούς’ του Ειρηνικού της Συντάγματος και να αναζωογονήσει τον μιλιταρισμό, με την άδεια και την ανοχή του ‘Μεγάλου Αδελφού’. Εν ολίγοις, η κρίση στην Ουκρανία φαντάζει ως ευκαιρία για ορισμένους πολιτικούς της Δύσης, οι οποίοι κλιμακώνουν την περιφερειακή ένταση, προκειμένου να μεγιστοποιήσουν τα συμφέροντά τους, εν μέσω κρίσης», σημειώνει ο Κινέζος αρθρογράφος.
Ο δε πρόσφατος γύρος επισκέψεων του Ιάπωνα πρωθυπουργού, και των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας της Ιαπωνίας στις χώρες Ασίας-Ειρηνικού, σχολιάζεται ειρωνικά, ως διπλωματική αποτυχία του Τόκιο, διότι, όπως γράφει, «φαίνεται πως οι άλλες χώρες δεν συμμερίστηκαν τον «ενθουσιασμό» του Τόκιο γύρω από τη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας, τηρώντας τελικά προσεκτική στάση».
Στην αγκαλιά του Τζόνσον
«Ο ενθουσιασμός του Τόκιο, όμως, βρήκε απήχηση και φιλική ζεστασιά στο Λονδίνο, το οποίο ονειρεύεται να γίνει ξανά ο κυρίαρχος της Ασίας, συνάπτοντας σχέσεις με ομοϊδεάτες (πάλαι ποτέ αποικιοκράτες) . Τι απίστευτη σύμπτωση και ομοιότητα με την , Αγγλο-Ιαπωνική Συμμαχία στις αρχές του 20ού αιώνα!», σημειώνει, υπενθυμίζοντας εμμέσως τον επεκτατικό ρόλο του Τόκιο στους αλλεπάλληλους πολέμους του προηγούμενου αιώνα, όπου Βρετανοί, Γερμανοί και Ιάπωνες είχαν μετατρέψει την Κίνα σε αιματηρό θέατρο των μεταξύ τους αντιπαραθέσεων.
Επίσης, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, «η κατάρρευση της ευρωπαϊκής ασφάλειας, λόγω της ρωσο-ουκρανικής σύγκρουσης αποδεικνύει, ότι το μοντέλο του ΝΑΤΟ είναι αποτυχημένο, και δεν ταιριάζει πλέον στον κόσμο. Διαχωρίζει τις περιφερειακές χώρες σε μέλη και μη μέλη παρασύροντας τους πάντες σε συνεχή συναγερμό κι εχθρότητα μεταξύ τους».
Υπενθυμίζεται, πάντως, ότι για δεκαετίες οι σχέσεις των δύο οικονομικών γιγάντων, κινούνταν σε τεντωμένο σχοινί, με κύρια αφορμή τα ακατοίκητα νησιά Σενκάκου, στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας. Μια διαμάχη που συντηρούσε την αντιπαλότητα Πεκίνου-Τόκιο, πολύ πριν από τη ρωσοουκρανική σύγκρουση και τις έντονες παρεμβάσεις των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια.
Όσο, για τις άλλες χώρες της Νοτιοανατολικής Ασίας, που ανησυχούν για το ενδεχόμενο να χάσουν την πρόσβασή τους στην κινεζική οικονομία, εξαιτίας του νέου «Ψυχρού Πολέμου», σύμφωνα με αναλυτές, επιδιώκουν να κρατήσουν αποστάσεις από την έντονη αντιπαράθεση μεταξύ του Πεκίνου και της Ουάσιγκτον, όπως η Ινδία για παράδειγμα, η οποία είναι απαραίτητη και για τις δύο υπερδυνάμεις.
Δεν θα υπάρχει Ευρωπαικό ή Ασιατικό ΝΑΤΟ.
Ενα θα είναι και θα είναι παγκόσμιο.
Κατά τα άλλα ισχύει αυτό που είχε πει ο Τrump στον Xi Jinping. Αν το Πεκίνο εισβάλλει στην Ταιβάν οι ΗΠΑ θσ εισβάλλουν στο Πεκίνο.
Επειδή όλα εξελίσσονται με βάση την υπεροχή δύναμης, αλλά και τους εκλεκτούς
συμμάχους – υποστηρικτές καλό είναι να λαμβάνονται υπόψιν οι παράμετροι
της απειλής μεν αλλά κυρίως της υπεροχής.
Οι αυτοκρατορίες ιστορικά αποτελούν ακμή και παρακμή.
