Του Κωνσταντίνου Σχοινά
Στην πιο πρόσφατη συνέντευξή του, στην επέτειο των 20 ετών από την κατάκτηση του Euro 2004, ο Ότο Ρεχάγκελ είπε όταν ρωτήθηκε σχετικά με το αν του ήταν εύκολο ή όχι να προσαρμοστεί στην ελληνική νοοτροπία:
«Οι Έλληνες ανακαλύψατε τη δημοκρατία, είστε ένας λαός με ιστορία και με αίσθηση της μεγάλης Ιστορίας που έχετε, αλλά, όταν βρεθήκαμε με τον Γκαγκάτση, του είπα: “Εγώ ξέρω ότι έχετε δημοκρατία στην Ελλάδα και ότι εσείς την ανακαλύψατε, αλλά θα έρθω (ως προπονητής) μόνον εφόσον εγώ θα έχω την τελευταία λέξη σε ό,τι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι”».
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης τόνισε με πολλή έμφαση τη μέτρια κατάσταση στην οποία παρέλαβε την Εθνική, στην οποία δεν είχε κληθεί καν ο Τραϊανός Δέλλας, παρότι αγωνιζόταν ήδη στη Ρώμη.
Αν ο αρχιτέκτονας του μεγάλου αθλητικού θριάμβου (και ένας από τους ανθρώπους που κατόρθωσε να δώσει μακροχρόνια ένεση αυτοπεποίθησης στους σύγχρονους Έλληνες όσο ελάχιστοι) έδειχνε τόση εμπιστοσύνη στους αθλητικούς θεσμούς της Ελληνικής Δημοκρατίας εν έτει 2004, καταλαβαίνετε τι αξιολόγηση θα λάμβαναν αυτοί 20 χρόνια αργότερα. Καλό θα ήταν να καλέσουν τον άνθρωπο στην επόμενη δεξίωση της Αποκαταστάσεως. Άλλωστε, από τον κήπο του Μεγάρου παρελαύνουν εξαιρετικά πιο άσημοι παράγοντες, παραγοντίσκοι και πολιτικάντηδες, πολλοί εκ των οποίων αμφιβάλλουμε αν επαίνεσαν ποτέ δημοσίως τη δημοκρατία και την ιστορική της σύνδεση με τους Έλληνες.
Στο χωριό μια πολιτική συζήτηση μπορεί να προκύψει κάπως απαρατήρητα και ήρεμα (καθότι χαλαρότεροι οι ρυθμοί), αλλά δεν υστερεί σε μεστότητα, συγκρινόμενη με τις αναλύσεις, τα άρθρα και τα επιστημονικά συγγράμματα.
Θυμήθηκε ο κρεοπώλης του χωριού μου φέτος το καλοκαίρι τα εγκαίνια του φράγματος και του αγωγού ύδρευσης που κατεβάζουν το νερό από το βουνό στον οικισμό. Νοητή επιστροφή στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και στην επίσημη τελετή στην πλατεία, όπου ο πραξικοπηματίας Σ. Παττακός έστρεψε μια κάνουλα και το πόσιμο νερό έρρευσε πανηγυρικά στο λιθόστρωτο.
Γεγονός αδιαμφισβήτητο και εύκολα διαπιστώσιμο από οποιονδήποτε είναι ότι καμία ουσιαστική εργασία συντήρησης δεν έχει γίνει από τα 1970, πέρα από μπαλώματα, σε ένα έργο που δουλεύει μεν, αλλά φλερτάρει με την κατάρρευση.
Θυμήθηκε ακόμα ο κρεοπώλης, ενώ ετοίμαζε τον κιμά, τη σημαντική λεπτομέρεια. Ο Παττακός είχε πει στους χωρικούς: «Για 50 χρόνια δεν θα έχετε πρόβλημα με το νερό».
Φέτος ανακοινώθηκαν οι πρώτες ολιγόωρες διακοπές υδροδότησης εν όψει τουριστικής περιόδου, αλλά και εν όψει υπολειτουργίας της μονάδας χλωρίωσης. «Ακριβώς 50 χρόνια μετά. Πώς έπεσε τόσο μέσα;» αναρωτιόταν βασανιστικά ο μαγαζάτορας.