Επομένως ακολουθούν αρχή- δράση – τέλος.
Ο ήλιος ανατέλλει από την Ανατολή Δύει από την Δύση.
Δηλαδή σταθερή πορεία μη ανατρέψιμη.
Το ΝΑΤΟ μάλλον έπρεπε να μην υπάρχει μερικά χρόνια πριν.
Ο Μακρόν το δήλωσε ως νεκρό, δηλαδή μη υπαρκτό.
Η Γαλλία αναδεικνύεται ως δύναμη που θέλει – άλλως προσπαθεί
να εδραιώσει μια νέα τάξη πραγμάτων στην Δυτική Ευρώπη.
Θα πάρει το χρόνο της, αλλά εκεί οδεύει η όλη νέα πραγματικότητα.
Η άποψη να παραμένουμε διαρκώς ισχυροί ώστε να κρατάμε τις χώρες
υπό την κυριαρχία μας ώστε να επιβάλλουμε την παγκοσμιοποίηση
υπό τον όρο πλανητάρχης , αποτελεί παρελθόν.
Νέα τάξη πραγμάτων γεννιέται, όσο δύσκολο φαίνεται να γίνει κατανοητό
αποτελεί πραγματικότητα.
……………………………………………………………………………………………….
Η εισβολή στην Ουκρανία οδηγεί τις ΗΠΑ σε επίσπευση ενεργειών, ώστε να μειωθεί η επιρροή της Μόσχας στην εύφλεκτη γειτονιά μας
• Από τον Νίκο Σταυρουλάκι
Κοχλάζει πάλι το έδαφος στα Δυτικά Βαλκάνια, καθώς άλυτα προβλήματα του παρελθόντος και ζητήματα που επιλύθηκαν με στρεβλό τρόπο από τους φωστήρες των συστημάτων εξουσίας της Δύσης προστίθενται στα νέα πολύπλοκα ζητήματα που συνεχώς προκύπτουν από τη ρωσοουκρανική κρίση.
Τα προβλήματα εντείνει η πρεμούρα για ένταξη των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε., όχι όμως ως «όραμα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης», όπως αναμασάνε στα πάνελ οι εντεταλμένοι «παπαγάλοι» των Βρυξελλών, αλλά ως ανάχωμα στη ρωσική επιρροή.
Και ενώ όλοι φιλονικούν με όλους, η Τουρκία εκμεταλλεύεται την κατάσταση και απλώνει ανενόχλητη τα δίχτυα επιρροής της στην περιοχή. «Δεν θα υπήρχε ανάπτυξη στην Αλβανία χωρίς τη βοήθεια της Τουρκίας» ανέφερε πρόσφατα ο υπάλληλος του Ερντογάν, Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία οδηγεί τις ΗΠΑ σε επίσπευση ενεργειών, προκειμένου να μειωθεί η επιρροή της Μόσχας στα Δυτικά Βαλκάνια. Σε αυτό το πλαίσιο, η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδια για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, Κάρεν Ντόνφριντ, πραγματοποιεί πενθήμερη περιοδεία σε χώρες της περιοχής. Ηδη επισκέφθηκε Βελιγράδι και Πρίστινα, τη στιγμή που η ένταση ανάμεσα σε Σερβία και Κόσοβο κορυφώνεται.
Η αμερικανική διπλωματία κινείται με βάση την εμμονή στην άποψη περί διαρκούς υπόγειας δράσης του ρωσικού παράγοντα στην περιοχή, θέση η οποία «φωτογραφίζει» κυρίως το Βελιγράδι, το οποίο η Ουάσινγκτον θεωρεί ως το μακρύ χέρι της Ρωσίας (το μόνο εμφανές πλέον) στη νοτιοανατολική Ευρώπη και στα Δυτικά Βαλκάνια.
Δεύτερη «φωτιά»
Στη θεωρία του πολέμου, η «έκρηξη» εύκολα μεταλαμπαδεύεται σε γειτονικές περιοχές, και τα Δυτικά Βαλκάνια ανήκουν στη λίστα των πιθανών εστιών έντασης, σύμφωνα με τα γεγονότα που συμβαίνουν στην περιοχή και καταγράφουν καθημερινά δημοσιεύματα του Τύπου. Εκτιμήσεις στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναφέρουν ότι, εάν υπάρξει δεύτερη «φωτιά», σε ευρωπαϊκό έδαφος, αυτή θα ανάψει πρώτα στο Κοσσυφοπέδιο.
Είναι τέτοια η ποιότητα των ηγετών στο κατασκευασμένο αυτό κρατίδιο και τόσο εκτεταμένη η ταύτισή της με την αμερικανική υποκρισία, ώστε ακούγονται και πάλι απειλές βομβαρδισμών, όπως το 1999, σε περίπτωση που το Βελιγράδι δεν συμμορφωθεί προς τας υποδείξεις.
Η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών, αρμόδια για Ευρωπαϊκές Υποθέσεις, Κάρεν Ντόνφριντ επισκέπτεται αυτές τις μέρες τις πρωτεύουσες των Βαλκανίων. Εδώ, με τον υπουργό Εξωτερικών των Σκοπίων Μπουγιάρ Οσμάνι.
Εμπρηστικές δηλώσεις
Ο πρώην πρωθυπουργός του Κοσόβου Ραμούς Χαραντινάι, σήμερα επικεφαλής του κόμματος «Συμμαχία για το Μέλλον» του Κοσσυφοπεδίου, επικαλέστηκε σε συνέντευξή του στο σκοπιανό πρακτορείο MIA (12/3/22) την παροχή εγγυήσεων ασφάλειας στο Κοσσυφοπέδιο από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για να στείλει μήνυμα στο Βελιγράδι: «Ο Βούτσιτς και η Σερβία δεν έχουν το θάρρος να κάνουν τίποτα στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο λόγω των διεθνών εγγυήσεων ασφάλειας για το Κόσοβο. Ξέρω ότι οι Αμερικανοί δεν θα επιτρέψουν σε κανέναν Σέρβο στρατιώτη να πατήσει στο Κόσοβο… Ξέρω ότι το Βελιγράδι θα βομβαρδιστεί αν συμβεί κάτι τέτοιο, όπως το 1999. Η σερβική ηγεσία το γνωρίζει αυτό πολύ καλά. Εάν έστω και ένας μόνο Σέρβος στρατιωτικός περάσει στο έδαφος του Κοσσυφοπεδίου, το Βελιγράδι θα βομβαρδιστεί… όχι κάποιο άλλο έδαφος (της Σερβίας)…»
Στις ξεδιάντροπες αυτές δηλώσεις, ο Χαραντινάι δεν κρύβει τις μαφιόζικες μεθόδους που μετέρχεται ο δήθεν «πολιτισμένος» δυτικός κόσμος, την ώρα που κατηγορεί τη Ρωσία για παρεμβατισμό. Ποια η διαφορά ανάμεσα στον βομβαρδισμό του Βελιγραδίου από τις ΗΠΑ και στις βόμβες των Ρώσων στο Κίεβο; Και οι δύο είναι βόμβες επιρροής… Ή μόνο οι ρώσικες;
Οι δηλώσεις αυτές αφήνουν ισχυρότερο «ίχνος», καθώς έγιναν ενώ είχε ξεκινήσει η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η Σερβία γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ και άλλοι διεθνείς σύμμαχοι ανησυχούν για την ασφάλεια του Κοσσυφοπεδίου. «Η Σερβία γνωρίζει ότι το Κοσσυφοπέδιο είναι η περιοχή ευθύνης της Αμερικής, της Βρετανίας και άλλων συμμάχων» είπε ο Χαραντινάι.
Σε κάθε περίπτωση, η Αθήνα ανησυχεί ιδιαίτερα, καθώς, εάν πολεμική εστία εμφανισθεί στα Βαλκάνια, τότε η «φωτιά» πλησιάζει στη γειτονιά μας, με δεδομένη την ένταση στο Αιγαίο. Ο Ραμούς Χαραντινάι είπε ότι η Ρωσία έχει επιρροή σε ορισμένα κράτη των Βαλκανίων, αλλά δεν είναι παρούσα στο Κοσσυφοπέδιο. «Η Σερβία δεν θα τολμούσε να χρησιμοποιήσει την κρίση που προκάλεσε η επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία για οποιαδήποτε ενέργεια στο βόρειο Κοσσυφοπέδιο, γιατί τότε όλος ο κόσμος θα μάθει ότι ο Βούτσιτς εργάζεται για τη Ρωσία» ανέφερε συμπληρωματικά για να προσθέσει κυνικά: «Αν και δεν είναι σε θέση να επιλύσει το ζήτημα με τη Ρωσία, η Δύση είναι πολύ ικανή να βρει λύση για τη Σερβία, όπως έκανε παλαιότερα, το 1999».