Κι επειδή το θέμα μου δεν είναι καμιά νοσταλγία εκείνου του παρελθόντος, αλλά αποκλειστικά το μέλλον: Αν μας διαβάζει κανείς που παραβρέθηκε στη Γιορτή της Δημοκρατίας, ας κάνει μια εκτίμηση για το πώς θα είναι το έτος 2074 οι υποδομές του 1970.
Εύκολη η απάντηση: ιδιωτικές.
Ιδιωτικοποιημενο το νερό, ιδιωτικοποιημενο το ρεύμα, ιδιωτικοποιημενος ο αέρας,
Ιδιωτικοποιημενο το χρέος που θα βαραίνει τα εγγόνια μας
ιδιωτικοποιημενη και η μήτρα που θα γεννά τις ελίτ του μέλλοντος.
Το μόνο θα έχει μείνει δημόσιο θα είναι η φτωχή ύπαρξη μας στην διάθεση των ορέξεων του κάθε ισχυρού,
δηλαδή του κάθε μεταπρατη, κομπραδορου ή ραντιερη,
του κάθε κουμπάρου, γαμπρού ή πεθερού,
του κάθε οσφυοκαμπτη ή μπουσουληστη ή οριζοντιομένου.
Ως τέως εργαζόμενος σε δημοτική επιχείρηση ύδρευσης καταθέτω πως τα λόγια του Παττακού ήταν ορθότατα και ειλικρινέστατα κρίνοντας με τη εργασιακή μου εμπειρία για φράγμα της δυτικής Ελλάδας. Η μελέτη υδροδότησης ήταν τόσο ορθή που μέχρι το έτος 2015 εξακολουθούσε ο συγκεκριμένος αγωγός να υδροδοτεί άκρως αποτελεσματικά όλη την περιοχή που προέβλεπε παρότι είχε δεχθεί βάρβαρες παρεμβάσεις από δημοκράτες πολίτικους στο έργο του .
Πρέπει να καταγράφουν λοιπόν τα εξής ώστε να φανεί και η ανεπάρκεια των συγχρόνων πολίτικων της τοπικής αυτοδιοίκησης διότι κακώς παραχωρήθηκαν τέτοια έργα στη μέριμνα της αμαρτωλής τοπικής αυτοδιοίκησης .
Ο αγωγός αυτός έχει εγκαταλειφθεί στην μοίρα του με μεγαλύτερη ένταση από το 1990 και μετρά, χωρίς ουδεμία σοβαρή συντήρηση όπως προβλεπόταν από τεχνικούς πραγματικά γνωστές του αντικειμένου
Ο αγωγός αυτός έχει χιλιοτρυπηθεί στη διάρκεια της μεταπολίτευσης ώστε να υδροδοτήσει παράνομες παροχές για ρουσφέτια νομαρχών δήμαρχων αντιδημάρχων κλπ κλπ έδωσε νερό σε περιοχές που ουσιαστικά δεν προβλεπόταν λόγω δυναμικής του από την αρχική μελέτη του μέχρι που έφτασε σε σημείο αρκετό από το νερό που μετέφερε να χρησιμοποιείται παρανόμως και για άρδευση επειδή σε πολλές περιοχές δεν αξιώθηκαν οι δημοκράτες να αναπτύξουν επαρκές δίκτυο άρδευσης παρότι υπάρχει ο ποταμός δίπλα τους. Η αντιδιαβρωτική του προστασία δε συντηρήθηκε ποτέ μα ποτέ και ως αποτέλεσμα άρχισε να τρυπάει από την οξείδωση.
Και τέλος μέχρι και σήμερα αυτό το έργο παρότι έμμεσα το έχουν καταστρέψει το έχουν βιάσει και κακομεταχειριστεί εξακολουθεί να υδροδοτεί και να λειτουργεί ΄΄ ηρωικά ΄΄ παρότι αυτοί που ωφελούνται ποτέ δεν το αγκάλιασαν ούτε πρόσθεσαν κάτι ανακαινιστικό εδω και 50 χρονια αλλά διαρκώς ζητάνε χωρίς να δίνουν.
Η βασική σου πρόνοια ήταν να πεις πραξικοπηματία τον Παττακό και όχι η επί τού συγκεκριμένου πραγματικότητα της κλεπτοκρατίας που βαφτίστηκε “δημοκρατία”, την οποία κατέγραψε επακριβώς ο Βασίλης. Για τούτο και δέον θα ήταν να αναρτηθεί το σχόλιο και το άρθρο να προσαρτηθεί ως “άποψη”, διότι περί αυτού πρόκειται.