Περίπλοκη κατάσταση, που εύκολα μπορεί να εκτραχυνθεί…
Το σκηνικό στη «γειτονιά» μας παραπέμπει σε περίπλοκη κατάσταση, που εύκολα μπορεί να εκτραχυνθεί σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
Τα μηνύματα που μετέφερε στην Πρίστινα και στο Βελιγράδι η Κάρεν Ντόνφριντ αφορούσαν την επίλυση των ανοιχτών ζητημάτων, και μάλιστα άμεσα, ώστε να αποτραπούν προϋποθέσεις που δικαιολογούν και εδώ «ρωσική παρέμβαση». Πρώτο βήμα, η επίλυση της σερβοκοσσοβαρικής κρίσης. Δεύτερο -μελλοντικό- βήμα (πιθανό, αλλά σχεδόν βέβαιο), η ενοποίηση του αλβανικού κόσμου.
Σε δηλώσεις του την Τετάρτη (26/04), ο ΥΠΕΞ της Σερβίας Νίκολα Σελάκοβιτς δήλωσε ότι η πολιτική του προέδρου Αλεξάντερ Βούτσιτς βασίζεται στην ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, και ότι, αντίθετα, ο πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου Αλμπιν Κούρτι μεθοδεύει προκλήσεις και αστάθεια…
Προηγήθηκε δήλωση του Κούρτι ότι «ο Βούτσιτς είναι ο μικρός Πούτιν», για να απαντήσει ο Σελάκοβιτς ότι «ο Κούρτι είναι ένας μικρός Χίτλερ», που λέει ψέματα και βλέπει τα πράγματα όπως θα ήθελε να φαίνονται.
Τη στιγμή που ο Α. Βούτσιτς στηρίζει την πρωτοβουλία «Ανοιχτά Βαλκάνια», ο Α. Κούρτι ζήτησε για μία ακόμα φορά τη δημιουργία «Μεγάλης Αλβανίας», ενώ η Βουλγαρία έχει «στήσει» βέτο στην ένταξη των Σκοπίων στην Ε.Ε., εάν δεν υπάρξει αλλαγή στο Σύνταγμα της χώρας. «Εάν υπάρξει ενσωμάτωση του Κοσόβου στην Αλβανία, η Αθήνα πρέπει να ζητήσει ενσωμάτωση της Β. Ηπείρου και εφαρμογή των σχετικών υπογεγραμμένων πρωτοκόλλων» αναφέρουν παράγοντες της μειονότητας στην Αλβανία.
Την ίδια ημέρα (Τετάρτη), ο επίτροπος Διεύρυνσης Ολιβερ Βάρελι ανέφερε ότι «η διαδικασία ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε. πρέπει να επιταχυνθεί, καθώς ο πόλεμος δείχνει ότι δεν πρέπει να χάνουμε χρόνο». Επομένως, «η Βουλγαρία πρέπει να αφαιρέσει το βέτο για την έναρξη των διαπραγματεύσεων με τη Β. Μακεδονία».
…………………………………………………………………………………….
Σέρβος Υπουργός Εσωτερικών: Αυτοί που μας βομβάρδισαν δεν μπορούν να ζητούν να ενταχθούμε στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας
6/05/2022 – 11:43πμ
Οι χώρες που βομβάρδισαν τη Σερβία δεν έχουν το «ηθικό δικαίωμα» να ζητήσουν από το Βελιγράδι να ακολουθήσει τη γραμμή τους και να επιβάλει κυρώσεις κατά της Μόσχας, δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούλιν σε αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στη EURACTIV Greece.«Οι χώρες που μας βομβάρδισαν, δεν θα έλεγα ότι έχουν το ηθικό δικαίωμα να μας ζητήσουν να ακολουθήσουμε τη δική τους πολιτική», δήλωσε ο Βούλιν.
Παρόλο που είναι υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ και υποτίθεται ότι πρέπει να ευθυγραμμιστεί με την εξωτερική πολιτική της ΕΕ,
η Σερβία δεν έχει συνταχθεί με την ΕΕ για την επιβολή κυρώσεων κατά της Ρωσίας, προκαλώντας επικρίσεις στις Βρυξέλλες.
Αναφερόμενος στην Ουκρανία, ο Σέρβος υπουργός είπε ότι η χώρα του σέβεται την εδαφική ακεραιότητα όλων των χωρών, γι’ αυτό και απαιτεί να γίνει σεβαστή η δική της εδαφική ακεραιότητα.
«Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Ευρώπη δεν έχει λύσει το πρόβλημα της Κύπρου και πιστεύει ότι μπορεί να λύσει άλλα προβλήματα.
Για εμάς, ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου πρέπει να ξεκινά από τη Σερβία.
Και η αρχή του σεβασμού των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας πρέπει να γίνει σεβαστή», είπε.
Κληθείς να σχολιάσει τη στάση της ΕΕ έναντι της Τουρκίας, η οποία είναι επίσης υποψήφια χώρα, αλλά δεν επιβάλλει επίσης κυρώσεις κατά της Μόσχας, απάντησε:
«Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και είναι η δεύτερη ή τρίτη στρατιωτική δύναμη. Για εμάς, απλά δεν ισχύουν οι ίδιοι κανόνες».
Ο Βούλιν άφησε επίσης να εννοηθεί ότι η πολιτική της Δύσης
«η Ρωσία πρέπει να ηττηθεί» στην περίπτωση της Ουκρανίας δεν θα εδραιώσει την ειρήνη.
«Νομίζω ότι στην τρέχουσα πολιτική είναι πιο σημαντικό να ηττηθεί η Ρωσία παρά να επιτευχθεί ειρήνη στην Ουκρανία.
Και με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούμε να φέρουμε την ειρήνη».
Η πορεία της Σερβίας προς την ΕΕ
Η Σερβία έλαβε το καθεστώς υποψήφιας προς ένταξη χώρας στην ΕΕ τον Μάρτιο του 2012 και έχει σημειώσει πρόοδο σε σύγκριση με άλλες χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, αν και το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου παραμένει βασική πρόκληση.
Ερωτηθείς σχετικά με τις φιλοδοξίες της Σερβίας για την ΕΕ και την προτεινόμενη διαδικασία «fast-track» για την Ουκρανία, είπε ότι το Βελιγράδι δεν αναμένει ένα «δίκαιο παιχνίδι» και ότι αν επικρατούσε η δικαιοσύνη στις διεθνείς σχέσεις
«η Σερβία θα ήταν πολύ μεγαλύτερη».
«Η Σερβία πρέπει να εργαστεί για την ενίσχυση της ίδιας της Σερβίας, ώστε να είναι ισχυρή για την αντιμετώπιση των προκλήσεων. Όλα τα άλλα είναι λιγότερο σημαντικά».
Αναφερόμενος στις σχέσεις με την Ελλάδα, είπε ότι η Σερβία εφαρμόζει την πολιτική της ουδετερότητας, ώστε να επιλέγει τους φίλους της και «όχι τους εχθρούς που εμφανίζονται απρόσκλητοι χωρίς τη συγκατάθεσή μας».
«Εάν το να γίνουμε μέλος της ΕΕ έχει να κάνει με αυτό που λέμε ‘ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου’», αυτό το παιχνίδι πραγματικά η Σερβία δεν θέλει να το παίξει», πρόσθεσε.
Η ΕΕ επανέλαβε το ίδιο λάθος με το μεταναστευτικό
Ο Βούλιν, ο οποίος συμμετείχε στην περιφερειακή διάσκεψη «Διαδικασία Συνεργασίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης (SEECP)» στην Αθήνα, επέκρινε επίσης την ΕΕ για τη στάση της απέναντι στη μετανάστευση, λέγοντας ότι με την κατάσταση στην Ουκρανία, η Ευρώπη ξέχασε εντελώς την προσφυγική κρίση.
«Η Ευρώπη επαναλαμβάνει το λάθος που έκανε από την αρχή στην προσφυγική κρίση. Δεν έχει ενιαία πολιτική και αφήνει κάθε χώρα μόνη της να αντιμετωπίσει την προσφυγική κρίση», είπε.
«Φοβάμαι ότι η Ευρώπη δεν έχει ακόμη ενιαία θέση […]
Οι πολιτικοί απέτυχαν να δημιουργήσουν μια ενωμένη Ευρώπη, αλλά οι εγκληματίες κατάφεραν να δημιουργήσουν μια τέτοια ένωση», πρόσθεσε, αναρωτώμενος τι θα συμβεί με τους χιλιάδες Ουκρανούς πρόσφυγες στη Σερβία, τη Βόρεια Μακεδονία ή την Ελλάδα.
«Όπως και με την έναρξη της πανδημίας, η ηπατίτιδα ή ο καρκίνος δεν εξαφανίστηκαν. Έτσι και στην περίπτωση της Ουκρανίας, η προσφυγική κρίση δεν εξαφανίστηκε. Αυτό που ζήτησα είναι μια ενιαία στάση, να μας πουν ότι θέλουν να γίνουν δεκτοί στην Ευρώπη ή όχι;», κατέληξε
euractiv.gr